Οι εκδόσεις Μετρονόμος ανακοινώνουν με ενθουσιασμό μια ιδιαίτερα πρωτοποριακή συνεργασία του διακεκριμένου στο εξωτερικό συνθέτη της τζαζ Σπύρου Εξάρα και του ξεχωριστού Έλληνα στιχουργού και συγγραφέα Φώντα Λάδη, με τίτλο «Ανατομία ενός εγκλήματος», που θα κυκλοφορήσει πολύ σύντομα.
Μια πρωτότυπη ιστορία εγκλήματος, μέσα από την ευρηματική, ευφάνταστη στιχουργική οπτική του Φώντα Λάδη, σε μια άρτια ένωση με τις δυναμικές συνθέσεις και περιπετειώδεις ενορχηστρώσεις του βιρτουόζου μουσικού Σπύρου Εξάρα, που εκτοξεύονται από τις μοναδικές εκτελέσεις μουσικών από την διεθνή τζαζ σκηνή της Νέας Υόρκης.
Το τραγούδι «Αλληλούια», και πρώτο single του άλμπουμ, είναι μια μεγάλη έκπληξη, αφού το ερμηνεύει η δημοφιλής σε όλους «Παναγία των Πατησίων», Γιάννα Κατσαγεώργη, η μούσα που επέλεξε ο Μάνος Χατζιδάκις το 1982 να πρωταγωνιστεί και να ερμηνεύει σε πρώτη εκτέλεση τραγούδια στην «Πορνογραφία».
Με το «Αλληλούια», που είναι και ο επίλογος του καινούργιου άλμπουμ, η αγαπημένη σε πολλούς ερμηνεύτρια επιστρέφει ανανεωμένη, λες και τα 40 χρόνια απουσίας της μηδενίστηκαν. Μέσα από το χιουμοριστικό παράδοξο της «Παναγίας των Πατησίων», που θα ερμηνεύσει το «Αλληλούια» μετά από πολλά χρόνια, η σπάνια συγκινητική και βελούδινη φωνή της Γιάννας Κατσαγεώργη, θα παρουσιάσει ένα κομμάτι από το πάζλ της «Ανατομίας ενός εγκλήματος», για να σας κινήσει το ενδιαφέρον να ακούσετε και την υπόλοιπη ιστορία του Νίκου Καραλή, που βρέθηκε νεκρός και να ανακαλύψετε μαζί τα αίτια του εγκλήματος.
Μία έξυπνη ιστορία με τις εκπληκτικές ερμηνείες του Γιώργου Νταλάρα, Δώρου Δημοσθένους, Αργύρη Λούλατζη, Γιάννας Κατσαγεώργη και Λίνας Ορφανού.
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Σπύρος Εξάρας: κλασική, ηλεκτρική και ακουστική κιθάρα, μαντολίνο, programming
Gil Defay: τρομπέτα, Flugel horn
Joel Desroches: πιάνο, keyboards, Fender Rhodes και organ B-3
Benjamin Nicolas: τύμπανα, programming
Parker McAllister: ηλεκτρικό μπασσο
Ενορχήστρωση: Σπύρος Εξάρα
Μίξη – mastering: Phil Magnotti
Σκίτσο εξωφύλλου: Στάθης
Αλληλούια, οι γνωστοί σου λένε γεια,
αλληλούια, και οι άγνωστοι αντίο,
έμπα τώρα στου θανάτου τη σκιά,
με τη νύχτα αγκαλιά και με το κρύο.
Αλληλούια, φίλε, πόσο σ’ αγαπώ,
αλληλούια, κι όσο το σκοτάδι πέφτει,
μου θυμίζεις ένα πρόσωπο γνωστό,
σα να βλέπω τη θωριά μου σε καθρέφτη.
Αλληλούια, δεν είν’ έγκλημα αυτό,
αλληλούια, ούτε και δολοφονία,
είν’ το βήμα, που γυρνά χωρίς σκοπό,
είν’ το βλέμμα το νεκρό και η ανία.
Αλληλούια, τώρα ξέρεις το φονιά,
αλληλούια, και τα αίτια τα ξέρεις,
μόνο φύγε, γρήγορα άνοιξε πανιά,
τι χρωστάς μαζί με μας να υποφέρεις.
Αλληλούια, φίλε θα σε ξαναδώ,
αλληλούια, βάζω μπρος, πατάω γκάζι,
ξαναμπαίνω στου θανάτου το χορό,
ενώ ο ήλιος χίλια χρώματα αλλάζει.