Ο τραγουδοποιός και τραγουδιστής Γιώργος Γκέκας παρουσιάζει το single «Μια οθόνη», ως προπομπό του πρώτου του Digital album, με τίτλο «Millέnniaλ» που περιέχει δέκα τραγούδια με στίχους και μουσική του ιδίου, συμπεριλαμβανομένου του ντουέτου με τίτλο «Καροτί μαλλιά», με τον ομότεχνό του Σπύρο Γραμμένο.
Το «Millέnniaλ» θα κυκλοφορήσει σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες στο τέλος Φεβρουαρίου από τη δισκογραφική εταιρεία Forminggart.
Η μουσική του τραγουδιού κάνει διάλογο με την pop των αμερικανικών και ευρωπαϊκών oldies, φλερτάρει με την ελληνική λυρικότητα, και χορεύει με τον εξωτισμό μιας bossa nova.
Οι στίχοι «πλέουν» ανάμεσα στο όνειρο και την πεζότητα, στην νοσταλγία και τις έντονες εικόνες. Πίσω και μέσα από την κλειδαρότρυπα, δημιουργείται περισσότερο από ποτέ μία απόσταση από το συλλογικό, εις βάρος του ατομικού· μοιρολογώντας, στα κρυφά, την αναπόφευκτη έλευση των smartphones στις ζωές μας και σε αυτή του millennial αντιήρωα.
Στίχοι | Μουσική: Γιώργος Γκέκας
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Γιώργος Κατσάνος: Electric Piano, Organ, Ηλεκτρική κιθάρα, Ηλεκτρικό μπάσο
Σπύρος Μοσχούτης: Drums, Percussions
Γιώργος Γκέκας: Τραγούδι, Φωνητικά, Κλασσική κιθάρα
Ηχογράφηση, Μίξη: Δημήτρης Δημητριάδης
Ενορχήστρωση | Παραγωγή: Γ. Κατσάνος, Σ. Μοσχούτης, Δ. Δημητριάδης, Γ. Γκέκας
Mastering: Ανέστης Ψαραδάκος
Video art: Σταύρος Δάλκος
Video shots: Αθηνά Δανιά
Σε μια lounge παραλία κάνει βουτιά μια κυρία
όχι απ’ αυτές που μαγειρεύουν αλλά απ’ αυτές που σαγηνεύουν
Νέοι περνούν και κοντοστέκουν, όμως αυτή είναι αγία
δεν γέρνει βλέφαρο στα νιάτα, παίρνει ζωή που την χαζεύουν
Εγώ κοιτάζω μια οθόνη, ένα φακό φωτογραφίας
ο Edward Hopper έχει φύγει, ο οπτικός αισθηματίας
Ξέρω ποτέ δεν θα με δούνε, κι όμως συμβάλλω στο σενάριο
το καλοκαίρι έτσι είναι, ερωτισμός με δίχως αύριο
Σε μια πετσέτα τεντωμένη, τέσσερις πέτρες έχει βάλει
μια δροσερή τριάντα κάτι, κι απολαμβάνει ένα βιβλίο
Σαν μια γοργόνα ερωμένη, ρίχνει τριγύρω ένα μάτι
κι όλο περνούν οι παντρεμένοι, με κουβαδάκια των νηπίων
Στα κύματα μια πιτσιρικά, ρίχνει νερό στα τατουάζ της
δεν έχει χρόνο να ξοδέψει, άλλο απ’ αυτόν που ‘ναι μπροστά της
Θέλει να βγει και να μεθύσει, με όλα τα vibes της γενιάς της
Camping μετά στο Κουφονήσι, αυτά της λέει η καρδιά της
Εγώ κοιτάζω μια οθόνη, ένα φακό φωτογραφίας
ο Edward Hopper έχει φύγει, ο οπτικός αισθηματίας
Ξέρω ποτέ δεν θα με δούνε, κι όμως συμβάλλω στο σενάριο
το καλοκαίρι έτσι είναι, ερωτισμός με δίχως αύριο