Οι Kulamacus στο Music Corner!

Είναι νέοι, ταλαντούχοι, φιλόδοξοι και έχουν το μέλλον μπροστά τους. Η Αιμιλία Φασιλή (φωνή), ο Γιάννης Συνοδινός (ντραμς), ο Πάνος Κουτσουβέλης (κιθάρα), ο Λουκάς Νίκου (μπάσο) και ο Γρηγόρης Έξαρχος (σαξόφωνο) είναι οι … Kulamacus The Band!

Η επιθυμία και η περιέργεια να τους γνωρίσουμε καθώς και η δική τους απλόχερη διάθεση να μας συστηθούν, επέτρεψαν μια μεγάλη και άκρως ευχάριστη συζήτηση σε ένα ζεστό σαββατιάτικο πρωινό, στο Πάρκο Τρίτση στο Ίλιον.

Κυρίες και κύριοι … οι Kulamacus!

MusicCorner: Kulamacus, λοιπόν! Περίεργο όνομα για συγκρότημα. Πώς γεννήθηκε αυτή η ιδέα;
Kulamacus: Ο νονός, να πει ο νονός ! Κλασσικά ο νονός θα απαντήσει!
Γιάννης Συνοδινός: Εγώ είμαι ο νονός! Είμαι ο Γιάννης Συνοδινός, ο ντράμερ του group. Πριν από περίπου τρία χρόνια, που σχηματίστηκε το group, είχαμε φτιάξει ρεπερτόριο, είχαμε προβάρει τα κομμάτια, είχαμε κλείσει μαγαζί για live και ήρθε και η ώρα που έπρεπε να βγει η αφίσα και δεν είχαμε όνομα. Πέσανε πολλές προτάσεις και το σκεφτόμασταν μέρες. Τελικά, ενώ κάναμε βόλτα με την Αιμιλία με το αυτοκίνητο, της λέω αυθόρμητα, Kula m’ acus! Μου λέει, ”τι εννοείς”; Της λέω ”έτσι θα πούμε τη μπάντα”. “Kulamacus”… Είναι κάτι που μένει. Δεν περίμενα ότι θα αρέσει σε όλους και το δέχθηκαν με μεγάλη χαρά.

…αυτό που κυρίως θέλουμε μέσα από αυτή τη δουλειά δεν είναι τόσο να πατήσουμε σε ένα συγκεκριμένο ρυθμό όσο το να δημιουργηθεί ένα ήχος συγκεκριμένος, δικός μας. Να ανοίγεις το ραδιόφωνο και να λες, αυτό είναι οι Kulamacus!…

MusicCorner: Εδώ και λίγο καιρό βρίσκεται σε κυκλοφορία ο πρώτος ολοκληρωμένος σας δίσκος, με τίτλο “Ίδιο Υλικό”. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια γι’ αυτή τη δουλειά;
Αιμιλία Φασιλή: Εδώ, λοιπόν και λίγο καιρό κυκλοφορεί η πρώτη μας προσωπική δουλειά, ένα mini album με έξι κομμάτια, πρωτότυπες, δικές μας συνθέσεις. Αρχικά κυκλοφόρησε το πρώτο κομμάτι ως single, ο “Καθρέφτης” και έπειτα τα υπόλοιπα, σε φυσική και ηλεκτρονική μορφή. Πρόκειται για συνθέσεις με ευρύ φάσμα. Οι περισσότεροι μας έχουν γνωρίσει μέσα από τον “Καθρέφτη”, που είναι ένα swing κομμάτι. Τα υπόλοιπα κομμάτια κινούνται σε swing ρυθμούς και έχουν κάποια jazz στοιχεία αλλά αυτό που κυρίως θέλουμε μέσα από αυτή τη δουλειά δεν είναι τόσο να πατήσουμε σε ένα συγκεκριμένο ρυθμό όσο το να δημιουργηθεί ένα ήχος συγκεκριμένος, δικός μας. Να ανοίγεις το ραδιόφωνο και να λες, αυτό είναι οι Kulamacus!
Πάνος Κουτσουβέλης: Εξάλλου η μουσική δεν πρέπει να έχει ταμπέλες και ταυτότητες. Σημασία έχει να ακούς κάτι που σου αρέσει!

