Άντζελα Δημητρίου

Επιλέξτε για να συζητήσετε θέματα που αφορούν την ελληνική pop ή λαϊκή μουσική σκηνή...
Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Εικόνα
Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Συνέντευξη | Άντζελα Δημητρίου: «Γνωρίζω πολύ καλά τι σημαίνει να χάνεις τα πάντα και να ξαναρχίζεις από την αρχή»

Εικόνα

Η Άντζελα Δημητρίου μιλά αποκλειστικά στο tralala.gr λίγο πριν τη μεγάλη της συναυλία στο Βεάκειο!

Γυναίκα ιστορία, γυναίκα βασίλισσα, μια καλλιτέχνιδα με μακριά όσο και επιτυχημένη μουσική διαδρομή, η “λαίδη” του ελληνικού πενταγράμμου, η Άντζελα Δημητρίου έρχεται στο Βεάκειο Θέατρο για μια και μοναδική συναυλία την Τρίτη 28 Αυγούστου. Μια συναυλία για να γιορτάσει τα 40 χρόνια της στο τραγούδι και τα έσοδα της οποίας θα δοθούν, με δική της πρωτοβουλία, στους πυρόπληκτους.

40 χρόνια επιτυχημένης πορείας. Ποιο είναι το αίσθημα σας;

Νιώθω χαρούμενη και γεμάτη. Ξεκίνησα από το μηδέν, γνώρισα ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν μου έδωσαν τα τραγούδια τους και με στήριξαν. Δούλεψα πολύ και σκληρά. Έκανα επιτυχίες, είδα τις πωλήσεις των δίσκων μου να εκτοξεύονται στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μπήκα στα μεγαλύτερα μαγαζιά και δεν έπεφτε καρφίτσα.Δέχομαι συνεχώς προτάσεις για να τραγουδήσω στο εξωτερικό. Τι άλλο θα μπορούσα να ζητήσω; Είχα μεγάλες χαρές αλλά και δυσκολίες. Όμως κατέληξα ότι τίποτα δεν γίνεται εύκολα. Τίποτα δεν μας χαρίζεται. Θέλει δουλειά και αγάπη γι αυτό που έχεις επιλέξει να κάνεις.

Γιατί πήρατε την πρωτοβουλία να δώσετε τα έσοδα της συναυλίας στους πυρόπληκτους;

Γνωρίζω πολύ καλά τι σημαίνει να χάνεις τα πάντα και να ξαναρχίζεις από την αρχή. Με ευαισθητοποιεί πολύ ο ανθρώπινος πόνος. Στο Μάτι χάθηκαν ζωές, χάθηκε η ανθρώπινη αξιοπρέπεια,χάθηκαν οι κόποι χρόνων. Δεν μπορώ να μείνω απαθής μπροστά σε αυτή την καταστροφή. Θέλω να είμαι παρούσα . Σκέφτηκα ότι εμείς – εγώ και οι συνεργάτες μου – μπορούμε να βοηθήσουμε με αυτό τον τρόπο.

Τι θα ακούσουμε στη συναυλία σας; τι τραγούδια θα απολαύσουμε;

Περιμένω με μεγάλη χαρά αυτή τη συναυλία. Έχουμε κάνει όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες για να περάσουμε όμορφα, να τραγουδήσουμε και να διασκεδάσουμε. Οι εποχές είναι δύσκολες και ο κόσμος έχει μεγάλη ανάγκη να χαρεί. Θα είναι μια συγκινητική και σπουδαία βραδιά όπου θα ακουστούν όλες ο παλιές και νέες μεγάλες επιτυχίες μου, τραγούδια που άφησαν και εποχή και αγαπήθηκαν πολύ όπως «Φωτιά στα Σαββατόβραδα», «Κάνε στην άκρη », «Μαργαρίτες» «Ουρανέ», «Ποια θυσία», «Είναι κάτι χαρακτήρες», «Έχτιζα παλάτια », «Τι να την κάνω την αγάπη σου», «Κυρία θα μείνω», «Κλείσε φώτα κλείσε μάτια», «Εσύ τι λες», «Φταίει ο έρωτας», «Έχω μια καρδιά», «Γυναίκα εγώ», «100%», «Δυο φωνές», «Ήθελα να ξερά δεν ντρέπεσαι», «Θέλω να τα σπάσω όλα», «Come back», «Αν είχα έναν άνθρωπο»

Έχετε επιλέξει και ένα ειδικό αφιέρωμα στον Φοίβο. Τι είναι για εσάς ο Φοίβος;

Ο δικός μου άνθρωπος. Τον αγαπώ πολύ και αναγνωρίζω ότι μου χάρισε μεγάλα τραγούδια.

Εικόνα

Μετά από τόσα χρόνια επιτυχίας , τόσες συνεργασίες αν κάνατε έναν απολογισμό τι θα λέγατε για σας;

Έχω χαρεί τη ζωή μου. Έχω απολαύσει πολλά πράγματα… Αυτό που επιθυμώ πιο πολύ είναι να συνεχίσω να δουλεύω με την ίδια αγάπη. Τη δουλειά μου θέλω και την αγάπη του κόσμου.

Και ο έρωτας;

Ακούστε έχω συμβιβαστεί πια… Όλοι είμαστε μόνοι μας σ’ αυτή τη ζωή. Μόνοι ερχόμαστε και μόνοι φεύγουμε. Το θέμα είναι να νιώθεις χορτασμένος.

http://www.tralala.gr/synenteyxi-antzel ... eview=true
Chronisgreek
Δημοσιεύσεις: 10833
Εγγραφή: Παρ Μαρ 17, 2006 12:45 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από Chronisgreek »

αυτη εχει πει στο φοιβο να της γραψει αλλα καπου δεν τα βρισκουν τωρα... :525807:
Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Τελευταία επεξεργασία από το μέλος panosif την Παρ Σεπ 07, 2018 3:00 pm, έχει επεξεργασθεί 1 φορά συνολικά.
Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Η Άντζελα Δημητρίου στο ogdoo.gr

(PHOTOS) Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη με τη «Λαίδη» του ελληνικού τραγουδιού.

Εικόνα

Συναντηθήκαμε στο Bowling Center του Πειραιά, κοντά στο Βεάκειο Θέατρο όπου, την Τρίτη 28 Αυγούστου, η Άντζελα Δημητρίου θα γιορτάσει τα 40 χρόνια της στο τραγούδι με μια μεγάλη συναυλία στην οποία θα πλαισιωθεί από 13μελή ορχήστρα και φίλους - συνεργάτες της καλλιτέχνες.

Στο πλαίσιο της συνέντευξης που θα διαβάσετε παρακάτω, η Άντζελα Δημητρίου κάνει έναν γενικό απολογισμό της 40χρονης πορείας της, αποκαλύπτει τι της έχει λείψει, μιλά για το τραγούδι σήμερα, τις διαφορές του με το «χθες», τις συνεργασίες της με σημαντικά ονόματα του χώρου, το «εθνικό» μας όργανο και το επόμενο δισκογραφικό της βήμα, όπου θα συμπεριλάβει και μια συνεργασία - έκπληξη με τον Σταμάτη Κραουνάκη.

