«Όταν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη φαντασία σου για να ζήσεις την πεζή καθημερινότητά σου, τότε θεωρώ πως είσαι πολύ πιο πλούσιος και υγιής. Και η μουσική είναι μια μορφή τέχνης που μας βοηθάει να φανταστούμε το ο,τιδήποτε»
Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Ελένη Λαμπράκη
Φωτογράφηση: Θαλίνα Καρπούζη
Mε τη Φωτεινή Δάρρα βρεθήκαμε ένα βροχερό απόγευμα στο πάντα αγαπημένο μας στέκι “Life“, στον πεζόδρομο Χαλανδρίου, όπου παρά την κίνηση και την ταλαιπωρία, η όμορφη και ενδιαφέρουσα συζήτησή μας, ήταν το πιο ευχάριστο κλείσιμο μιας κουραστικής μέρας. Πέρα από την καλλιτεχνική της υπόσταση, η οποία λίγο – πολύ είναι γνωστή σε όλους μας, το κορίτσι με την κρυστάλλινη φωνή και την αψεγάδιαστη ομορφιά είναι επίσης και μια εξαιρετική συνομιλήτρια, γεμάτη ενθουσιασμό και πάθος για αυτό που κάνει. Ενθουσιασμό για τη συνεργασία της με το Γιάννη Πάριο στη Θεσσαλονίκη την περίοδο των γιορτών και πάθος για τους σπουδαίους κύκλους τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη, τους οποίους καλείται να ερμηνεύσει.
Θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες για τέχνη και για μουσική, αλλά ακόμα και μέσα στα πλαίσια μιας συνέντευξης, δε μπορείς παρά να επιβεβαιώσεις το πόσο ολοκληρωμένη καλλιτέχνις, αλλά και ευγενής άνθρωπος είναι…
Music Corner: Μία εκ των αφορμών για τη σημερινή μας συνάντηση, είναι η έναρξη των εμφανίσεων σας με το Γιάννη Πάριο στη Θεσσαλονίκη…
Φωτεινή Δάρρα: Ακριβώς, ξεκινάει η συνεργασία μας την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου και θα είμαστε μαζί για όλη την περίοδο των γιορτών. Το πρόγραμμα έχει τον τίτλο «Όλα», και πραγματικά ανταποκρίνεται σ’ αυτό που πρόκειται να συμβεί. Θα κινηθούμε σ’ ένα πολύ μεγάλο φάσμα τραγουδιών τα οποία πιστεύουμε ότι θα κάνουν τον κόσμο να διασκεδάσει, επιλογές οι οποίες εκφράζουν και τους δυο μας μουσικά αλλά πάντα με γνώμονα και κριτήριο τη διασκέδαση του κόσμου, γιατί αυτό είναι και το ζητούμενο και στο χώρο, και τη χρονική περίοδο αλλά και στην πόλη που θα βρισκόμαστε. Οι Θεσσαλονικείς είναι ένας κόσμος που θέλει και διασκεδάζει.
Music Corner: Με αφορμή αυτό που λέτε, τελικά το κοινό της Θεσσαλονίκης διαφέρει απ’ αυτό της Αθήνας;
Φωτεινή Δάρρα: Ναι υπάρχει διαφορά στην εκκίνηση. Και τι εννοώ με αυτό; Ενώ στην Αθήνα μπορεί κάποιος να κάνει μια πολύ καλή εκκίνηση και το κοινό να περιμένει κάτι με πολλή θετική διάθεση χωρίς να το έχει δει καν, στη Θεσσαλονίκη είναι τα πράγματα λίγο διαφορετικά. Περιμένουν από τον καλλιτέχνη να τους αποδείξει ότι δικαίως βρίσκεται εκεί, ακόμα κι αν είναι ο αγαπημένος τους. Στην πορεία αν τους κερδίσεις, τους έχεις κερδίσει ολοκληρωτικά. Θεωρώ πολλή σωστή αυτή την αντιμετώπιση, και γιατί όχι να βλέπουμε με κριτική ματιά το κάθε τι που μας συμβαίνει. Όμως, έχω καταλάβει ότι όταν κάτι τους αρέσει, εκφράζονται πάρα πολύ θετικά και αυτό δημιουργεί μία σχέση εμπιστοσύνης ανάμεσα στον καλλιτέχνη και το κοινό. Θέλω να πιστεύω ότι και οι δύο μας αυτή τη σχέση θα την ανανεώσουμε για άλλη μια φορά!
