Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Ο νέος δίσκος «Φυλακή Υψίστης Ασφαλείας», ο οποίος «ξεπήδησε» από το ομότιτλο βιβλίο της στιχουργού του, Ελεάνας Βραχάλη, φέρνει κοντά τον Γιώργο Νταλάρα και τον Μπάμπη Στόκα. Οι δύο καλλιτέχνες μοιράζονται δια δύο, ατομικά, τα 10 από τα 11 τραγούδια του CD, για να συναντηθούν τελικά στις ήδη οικείες μας «Κλειδαριές». Ξεκινώ με αυτές, γιατί πρόκειται για ένα πολύ αγαπημένο μου τραγούδι –προσωπικά το θεωρώ ως το καλύτερο της χρονιάς που μας πέρασε, οπότε και το ακούσαμε για πρώτη φορά στα ραδιόφωνα. Εξαιρετική μουσική από τον Γιώργο Σαμπάνη, με τρεις βασικές μελωδικές γραμμές, και στίχοι γεμάτοι αμεσότητα. Τα έγχορδα δίνουν διαφορετική νότα και διάσταση σχεδόν κλασικής μουσικής στην ενορχήστρωση, ενώ θεωρώ ότι Νταλάρας – Στόκας έχουν προσθέσει ένα ήδη αξέχαστο τραγούδι στο ρεπερτόριό τους.
Ολόκληρο το album, το οποίο κυκλοφορεί από την Cobalt Music, υπογράφεται από τους μόνιμους συνεργάτες πλέον, Γιώργο Σαμπάνη και Ελεάνα Βραχάλη, για να τραγουδηθεί από δύο ανδρικές φωνές, διαφορετικές αλλά και συμπληρωματικές συνάμα.
Ο δίσκος ανοίγει με τον Γιώργο Νταλάρα και τη δυναμική μπαλάντα «Τι Θέλουν Όλοι». Παρούσες οι αντιστίξεις που χαρακτηρίζουν τη μουσική του Σαμπάνη και οδηγούν στην αναμενόμενη μελωδική κορύφωση. Οι στίχοι του τραγουδιού μιλούν για μια ερωτική ιστορία, αλλά νομίζω πως διαθέτουν και κοινωνική διάσταση. Ακόμη μία μπαλάντα με έντονο κρεσέντο έχουν χαρίσει οι δημιουργοί στον Μπάμπη Στόκα. Η μόνη μου αντίρρηση για το «Ποιος Θεός» είναι ότι προσωπικά θα προτιμούσα την ενορχήστρωση, η οποία μοιάζει να «φορτώνει» αναίτια το κομμάτι, σε λίγο πιο χαμηλούς τόνους. Ο Στόκας χρωματίζει μοναδικά με τη φωνή του και το «Σ’ Έχασα», ένα ερμηνευτικό κομμάτι με ηλεκτρικές ενορχηστρωτικές λεπτομέρειες, ενώ ο δυναμισμός του ερωτήματος «Θα Μ’ Αγαπάς Ακόμα;» εκφράζεται επίσης με ηλεκτρικό ήχο, σε ένα ερωτικό τραγούδι ιδανικό για τον Στόκα, το οποίο όμως δεν κρύβει εκπλήξεις. Το στοιχείο της έκπληξης λείπει και από το «Κοίταξέ Με», ένα κλασικό ζεϊμπέκικο με ωραία μελωδία, το οποίο, ωστόσο, ταιριάζει γάντι στη φωνή του Νταλάρα.
Η υποβλητική ενορχήστρωση του «Για Σένα Όλα», πάλι, με εντυπωσίασε χάρη στις κλασικές επιρροές της. Πρόκειται για ένα βαλσάκι που μοιάζει με χαμηλών τόνων άρια όπερας, ελαφρώς recitativo, πολύ όμορφα ερμηνευμένο από τον Γιώργο Νταλάρα. Ο ίδιος τραγουδά επίσης το «Πρώτο Θέμα», το οποίο διαθέτει ήχο πιο παραδοσιακό, ανατολίτικο, καθώς έχουμε να κάνουμε με ένα καθαρόαιμο τσιφτετέλι, χωρίς υπερβολές στη μελωδία ή τα γυρίσματά του.