Ο λόγος στην Άντζελα Δημητρίου:

Κ. Δημητρίου, είχατε γενέθλια πριν λίγες μέρες, στις 18 του μήνα. Πώς νιώθετε;
Πάρα πολύ ωραία. Ένας χρόνος έρχεται, ένας χρόνος φεύγει, όλα καλά κι αισθάνομαι πολύ ωραία.

Υπάρχει ένα 45άρι που κυκλοφόρησε το 1979 και πρέπει να είναι τα πρώτα σας τραγούδια. Μιλήστε μου για το ξεκίνημά σας στη δισκογραφία & τα τραγούδια αυτά.
Το ξεκίνημά μου έγινε από τον Μίλτο Λαζογιώργο & τον Μάνο Κουφιανάκη. Με πήγαν σε κάποιο συνθέτη και μ’ άκουσε. Του άρεσα πάρα πολύ, μπήκαμε στο στούντιο κι έκανα το «Θα σε περιμένω πάλι» & το «Μέσα στον καημό μου». Ζεϊμπέκικο το ένα, μπαλάντα το άλλο. Ήταν τα πρώτα μου τραγούδια.

Αυτά επανεκδόθηκαν αργότερα σε μεγάλο δίσκο;
Όχι, ποτέ. Ήταν το πρώτο μου μικρό 45ρι!

Άρα είναι και μάλλον σπάνιο σήμερα.
Ναι!

Μετά κάνατε κι άλλα δύο, αν δεν κάνω λάθος.
Με τον Τάκη Μουσαφίρη κάναμε άλλα δυο, τα «Από Μένα Για Σένα» & «Ποιο Παράπονο Ποιο» και το 1980 έκανα τον πρώτο μου μεγάλο δίσκο, το πρώτο μου LP, με τίτλο «Γιατί να ‘ρθεις αργά», μέσα στο οποίο συμπεριλήφθηκε και το «Ας ήταν να μπορώ» του Μιχάλη Αρχοντίδη, με το οποίο συμμετείχα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

Εικόνα

Ως τραγουδίστρια, ωστόσο, είχατε ξεκινήσει να δουλεύετε νωρίτερα, πριν να μπείτε στη δισκογραφία.
Νωρίτερα, ναι. Με Τσιτσάνη & Μπέλλου, με Μανώλη Αγγελόπουλο - Γιώτα Γιάννα, με Γαβαλά - Ρία Κούρτη… Με πάρα πολλούς, πριν ακόμα κάνω δισκογραφία.

Τι θυμάστε απ’ όλους αυτούς, που είναι ονόματα τα οποία εξακολουθούν να «γοητεύουν» και σήμερα;
Το κύρος τους, την ευγένειά τους, το ντύσιμό τους… Ήξεραν να φερθούν σε έναν καλλιτέχνη στα πρώτα του βήματα, να τον βοηθήσουν, να τον συμβουλέψουν…

Πρέπει να ήταν μεγάλα μαθήματα για μια κοπέλα στο ξεκίνημά της…
Βέβαια! Και θυμάμαι και το πολύ ωραίο «άρωμα» που αφήνανε αυτοί οι άνθρωποι όπου περνάγανε. Η Πόλυ Πάνου, η Τζένη Βάνου, η Λίτσα Διαμάντη, η Βίκυ Μοσχολιού… Έζησα με τέτοιες γυναίκες… Η καριέρα μου ήταν, δόξα τω θεώ, πολύ προικισμένη, από πολύ μεγάλες κυρίες. Έτσι κι εγώ έκανα πολύ σωστά τα βήματά μου.

Οι κυρίες αυτές υπήρξαν και τα τραγουδιστικά σας πρότυπα;
Δεν ήταν μόνο αυτό. Όταν ξεκινάς ως μικρή τραγουδίστρια κι έχεις να ανταγωνιστείς μεγαθήρια, οπωσδήποτε μαθαίνεις. Δεν ήταν όπως είναι τώρα, τώρα είναι άλλος ο ανταγωνισμός. Πώς θα γυμναστούμε περισσότερο, πώς θα προσέξουμε πιο πολύ το κορμί μας… Αφαιρούμε τη φωνή. Τότε, ήταν πάνω απ’ όλα η φωνή και μετά όλα τ’ άλλα. Υπήρχε μια διαφορά, δηλαδή, μεγάλη μπορώ να πω.

Εσείς δεν έχετε μπει στη διαδικασία να φροντίσετε τον εαυτό σας κατ’ αυτό τον τρόπο;
Να γυμναστώ και να προσέξω τη διατροφή μου, ναι. Αλλά, αν σου δείξω παλιές φωτογραφίες, ακόμα και πριν να γυμναστώ ήμουν αδύνατη.

Εικόνα

Όντας γυναίκα, σε χώρους που ειδικά παλαιότερα, μπορεί να ήταν και επικίνδυνοι, νιώσατε ποτέ να φοβάστε;
Επίτρεψέ μου να σου πω πως όταν κάνεις καλές παρέες, δεν φοβάσαι ποτέ. Όταν κάνεις κακές παρέες φοβάσαι. Εμένα οι παρέες μου ήταν πάντα πολύ καλές και πολύ αγνές, άρα δεν είχα, ούτε έχω κάτι να φοβάμαι.

Μπορεί να υπάρξει αγνή φιλία στο χώρο σας;
Βεβαίως, γιατί όχι. Δεν έχω κάτι να πειράξω, αντίθετα έχω να προσφέρω, στον οποιοδήποτε συνάδελφο. Δεν θα τον ζηλέψω, δεν θα τον μειώσω, ούτε θα του πάρω κάτι, έχω μόνο να του προσφέρω.

Αυτή είναι, δηλαδή, η θέση σας και σήμερα, απέναντι στα νέα παιδιά;
Βέβαια! Έτσι πρέπει να σκέφτονται κι αυτά.

Ποια ήταν τα ακούσματά σας;
Μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας, άκουσα διάφορα πράγματα. Μ’ αρέσει να ακούω για παράδειγμα Toni Pinelli, Κλειώ Δενάρδου, Βίκυ Λέανδρος, Λάκη Τζορντανέλλι, Δάκη, Πασχάλη, Ρένα Πάντα, Χριστιάνα… τέτοια πράγματα. Στα λαϊκά, τα ακούσματά μου ήταν Γαβαλάς, Καζαντζίδης, Γιώτα Λύδια, Πόλυ Πάνου, Καίτη Γκρέυ, Πέτρος Αναγνωστάκης, Αγγελόπουλος. Υπήρχαν άλλες φωνές παλιά. Άνοιγες το ράδιο και με το πρώτο «α», έλεγες αυτός είναι ο Καζαντζίδης, αυτός είναι ο Αγγελόπουλος, αυτή είναι η Μαρινέλλα.

