Το ρεμπέτικο τραγούδι

[Νατάσα]

Ενα μεγάλο κεφαλαιο της ελληνικης μουσικης , ίσως και κάπως παρεξηγημένο,είναι τα ρεμπετικα τραγουδια.

Μου αρεσουν,σε ταξιδεύουν,σε παίρνουν από το χέρι και σε οδηγούν σε μια αλλη Ελλάδα μιας άλλης εποχης...

Ακουω καποια απο αυτα κατα καιρούς, και εκτιμω αρκετους καλλιτεχνες που το αντιπροσωπευουν αλλά ποτε δεν το εψαξα λίγο παραπάνω.Οπότε, καθε βοηθεια πολύτιμη!

Ξεκιναω με πληροφορίες που βρηκα στο δίκτυο και.... όσοι πιστοι προσελθετε....

[Νατάσα]

Ρεμπέτες και ρεμπέτικα
του Φίλιππου Φιλίππου

OΛOI οι ειδήμονες συμφωνούν ότι το επονομασθέν ρεμπέτικο τραγούδι είναι το ελληνικό αστικό τραγούδι που αναπτύχθηκε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα στα μεγάλα εμπορικά και κοινωνικά κέντρα, εκφράζοντας τους καημούς, τους πόθους και τις αντιλήψεις των περιθωριακών ατόμων, τα οποία είχαν αποκληθεί ή αυτοαποκληθεί, ρεμπέτες. H ίδια η λέξη ρεμπέτης έχει κατά καιρούς επιδεχθεί ποικίλες ερμηνείες. Άλλοι χαρακτηρίζουν με αυτήν τον απείθαρχο, άλλοι τον παράνομο (ιδιότητα που περιλαμβάνει τον αλήτη, τον μάγκα, τον νταή, τον κουτσαβάκη) κι άλλοι τον γλεντζέ, τον ξενύχτη.
H λέξη ρεμπέτης και ρεμπέτικο προέρχονται πιθανότατα από την τουρκική γλώσσα (ρεμπέτ = ανυπότακτος) ή από τη σερβική (ρεμπέτ = με την έννοια του αντάρτη) ή ίσως από τη βενετική rebelo (αντάρτης) και την ισπανική rebelde (αντάρτης, επαναστάτης).
Πρώτος συστηματικός μελετητής του φαινομένου υπήρξε ο ερασιτέχνης λαογράφος Hλίας Πετρόπουλος, ο οποίος την άνοιξη του 1968 εξέδωσε το βιβλίο "Pεμπέτικα τραγούδια"......

πηγη:http://www.istoria.gr/may02/5.htm

[Νατάσα]

Ο Ηλίας Πετρόπουλος, ένας από τους μεγαλύτερους μελετητές του ρεμπέτικου, χωρίζει την ιστορία του ρεμπέτικου σε τρεις περιόδους:

1922-1932- Η εποχή που κυριαρχούν τα στοιχεία από τη μουσική της Σμύρνης.
1932-1942- Η κλασική περίοδος.
1942-1952- Η εποχή της ευρείας διάδοσης και αποδοχής.

Κλασική περίοδος

Το1932 κυκλοφορούν οι πρώτες ηχογραφήσεις τραγουδιών από τον Μάρκο Βαμβακάρη. Μέχρι το '41 εμφανίζονται οι περισσότεροι από τους κλασικούς συνθέτες και τραγουδιστές του ρεμπέτικου τραγουδιού στη δισκογραφία, όπως ο Στράτος Παγιουμτζής, ο Μπαγιαντέρας, οΓιάννης Παπαϊωάννου, ο Απόστολος Χατζηχρήστος, ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Μανώλης Χιώτης, ο Στελλάκης Περπινιάδης, η Ρόζα Εσκενάζυκαι πολλοί άλλοι. Το 1936 ξεκινάει η δικτατορία του Μεταξά και επιβάλλεται λογοκρισία[3]. Αναγκαστικά η δισκογραφία προσαρμόζεται και οι αναφορές σε ναρκωτικά, τεκέδες κ.λ.π. εκλείπουν από τις ηχογραφήσεις.
Με τη κήρυξη του πολέμου το 1940 γράφτηκαν αρκετά ρεμπέτικα τραγούδια για τον πόλεμο, όπως χαρακτηριστικά τέτοια ήταν "Ο Μάρκος φαντάρος" (Μ. Βαμβακάρη), "Τους Κενταύρους δεν φοβάμαι", "Στης Πίνδου τα βουνά", "Γλυκό νά 'ναι το βόλι", (και τα τρία του Μπαγιαντέρα), "Τον πόλεμο μας κήρυξες" (του Καρίπη), "Θα πάρω το τουφέκι μου" (του Κηρομύτη), κ.ά. Με την γερμανική κατοχής το1941, τα εργοστάσια των δισκογραφικών εταιρειών κλείνουν και οι ηχογραφήσεις σταματούν έως το 1946.