MusicCorner: Ωστόσο, από τις διασκευές σας φαίνεται ότι υπάρχουν κάποιες σημαντικές επιρροές. Πόσο καθοριστικά είναι για σας τα ακούσματα του παρελθόντος;
Λουκάς Νίκου: Σε όλους είναι σημαντικά. Μεταξύ μας έχουμε μεγάλες διαφορές όσον αφορά τις επιρροές μας. Μπορεί να ξεκινήσουμε από το rock και να φτάσουμε μέχρι τη jazz. Αυτό νομίζω βοηθάει στο να γίνει η δουλειά και να έχει και μία ταυτότητα. Όσο για το ζωντανό πρόγραμμα με τις διασκευές, έχουμε προσπαθήσει να του δώσουμε μία κατεύθυνση αλλά δεν υπάρχουν συγκεκριμένοι κανόνες για τα τραγούδια που θα παιχτούν. Κοιτάμε πρώτα απ’ όλα να μας αρέσουν, προσπαθώντας να τα φέρουμε ηχητικά και ρυθμικά στα μέτρα μας. Οι επιρροές είναι περισσότερο υποσυνείδητες.
Γιάννης Συνοδινός: Αν μπορούσαμε να οπτικοποιήσουμε τη μουσική σε συνάρτηση με τις επιρροές και τα είδη, θα λέγαμε ότι η μουσική είναι ένα πολύγωνο που στις κορυφές του είναι τα είδη της μουσικής και στο κέντρο είναι η μουσική αυτή καθεαυτή. Με κέντρο τη μουσική, ξεκινάμε από κάποια κορυφή αυτού του πολυγώνου και καταλήγουμε στο αποτέλεσμα.

MusicCorner: Είναι αρκετοί εκείνοι που θεωρούν πως οι νέοι καλλιτέχνες, της γενιάς σας δηλαδή, εμμένουν στο να αναμασούν και να αναμοχλεύουν σωρηδόν δημιουργίες του παρελθόντος. Τι άποψη έχετε γι’ αυτό;
Πάνος Κουτσουβέλης: Γι’ αυτό κάναμε και μία προσωπική δουλειά. Δεν αναμασάμε τα παλιά απλά τα χρησιμοποιούμε διασκευάζοντάς τα. Ως κύριο στόχο έχουμε τη δική μας δουλειά.
Γιάννης Συνοδινός: Όπως λέει η Αιμιλία, ό,τι πάμε να πειράξουμε, το πειράζουμε πάντα με σεβασμό απέναντι στην πρωτότυπη σύνθεση. Ας μην ξεχνάμε ότι η μουσική έχει περιόδους. Ίσως να βγαίνουμε από μια στείρα περίοδο. Πρέπει κάποια στιγμή να κάνουμε μία επιστροφή στις βάσεις, να δούμε από που ξεκίνησε και που έγινε το λάθος, παίρνοντας μια νέα κατεύθυνση. Πολλοί λένε ότι δεν έχει κάτι καινούριο να βγει. Κι όμως, μπορούν να βγουν νέα πράγματα.
Πάνος Κουτσουβέλης: Αυτό δε σημαίνει ότι και στα δικά σου κομμάτια δε χρησιμοποιείς πράγματα του παρελθόντος γιατί δεν υπάρχει παρθενογένεση. Θα χρησιμοποιήσεις στοιχεία και επιρροές αλλά το θέμα είναι να δημιουργήσεις κάτι δικό σου. Εμείς αυτό προσπαθούμε να κάνουμε.
Λουκάς Νίκου: Νομίζω το θέμα είναι κατά πόσο μπορείς να αποστασιοποιηθείς από αυτές τις επιρροές. Να σε βοηθήσουν αλλά να καταφέρεις να βγάλεις την προσωπικότητά σου και τον εαυτό σου μέσα στη μουσική.