Δεν υπάρχουν τέτοιες σήμερα;
Τώρα -αν θ’ ανοίξεις το ραδιόφωνο και ακούσεις- πόσο μοιάζουνε μεταξύ τους πολλά πράγματα; Πάρα πολύ, όμως, σε βαθμό να μπερδεύεσαι. Είναι σχεδόν όλοι ίδιοι και όλα επαναλαμβάνονται, ενώ πρέπει να γίνει κάτι διαφορετικό γιατί ο κόσμος βαριέται ν’ ακούει τα ίδια και τα ίδια. Θα τ’ ακούσει για μια ώρα… Μετά θα βαρεθεί, όμως, και θα γυρίσει ξανά στο παλιό, το καλό το κρασί! Το παλιό, καλό κρασί, λοιπόν, πάντα υπάρχει μέσα μας, σ’ ένα κιούπι ή σ’ ένα πιθάρι και περιμένει τον εκλεκτό να το πιεί. Οι αξίες δε χάνονται ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Όλα τα άλλα γκρεμίζονται, μπορεί να ξαναχτιστούν, αλλά θα γκρεμιστούν και πάλι.

Έχετε πει πολλά τραγούδια που έγραψαν δεξιοτέχνες του μπουζουκιού. Ας πούμε, στο «Κόκκινο της φωτιάς» συναντάμε Χρήστο Νικολόπουλο, Θανάση Πολυκανδριώτη, Παναγιώτη Στεργίου & Ανδρέα Μέξα. Ποια η θέση σας για την άποψη πως επιχειρείται η εξαφάνιση του μπουζουκιού απ’ τα ραδιόφωνα;
Είναι μόδα. Να βάζουμε πολλές κιθάρες, πολλά βιολιά και να πετάξουμε τελείως το μπουζούκι. Την ίδια ώρα οι ξένοι, βάζουν μπουζούκι. Στο Ισραήλ, στην Τουρκία… Το μπουζούκι και το σάζι είναι τα πρώτα όργανα που θα βάλουν σ’ ένα τραγούδι. Εμείς πάμε να καταργήσουμε τι; Ένα ελληνικό όργανο; Δεν γίνεται, το μπουζούκι πρέπει να υπάρχει. Είμαστε λαϊκοί τραγουδιστές, όσοι είναι μοντέρνοι ας μην το βάζουν. Και να προσθέσω πως ήταν πολύ μεγάλη μου τιμή και χαρά που μπόρεσα να συνεργαστώ με έναν πολύ μεγάλο μπουζουξή, γιατί ο Νικολόπουλος είναι σπουδαίος.

Το τραγούδι «Ομόνοια» που σας έδωσε με στίχους του Πάνου Φαλάρα, πρέπει να πω ότι με εντυπωσίασε με την επικαιρότητα των στίχων του, κι ας το γράψατε 26 χρόνια πριν.
Ακριβώς! Έχω δουλέψει με πάρα πολύ καλούς δημιουργούς και μουσικούς, δόξα τω θεώ.

Αυτή η μεγάλη δημοφιλία που έχετε στο εξωτερικό, πού νομίζετε ότι οφείλεται;
Νομίζω οφείλεται στο ταμπεραμέντο μου. Μου λένε όλοι ότι είμαι μεσογειακή γυναίκα. Όταν σ’ αγαπάνε στην Τουρκία & στην Αραβία τόσο, που παίρνεις εξαπλό πλατινένιο και πενταπλό χρυσό… Αυτό που κάναμε με τον Amr Diab δε νομίζω ότι έχει ξαναγίνει και ήταν κάτι πολύ προχωρημένο για τότε.

Σας πληγώνει αν δε βρίσκετε ευρέως την ίδια απήχηση στην ίδια σας τη χώρα;
Δε με πληγώνει καθόλου. Μου είναι αδιάφορο και δε δίνω καμία σημασία. Προχωράμε.

Υπάρχει κάποιος με τον οποίο θα θέλατε να συνεργαστείτε και δεν έχει τύχει ως τώρα;
Έχουμε πει να συνεργαστούμε κάποια στιγμή με τον Σταμάτη Κραουνάκη.

Α, πάρα πολύ μου αρέσει, αγαπώ Σταμάτη.
Κι εγώ, λατρεύω Σταμάτη! Και μάλιστα θα έχουμε κι ένα ζεϊμπέκικο που ετοιμάζεται με το Σταμάτη.

Πείτε μου γι’ αυτό, θα σας ρώταγα για τα επόμενα δισκογραφικά σας, καθώς έχετε καιρό να βγάλετε ολόκληρο δίσκο.
Ετοιμάζουμε με τον Σπύρο Γιατρά -που είναι καταπληκτικός στιχουργός- και τον Πάνο Καπίρη πάρα πολύ ωραία πράγματα, ακόμα δεν έχουμε τελειώσει. Ο Κραουνάκης θα είναι το κερασάκι στην τούρτα μέσα σ’ αυτό. Ο Σταμάτης είναι μια κατηγορία από μόνος του. Κι επιπλέον, λέει τα πράγματα με το όνομά τους και πολύ καλά κάνει.

Μια που αναφερθήκατε νωρίτερα σε φωτογραφίες, υπάρχει μια φωτογραφία σας με τον Στέλιο Καζαντζίδη. Πού τραβήχτηκε;
Δεν είναι μια, είναι πολλές. Η συνάντησή μας έγινε στο εργοστάσιό του, εκεί που έφτιαχνε το ούζο «Υπάρχω» στη Θεσσαλονίκη, το 1973.

Είχατε κάποιο πλάνο συνεργασίας;
Δυστυχώς, δεν προλάβαμε. Ήταν να κάνουμε κάτι μαζί με το Στέλιο, αλλά δυστυχώς δεν προλάβαμε.

Κρίμα γιατί ενδεχομένως θα ήταν κάτι πολύ ενδιαφέρον.
Σίγουρα θα μπορούσε. Όμως συνεργάστηκα με πολύ σπουδαίους. Για μένα ήταν άπιαστο όνειρο να συνεργαστώ με τον Σπανουδάκη, ας πούμε, με τον Λάκη Παπαδόπουλο, τον Αλέξη Παπαδημητρίου, τον Τάκη Μπουγά. Σου λέω τους πιο «έντεχνους», για να μπούμε στους πιο λαϊκούς, όπως ο Νίκος Δουλάμης, ο Νίκος Καρβέλας, ο Χάρης Καλούδης, με τον οποίο κάναμε πολύ μεγάλες επιτυχίες, όπως και με τον Αντώνη Μήτσικα. Φυσικά δε μπορώ να μην αναφέρω τον Θανάση Πολυκανδριώτη, τον Χρήστο Νικολόπουλο, τον Φοίβο… Ποιον να πρωτοθυμηθώ, είναι πάρα πολλοί και αξιόλογοι όλοι.