Music Corner: Πως και επιλέξατε τη Θεσσαλονίκη για τις γιορτές;
Φωτεινή Δάρρα: Είναι η τρίτη χρονιά σερί που εμφανίζομαι στη Θεσσαλονίκη. Τα ‘χει φέρει η τύχη έτσι και ξεκινάω από εκεί. Και πραγματικά αν κάποιος μου έλεγε να επιλέξω ξανά τη Θεσσαλονίκη, ενδεχομένως να το έκανα, γιατί περνάω πάντα πολύ ωραία. Είναι όμορφες οι γιορτές εκεί. Είναι όμορφες οι γιορτές όταν φεύγεις απ’ τον τόπο διαμονής σου και ταξιδεύεις. Αλλά η Θεσσαλονίκη πραγματικά έτυχε και είναι πολύ ευχάριστη συγκυρία. Μας έγινε μια ωραία πρόταση απ’ το Stage, που είναι ένας πάρα πολύ ωραίος χώρος, και τον έχουν επιλέξει πάρα πολλοί καλλιτέχνες τα τελευταία χρόνια για τις εμφανίσεις τους. Είναι ένας χώρος τον οποίο είχα την τύχη να εγκαινιάσω μαζί με το Δημήτρη Παπαδημητρίου σ’ ένα κοινό πρόγραμμα που είχαμε πριν από χρόνια και χαίρομαι πολύ που επιστρέφω στο Stage μαζί με το Γιάννη Πάριο.
Music Corner: Δε σας κρύβω πως αυτή η συνεργασία μου κάνει μεγάλη εντύπωση. Δύσκολα θα μπορούσα να σας φανταστώ μαζί σ’ ένα κοινό πρόγραμμα.
Φωτεινή Δάρρα: Γιατί;
Music Corner: Γιατί είστε δύο πολύ διαφορετικοί καλλιτέχνες.
Φωτεινή Δάρρα: Στις αντιθέσεις βρίσκεται το ενδιαφέρον! Ψάχνοντας κανείς όμως ανακαλύπτει κάποια κοινά, π.χ. ο Γιάννης Πάριος έχει τραγουδήσει Θεοδωράκη σε live δίσκο του και έτυχε μεγάλης αποδοχής απ’ τον κόσμο και τώρα είναι η εποχή που εγώ τραγουδάω Θεοδωράκη… Το συναυλιακό ρεπερτόριο μας έχει κοινά και διαφορετικά στοιχεία που ιντριγκάρουν.
Music Corner: Σίγουρα μας κινεί την περιέργεια μία τέτοια σύμπραξη…
Φωτεινή Δάρρα: Ελάτε να μας ακούσετε!
Music Corner: Ξεκινάει εορταστική περίοδος, τα Χριστούγεννα έρχονται και ο κόσμος αποζητάει τη διασκέδαση περισσότερο από ποτέ. Η δική σας δουλειά γίνεται πιο δύσκολη;
Φωτεινή Δάρρα: Θα σας πω κάτι. Εμένα μ’ αρέσει να διασκεδάζει ο κόσμος στις συναυλίες μου, θεωρώ ότι πρέπει να ψυχαγωγηθεί. Είμαι μέσα σε αυτούς που πιστεύουν ότι η Τέχνη μπορεί να είναι και διασκεδαστική, σε αντίθεση με τον περισσότερο κόσμο που βλέπει την τέχνη σαν ένα χάπι που πρέπει να πάρει γιατί θα του κάνει καλό, χωρίς να του είναι πάντα ευχάριστο. Υπάρχουν άνθρωποι φιλότεχνοι, που δεν τη θεωρούν συνυφασμένη με τη διασκέδαση την οποία έχουν ενοχοποιημένη. Υπάρχουν όμως και αυτοί, μαζί κι εγώ, που πιστεύουμε ότι η Τέχνη μπορεί να είναι ΚΑΙ διασκέδαση. Υπάρχουν τραγούδια που είναι αληθινή τέχνη και παράλληλα πολύ διασκεδαστικά. Για παράδειγμα τα παραδοσιακά τραγούδια τα οποία είναι πραγματικά έντεχνα τραγούδια.