MusicCorner: Η δημιουργία ενός συγκροτήματος και η διατήρησή του χωρίς συγκρούσεις είναι πράγμα δύσκολο. Ποιό είναι το “Ίδιο Υλικό” που έπλασε τους Kulamacus;
Αιμιλία Φασιλή: Υπάρχει ένας πυρήνας από όπου ξεκίνησαν οι Kulamacus. Με τα παιδιά είμαστε πάρα πολλά χρόνια φίλοι. Έχουμε περάσει από διάφορες φάσεις και είδη μουσικής. Υπάρχει μία κοινή επιδίωξη. Από τη στιγμή που έχεις δικές σου συνθέσεις ο στόχος σου δεν είναι τόσο τα λεφτά και η αναγνωρισιμότητα αλλά να αποκτήσουν σώμα όλα αυτά που έχεις μέσα στο μυαλό σου και να τα ακούσει όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος. Το κομμάτι της μπάντας είναι όντως περίεργο. Μεγαλώνοντας, ο καθένας αποκτά τη δική του καθημερινότητα. Τα πράγματα στις μέρες μας δε μας επιτρέπουν να ζούμε μόνο από αυτό. Κάνεις παράλληλα κι άλλες δουλειές και δραστηριότητες. Είναι δύσκολο να το συντονίσεις αυτό. Απλά πιστεύω πως όταν υπάρχει κοινός στόχος το δύσκολο είναι το πως θα φθάσεις σε αυτόν και όχι το αν θα φθάσεις. Πάντα θα υπάρχουν δυσκολίες ή διαφωνίες.
Πάνος Κουτσουβέλης: Το “Ίδιο Υλικό” δε βγαίνει στην καθημερινότητά μας αλλά όταν σκύβουμε και οι πέντε πάνω από ένα κομμάτι και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε. Εκεί αναδύεται η σύνδεση που υπάρχει μεταξύ μας.

…όταν έρχεται η ώρα που κοιτάς λίγο πίσω, αυτό που έχεις πετύχει, έστω και μικρό, σου προσφέρει μια ικανοποίηση που αμέσως σε κάνει να τα ξεχνάς όλα. Η μουσική πέρα από έκφραση είναι και ψυχοθεραπεία…

MusicCorner: Τα τραγούδια σας χαρακτηρίζονται από μία χαρούμενη διάθεση. Με την ίδια χαρά και αισιοδοξία αντιμετωπίζετε πάντα και την καθημερινότητά σας;
Λουκάς Νίκου: Προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο αισιόδοξοι και να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της καθημερινότητας με τη μέγιστη θετική διάθεση. Αυτό δεν είναι πάντα εφικτό.
Πάνος Κουτσουβέλης: Δίνουμε μια ευκαιρία στη ζωή μας στο να βλέπουμε τα πράγματα θετικά. Ένα κομμάτι μέσα στο δίσκο λέγεται ”Ευκαιρία”. Μια ευκαιρία να δούμε λίγο διαφορετικά τον κόσμο.

MusicCorner: Ακόμα κι “όταν όλα βάφονται μαύρα”;
Πάνος Κουτσουβέλης: Ακόμα κι “όταν όλα βάφονται μαύρα”, ναι! (γέλια)

MusicCorner: Πόση υπομονή κάνατε και τι προσπάθεια καταβάλατε εσείς γι’ αυτή την “Ευκαιρία”;
Γιάννης Συνοδινός: Η αλήθεια είναι ότι μπορεί να κουραζόμαστε σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο, δηλαδή κάποιες βδομάδες να είναι πολύ δύσκολες με τρέξιμο, πρόβες, άγχος, χρονοδιαγράμματα που πρέπει να τηρήσουμε. Όταν έρχεται η ώρα που κοιτάς λίγο πίσω, αυτό που έχεις πετύχει, έστω και μικρό, σου προσφέρει μια ικανοποίηση που αμέσως σε κάνει να τα ξεχνάς όλα. Η μουσική πέρα από έκφραση είναι και ψυχοθεραπεία.
Πάνος Κουτσουβέλης: Θα παραπέμψω πάλι σε ένα τραγούδι μας. Όπως λέει το “Ίδιο Υλικό”, δεν είναι τόσο τα χρήματα ή η φήμη που θα αποκτήσουμε αλλά το ταξίδι και η πορεία που μας ικανοποιεί και μας κάνει να συνεχίζουμε.

MusicCorner: Λέγατε από μικροί πως όταν μεγαλώσετε θα γίνετε μουσικοί ή αυτό προέκυψε στην πορεία;
Γρηγόρης Έξαρχος: Νομίζω πως όλοι το ίδιο θα απαντούσαμε σε αυτό. Από μικροί λέγαμε πως θέλουμε να γίνουμε μουσικοί. Αργότερα, προς την ηλικία των είκοσι, εγώ τουλάχιστον, κατάλαβα ότι βιοποριστικά δε μπορώ να το κάνω αυτό. Αποφάσισα να το κάνω παράλληλα. Απ’ το δημοτικό είχα ξεκινήσει με τη μουσική, με το πιάνο.
Πάνος Κουτσουβέλης: Είναι μπουμπούκι του ωδείου, κατάλαβες; (γέλια)