Εικόνα

Εκτός από δημιουργούς συνεργαστήκατε και με πολλούς τραγουδιστές.
Βέβαια, τον Φίλιππο Νικολάου, τον Δάκη, τον Λάκη Αλεξάνδρου, τον Γιώργο Κοινούση, τον Γιάννη Φλωρινιώτη, τον Κώστα Καρουσάκη, τον Αντύπα…

Με τον Μητροπάνο έχετε συνεργαστεί;
Βέβαια, Μητροπάνος, Στανίση Γιώργος Σαρρής, ο αδερφός της Χαρούλας Αλεξίου κι εγώ. Σ’ ένα μαγαζί στην παραλιακή, που τώρα δεν υπάρχει πια, έχουν γκρεμιστεί όλα. Ήταν μαγευτική συνεργασία. Έχω κάνει τον κύκλο μου με όλους τους καλλιτέχνες, δηλαδή, γι’ αυτό και πολλοί είναι καλεσμένοι μου στο Βεάκειο.

Ποιοι θα σας πλαισιώσουν, δηλαδή;
Ο Αντύπας, η Σοφία Βόσσου, ο Στέλιος Διονυσίου, ο Βασίλης Καρράς, ο Δημήτρης Κοντολάζος, ο Κωνσταντίνος Χριστοφόρου και η Ziynet Sali, η οποία έρχεται από την Τουρκία και την ευχαριστώ πολύ που με τιμά με την παρουσία της, γιατί έχουμε κάνει στο παρελθόν μια συνεργασία. Θα είναι και ο Φοίβος Τασόπουλος που του κάνω ένα ειδικό αφιέρωμα εκείνο το βράδυ. Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί θα έχω από κάτω πολλούς καλλιτέχνες που έχω συνεργαστεί κι άλλους που δεν έχω συνεργαστεί. Για μένα είναι πολύ τιμητικό να τους έχω κοντά μου στη γιορτή για τα 40 χρόνια αυτού που κάνω. Ένας λόγος παραπάνω που με τιμάνε για ένα σκοπό, εκτός των 40 χρόνων μου, που είναι η συγκέντρωση χρημάτων για τους πυρόπληκτους. Όλα τα έσοδα θα πάνε σ’ αυτούς.

Προς τιμήν σας αυτό… Έχετε άγχος;
Είχα λίγο άγχος, καθώς είναι η πρώτη φορά που θα τραγουδήσω σ’ ένα τόσο μεγάλο θέατρο, όπως το Βεάκειο. Παλιότερα είχα εμφανιστεί στο Δελφινάριο και κάποια άλλα, τώρα όμως είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Το φαντάζομαι να βγει σαν «παραμύθι». Αυτό που έχει ετοιμάσει ο σκηνοθέτης Γιώργος Λύρας, όπως θα βγει στον κόσμο, δείχνει όλη μου την πορεία, από το ξεκίνημά μου, μέχρι το 2018: τι έχω κάνει, τι έχω προσφέρει, τι έχω τραγουδήσει. Λυπάμαι που δε θα μπορέσω να τους ευχαριστήσω όλους, γιατί είναι πάρα πολλά τα τραγούδια, πολλές οι επιτυχίες. Προσπαθήσαμε, μαζί με τον Γιάννη Κυφωνίδη που είναι ο μαέστρος μου, να κάνουμε το καλύτερο δυνατό.

Τι μπορεί να σας λείπει σήμερα από τη μουσική, μετά από τόσα χρόνια καριέρας;
Αυτό που μου λείπει, κλείνοντας τα μάτια μου και φέρνοντας στο μυαλό μου τα όνειρα που έκανα όταν ξεκίναγα να βγάλω το πρώτο μου μεγάλο βινύλιο, είναι το πικάπ! Ήταν μεγαλείο, ήταν αρχοντιά. Έπαιρνες αυτό το ωραίο πράγμα το στρογγυλό, το έβαζες απάνω με τη βελονίτσα του και τι ωραία που έπαιζε… Ακόμα και ο τρόπος που γράφαμε. Παλιά υπήρχε η μπομπίνα κι έτσι κι έκανες ένα λάθος δε μπορούσε να γυρίσει πίσω να κόψει και να ράψει. Το γράφαμε απ’ την αρχή όλο. Παλιά ήταν πιο αληθινά τα πράγματα. Τώρα έχουν γίνει όλα ψεύτικα. Μ’ έχει κουράσει το ψεύτικο γιατί είμαι της τότε γενιάς… Τι να σου πω άλλο…

Ήτανε 40 χρόνια καλά;
Ήτανε 40 χρόνια καλά και θα είναι άλλα τόσα καλύτερα! Να ‘σαι καλά!

Σας ευχαριστώ πολύ!
Κι εγώ σας ευχαριστώ και σας περιμένω.

Εικόνα

*Ευχαριστούμε το Bowling Center Πειραιάς για τη φιλοξενία.

http://www.ogdoo.gr/prosopa/synenteykse ... o-ogdoo-gr
Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Η Άντζελα Δημητρίου σε μια... αλλιώτικη συνέντευξη - Αποκλειστικά στο koutipandoras.gr και τον Αντώνη Μποσκοΐτη

Εικόνα

Η συνέντευξη με την Άντζελα Δημητρίου είχε κλειστεί από μέρες πριν, μα όλο αναβαλλόταν εν μέσω των προβών της για τη σημερινή μεγάλη συναυλία της στο Βεάκειο του Πειραιά. Τη συνάντησα τελικά χθες, Δευτέρα, στο στούντιο Soundtrap στο Περιστέρι. Για την ακρίβεια την πρωτοείδα πίσω από το τζάμι της κονσόλας όχι μόνο να τραγουδάει, αλλά και να διευθύνει τους πάντες και τα πάντα. Νομίζω ότι στην πρώτη ματιά που ανταλλάξαμε ήταν λίγο επιφυλακτική μαζί μου. Ένιωσα σαν να με σκάναρε μέσα σε τρία δευτερόλεπτα. Για να σπάσει ο πάγος, σκηνοθέτησα μία τηλεφωνική συνομιλία της με τον Σταμάτη Κραουνάκη, τον οποίο γουστάρει πολύ και υποτίθεται ότι θα της δώσει τραγούδι του κιόλας. Αυτό ήταν! Μετά από λίγα λεπτά, καθόμασταν σε μία απομονωμένη αίθουσα του πολύβουου στούντιο και είχαμε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε για ένα σωρό πράγματα που εγώ, όπως και πολλοί άλλοι φαντάζομαι, θα ήθελαν να τη ρωτήσουν. Αποκλειστικά στο Κουτί της Πανδώρας, λοιπόν, σας καταθέτω μία αλλιώτικη συνέντευξη της περιβόητης Ελληνίδας Lady του λαϊκού τραγουδιού. Αλλιώτικη, διότι μπορεί να μην έχει γκλαμουριά, πόσο μάλλον κουτσομπολίστικη διάθεση, έχει όμως όλη την αλήθεια μιας λαϊκής ντίβας.