Music Corner: Το κομμάτι της παραδοσιακής μουσικής και το πόσο παρεξηγημένη μπορεί να είναι, ανοίγει πολύ μεγάλη συζήτηση…
Φωτεινή Δάρρα: Το παραδοσιακό τραγούδι, όπως και το λαϊκό τραγούδι είναι η προίκα μας. Και οι δύο είναι παρεξηγημένοι χώροι, διότι και οι δύο έχουν πολλές φορές τύχει κακής αντιμετώπισης. Αυτό νομίζω ότι τα έχει κάνει παρεξηγημένα. Και ίσως ο κόσμος να τα έχει συνδυάσει με το πανηγύρι, σαν κάτι κακό. Όμως πιστέψτε με, έχω βρεθεί σε πανηγύρι σε νησί, όπως όλοι μας, και εκεί καταλαβαίνεις τι σημαίνει όλο αυτό που συζητάμε. Και δεν έχει καμία σχέση με αυτό το δυσάρεστο που έχουμε όλοι στο μυαλό μας. Μπορεί να πέσεις σε κάτι παρεξηγημένο ή κακώς εκτελεσμένο. Μπορεί όμως να συναντήσει κανείς και αληθινά διαμάντια σε αυτό το χώρο.
Music Corner: Δηλαδή τα πάντα έχουν να κάνουν με την ταμπέλα που θα τους βάλεις;
Φωτεινή Δάρρα: Πιστεύω ότι ο χώρος είναι αυτός που αρέσκεται στις ταμπέλες και όχι ο κόσμος. Ο κόσμος δε σου βάζει ταμπέλα. Ο ίδιος άνθρωπος που θα πάει σε κάποιο μεγάλο κέντρο και σ’ ένα ακραιφνώς λαϊκό θέαμα όπως είναι τα μπουζούκια, μπορεί το ίδιο βράδυ να έχει πάει και σ’ ένα έντεχνο πρόγραμμα, να περάσει και στα δύο εξίσου καλά και το ένα να διαδεχθεί το άλλο. Ο κόσμος δεν τα ‘χει τόσο διαχωρισμένα στο μυαλό του. Φυσικά και αντιλαμβάνεται -όταν τα βάλει δίπλα δίπλα- τις διαφορές τους. Νομίζω πως περισσότερο ο χώρος και η δισκογραφία μπαίνει σε αυτή τη διαδικασία, για να σε τοποθετήσει κάπου και κυρίως για να δημιουργήσει προϊόντα, θεωρώντας τον κάθε καλλιτέχνη προϊόν. Αυτό δεν το πιστεύω, δεν πιστεύω ότι είμαστε προϊόντα, είμαστε καλλιτέχνες. Αυτό ο κόσμος το καταλαβαίνει…
Music Corner: Θεωρείτε ότι αυτός είναι ο κυριότερος λόγος για τον οποίο η δισκογραφία αντιμετωπίζει κρίση;
Φωτεινή Δάρρα: Και για πολλούς άλλους λόγους οι οποίοι θέλουν πολλή συζήτηση. Κατά τη γνώμη μου ο κυριότερος λόγος που αντιμετωπίζεται το πρόβλημα αυτό τα τελευταία χρόνια είναι το γεγονός ότι έχουν καταφέρει κι έχουν απομυθοποιήσει τους καλλιτέχνες και ως εκ τούτου τα καλλιτεχνικά δημιουργήματα. Με την τόση υπερχρήση και την υπερέκθεση των καλλιτεχνικών έργων, αλλά και των ίδιων των καλλιτεχνών, έχουν καταφέρει να καταργήσουν αυτή τη μαγεία που υπήρχε παλιά ανάμεσα σε κοινό και καλλιτέχνη. Είναι ωραίο να φαντάζεσαι πως μπορεί να είναι, να τον πλάθεις στο μυαλό σου έστω και λάθος, να υπάρχει μια μαγεία. Αυτό είναι η τέχνη, να πλάθεις εικόνες και να ‘χεις φαντασία, να υπάρχει η γοητεία του αγνώστου. Ύστερα το cd ως προϊόν είναι απομυθοποιητικό από μόνο του. Δεν έχει καμία σχέση με το βινύλιο που βλέπαμε παλιά. Το βινύλιο είναι σαν το καλό βιβλίο. Το βιβλίο τσέπης είναι πολύ χρήσιμο, αλλά θέλεις να έχεις μία καλή έκδοση στη βιβλιοθήκη σου, την ευχαριστιέσαι και της δίνεις το χώρο που της αξίζει.