MusicCorner: Παρά τις δυσκολίες στην οικονομία και τη μουσική βιομηχανία, γίνονται δουλειές. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή συνάδελφοι σας που τους θαυμάζετε για το έργο τους; Πείτε μου κάποια παραδείγματα.
Πάνος Κουτσουβέλης: Θα είναι λίγο άδικο να επικεντρωθούμε γιατί όλο και κάποιον θα ξεχάσουμε. Υπάρχουν πάρα πολλοί συνάδελφοι που θαυμάζουμε, από όλους τους χώρους.
Αιμιλία Φασιλή: Αυτό που θαυμάζουμε είναι οι ιδιωτικές κινήσεις και πρωτοβουλίες. Δηλαδή, καλλιτέχνες στο δικό μας επίπεδο, που παρά τις δυσκολίες, έχουν το θάρρος να ρισκάρουν και να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Αυτό, είτε ταιριάζει στα δικά σου μουσικά γούστα είτε όχι, είναι κάτι αξιοσημείωτο.
Γιάννης Συνοδινός: Εγώ δε θα την έλεγα μόνο οικονομική την κρίση. Η κρίση είναι βαθιά κοινωνική. Σε τέτοιες περιόδους θεωρώ ότι γίνεται μία επανεκκίνηση και στα καλλιτεχνικά δρώμενα. Έχουμε δει, για οικονομικούς βέβαια λόγους, μια στροφή από χώρους όπως τα νυχτερινά κέντρα με τα μεγάλα ονόματα, προς μικρά μπαράκια, με πιο μικρά live και αντίστοιχους καλλιτέχνες. Αυτό προσφέρει ευκαιρίες αλλά όχι οικονομικές με την έννοια να μπορεί ο μουσικός να ζήσει από αυτό. Περισσότερο τον βοηθάει να προβάλει τη δουλειά του και αυτό που έχει να πει. Αυτό ίσως ήταν πιο δύσκολο πριν από δεκαπέντε με είκοσι χρόνια.

…έχει χαθεί όλη η μαγεία και η αίσθηση του να πας και να περιμένεις ένα καινούριο δίσκο, να τον πιάσεις στα χέρια σου, να περιεργαστείς το εξώφυλλο…

MusicCorner: Έχετε πραγματοποιήσει αρκετές ζωντανές εμφανίσεις και τις περισσότερες φορές σε μικρούς χώρους. Τί σημαίνει για εσάς να αποδέχονται αυτές οι επιχειρήσεις το άκουσμά σας, σε μία περίοδο μεγάλου ανταγωνισμού;
Γιάννης Συνοδινός: Για μένα είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή. Όχι μόνο η αποδοχή από τα μαγαζιά αλλά και η αποδοχή του κόσμου που έρχεται να μας ακούσει. Ταυτόχρονα στην πόλη υπάρχει περίπτωση μαζί με το δικό μας, να γίνονται δεκάδες live!
Αιμιλία Φασιλή: Όταν έχεις δημιουργήσει κάτι, πέρα από τον προσωπικό ενθουσιασμό δεν ξέρεις που πατάς. Η αποδοχή αυτή είναι η στιγμή που λες ότι μάλλον κάτι γίνεται σωστά, κάτι γίνεται όμορφα και πάει καλά.
Πάνος Κουτσουβέλης: Επίσης, δεν έχει να κάνει με το μέγεθος του χώρου. Εμείς ανεβήκαμε σταδιακά ξεκινώντας από πολύ μικρούς χώρους και τώρα παίζουμε σε μεγαλύτερους και ίσως στο μέλλον παίξουμε σε ακόμα μεγαλύτερους. Είτε μας δουν τριάντα είτε διακόσια άτομα, για μας είναι το ίδιο, αν σε αυτό υπάρχει αποδοχή. Για μας η ανταμοιβή δε διαφέρει.

MusicCorner: Την προηγούμενη βδομάδα, μάλιστα, δώσατε ένα σημαντικό live στον Σταυρό του Νότου. Τι συμβολίζει για σας αυτή η στιγμή και τι εμπειρίες και συναισθήματα αποκομίσατε;
Αιμιλία Φασιλή: Νομίζω ήταν για όλους μας σημαντική αυτή η βραδιά. Ήταν η πρώτη μεγάλη μουσική σκηνή που μας φιλοξένησε και αυτό που μου έμεινε από εκείνη την ημέρα είναι ο εντυπωσιασμός! Εντυπωσιάστηκα γιατί είδα την αγάπη του κόσμου, που ήρθε αποφασισμένος για να περάσει καλά. Κόσμος που είτε έρχεται σε συνεχόμενα live μας είτε επέλεξε για πρώτη φορά να μας ακούσει. Είναι μεγάλη μας τιμή που επιλεχθήκαμε από το χώρο αυτό και καταφέραμε να μεταφέρουμε όλη τη δουλειά μας και να την παρουσιάσουμε εκεί! Πρόκειται για μια κλασσική μουσική σκηνή, όπου όλοι μας είχαμε παρακολουθήσει καλλιτέχνες και σκεφτόμασταν αν κάποια στιγμή θα βρεθούμε κι εμείς στην ίδια θέση.