Συνέντευξη στον Αντώνη Μποσκοΐτη


Όταν ανακοίνωσα τη συνέντευξη μας, έλαβα πολλά μηνύματα αγάπης προς το πρόσωπο σας από τη Γιώτα Γιάννα, τη Χρύσα Παπαϊωάννου, την Έλενα Ακρίτα. Νιώθετε ισχυρούς δεσμούς με ανθρώπους που συνταξιδέψατε κάπως;

Σίγουρα, ναι. Έτσι είναι. Μάλιστα όταν είδα τη Γιώτα Γιάννα σε κάποια τηλεοπτικά που είχε κάνει, με γύρισε αρκετά χρόνια πίσω. Με ''πήγε'' στο ''Κανόνι'', όταν τραγουδούσα κοριτσάκι στα ξεκινήματα μου δίπλα στον Μανώλη Αγγελόπουλο. Τη θεωρώ τεράστιο ταλέντο και αναρωτιέμαι ακόμα γιατί άφησε να περάσουν τόσα χρόνια, ενώ θα μπορούσε νά'χει κάνει πολλά πράγματα.

Ίσως γιατί όλοι οι καλλιτέχνες δεν νοιάζονται γι' αυτό που λέμε καριέρα. Απλή εξήγηση.

Άκου εδώ, καρδούλα μου: Όπως θυμάμαι τη Γιώτα Γιάννα, θυμάμαι και την Έλενα Κυρανά. Η φωνή της Κυρανά ήταν ίδια έως και με της Μαρινέλλας. Απ' την άλλη, το ξέρω αυτό που λες, δεν σκέφτονται όλοι το ίδιο.

Μου αρέσει που σας συναντώ στο Περιστέρι. Σε συνέχεια της προηγούμενης ερώτησης, νιώθετε δεσμούς με τη γενέτειρα σας;

Εδώ είμαστε Μπουρνάζι για την ακρίβεια. Εγώ γεννήθηκα στο Περιστέρι, στην εκκλησία της Ευαγγελίστριας, στις παράγκες.

Αυτό το ''Στις παράγκες'', πόσο πλούσια εικόνα είναι.

Ναι, στις παράγκες που τώρα έχουν γίνει εργατικές κατοικίες. Εκεί έζησα τα παιδικά μου χρόνια, τα ήρεμα και τα φτωχικά. Μετά πήγαμε στο Μπουρνάζι, αργότερα στο Χαϊδάρι κι από το Χαϊδάρι στο Αιγάλεω.

Μία κατεξοχήν λαϊκή οικογένεια, λοιπόν.

Ακριβώς.

Και φτωχή, ε;

Πάρα πολύ! Φτωχή, αλλά τίμια και περήφανη. Είχα τη μαμά μου να μου ράβει ταγέρ για να πηγαίνω στα πάρτι με τον αδερφό μου τον συχωρεμένο, μια γυναίκα καθαρή και φίλη μου πάνω απ' όλα. Η μάνα μου ήταν και είναι για μένα ότι σημαντικότερο, ειδικά όταν απομακρυνθήκαμε με τον πατέρα μου. Ξαναπαντρεύτηκε και δεν έκανε οικογένεια ο πατέρας μου, εγώ όμως από τη μάνα μου έγινα δυνατή και άντεξα όσα πέρασα. Εκείνη ήταν που μου έλεγε ''Παιδάκι μου, κοίτα να σπουδάσεις καλύτερα και να μη βγεις στη δουλειά'', ασχέτως αν προτίμησα να βγω στη δουλειά για να τη βοηθήσω. Έκανα, νομίζω, ότι καλύτερο μπορούσα, από τα 12 μου χρόνια μοίρασα τον εαυτό μου σε άντρα και γυναίκα.

Κι από πότε θυμάστε τον εαυτό σας να τραγουδάει;

Με θυμάμαι εφτά ετών να τραγουδάω το ''Γαρίφαλο στ' αυτί''. Έλεγε ο πατέρας μου στη μάνα μου: ''Τι θα μας γίνει αυτό το παιδί; Τραγουδίστρια, χορεύτρια, τι θα γίνει απ' όλα αυτά;'' Αγαπώ πάρα πολύ το τραγούδι, θα έλεγα ότι ζω για να τραγουδάω.

Το εισέπραξα πριν, από ένα δεκάλεπτο που έμεινα μαζί σας στο στούντιο. Θέλετε τον πλήρη έλεγχο σαν να είστε τραγουδίστρια και μαέστρος ταυτόχρονα.

Όταν είσαι σαράντα χρόνια στην πιάτσα και αγαπάς πολύ αυτό που κάνεις, είσαι και πολύ αυστηρός με τον εαυτό σου. Όταν δεν θα μ' αρέσει κάτι, προτιμώ να το χαλάσω και να το πάω απ' την αρχή, παρά να βγει κάτι που δεν θα αρέσει στον κόσμο.

Ο κόσμος καταλαβαίνει από μουσική, λέτε;

Βέβαια και καταλαβαίνει. Το λάθος είναι να υποτιμάς τον κόσμο. Μπορεί να είμαστε στο 2018, αλλά σας το λέω εγώ που έχω ζήσει τις χρυσές δεκαετίες του '70 και του '80 στο λαϊκό τραγούδι.

Ήθελα να σας πάω εγώ, αλλά τελικά εσείς με ''πάτε'' τώρα στο μαγαζί ''Βήτα - Βήτα''.

Σε ''πάω'' στον Βασίλη Βασιλειάδη! Εκεί δούλεψα με την Κατερίνα Μαρινάκη από τις αδερφές Έδεμ.

Που δεν ήταν αδερφές, αλλά φίλες, όπως μού'χει πει ο συνάδελφος σας, Κώστας Καρουσάκης.

Ναι, ακριβώς. Στο ''Βήτα - Βήτα'' δεν βγήκα ως πρωτοεμφανιζόμενη επαγγελματίας τραγουδίστρια. Στις αρχές της δεκαετίας του '70, κάτω από τα 20 μου, συνεργάστηκα με τον Βασίλη Τσιτσάνη και τη Σωτηρία Μπέλλου στο ''Χρυσό βαρέλι''.

Είχατε δέος απέναντι στον Τσιτσάνη, επίγνωση του διαμετρήματος του;

Πως να μην είχα; Από μικρή τα ακούσματα μου ήταν ο Τσιτσάνης και το λαϊκό ως εξέλιξη του ρεμπέτικου. Όνειρο μου ήταν να δουλέψω κάποτε με όλους αυτούς τους μεγάλους. Κοίτα τώρα, ένα μικρό κοριτσάκι να πουλάει δίσκους στην οδό Αναξαγόρα 1 και ξαφνικά από εκεί που πουλάει δίσκους να κάνει τη δική του προίκα από βινύλια, ήταν κάτι ονειρεμένο, μαγικό!

Ξεκινώντας η προίκα αυτή από δύο 45άρια δισκάκια.

Το ένα το είχα κάνει στη Vasipap και το άλλο στη Music Box. Ακολούθησε ο πρώτος μου δίσκος το '80 με το ''Ας ήταν να μπορώ'' του Μιχάλη Αρχοντίδη και του Νίκου Τσιμπουρλιάνου, που είχε σταλεί στο Φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης. Ήθελα να τον καλέσω τώρα τον Αρχοντίδη στο Βεάκειο, αλλά δυστυχώς οι χρόνοι του προγράμματος είναι πολύ περιορισμένοι και συν τοις άλλοις έχω κι ένα μικρό πρόβλημα υγείας, που θα τακτοποιήσω. Πρόκειται για μία επέμβαση ρουτίνας, μετά την οποία όμως θα χρειαστώ ανάπαυση και πλήρη αφωνία.