Music Corner: Αντιλαμβάνομαι ότι σας αρέσει πολύ η λογοτεχνία και η ποίηση, και έχετε ερμηνεύσει μελοποιημένη ποίηση πολλές φορές στο παρελθόν.
Φωτεινή Δάρρα: Είναι αλήθεια και κυρίως η ποίηση είναι μια πολύ μεγάλη μου αγάπη. Είμαστε η χώρα η οποία έχει μελοποιήσει τους ποιητές της, περισσότερο από κάθε άλλη. Αυτό είναι κάτι πραγματικά σπουδαίο, ανήκει στα πολύ μεγάλα συν μας. Να μη μένουμε μόνο στο αρχαίο ελληνικό καλό πρότυπο. Ας δούμε τις νεότερες γενιές ποιητών. Η ποίηση η οποία ξεκινάει απ’ τις αρχές του προηγούμενου αιώνα και καταλήγει μέχρι σήμερα είναι πολύ αξιόλογη. Υπάρχουν πολλοί σύγχρονοι ποιητές καθώς και πάρα πολλοί αξιόλογοι συνθέτες που έχουν μελοποιήσει αυτούς τους ποιητές, κι έχουμε την ευτυχία να τους τραγουδάμε.
Music Corner: Το ότι αναφέρεστε σε σύγχρονούς σας δημιουργούς, και όχι μόνο στους παλιότερους, είναι πολύ ελπιδοφόρο και ευχάριστο…
Φωτεινή Δάρρα: Βεβαίως, και να μιλήσω και ονομαστικά. Υπάρχει ο Μιχάλης Γκανάς που γράφει στίχους και ποίηση, υπάρχει ο Διονύσης Καψάλης, υπάρχει ο Γιώργος Κοροπούλης, είναι πάρα πολλοί οι σπουδαίοι ποιητές αυτή τη στιγμή που ζουν ανάμεσά μας. Άρα λοιπόν η ποίηση δεν είναι κάτι παρωχημένο, είναι κάτι σημερινό. Είναι ένας άλλος τρόπος να περιγράψεις την σκληρή πραγματικότητα πολλές φορές.