πηγη:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE% ... E%BA%CE%B1

[Νατάσα]

[Νατάσα]

Εποχή της μαζικής αποδοχής

Κορυφαία προσωπικότητα του ρεμπέτικου αναδεικνύεται αυτή την περίοδο ο Βασίλης Τσιτσάνης. Μετά την απελευθέρωση το ρεμπέτικο αρχίζει να καταξιώνεται ως λαϊκή μουσική ευρείας αποδοχής και βγαίνει από το περιθώριο. Εμφανίζονται νέοι τραγουδιστές όπως η Σωτηρία Μπέλλου και ο Πρόδρομος Τσαουσάκης. Οι περισσότεροι μελετητές θεωρούν ότι μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '50 το ρεμπέτικο, στη γνήσιά του μορφή, πεθαίνει και δίνει τη θέση του σε μια νεώτερη μορφή του ρεμπέτικου το λεγόμενο αρχοντορεμπέτικο το οποίο και άνοιξε το δρόμο της ευρύτερης πλέον αποδοχής του μουσικού είδους[4] και του μεταγενέστερου λαϊκού τραγουδιού. Γνωστοί καλλιτέχνες του είδους είναι οι: Ζακ Ιακωβίδης, Κώστας Καπνίσης, Tάκης Mωράκης, Γιώργος Μουζάκης και άλλοι.

πηγη:http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A1%CE% ... E%BA%CE%B1

[Νατάσα]

Τετράς, η ξακουστή του Πειραιώς. Βρισκόμαστε στο 1934 και οι Γ. Μπάτης, Ανέστος Δεληάς, Μάρκος Βαμβακάρης και Στράτος Παγιουμιτζής σχημα­τίζουν την πρώτη ρεμπέτικη κο­μπανία και εμφανίζονται στη Μάντρα του Σαραντόπουλου, κάπου εκεί στη Δραπετσώνα.
Τους βρίσκουμε ακόμη στην πλατεία Καραϊσκάκη, στην Κρεμμυδαρού -σημερινή Δραπετσώνα-, στο Κερατσίνι, αλ­λά και στα άγρια βράχια που χρησίμευσαν σαν κρυψώνες για τους «πότες» του Πειραιά.....http://rempetomania.blogspot.gr/search/ ... E%91%CE%A3

[Νατάσα]

1.Μαρκος Βαμβακάρης
2.Ανέστος Δεληάς
3.Γεώργιος Μπάτης
4.Στράτος Παγιουμτζής

[Νατάσα]

Το αρχοντορεμπετικο

Ένα βραχύβιο αλλά πολύ χαρακτηριστικό είδος ελληνικού λαϊκότροπου τραγουδιού, με πολλές επιτυχίες κάτω από τη σημαία του, είναι και το λεγόμενο αρχοντορεμπέτικο. Όπου, ενώ η σύνθεση της ορχήστρας δεν περιλαμβάνει μπουζούκια και οι εισαγωγές στα ζεϊμπέκικα και τα χασάπικα παίζονται με κιθάρες ή ακορντεόν, εν τούτοις η θεματολογία των στίχων προσπαθεί να αποδώσει τη λαϊκή ψυχολογία ιδωμένη μέσα από τη «μάγκικη» ματιά.....Ως ημερομηνία γέννησής του αρχοντορεμπέτικου τραγουδιού θεωρείται η 22α Μαίου 1948, όταν και έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Μετροπόλιταν η επιθεώρηση των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου Άνθρωποι- άνθρωποι, στο τελευταίο σκετς της οποίας πρωτοακούστηκε –σε μουσική του Μιχάλη Σουγιούλ- Το τραμ το τελευταίο, από την Σπεράντζα Βρανά, τον Νίκο Ρίζο, τον Νίκο Φιλιππόπουλο και την Άννα Φιλίδου. Την τεράστια επιτυχία αυτού του τραγουδιού ακολούθησαν δεκάδες άλλα στο ίδιο κλίμα (Ο μήνας έχει εννιά, Βρε πως μπατιρίσαμε, Τραμπαρίφας, Αδύνατον να κοιμηθώ, Η Ταμπακέρα, Το μονοπάτι), που, εκτός της τριάδας Σουγιούλ- Σακελλάριος- Γιαννακόπουλος, φέρουν την υπογραφή των Γιάννη Βέλλα, Ιωσήφ Ριτσιάρδη, Γιώργου Μουζάκη, Μίμη Τραϊφόρου, Κώστα Νικολαϊδη κ.α.
http://www.musicpaper.gr/topics/item/14 ... frws-laika

[Νατάσα]

[Νατάσα]

Ας δουμε τωρα και μερικες “ρεμπετολέξεις” και την ερμηνεια τους:

οι ερμηνειες ειναι απο:http://www.pro-dance.gr/dances/popular- ... tiko-songs

Ασίκης:  Λεβέντης, άντρας που συνδυάζει πολλά χαρίσματα.