Ένα 25χρονο κορίτσι που πούλαγε δίσκους και έμπαινε στη δισκογραφία, είχε γνώση των δισκογραφικών εταιρειών και του όλου κυκλώματος;

Όχι, δεν θα έλεγα ότι είχα γνώση. Χαιρόμουν να βάζω και να ακούω δίσκους. Έτσι έμαθα να ακούω τις φωνάρες Γιώτα Λύδια, Τζένη Βάνου, Πόλυ Πάνου, τον Γαβαλά με τη Ρία Κούρτη, τον Καζαντζίδη, τον Μπιθικώτση, αργότερα τον Νταλάρα. Θρύλους!

Εικόνα

Ποιος ήταν ο πρώτος άνθρωπος της γενιάς σας που συνεργαστήκατε;

Η Κατερίνα Στανίση. Δουλέψαμε στο ''Δέλτα'' μαζί με τη Ρίτα Σακελλαρίου, τον Γιώργο Κοινούση, τον Κωστή Χρήστου που είχε πάει στο φεστιβάλ με το ''Αλίμονο'' (γέλια) Όλα τα θυμάμαι! Με είχαν βάλει μάλιστα στη μαρκίζα με την ίδια γραμματοσειρά μ' αυτήν της Ρίτας και του Κοινούση. Εκεί είχε περάσει ο Χάρης Ανδρεάδης, αυτός ο σημαντικός μαέστρος, κάνοντας μου πρόταση να πάω στη ''Φαντασία''. Αρνήθηκα!

Για να μη χαλάσει το σχήμα;

Όχι. Πίστευα ότι εγώ κάποια στιγμή θα πάω σ' αυτά τα μαγαζιά ως πρώτο όνομα.

Πέραν μιας θεμιτής φιλοδοξίας, πιστεύατε σε ένα άστρο που φωτίζει τον εκάστοτε καλλιτέχνη;

Κάθε καλλιτέχνης έχει ένα φωτοστέφανο που τον περιβάλλει. Αυτό ακριβώς είδα σε καλλιτέχνες που πίστεψα: Στον Νότη, στον Ρουβά, στον Αλκαίο, στον Τριαντάφυλλο, στον Βαλάντη...

Με τη διαφορά ότι μερικά απ' τα ονόματα που αναφέρατε μόλις, έχουν ''χαθεί'' σήμερα.

Ναι. Κάθε καλλιτέχνης που κάνει ένα κύκλο, αν δεν έχει αφήσει πράγματα πίσω του, τον τρώει ο χρόνος.

Ή αν δεν έχει ανανεωτικές τάσεις. Σας θυμίζω το δικό σας ''Comeback'' που χάλασε κόσμο.

Ίσως όπως τα λέτε είναι. Εγώ και ποπ έχω κάνει, και λάτιν, και τζαζ. Δεν είμαι η αμιγώς λαϊκή τραγουδίστρια.

Αν και μάλλον αντιλαμβανόμαστε αλλιώς τη τζαζ, έχετε ένα δίκιο. Τραγουδούσατε στις πίστες και παίζατε σε βιντεοταινίες παράλληλα. Το ίδιο έκανε και η Μάρλεν Ντίτριχ σε έναν άλλο χωροχρόνο.

(χαμογελάει)

Το κέφι όταν τραγουδάτε ανήκει πρωτίστως σε σας την ίδια;

Δεν έχουμε το δικαίωμα να μην έχουμε κέφι. Οτιδήποτε κι αν περνάμε, φεύγοντας από το σπίτι μας και πηγαίνοντας στο χώρο εργασίας μας, πρέπει να είμαστε με το χαμόγελο. Όταν τελειώσει η δουλειά μας και αποτραβηχτούμε στο καμαρίνι μας ή γυρίσουμε στο σπίτι, έχουμε δικαίωμα και να κλάψουμε και να τα σπάσουμε όλα.

Σαν ένας ρόλος δηλαδή.

Μα είναι ένας ρόλος, όχι ''σαν''. Ένας λόγος παραπάνω αν είσαι νηφάλιος καλλιτέχνης και θες να κοιτάς τον κόσμο κατάματα. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που σας λέω. Μ' αρέσει να κοιτάω τον κόσμο στα μάτια κι αν καμιά φορά κλείνω τα δικά μου, είναι είτε γιατί αναπολώ πράγματα, είτε γιατί ''φεύγω'' την ώρα που τραγουδάω...

Θα ήθελα να μάθω που πηγαίνετε νοερά.

Μπορεί στο στούντιο, εκεί που ο τραγουδιστής έχει πολλές εικόνες. Την εικόνα της χαράς, της λύπης, της μοναξιάς, της νοσταλγίας - πολλές εικόνες που έχεις να συμπυκνώσεις λίγο πριν μπεις στο στούντιο. Το ''Comeback'', ας πούμε, είναι ένα ευχάριστο χορευτικό τραγούδι. Όταν όμως πάω να πω το ''Ποια θυσία'', δεν είναι το ίδιο για μένα σίγουρα.

Μια και αναφέρεστε στο ''Ποια θυσία'', σας κόστισε ο θάνατος του συνθέτη του, του Καλούδη;

Πάρα πολύ! Είχα επικοινωνία με τη μητέρα του, η οποία περίμενε να με δει. Πήγα στον Προφήτη Ηλία, στον Πειραιά...Είχα στενοχωρηθεί γιατί ήταν και καλό παιδί και πάρα, μα πάρα πολύ, καλός συνθέτης. Δεν είχε δώσει μόνο σε μένα καλά τραγούδια, αλλά και στον Πανταζή, στον Γονίδη, σε όλους!

Πιστεύετε πως ότι μας ευχαριστεί, μας βάζει και σε μία δοκιμασία την ίδια στιγμή;

Βέβαια. Κι η ευχαρίστηση μια μορφή δοκιμασίας είναι. Με ευχαριστεί εμένα να φάω τώρα του σκασμού, γιατί θα μου δώσει ευχαρίστηση. Απ' την άλλη, όμως, δοκιμάζομαι, διότι όταν πάω να κοιταχτώ σ' ένα καθρέφτη, λέω ''Κυρία μου, τι έγινε εδώ; Πήραμε τρία - τέσσερα κιλάκια''! Δεν είναι ωραίο να μην προσέχεις, ειδικά όταν περνάνε τα χρόνια. Έχω δει μικρά κοριτσάκια να είναι κάπως και λέω ''ok, γιατί έτσι; Επειδή ζούμε στο 2018; Όχι''! Και το λέω το όχι, όχι για ζήτημα ομορφιάς, να ντύνεσαι καλά, αλλά για θέματα υγείας που προκύπτουν. Ένας υπέρβαρος θά'χει πρόβλημα με την υγεία του, όχι με τι θα φορέσει το βράδυ για να τραγουδήσει.

