Η νεαρή δημοσιογράφος και συγγραφέας Γεωργία Δρακάκη, που αγαπά ιδιαίτερα την μουσική και το τραγούδι, κάνει το ντεμπούτο της στην δισκογραφία, μετά από δέκα χρόνια εμπειρίας σε πάλκα και μουσικές σκηνές.
Μας συστήνεται ξανά, λοιπόν, με το ολοκαίνουργιο τραγούδι «Το πιόνι και η βασίλισσα», γραμμένο ειδικά για εκείνη, από τον συνθέτη Λεωνίδα Μαριδάκη και τη στιχουργό Νικόλ Κατσάνη.
Ένα λαϊκότροπο αφηγηματικό, τρυφερό και κοφτερό συνάμα τραγούδι, που μιλάει για την ιδιαίτερη, προσωπική και δύσκολη σχέση μητέρας – κόρης. O Λεωνίδας Μαριδάκης έγραψε και ενορχήστρωσε αυτό το “jazzy” ζεϊμπέκικο, αναδεικνύοντας μουσικά με το πιάνο και τα χάλκινα κατά βάση, την δραματικότητα και τη λαϊκότητα των στίχων της Νικόλ Κατσάνη. Η στιχουργός μας έχει συνηθίσει σε πυκνότητα νοημάτων και ευφυή ευαισθησία, χωρίς ευκολίες στην φόρμα και την σύλληψη των θεμάτων, εδώ όμως η ακρίβειά της στον τρόπο που εκφράζει τα ζόρια αυτής της σχέσης είναι συναρπαστική.
Κάτι προσωπικό που γίνεται συλλογικό; Ή μήπως το αντίστροφο;
Η Γεωργία Δρακάκη με την ερμηνεία της μπαίνει στο πετσί του ρόλου “της κόρης”, παίρνει θέση, θυμώνει, συγκρούεται, απομακρύνεται, επιστρέφει, συγχωρεί προσπαθώντας να ισορροπήσει η ίδια μέσα στην σχέση με την “μητέρα της”, αλλά και να κατανοήσει τις αιτίες για να μην επαναλάβει τα ίδια λάθη η ίδια ως μητέρα.
Τo βιντεοκλίπ του τραγουδιού σε σενάριο και ιδέα της Γεωργίας Δρακάκη, σκηνοθετήθηκε με μαεστρία από τον Παναγιώτη Γιαννούτσο, απογειώθηκε από την εξαιρετική ερμηνεία την μοναδικής Κάτιας Γέρου ως μητέρας, ενώ η μικρούλα Στέλλα Μαριδάκη έδωσε μια ακόμα τρυφερή νότα στο βίντεο με την παρουσία της ως κόρη – εγγονή.
Μουσική: Λεωνίδας Μαριδάκης
Στίχοι: Νικόλ Κατσάνη
Ιδέα – σενάριο βιντεοκλίπ: Γεωργία Δρακάκη
Σκηνοθεσία /Εικονοληψία: Παναγιώτης Γιαννούτσος (taphteam)
Βοηθός σκηνοθέτη: Τερέζα Κόκκαλη
Μοντάζ: Άγγελος Γιαννούτσος
Ενορχήστρωση: Λεωνίδας Μαριδάκης
Ενορχήστρωση – Programming: Λεωνίδας Μαριδάκης
Πιάνο: Θοδωρής Μπρουτζάκης
Μίξη – Mastering: Νίκος Ασημάκης
Στο βίντεο παίζουν:
Κάτια Γέρου, Γεωργία Δρακάκη και η μικρή Στέλλα Μαριδάκη
Στενό το ρούχο που φοράω εσύ το διάλεξες
το στόλισες με «σ’ αγαπάω» και δε με μάλωσες
Με σφίγγει κι όμως το φοράω εσύ το διάλεξες
το στόλισες με «σ’ αγαπάω» και δε με μάλωσες
Δεν είμαι πιόνι στη σκακιέρα
κι ας είσαι η βασίλισσά μου
αγαπημένη μου μητέρα
εσύ κινούσες τ’ άλογά μου
Δεν είμαι πιόνι στη σκακιέρα
κι ας είμαι η βασίλισσά σου
αγαπημένη μου μητέρα
περπάτησα στα βήματά σου
Σκληρή δουλειά να κυνηγάω δικά σου σχέδια
στη θέση μου και να φυλάω τα ναρκοπέδια
Στις μέρες μέσα να μετράω δικά σου σχέδια
στη θέση μου και να φυλάω τα ναρκοπέδια