Η Γεωργία Νταγάκη παρουσιάζει το νέο της τραγούδι, «Τα Ποτάμια», που κυκλοφορεί από την Panik Oxygen!
«Τα Ποτάμια», ένα τραγούδι ξεχωριστό, βάζουν, για πρώτη φορά, στο ρεπερτόριο της Γεωργίας Νταγάκη τον ζεϊμπέκικο ρυθμό και εκείνη τον «σφραγίζει» με τη μοναδική ερμηνεία της και το αριστοτεχνικό παίξιμο της λύρας της.
Τη μουσική υπογράφει ο Χρυσόστομος Καραντωνίου και τους στίχους ο Σταύρος Σταύρου, χαρίζοντάς μας ένα δυνατό τραγούδι εξομολόγησης, μέσα από την ιδιαίτερη οπτική της Γεωργίας Νταγάκη.
«Τα Ποτάμια», που έχουν ήδη ξεχωρίσει στο ραδιοφωνικό airplay μέσα από την αποκλειστική μετάδοση από 40 σταθμούς σε όλη την Ελλάδα, είναι γεμάτα εξομολογήσεις που τρέχουν, ασυγκράτητες και ορμητικές, όπως το νερό!
Γεμάτα συναισθήματα, γεμάτα αγάπη, πότε ολοκληρωμένη, και πότε μισή, «Τα Ποτάμια»
που χώμα έχουν αλλιώτικο και νερό αίμα κόκκινο…
Ενορχήστρωση, επιμέλεια παραγωγής: Άκης Κατσουπάκης
Διεύθυνση παραγωγής: Δημήτρης Μίχαλος
Λύρα: Γεωργία Νταγάκη
Μπουζούκι, Ακουστική κιθάρα: Δημήτρης Λάππας
Πιάνο, Keyboards: Άκης Κατσουπάκης
Βιολί: Βασιλική Μαζαράκη
Βιόλα: Mikhail Smirnov
Βιολοντσέλο: Fabiola Ojeda
Μπάσο: Σπύρος Μάζης
Τύμπανα: Γρηγόρης Συντρίδης
Η ηχογράφηση έγινε με ηχολήπτη τον Θάνο Καλέα.
Μίξη & Mastering: Θάνος Καλέας
Visuals: Kirill Samarits
Τα ποτάμια που τρέχουνε
Μες το σώμα τ’ ανθρώπινο
Χώμα αλλιώτικο έχουνε
Και νερό, αίμα κόκκινο
Στην καρδιά πάνω στάζουνε
Όπως κάποτε νιώσανε
Οι αγάπες πως μοιάζουνε
Με ζωές που τελειώσανε…
Κι αν τόσα χρόνια στα’ κρυβα
Θα φταίει η περηφάνια μου
Μα εμένα πάντα αντίθετα
Πηγαίναν τα ποτάμια μου
Και μου’ βρεχαν τα μάτια μου
Κι εσένα περιμένανε
Εμένα τα ποτάμια μου
Κυλούσανε για σένανε…
Τα ποτάμια που τρέχουνε
Και ποτέ δεν γυρίζουνε
Μοιάζουν δάκρυα που αντέχουνε
Στη χαρά να χωρίζουνε…
Στην καρδιά πάνω στάζουνε
Όπως κάποτε νιώσανε
Οι αγάπες πως μοιάζουνε
Με ζωές που τελειώσανε…