Music Corner: Τους τελευταίους μήνες συνεργάζεστε με το Μίκη Θεοδωράκη για την επανέκδοση δύο μουσικών του «Επιβάτη», που έχει ήδη κυκλοφορήσει και του «Ραντάρ». Θα θέλατε να μας μιλήσετε γι’ αυτό;
Φωτεινή Δάρρα: Πρόκειται για δύο κύκλους τραγουδιών, τους οποίους επέλεξε ο ίδιος ο συνθέτης για να κάνουμε μαζί το «remake» τους, πρωτοφτιάχτηκαν το 1981 και δεν ακούστηκαν πάρα πολύ στον κόσμο για πολλούς λόγους που μπορεί κανείς να το ψάξει και να το δει ιστορικά. Το σημαντικό είναι ότι ο ίδιος θέλησε να τους ξανακυκλοφορήσει σήμερα και για μένα είναι μία τεράστια τιμή το ότι μου τους εμπιστεύτηκε. Θέλω λίγο να σταθώ στους στίχους του Κώστα Τριπολίτη, ενός σπουδαίου σύγχρονου ποιητή και στιχουργού, του οποίου οι στίχοι κόβουν σα μαχαίρι. Και οι στίχοι του στους συγκεκριμένους κύκλους τραγουδιών, νομίζω ότι έχουν την τρομερή επιτυχία να είναι διαχρονικοί και να ακούγονται σήμερα το ίδιο επίκαιροι με όταν γράφτηκαν. Απ’ το 1981 μέχρι το 2014, είναι ένα ασφαλές διάστημα για να κριθεί η διαχρονικότητά τους. Αυτό το έχω ξανασυναντήσει στο Νίκο Γκάτσο, όταν τραγούδησα στο δίσκο «Το λουλούδι στη φωτιά» που κάναμε μαζί με το Δημήτρη Παπαδημητρίου. Είναι σπουδαίοι οι στίχοι του Κώστα Τριπολίτη, είμαι πάρα πολύ τυχερή που έρχομαι σ’ επαφή μαζί τους, και είναι πολύ μεγάλο ευτύχημα να στους διδάξει ο ίδιος. Αυτά τα πολύ λίγα που θα σου πει, γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν μιλούν πολύ, για να σου δώσει τις αφορμές να καταλάβεις. Όπως και ο μέγιστος Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος γνωρίζει πολύ καλά τι θέλουν να πουν οι στίχοι τους οποίους έχει μελοποιήσει. Μπαίνουμε φέτος στο δεύτερο χρόνο συνεργασίας μας και αυτό που έχουμε κάνει ήδη, είναι για μένα πάρα πολύ, σχεδόν δεν το πίστευα. Όταν μου είπε να ερμηνεύσω τραγούδια του, το οποίο ήταν μεγάλη έκπληξη και δώρο για μένα, δεν πίστευα πως θα μου πρότεινε δύο κύκλους τραγουδιών. Το είχε σαν ενότητα και ήταν λίγο σα να το χρώσταγε να το κάνει. Να τον έχει ο Θεός καλά, να μας δώσει κι άλλα σπουδαία δημιουργήματα!
Music Corner: Θεωρείτε το Μίκη Θεοδωράκη, εκφραστή της συλλογικής μνήμης που έχουμε σαν λαός;
Φωτεινή Δάρρα: Ακριβώς. Αυτό λέει και κάτι για τον ίδιο το λαό, ότι τα ίδια προβλήματα και τις ίδιες αγκυλώσεις που είχαμε πριν από 30-40 χρόνια ισχύουν και σήμερα, και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας βάλει σε σκέψη. Οι ποιητές μας τα λένε, οι στιχουργοί μας τα λένε, οι καλλιτέχνες οι μεγάλοι μας τα ‘χουν πει, το θέμα είναι να τα ακούσουμε. Τα ακούμε;
Music Corner: Αυτό που μας λείπει σήμερα είναι περισσότερες εμβληματικές προσωπικότητες, σα το Μίκη Θεοδωράκη;
Φωτεινή Δάρρα: Έχουμε ανάγκη από μεγάλες προσωπικότητες, αλλά έχουμε ανάγκη και να το πιστέψουμε ξανά ότι μπορούν να ξαναγεννηθούν μεγάλες προσωπικότητες, να τους αφήσουμε το χρόνο που χρειάζεται και να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για να καλλιεργηθούν. Νομίζω ότι η κοινωνία έχει πολύ μεγάλη ευθύνη απέναντι σ’ αυτό, και η κοινωνία δεν είναι κάτι απρόσωπο, είμαστε όλοι μας, έχουμε όλοι ευθύνη απέναντι στο τι συμβαίνει σήμερα, στο αν υπάρχουν αληθινά μεγάλοι καλλιτέχνες ή δεν υπάρχουν. Ακόμα και το να μπορέσει κάποιος να αναπτυχθεί και να εκδηλώσει το όποιο ταλέντο του και να μπορέσει να εκφραστεί και να φτάσει σ’ αυτά τα επίπεδα που έφτασαν αυτές οι γενιές και οι προηγούμενες, είναι ευθύνη όλων μας, το αν τον αφήνουμε να το κάνει ή όχι. Αρά λοιπόν η απάντησή μου είναι ότι ναι υπάρχουν σήμερα δυνάμει μεγάλοι καλλιτέχνες, υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι μπορούν να εξελιχθούν σε μεγάλους Έλληνες, υπάρχουν ακόμα και σπουδαίοι καλλιτέχνες τους οποίους ίσως δεν τους βλέπουμε στην παρούσα δύσκολη φάση. Ένα Μίκη Θεοδωράκη τον χρειαζόμαστε και στις επόμενες γενιές, όχι μόνο το έργο του, αλλά τον ίδιο. Είναι πολύ σπουδαίο να γραφτούν καινούρια έργα, να τραγουδήσουμε τους νέους μας ποιητές, να υπάρξουν νέοι άνθρωποι που με μια λίγο διαφορετική γλώσσα, λεκτική και μουσική, θα εκφράσουν την αλήθεια της κοινωνίας μας. Έτσι θα συνεχιστεί ο πολιτισμός μας.