Βλάμης, Βλάμισσα : φίλος, σύντροφος. γενναίος, λεβέντης.

Καπετανάκης: Oνομαστός για τη σκληρότητά του δεσμοφύλακας των φυλακών της Αίγινας.

Καναβούρι Το χασίσι.

Παρόλα, παρόλες:
1. λόγια ανόητα, χωρίς αξία, ακατανόητα. 
2. Ομιλία με υπονοούμενα.

Πλεκτό, Πλεχτό: Φυλακή, κρατητήριο, παράθυρο φυλακής.

Τεκές: Aρχικά σημαίνει μοναστήρι, ξενώνας και φιλανθρωπικό ίδρυμα. Αν σε κάποιους τεκέδες οι μοναχοί, οι δερβίσηδες, κάπνιζαν χασίσι, δυόσμο, λεβάντα ή άλλα βοτάνια, αυτό γινόταν μέσα από μια συγκεκριμένη διαδικασία πνευματικής έρευνας.

Τουμπεκί: Γενικά ο καπνός, ολόκληρο το φύλλο του καπνού. 
Στον τεκέ, το τσιράκι του τεκετζή αναλάμβανε, καθισμένος στη γωνιά του, να τον ψιλοκόψει και δεχόταν και παρατηρήσεις, όταν τόλμαγε να πάρει μέρος στη συζήτηση των θαμώνων: εσύ, τουμπεκί ψιλοκομμένο.

Ντερμπεντέρης, Ντερμπεντέρισσα: Λεβέντης, ανοικτόκαρδος, κουβαρδάς.

Ντουζένι: Τάξη, αρμονία "είμαι στα ντουζένια" σημαίνει "έχω κέφια". Για το μπουζούκι έχει έννοια "είναι καλά κουρδισμένο".

Μαρμάγκα:
1. Θα με φάει η μαρμάγκασημαίνει: «θα συμφορά
2. Δηλητηριώδους αράχνης.

Ματσαράγκα: Απάτη, κατεργαριά.

Μπουγιουρντί: Επίσημο έγγραφο, διαταγή με δυσάρεστο συνήθως περιεχόμενο. 

[Νατάσα]

Ο Ίδιος ο Μάρκος(Βαμβακάρης) αφηγείται: Ολος ο κόσμος της Σύρου μ' αγαπούσε πολύ, διότι κι εγώ ήμουν Συριανός και το είχαν καμάρι οι Συριανοί. Κάθε καλοκαιράκι με περίμεναν να πάω στη Σύρα να παίξω και να γλεντήσει όλη η Σύρα μαζί μου. Το 1935 πήρα μαζί μου τον Μπάτη, τον αδερφό μου τον μικρό και τον πιανίστα Ροβερτάκη και πήγα για πρώτη φορά στη Σύρο, σχεδόν είκοσι χρόνια αφ' ότου έφυγα από το νησί Πρωτόπαιξα, λοιπόν, σ' ένα μαγαζί στην παραλία, μαζεύτηκε όλος ο κόσμος. Κάθε βράδυ γέμιζε ο κόσμος το μαγαζί κι έκατσα περίπου δύο μήνες. Εγώ, όταν έπαιζα και τραγουδούσα, κοίταζα πάντα κάτω, αδύνατο να κοιτάξω τον κόσμο, τα έχανα. Εκεί όμως που έπαιζα, σηκώνω μια στιγμή το κεφάλι και βλέπω μια ωραία κοπέλα. Τα μάτια της ήταν μαύρα. Δεν ξανασήκωσα το κεφάλι, μόνο το βράδυ την σκεφτόμουν, την σκεφτόμουν..... Πήρα, λοιπόν, μολύβι κι έγραψα πρόχειρα: Μία φούντωση, μια φλόγα έχω μέσα στην καρδιά Λες και μου΄χεις κάνει μάγια Φραγκοσυριανή γλυκιά... Ούτε και ξέρω πως την λέγανε ούτε κι εκείνη ξέρει πως γι ' αυτήν μιλάει το τραγούδι. Όταν γύρισα στον Πειραιά, έγραψα τη Φραγκοσυριανή." Δηλαδή ενώ αφορμή για τη δημιουργία του τραγούδιού υπήρξε ένα πρόσωπο, το τραγούδι κατέληξε να είναι ύμνος για ένα ολόκληρο νησί.
- See more at:http://rempetiko-laiko.blogspot.gr/2011 ... C7Cmy.dpuf

