Γράφει ο Θανάσης Παπαζαφειρόπουλος
Φωτογραφίες: Ματίνα Φουντούλη
Δευτέρα βράδυ στο cafe του Public, στο Σύνταγμα. Ήταν όλοι εκεί για την Αρλέτα (τους). Ήταν όλοι εκεί για ένα ομολογουμένως βαρύ αποχαιρετισμό και συγχρόνως ένα καλωσόρισμα. Η έλευση του δίσκου «Η γιαγιά μου μαγειρεύει όνειρα τηγανητά» σε μουσική Λάκη Παπαδόπουλου και στίχους Sunny Μπαλτζή, ήρθε να θυμίσει τη μοναδικότητα, τη γλυκύτητα και το ιδιαίτερο ύφος μιας καλλιτέχνιδας που στιγμάτισε το μεταπολιτευτικό τραγούδι με έναν τρόπο ήρεμο, νηφάλιο και υποβλητικό.
Η Αρλέτα σημαίνει επιρροή, συνέχεια, μνήμη, θαυμασμό, βίωμα και τόσα ακόμα πράγματα που ξετυλίγονταν κάθε φορά που κάποιος στην εν λόγω βραδιά μιλούσε για αυτή ή την τραγουδούσε. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όλοι όσοι ανέλαβαν το ερμηνευτικό κομμάτι είναι τραγουδοποιοί και μουσικοί των νεότερων χρόνων, που φέρουν άλλοι σε μεγαλύτερο και άλλοι σε μικρότερο βαθμό, τη μουσική κληρονομιά της σπουδαίας αυτής γυναίκας. Πιθανότατα η Αρλέτα υπήρξε σε τέτοιο βαθμό και επιρροή ως τραγουδοποιός όσο ελάχιστοι εκπρόσωποι του γυναικείου φύλου στην εγχώρια μουσική.
Φωτο αρχείου MusicCorner.gr, από εμφάνιση της Αρλέτας, στα τέλη του 2010!
Τη βραδιά ανέλαβε να συντονίσει ο ραδιοφωνικός παραγωγός του Μελωδία 99.2, Ξενοφών Ραράκος, η φωνητική πραότητα του οποίου αλλά και οι γνώσεις του συνέβαλαν καθοριστικά στην όμορφη βραδιά. Ο ίδιος μάλιστα τη χαρακτήρισε «βραδιά γιορτής», δίνοντας από την αρχή το στίγμα και το χαρακτήρα της.
Το λόγο έλαβαν πρώτοι οι δημιουργοί του δίσκου. Ο Λάκης Παπαδόπουλος υποστήριξε πως η περίπτωση της Αρλέτας δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί αλλά οι επόμενες γενιές είναι αυτές που θα καταλάβουν την αξία της ενώ η Sunny Μπαλτζή τη χαρακτήρισε ως ανυπέρβλητη προσωπικότητα, το κενό της οποίας δε μπορεί να αναπληρωθεί.
Το λόγο στη συνέχεια πήρε ο Γιώργης Χριστοδούλου, που όπως είπε η Αρλέτα ήταν αυτή που τον έβγαλε στο τραγούδι και επέλεξε να διαβάσει ένα απόσπασμα από μια τελευταία συνέντευξή της.
Ο Ιάσονας Τριανταφυλλίδης ισχυρίστηκε ότι λόγω της έντονης προσωπικότητάς της και του μεγάλου ταλέντου της, δεν κατάφερε να δημιουργήσει αυτό που λέμε «σχολή» στη μουσική, απλά κάποιοι προσπάθησαν αποτυχημένα να τη μιμηθούν.
Η ραδιοφωνική παραγωγός Μαργαρίτα Μυτιληναίου επεσήμανε ότι η Αρλέτα μπορούσε να ενώσει πολλές διαφορετικές προελεύσεις και τη χαρακτήρισε επιτομή του όρου «γυναίκα τραγουδοποιός». Παρέμβαση εκτός προγράμματος έκανε και ο δημοσιογράφος και φίλος της Αρλέτας, Σπύρος Τσάμης, που εξέφρασε την ανησυχία του για τις πολιτιστικές αξίες που κινδυνεύουν στη σημερινή εποχή.
Ο “ραδιοφωνατζής” Γιώργος Τσάμπρας, έκανε μια σύντομη ανασκόπηση της πορείας της τραγουδοποιού, στεκόμενος μάλιστα στις κριτικές που κατά καιρούς δέχθηκε για τους δίσκους της. Τέλος, μια ιδιαίτερη παρέμβαση που μας ταξίδεψε νοητά στο παρελθόν και στα στούντιο της Columbia, έκανε ο πρώτος ηχολήπτης της Αρλέτας, Στέλιος Γιαννακόπουλος.