Music Corner: Η σύγκριση με τους προηγούμενους ερμηνευτές σας φοβίζει;
Φωτεινή Δάρρα: Θεωρώ ότι όταν σε συγκρίνουν με κάτι πολύ μεγάλο, σε τιμούν. Και μένα το να με συγκρίνουν με τη Μαρία Φαραντούρη, με τη Μαργαρίτα Ζορμπαλά, με το Γιώργο Νταλάρα, είναι ήδη κάτι πάρα πολύ σπουδαίο, μιλάμε για πολύ μεγάλους καλλιτέχνες, ανθρώπους που σημάδεψαν ολόκληρες γενιές. Η Μαρία Φαραντούρη ήταν η μούσα του Μίκη Θεοδωράκη σε όλα τα χρόνια του. Άρα λοιπόν, είναι τιμητική η σύγκριση. Πιστεύω όμως ότι ο κόσμος θέλει να περάσουν τα τραγούδια αυτά και στις επόμενες γενιές. Δεν τίθεται θέμα σύγκρισης, τίθεται θέμα συνέχισης και αυτό είναι το πιο σημαντικό που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας. Για να συνεχιστεί αυτό που έχει ξεκινήσει έχουμε χρέος οι νέοι καλλιτέχνες να το συνεχίσουμε. Οι νέοι άνθρωποι να τα τραγουδήσουν, που κάποιοι από αυτούς ίσως θα τα πρωτοακούσουν, και όπως το παραδοσιακό τραγούδι, το οποίο διά στόματος πέρασε από γενιά σε γενιά, με όποιες παραφθορές στη μελωδία και το στίχο, έτσι κι εμείς έχουμε χρέος να περάσουμε αυτά τα τραγούδια και στις επόμενες γενιές. Το ότι στην προκειμένη περίπτωση, ήταν ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης που το επέλεξε και μου τα εμπιστεύθηκε εμένα με τιμά!