Το ύφος αλλάζει με την «Καρτ Ποστάλ», η ενορχήστρωση της οποίας θεωρώ ότι φέρει επιρροή από μουσικές του Σταμάτη Σπανουδάκη. Η φωνή του Στόκα ξεδιπλώνεται σωστά, ακολουθώντας την ταξιδιάρικη μελωδία, ενώ οι στίχοι του ρεφρέν παίζουν επιτυχημένα με αντίθετες έννοιες. Ένα τραγούδι για το οποίο δεν έχω να πω πολλά –κυρίως γιατί νομίζω ότι μιλά από μόνο του– είναι η «Υπομονή». Κατά τη γνώμη μου, είναι από τα ωραιότερα ολόκληρου του δίσκου και προσφέρει στον Μπάμπη Στόκα την ευκαιρία να μας χαρίσει ίσως την καλύτερη ερμηνεία του στο άλμπουμ.
Ο Γιώργος Νταλάρας, πάλι, σίγουρα δίνει την καλύτερη ερμηνεία του στον δίσκο με το «Η Θάλασσα Εντός μου». Ένα δυναμικό όσο και ευαίσθητο κομμάτι, το οποίο κλείνει μέσα του όλη αυτήν την απεραντοσύνη, την «απλωσιά» της θάλασσας και της αγάπης. Το τραγούδι «σβήνει» σαν να μην έχει όντως τελειώσει, κι έτσι ο δίσκος ολοκληρώνεται με μια υπόσχεση που μοιάζει μετέωρη –σαν να εναπόκειται στον καθέναν από μας να την τηρήσει…
Συνοψίζοντας τις εντυπώσεις μου από τη «Φυλακή Υψίστης Ασφαλείας», θα έλεγα ότι ο λόγος της Βραχάλη είναι γενικά απλός αλλά ουσιώδης, με ορισμένες λέξεις και φράσεις πιο μεγάλες, που κανονικά δεν θα έπρεπε να είναι «φιλικές» προς το έμμετρο του στίχου. Ωστόσο η ικανότητα της στιχουργού να συνταιριάζει καθημερινό με πιο λογοτεχνικό λόγο είναι αυτή που κάνει τους στίχους της να ξεχωρίζουν, χωρίς να γίνονται ούτε για μια στιγμή απλοϊκοί ή εξεζητημένοι. Είναι η αλήθεια της αποτυπωμένη στο χαρτί, την οποία έντυσε με τις χαρακτηριστικές του αντιστικτικές μελωδικές γραμμές ο Γιώργος Σαμπάνης. Ο συνδυασμός λειτουργεί θαυμάσια, παρά το γεγονός ότι ο συνθέτης δεν «τόλμησε» λίγο παραπάνω. Εννοώ ότι έδωσε στον Γιώργο Νταλάρα τα τραγούδια που περιμένουμε να ακούσουμε από αυτόν –και αντίστοιχα έπραξε και με τον Μπάμπη Στόκα. Σαφώς και κάποια είδη τραγουδιών ταιριάζουν περισσότερο στο ηχόχρωμα του ενός ή του άλλου και πιθανόν θα μας ξένιζε να ακούσουμε τον Νταλάρα να ερμηνεύει τραγούδια του Στόκα ή το αντίθετο. Ωστόσο πιστεύω ότι θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον μια τέτοια έκπληξη –άλλωστε ο Στόκας ερμηνεύει θαυμάσια τα πιο λαϊκά κομμάτια, όπως είχε φανεί και από τον live δίσκο του «Τραγουδήστε, μην Ντρέπεστε». Όσο για τον Γιώργο Νταλάρα, αυτός κι αν έχει πει τα πάντα στο ρεπερτόριό του. Θα εκτιμούσα, λοιπόν, μια «αντιστροφή ρόλων» –και θαρρώ ότι θα ήταν πολύ πετυχημένη. Όπως και να έχει, τούτη η «Φυλακή» διακατέχεται από αλήθειες και συναισθήματα «Υψίστης Ασφαλείας» και σημασίας…
[pull_quote_center]Ας μιλήσουν οι στίχοι…
Δεν θέλω άνθρωπο να δω,
θέλω να συνεχίσω τ’ όνειρο. Μπορώ;
Τα πάντα έχουν διαψευστεί,
είμαι ένα με το χώμα, μα η ελπίδα ζει. Ρωτώ,
πώς αναπνέει ακόμα;[/pull_quote_center]
Τα τραγούδια του CD:
01. Τι Θέλουν Όλοι
02. Σ’ Έχασα
03. Κοίταξέ Με
04. Καρτ Ποστάλ
05. Υπομονή
06. Πρώτο Θέμα
07. Ποιος Θεός
08. Κλειδαριές
09. Για Σένα Όλα
10. Θα Μ’ Αγαπάς Ακόμα;
11. Η Θάλασσα Εντός μου
Δισκογραφική: Cobalt Music
Παραγωγή: 6/2017
Συντελεστές:
Μουσική: Γιώργος Σαμπάνης
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
————–
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…