[Νατάσα]

Tο αυθεντικό ρεμπέτικο τραγούδι αναπτύχθηκε στον Πειραιά, τη δεκαετία του 1920, όπου διάφοροι μάγκες μαζεύονταν σε κάποιο στέκι, καφενείο ή τεκέ, κι εκεί καθισμένοι σε καρέκλες ή στο πάτωμα, γύρω από ένα μαγκάλι, κάπνιζαν ναργιλέ με τούρκικο χασίσι. Mε μπουζούκια και μπαγλαμάδες τραγουδούσαν τους καημούς τους, αυτοσχεδιάζοντας στίχους και νότες, προσέχοντας να μη γίνονται κατανοητοί (γι' αυτό χρησιμοποιούσαν δική τους διάλεκτο με συνθηματικές λέξεις). ......
H δικτατορία του Iωάννη Mεταξά προκάλεσε ρήγμα στο ρεμπέτικο τραγούδι, αφού έκλεισε τους τεκέδες και έθεσε τους χασικλήδες υπό διωγμό - μερικοί εξορίστηκαν σε νησιά του Aιγαίου. Oι οργανοπαίκτες και τραγουδιστές του ρεμπέτικου, τότε, για να αποφύγουν τα βέβηλα βλέμματα, εγκατέλειψαν την Aθήνα και τράβηξαν κατά τη Θεσσαλονίκη. Eκεί, ο αρχηγός της τοπικής αστυνομίας, Nίκος Mουσχουντής, μέγας θαυμαστής της ρεμπέτικης μουσικής, τους επέτρεπε να καπνίζουν για να μπορεί να τους ακούει. Mε απαγορευμένα τα χασικλίδικα τραγούδια και τις εταιρείες αναγκασμένες να μην τα ηχογραφούν, οι ρεμπέτες συνθέτες οδηγήθηκαν εκ των πραγμάτων στη δημιουργία άλλων, νομίμων ασμάτων, ερωτικών και κοινωνικών. Ωστόσο, η δεκαετία 1930-1940 ήταν που έδωσε στο ρεμπέτικο τραγούδι τα στοιχεία που το καθόρισαν.....

http://www.istoria.gr/may02/5.htm

[Νατάσα]

[youtube]4Rxpk-9eI4c[/youtube]

[yakinthos]

Ρεμπέτες και ρεμπέτικα
του Φίλιππου Φιλίππου

H λέξη ρεμπέτης και ρεμπέτικο προέρχονται πιθανότατα από την τουρκική γλώσσα (ρεμπέτ = ανυπότακτος) ή από τη σερβική (ρεμπέτ = με την έννοια του αντάρτη) ή ίσως από τη βενετική rebelo (αντάρτης) και την ισπανική rebelde (αντάρτης, επαναστάτης).
Πρώτος συστηματικός μελετητής του φαινομένου υπήρξε ο ερασιτέχνης λαογράφος Hλίας Πετρόπουλος, ο οποίος την άνοιξη του 1968 εξέδωσε το βιβλίο "Pεμπέτικα τραγούδια"......

πηγη:http://www.istoria.gr/may02/5.htm

Πάντα νόμιζα ότι ήταν τούρκικη λέξη, δεν ήξερα για άλλες εκδοχές καταγωγής.
Η λέξη ρέμπελος είναι άλλη λέξη και είναι βενετική.

[blackbee045]

Όπου, ενώ η σύνθεση της ορχήστρας δεν περιλαμβάνει μπουζούκια και οι εισαγωγές στα ζεϊμπέκικα και τα χασάπικα παίζονται με κιθάρες ή ακορντεόν, εν τούτοις η θεματολογία των στίχων προσπαθεί να αποδώσει τη λαϊκή ψυχολογία ιδωμένη μέσα από τη «μάγκικη» ματιά.....Ως ημερομηνία γέννησής του αρχοντορεμπέτικου τραγουδιού θεωρείται η 22α Μαίου 1948, όταν και έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Μετροπόλιταν η επιθεώρηση των Αλέκου Σακελλάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου Άνθρωποι- άνθρωποι, στο τελευταίο σκετς της οποίας πρωτοακούστηκε –σε μουσική του Μιχάλη Σουγιούλ- Το τραμ το τελευταίο, από την Σπεράντζα Βρανά, τον Νίκο Ρίζο, τον Νίκο Φιλιππόπουλο και την Άννα Φιλίδου.



Testking Pass4sure SY0-401 210-260 300-209 70-341 1z0-808 156-915.77 ACMA_6.1 C4040-250 700-001 1z0-425