Music Corner: Είστε πολύ νέα και έχετε ήδη συνεργαστεί με τους μεγαλύτερους συνθέτες και στιχουργούς και μετράτε πολλές σημαντικές στιγμές ήδη. Το μετά δε σας φοβίζει;
Φωτεινή Δάρρα: Πρώτη φορά στη ζωή μου τραγούδησα μπροστά σε κοινό ως ηθοποιός στην Επίδαυρο. Θυμάμαι το πρώτο μου μπάνιο, στις θάλασσες της Ζακύνθου, 3 – 3 ½ ετών, όπου δεν ήξερα μπάνιο και πήγαμε στις Σπηλιές της Ζακύνθου, όπου το βάθος είναι απίστευτο. Έπεσε ο πατέρας μου, έπεσε η αδερφή μου, έπεσα κι εγώ! Τι θέλω να πω, όταν το πρώτο σου μπάνιο το κάνεις στα βαθιά, τι να σε φοβίσει μετά στην ακρογιαλιά; Μπορείς να πνιγείς και στην ακρογιαλιά, δεν το συζητώ, τα μεγάλα σου μπάνια όμως, τις δύσκολες βουτιές, τις έχεις κάνει. Και κατά βάθος, πάντα αυτά αποζητάς. Την ανοιχτή θάλασσα…
Music Corner: Οπότε περιμένουμε μια ακόμη μεγάλη βουτιά από εσάς;
Φωτεινή Δάρρα: Μεγάλο κολύμπι…! Μόνο έτσι μπορώ να σκεφτώ, και μόνο αυτό μπορώ να υποστηρίξω. Και θέλω να πω ότι το μυαλό μου, το είναι μου, η σκέψη μου όλη είναι προσανατολισμένη σε αυτό το είδος τραγουδιού. Και αυτό που από την αρχή ξεκίνησα και που με πάρα πολύ συνειδητή επιλογή προχώρησα μέσα σ’ αυτό. Ήμουν πολύ πιο νέα απ’ ότι είμαι σήμερα και είχα πιστεύω την επιλογή να πάω και προς άλλες κατευθύνσεις. Δεν το επέλεξα, επέλεξα να ‘μαι εδώ, σε αυτή την κατεύθυνση, με τις όποιες δυσκολίες, αλλά και τις πάρα πολλές ομορφιές που έχει.
Music Corner: Το καλοκαίρι δώσατε μία συναυλία με άξονα κινηματογραφικά τραγούδια. Πως προέκυψε αυτή η επιλογή;
Φωτεινή Δάρρα: Είναι το πάντρεμα των τεχνών, που εμένα μ’ ενδιαφέρει πάρα πολύ. Ούτως ή άλλως έχω σπουδάσει ηθοποιός, μ’ αρέσει πάρα πολύ το θέατρο, πάρα πολύ το σινεμά και μ’ αρέσει πολύ ο συνδυασμός των τεχνών, θεωρώ πολύ σπουδαίο το να τα βλέπεις όλα ως ένα. Ένας θεατής, και όχι απαραίτητα καλλιτέχνης αλλά ένας άνθρωπος με οποιαδήποτε άλλη ιδιότητα, το να βλέπει την τέχνη συνολικά και όχι την κάθε της μορφή αποκομμένη, του ανοίγει τους ορίζοντες. Τη μουσική τη θεωρώ μητέρα των τεχνών αλλά όχι επειδή ασχολούμαι με αυτήν, αλλά επειδή μέσα απ’ τη μουσική μπορείς και εικόνες να δεις, και θέατρο να φανταστείς, και σινεμά και χορό…
Music Corner: Η έλλειψη της εικόνας, σου ανοίγει τη φαντασία;
Φωτεινή Δάρρα: Σου εξάπτει τη φαντασία… Και για να επιστρέψουμε στην αρχική μας συζήτηση περί λογοτεχνίας και ποίησης, υπάρχει μια τρομερή μαγεία στο να διαβάζεις, γιατί πλάθεις στο μυαλό σου τις εικόνες έτσι όπως εσύ τις αντιλαμβάνεσαι. Όταν μπορείς να χρησιμοποιήσεις τη φαντασία σου για να ζήσεις την πεζή καθημερινότητά σου, τότε θεωρώ πως είσαι πολύ πιο πλούσιος και υγιής. Και η μουσική είναι μια μορφή τέχνης που μας βοηθάει να φανταστούμε το οτιδήποτε. Δεν ξέρεις τι φανταζόταν ο συνθέτης όταν το έγραφε, αλλά σίγουρα μπορείς εσύ να φανταστείς και να βάλεις εικόνες πάνω σε αυτό που ακούς.
Music Corner: Η τέχνη είναι διέξοδος;
Φωτεινή Δάρρα: Η τέχνη είναι τρόπος έκφρασης. Θέλω κάτι να πω και το λέω μέσα απ’ αυτό. Άλλοι άνθρωποι έχουν διαφορετικό τρόπο να εκφραστούν και να πουν πράγματα που έχουν να κάνουν με τη ζωή, με τους ίδιους τους ανθρώπους, με τις σχέσεις… αυτά λέμε κι εμείς μέσα απ’ την τέχνη μας.