Ιδιαίτερα πλούσιο παρουσιάστηκε και το μουσικό πρόγραμμα της βραδιάς, που κατείχε κυριαρχικό μέρος αυτής. Τραγούδια του τελευταίου δίσκου παρουσιάστηκαν από τους νέους καλλιτέχνες αλλά δεν έλειψαν φυσικά και οι παλαιότερες μεγάλες επιτυχίες της Αρλέτας. Την αρχή έκαναν η Μυρτώ Βασιλείου και ο Κώστας Τσίρκας με το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου και ακολούθησε ο Λάκης Παπαδόπουλος με το τραγούδι «Οι φίλοι μας» και ο Μανώλης Μητσιάς σε μια όμορφη εκτέλεση του «Μια φορά θυμάμαι». Μια ελαφρώς διασκευασμένη «Σερενάτα» μας θύμισε η Ανδριάνα Μπάμπαλη ενώ ο Γιώργος Τζώρτζης έκανε μια πιο σπάνια επιλογή με το «Δέντρο της Ανατολής».
Η νεοεμφανιζόμενη Ελευθερία Πάτση παρουσίασε ένα ρυθμικό τραγούδι, το «Μπλούζα με μια στάμπα» ενώ αμέσως μετά ο Χρήστος Νινιός εμφανίστηκε με το «Καρτέρι», κομμάτια που βρίσκονται και τα δύο στο νέο δίσκο. Το «Έρχεται κρύο» ακούσαμε από το Μπάμπη Στόκα ενώ ο Φοίβος Δεληβοριάς επέλεξε τον «Τάκη», φανερώνοντας με τον πιο ωραίο τρόπο πόσο πολύ τον επηρέασε ο κόσμος της Αρλέτας.
Τα επόμενα δύο τραγούδια του δίσκου ακούστηκαν από δύο όμορφες γυναικείες φωνές, αυτές των Βίκυ Καρατζόγλου και Ελεονώρας Ζουγανέλη, που ερμήνευσαν το «Μαξιλάρι» και τα «Σανδάλια των Αγγέλων» αντίστοιχα. Φανερά συγκινημένη παρουσιάστηκε η Φωτεινή Βελεσιώτου που τη χαρακτήρισε «δασκάλα στη σκηνή» και ερμήνευσε με το δικό της μοναδικό τρόπο το «Με σημάδεψες».
Ο ανερχόμενος Θεόδωρος Βουτσικάκης παρουσίασε με τον εκφραστικό τρόπο ερμηνείας του την «Απόφαση» ενώ η Δήμητρα Σελεμίδου με την πρωτοφανή ωριμότητα της φωνής της τραγούδησε για «Πεταλούδες που θα φτάσουν στο φεγγάρι». Η Βιολέτα Ίκαρη έδωσε το δικό της χρώμα, στο “κελάρι”, ένα τραγούδι που επίσης περιλαμβάνεται στον τελευταίο δίσκο της Αρλέτας.
Η Μάρω Μαρκέλλου και ο Νίκος Μερτζάνος σε ρόλο ντουέτο τραγούδησαν το παιχνιδιάρικο και επίκαιρο «Τι δεν καταλαβαίνεις» για να έρθει στη συνέχεια ο Αργύρης Λούλατζης με το τζουρά του και να παρουσιάσει μια ρεμπέτικης προσέγγισης διασκευή στο «Μπαρ το ναυάγιο».
Τον τελευταίο λόγο στη βραδιά είχε ο Γιάννης Ζουγανέλης, που κάλεσε όλους όσους συμμετείχαν στη βραδιά να τραγουδήσουν σαν χορωδία τα «Ήσυχα βράδια», κλείνοντας με τον καλύτερο τρόπο αυτή την ξεχωριστή βραδιά.
Όλοι γνώριζαν ότι η Αρλέτα έχει φύγει. Κανείς όμως δε θα μπορούσε να φανταστεί πως μέσα σε ένα βράδυ θα «παρουσιαζόταν» μέσα από τόσες διαφορετικές μορφές και φωνές. Είναι φανερό πως η γυναίκα αυτή «μιλάει» έντονα στη συνείδηση των νέων καλλιτεχνών και ακροατών. Τελικά, μπορεί να έχει και δίκιο ο Λάκης για τα περί μεταγενέστερης αναγνώρισης…
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…