Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Δώδεκα παράξενα, αγνώστου προελεύσεως ιπτάμενα σκάφη προσγειώνονται (τυχαία;) σε αντίστοιχες περιοχές του πλανήτη. Στην προσπάθειά του να ανιχνεύσει τις προθέσεις των εξωγήινων πλασμάτων που αποφάσισαν να «επισκεφθούν» τη γη, ο συνταγματάρχης Weber (Forest Whitaker), ζητά τη βοήθεια της γλωσσολόγου Louise Banks (Amy Adams) και του μαθηματικού Ian Donnelly (Jeremy Renner).
Η νέα δημιουργία του Denis Villeneuve, «Η Άφιξη» (“Arrival”) είναι ακριβώς η ταινία επιστημονικής φαντασίας που μπορώ να παρακολουθήσω –και μιλώ ως μη φίλη του είδους. Το φιλμ έχει σαφείς επιρροές από το παλαιότερο “Contact” του Robert Zemeckis, αλλά και από το πιο πρόσφατο “Interstellar” του Christopher Nolan. Η επιτυχία του έγκειται, κατά τη γνώμη μου, στο γεγονός ότι προσπαθεί να εντοπίσει την ουσία της επικοινωνίας –άρα και της ανθρώπινης ύπαρξης. Λογική και Λόγος, ένας άνδρας και μία γυναίκα, καλούνται να ενώσουν τις δυνάμεις τους, προκειμένου να επιτύχουν τη ζωτικής σημασίας αποκρυπτογράφηση. Ο δε σκηνοθέτης επωφελείται στο έπακρο από τους θαυμάσιους πρωταγωνιστές, τους οποίους έχει επιλέξει.
Χωρίς να θέλω να προδώσω το μυστικό της ταινίας, θα πω ότι ο Villeneuve έχει επικεντρωθεί πάνω στο ζήτημα του χρόνου και του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε το πέρασμά του. Η ζωή μας είναι ένας κύκλος, ακριβώς όπως κυκλικά είναι και τα σημάδια με τα οποία επικοινωνούν οι εξωγήινοι. Και, προφανώς, μέσα στον κύκλο αυτό, υπάρχουν όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζουμε. Το θέμα είναι αν –και πώς– μπορούμε να τα δούμε…
*Η ταινία προβάλλεται στους κινηματογράφους σε διανομή από τη Spentzos Film, από την Πέμπτη, 8 Δεκεμβρίου.
—————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…