MusicCorner: Είστε ένα συγκρότημα που προβάλετε τη δουλειά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Πόσο σας έχουν ή δε σας έχουν βοηθήσει τα μέσα αυτά;
Γιάννης Συνοδινός: Είναι ένα δίκοπο μαχαίρι και δεν πρέπει να πέσεις σε κάποιες παγίδες. Αυτό που εμείς προσπαθούμε είναι να μην προβάλουμε σε καμία περίπτωση κάτι το οποίο δεν είμαστε.
Λουκάς Νίκου: Δε θέλουμε και να κουράσουμε τον κόσμο. Βλέπεις κάποιους που προβάλλουν τη δουλειά τους σε τέτοια συχνότητα και βαθμό που λες ”όχι πάλι”!
Αιμιλία Φασιλή: Ένας άνθρωπος σε ακολουθεί γιατί του αρέσει η μουσική σου, η δουλειά σου ή κάτι από αυτό που κάνεις. Παρόλα αυτά, έχεις χρέος να του δείξεις και την άλλη μεριά του εαυτού σου. Δηλαδή, ένα κυριακάτικο πρωί δε θα βάλω να ακούσω Kulamacus αν όλη τη βδομάδα δουλεύω γι’ αυτούς, αλλά θα βάλω το αγαπημένο μου τραγούδι. Αυτό μου αρέσει να το μοιραστώ με αυτούς που είναι δίπλα μου. Γενικότερα, όλο αυτό δεν έχει στραφεί εναντίον μας και επιλέγουμε να το κινούμε μόνοι μας μέσω και των κοινωνικών δικτύων γιατί δεν έχει βρεθεί ακόμα ο άνθρωπος που θα κοιτάξει τους στόχους μας όπως τους κοιτάμε κι εμείς.
Γιάννης Συνοδινός: Υπάρχουν άνθρωποι που κατά καιρούς μας έχουν προσεγγίσει για να αναλάβουν την προώθηση. Εμείς δε θέλουμε να το “ξεζουμίσουμε”. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δε στοχεύσαμε ποτέ στην ποσότητα αυτών που μας ακολουθούν αλλά στην ποιότητα. Το κοινό αυτό, έστω και μικρό, να είναι αληθινό!
Αιμιλία Φασιλή: Όπως λέει κι ο παραγωγός μας, ο Νίκος Αγγλούπας, όλο αυτό που δημιουργείται για τους Kulamacus είτε είναι λίγο είτε μέτριο είτε πολύ, είναι πάντα αληθινό. Αυτό που θα δεις, θα αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.

MusicCorner: Κάναμε μια κουβέντα “of the record” για το θάνατο του Prince και τα πνευματικά δικαιώματα. Θεωρείτε ότι θα πρέπει να αλλάξει κάτι στον τρόπο με τον οποίο ερχόμαστε σήμερα σε επαφή με τη μουσική και τις άλλες τέχνες (Facebook, YouTube κ.ά.);
Γιάννης Συνοδινός: Παλαιότερα θα αγοράζαμε ένα cd και θα καθόμασταν να το ακούσουμε. Πλέον, βλέπω τον εαυτό μου να πέφτει στην παγίδα του να ανοίξω το YouTube για να ακούσω ένα τραγούδι και πριν προλάβω να το ακούσω θα χω περάσει στο αμέσως επόμενο κομμάτι της λίστας. Πριν προλάβω να το τελειώσω, έχω ακούσει ήδη τρία τραγούδια και κανένα δεν είναι ολόκληρο. Λειτουργεί σαν μηχανή. Από πλευράς δικαιωμάτων, ας μιλήσει ο Πάνος.
Πάνος Κουτσουβέλης: Από πλευράς δικαιωμάτων, νομίζω ότι ο καλλιτέχνης στην Ελλάδα δεν ήταν ποτέ καλυμμένος. Ή θα στα έπαιρνε η εταιρεία κι εσύ θα λάμβανες ένα μικρό ποσοστό ή τώρα κατεβάζονται δωρεάν χωρίς να παίρνεις τίποτα. Το σύστημα αυτό δε λειτουργεί σωστά στην Ελλάδα. Όσον αφορά την προβολή, αυτό είναι καλό αλλά μοιάζει λίγο με super market. Ανοίγω το κομπιούτερ μου, βλέπω όλα τα είδη και παίρνω λίγο απ’ το καθένα. Έχει χαθεί όλη η μαγεία και η αίσθηση του να πας και να περιμένεις ένα καινούριο δίσκο, να τον πιάσεις στα χέρια σου, να περιεργαστείς το εξώφυλλο. Απ’ την άλλη, υπάρχει μια διαφήμιση μέσω αυτού, την οποία παλαιότερα θα πλήρωνες πολύ ακριβά. Ο καλλιτέχνης είναι, όμως, πάντα ριγμένος χρηματικά.