Music Corner: Τι είναι αυτό που σήμερα σας στενοχωρεί;
Φωτεινή Δάρρα: Πάρα πολλά. Με στενοχωρεί πάρα πολύ ο τρόπος με τον οποίο μας αντιμετωπίζουν οι ξένοι, αλλά και ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε ο ένας τον άλλο. Αυτή η εμφυλιακή κατάσταση που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια, δε μου αρέσει καθόλου. Θεωρώ πως μόνο να χάσουμε έχουμε από αυτό. Μόνο ενωμένοι οι λαοί κάνουν πράγματα, διχασμένοι χάνονται.
Music Corner: Είστε ένα δημόσιο πρόσωπο και εκ των πραγμάτων ο βαθμός έκθεσής σας είναι πολύ μεγαλύτερος απ’ αυτόν του μέσου ανθρώπου, όχι μόνο με αφορμή τη δουλειά σας, αλλά με ό,τι πείτε ή κάνετε, το οποίο βρίσκεται στο μικροσκόπιο. Πως το διαχειρίζεστε;
Φωτεινή Δάρρα: Εκτεθειμένος δεν είσαι μόνο αν πεις, αλλά κι αν δεν πεις. Είναι ένα μέρος του παιχνιδιού. Η απάντηση που θέλουν όλοι ν’ ακούσουν είναι ότι όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο μπορούν όλοι να σε κρίνουν. Βεβαίως! Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά του νομίσματος, το γεγονός ότι η κοινωνία δεν πρέπει να φοβίζει τα δημόσια πρόσωπα, και να μη μπορούν πλέον να εκφραστούν με κανένα τρόπο. Όλοι κρίνουν και όλοι κρίνονται, Είναι λεπτές οι ισορροπίες και μάλιστα σε μια τόσο τεταμένη περίοδο. Θέλει όμως και πολλή προσοχή από εμάς, αυτά που λέμε να είναι αυτά που στ’ αλήθεια θέλουμε να βγουν προς τα έξω. Το δικό μου μόττο είναι καλύτερα να πεις λιγότερα και να είσαι σίγουρος γι’ αυτά. Και εν πάση περιπτώσει, εμείς οι καλλιτέχνες δεν έχουμε την απάντηση σε όλα. Αν νομίζει ο κόσμος ότι τις έχουμε, σας πληροφορώ πως δεν τις έχουμε. Εμείς αναζητούμε τις απαντήσεις για τη ζωή, τον άνθρωπο, τις σχέσεις του, την καθημερινότητά του, όχι για την πολιτική…
Music Corner: Νιώθετε προδομένη απ’ την τωρινή πολιτική σκηνή;
Φωτεινή Δάρρα: Ας πούμε ότι νιώθω ακριβώς αυτό που νιώθει η περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Είμαι θυμωμένη, όμως δεν την εκφράζω με τόση ένταση. Ακριβώς επειδή είμαι καλλιτέχνης, μπορώ μέσα απ’ την τέχνη μου να εκφράζομαι. Η αντίδραση του καλλιτέχνη είναι μέσα από τη δική του στάση ζωής και τη στάση του μέσα στα πλαίσια της τέχνης του. Αυτό θεωρώ σημαντικό και αυτό κάνω και στην καθημερινότητά μου, και στη ζωή μου, και την καλλιτεχνική μου δράση.
Music Corner: Τα μελλοντικά σας σχέδια;
Φωτεινή Δάρρα: Θα κυκλοφορήσει το «Ραντάρ», και από εκεί και πέρα δε μπορώ να σκεφτώ κάτι. Ξέρετε αυτά τα συγκεκριμένα δύο πράγματα για τα οποία μιλήσαμε είναι από μόνα τους πάρα πολλά. Θα ήθελα όμως του χρόνου, να έχω πάλι αντίστοιχες αφορμές για να τα ξαναπούμε.
————–
*** Ευχαριστούμε το cocktail bar «Life» (Ιφικράτους 1-3 , Πεζόδρομος Χαλανδρίου / 210.6896292) για τη φιλοξενία! www.facebook.com/profile.php?id=100002115581288
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…