Η Μονσερά Καμπαγέ, ας πούμε, ή η Μαρία Φαραντούρη που είναι υπέρβαρες, τι θα έλεγαν αν σας άκουγαν;

Αυτοί είναι άλλου επιπέδου καλλιτέχνες! Και η Μαρία Φαραντούρη, και ο Ντέμης Ρούσσος, τον οποίο είχα γνωρίσει, ακόμα και η Ξανθίππη Καραθανάση, σε πάνε αλλού, έχουν άλλο δικό τους στυλ. Σε πάνε αλλού, θέλω να πω, με την τέχνη τους. Δεν ακούς τα τραγούδια τους και τους σκέφτεσαι με την πλάτη έξω, δεν γίνεται! Αγαπώ Σταμάτη Κραουνάκη γιατί έχει ένα στυλ κι έναν τύπο δικό του! Με την τιράντα του, το παντελόνι το φαρδύ, χύμα! Είναι όμως ο Κραουνάκης, δεν πρόκειται να σταθεί κανείς στην εμφάνιση. Ο Κραουνάκης και οι καλλιτέχνες που αναφέραμε είναι μία κατηγορία από μόνος του ο καθένας! Έχουν δική τους ταυτότητα οι άνθρωποι αυτοί, άσ'τους εκεί, ανήκουν αλλού!

Ένας καλλιτέχνης που είναι πολύ κοντά στο κοινό του, μήπως δε βοηθάει έτσι στο χτίσιμο του μύθου του;

Παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες σ' αυτό: Από τη μία μπορεί ο ίδιος ο καλλιτέχνης να θέλει να προφυλάξει τον εαυτό του, απ' την άλλη όμως μπορεί να μην τον αφήνουν οι δικοί του. Όχι οι παρατρεχάμενοι του, αλλά τα οικεία του πρόσωπα. Είναι του καλλιτέχνη επιλογή ποιον θα έχει φίλο ή σύντροφο. Αυτός πρέπει να προστατέψει την ώρα εκείνη τον άνθρωπο του που τυχαίνει να είναι και καλλιτέχνης. Να μην τον αφήνει να βγαίνει να κάνει δηλώσεις ή εμφανίσεις άνευ λόγου. Εκεί ακριβώς χαλάει το μύθο του ένας καλλιτέχνης! Γιατί, κύριε, σερβίρεις την Άντζελα Δημητρίου στη γυναίκα που κάθεται σπίτι της και πλένει πιάτα με ένα τρόπο ώστε να πει αυτή η γυναίκα ''Άντε μωρέ, δε θέλω να την ξανακούσω αυτήν, δεν είναι καλή μάνα'' και χίλια δυο άλλα;

Γνώμη μου είναι πως δεν είστε άμοιρη ευθυνών, αλλά ομολογουμένως τραβήξατε πολύ τα βέλη της σάτιρας.

Άμοιρη ευθυνών δεν ήμουν μόνο στο ότι αγαπούσα και αγαπώ πολύ τη σάτιρα. Μου έτυχε όμως ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός, έχασα δικό μου άνθρωπο. Δεν μ' άρεσε αυτό που βγήκε και είπε ο Λαζόπουλος. Ξέρετε ότι μετά από λίγο καιρό έχασε κι ο ίδιος δικό του άνθρωπο; Μην κάνεις κακό στον άλλο, λοιπόν, μη βλάπτεις, γιατί μετά θα γυρίσει σε σένα. Αυτό κατάλαβα.

Κάτι παρεμφερές είχε συμβεί και με εκείνη την εκπομπή της Έλλης Στάη. Θυμάμαι ότι μετά από σας, είχε καλέσει την Ελευθερία Αρβανιτάκη και ξεκίνησε λέγοντας ''Απόψε θα μιλήσουμε για ποιότητα'', λες και υπήρχαν διαχωριστικές δικλίδες στους καλεσμένους της.

Ειλικρινά τώρα πια ποσώς με ενδιαφέρει! Όταν έχεις πει τόσα λαοφιλή τραγούδια, όταν έχεις συνεργαστεί με τους καλύτερους μαέστρους και στιχουργούς στον τομέα τους, με τα πάντα όλα, δεν έχεις, καρδούλα μου, τίποτα να φοβηθείς. Δεν είναι καλύτερο να μιλάνε τα τραγουδάκια σου κι εσύ να σωπαίνεις; Να λες δεν έκανα τελικά λίγα πράγματα!

Είστε άνθρωπος της υπερβολής;

Α, ναι! Όταν λέω ότι πρέπει να βγω για να κάνω κατανάλωση, θα την κάνω!

Τι εννοείτε ακριβώς κατανάλωση;

Να μπω στο σούπερ μάρκετ και να πάρω περισσότερα πράγματα για την καθαριότητα του σπιτιού παρά για να φάω, που λέει ο λόγος. Είμαι άρρωστη με την καθαριότητα, υποχόνδρια, νευρωτική!

Η τέχνη συμπλέει με τη θρησκεία;

(σκέφτεται) Μου κάνεις μια ωραία ερώτηση! Θέλω να πω κάτι επ' αυτού: Όταν γίνεται μια μεγάλη συναυλία από τη Madonna, τους Scorpions και πολλούς μεγάλους ξένους καλλιτέχνες, υπάρχει ένας όχλος από κάτω. Ο καλλιτέχνης πάντα ενώνει, μεταφέρει αγάπη και, γιατί όχι, υψηλά συναισθήματα αλληλεγγύης. Τι έκανε ο Χριστός επί της γης; Για αγάπη, αλληλεγγύη, συντροφικότητα και κοινοκτημοσύνη μίλησε. Κι οι άλλοι τον βασάνισαν, τον εξευτέλισαν, τον σταύρωσαν! Όλοι αυτοί που έλεγαν ότι τον αγαπούσαν!

Αποδίδετε στον καλλιτέχνη, λοιπόν, θεϊκή φύση; Μου αρέσει, συνεχίστε.

Μα δεν είναι ακριβώς το ίδιο με έναν καλλιτέχνη στη σκηνή απάνω; Να δίνει αυτός μια συναυλία με την ψυχή του μαζί και την επόμενη να βγαίνουν κάποιοι και να τον σπιλώνουν; Δε σταυρώνεται έτσι κι αυτός; Ένας μικρός Χριστός είναι κι ο καλλιτέχνης με την προδοσία των άλλων να τον περιμένει στη γωνία ανά πάσα στιγμή.

Το έργο σας, τα τραγούδια σας, ανταποκρίνονται και σε ότι είστε η ίδια ως άνθρωπος;

Νομίζω ναι, αν υποτεθεί πως είμαι η μούσα αυτών που γράφουν για μένα. Όλα τα ζεϊμπέκικα που έχω πει είναι ταυτισμένα με τη ζωή μου.

Με τη ζωή σας ή με την περσόνα σας; Δεν είναι το ίδιο πράγμα.

Ναι, ως περσόνα, ως αυτό που είμαι, τους εμπνέω και μου γράφουν.

Κατανοητό. Πείτε μου ποια ψυχική ανάγκη σας εκφράζετε όποτε τραγουδάτε.

Είναι μια διαδικασία που ξεκινάει από τα πνευμόνια και το λαιμό μου, αλλά και από το μυαλό μου, από το κεφάλι μου. Κάνω ενός είδους αυτοσυγκέντρωση και λέω ''Πρέπει να τραγουδήσεις''.

Για ποιον πρέπει; Για τον εαυτό σας ή για τον κόσμο;

Πρώτα για μένα και μετά για τον κόσμο. Αν εγώ δεν τραγουδήσω καλά, δεν θα περάσει κι ο κόσμος καλά. Και θα τραγουδήσω καλά όσο αντέξω! Άλλα δέκα χρόνια; Είκοσι; Ποιος ξέρει...

Σας απασχολεί, βλέπω, η βιολογική φθορά.

Όχι. Όλα έχουν μια αρχή κι ένα τέλος.

Κι είναι εύκολο για μια σταρ της εμβέλειας σας, να πει θα κάτσω σπίτι μου και θα βλέπω τηλεόραση;

Πρέπει να έχεις αυτογνωσία και τη δικιά σου άποψη για οτιδήποτε γίνεται. Αν αυτό πάθει κάτι (σ.σ. δείχνει το λαιμό της), ξέρετε τι θα κάνω; Θα κάτσω σπίτι μου να κοιτάω τους χρυσούς δίσκους στον τοίχο μου; Τους πλατινένιους, τα βραβεία και τις φωτογραφίες και να λέω ένα γιατί;

Μα, γερή να είστε, δε θα σας συμβεί αυτό όταν πάτε 85 ετών; Είναι αναπόφευκτο για καθέναν που ζει στα φώτα.

Εγώ χαίρομαι για μία πάρα πολύ μεγάλη κυρία του χώρου: Μα-ρι-νέ-λλα! Όχι μόνο εμείς, αλλά όλες οι τραγουδίστριες, πρέπει να διδαχτούμε απ' αυτήν την τεράστια γυναίκα!

Τη Μαρινέλλα την αναφέρετε επειδή είναι ακόμη ''μάχιμη'' και με φωνή απείραχτη; Είναι φυσικό φαινόμενο η Μαρινέλλα, δεν μπορούν να τραγουδάνε έτσι όλες οι τραγουδίστριες στα χρόνια της.

Αυτό εννοώ: Είναι ωραίο ακόμα να τη βλέπεις και να την ακούς μ' αυτή τη φωνή που διαθέτει. Ας πούμε ότι κάνω μια ευχή για όλες τις τραγουδίστριες να έχουμε το δικό της εκτόπισμα! Πιστέψτε με, τη λατρεύω!

Έχετε αμαρτίες που να σας βαραίνουν;

Αμαρτίες έχουμε όλοι, όχι εγώ μόνο. Δεν με βαραίνουν. Δεν έχω πειράξει κανέναν, άρα θα κοιμηθώ με τη συνείδηση μου ήσυχη. Ξέρετε πόσο ωραίο είναι να κοιμάσαι ήρεμα;

Αισθάνεστε παντοτινή μαθήτρια στο αντικείμενο σας ή εδώ που φτάσατε πια, τα έχετε ''δει'' όλα;

Θέλω να έρθετε μια μέρα να με δείτε τι κάνω στο στούντιο! Εκεί θα απαντηθεί η ερώτηση σας, αλλά για την ώρα βεβαίως και δηλώνω μαθήτρια, ταπεινή κιόλας, απέναντι σε κάθε έναν συνεργάτη μου. Είναι θέμα χαρακτήρα αυτό, όχι εμπειρίας. Υπάρχουν στιγμές που μπορώ να γίνω σκληρή, αλλά για το συνολικό αποτέλεσμα. Είπαμε, με σαράντα χρόνια στο χώρο, γίνεσαι αυστηρός πρώτα απ' όλα με τον εαυτό σου.

Τελευταία ερώτηση με δυο λόγια: Τι έχει αλλάξει στη νύχτα από το '70 μέχρι αυτή τη στιγμή;

Ζούμε την εποχή του internet. Κοίτα το κινητό σου. Εγώ μπορεί να μη σε ξαναδώ από δω και πέρα, θα σε βλέπω όμως από δω μέσα! Το ίδιο ακριβώς έχει γίνει και στη νύχτα.

* "Άντζελα Δημητρίου - 40 χρόνια επιτυχίες". Βεάκειο Θέατρο Πειραιά, Τρίτη 28 Αυγούστου 2018. Ώρα έναρξης: 21.00

Τα έσοδα της προγραμματισμένης συναυλίας της Άντζελας Δημητρίου - με δική της πρωτοβουλία - θα διατεθούν εξ ολοκλήρου στους πυρόπληκτους

http://www.koutipandoras.gr/article/h-a ... -mposkoith
Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Μεγάλη ταλαιπωρία σήμερα για μια συναυλία που δεν ήθελε ο καιρός να γίνει.
Ξεκίνησε στις 22:30 και διεκόπη μόλις μισή ώρα μετά λόγω δυνατής βροχής.
Κρίμα γιατί η Άντζελα στο λίγο που τραγούδησε ήταν η καλύτερη Άντζελα των τελευταίων χρόνων,το θέατρο γεμάτο και η συναυλία φαινόταν καλοδουλεμένη.Μεγάλη ορχήστρα,δυνατό setlist,ωραία βιντεάκια ειδικά αυτό της έναρξης και μάλλον και με χορογραφίες καθώς στο Μη μου λέτε τ' όνομα του που έμελλε να είναι και το τελευταίο τραγούδι βγήκε ένας χορευτής και χόρεψε ζεϊμπέκικο.
Κορυφαία στιγμή το Ουρανέ μου.
Ήταν ο Φοίβος και ο Σταμάτης Κραουνάκης στη συναυλία.
Ελπίζω να καταφέρει κάποια στιγμή να την πραγματοποιήσει.Της αξίζει.

Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Μια υπερρεαλιστική συνάντηση

H Άντζελα Δημητρίου oμιλεί στον Στάθη Τσαγκαρουσιάνο


«Εγώ τον έχω χορτάσει τον άντρα, Στάθη. Και μετά τι είναι ο άντρας! Δεν υπάρχουν άντρες σήμερα!»

Εικόνα

Εικόνα

H συνέντευξη είχε δημοσιευτεί στο περιοδικό Γυναίκα το 2000. Ψηφιοποιείται πρώτη φορά.

https://www.lifo.gr/articles/sunenteuks ... karoysiano
Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Εικόνα
Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Νότες Live - Κύπρος
Εικόνα
Άβαταρ μέλους
panosif
Δημοσιεύσεις: 42377
Εγγραφή: Τρί Μαρ 09, 2010 11:09 pm

Re: Άντζελα Δημητρίου

Μη αναγνωσμένη δημοσίευση από panosif »

Εικόνα
Απάντηση