MusicCorner: Πείτε μου τρία επίθετα με τα οποία θα συστήνατε σε κάποιον τους Kulamacus.
Kulamacus: Αυθόρμητοι, αληθινοί, χαμογελαστοί … αισιόδοξοι! Είπαμε τέσσερα, διάλεξε όσα θες!

…υπάρχουν πολλά παραδείγματα και σε Ελλάδα και σε εξωτερικό, όπου κάποιος έφυγε από μια μπάντα όταν αυτή άρχιζε και ανέβαινε χωρίς να έχει ολοκληρωθεί και τελικά ο ίδιος δεν έκανε τίποτα. Αν φύγεις πριν ολοκληρωθεί ο κύκλος, δε νομίζω ότι θα καταφέρεις να πετύχεις…

MusicCorner: Μία ερώτηση για την Αιμιλία που θα μπορούσε να αφορά τον καθένα σας. Υποθέτουμε ότι αύριο ένας μεγάλος μουσικός παραγωγός σου προτείνει να αφήσεις τη μπάντα και να ακολουθήσεις τη δική σου πορεία. Πώς θα αντιδρούσες;
Αιμιλία Φασιλή: Θα σου πω πραγματικά, την αλήθεια. Αυτά που έχω στο μυαλό μου για τους Kulamacus δεν έχουν φτάσει στο σημείο που θέλω. Δε μπαίνω καν στη διαδικασία να το σκεφτώ γιατί ακόμα δεν αισθάνομαι τέτοια ανάγκη άσχετα αν θα ήταν καλό η κακό προσωπικά. Υπάρχει ένας κοινός στόχος και πολλά πράγματα τα οποία έχουμε ακόμη να δώσουμε. Αν κάποια στιγμή σταματήσουν αυτά που έχουμε να δώσουμε ίσως να ακολουθήσει ο καθένας τη δική του πορεία αλλά μέχρι στιγμής είναι τόσο μεγάλος ο ενθουσιασμός που δε μπορώ να σκεφτώ τι θα απαντούσα.
Πάνος Κουτσουβέλης: Υπάρχουν πολλά παραδείγματα και σε Ελλάδα και σε εξωτερικό, όπου κάποιος έφυγε από μια μπάντα όταν αυτή άρχιζε και ανέβαινε χωρίς να έχει ολοκληρωθεί και τελικά ο ίδιος δεν έκανε τίποτα. Αν φύγεις πριν ολοκληρωθεί ο κύκλος ή κάνεις παράλληλα πράγματα π.χ. γράφοντας τραγούδια για άλλους, δε νομίζω ότι θα καταφέρεις να πετύχεις. Είμαι πολύ αντίθετος σε αυτό.
Γιάννης Συνοδινός: Η Αιμιλία είναι η frontwoman της μπάντας και αυτή που προβάλλεται περισσότερο. Ωστόσο, πλαισιώνεται από τους υπόλοιπους τέσσερις και λειτουργεί με έναν τρόπο που αρέσει σε κάποιους ακριβώς γι’ αυτό το λόγο. Αν ακολουθούσε μια καριέρα μοναχική, ο κόσμος νομίζω θα έβλεπε κάτι πολύ διαφορετικό. Θα θεωρούσα χαζό να της πρότεινε κάποιος αυτό το πράγμα στην παρούσα φάση γιατί δε θα είχε λάβει υπόψη του τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η Αιμιλία.

MusicCorner: Φαντάζεστε, δηλαδή, τη μπάντα σε δέκα χρόνια από τώρα;
Γιάννης Συνοδινός: Εγώ ναι! Είναι κάτι που γενικότερα δεν το ‘χουμε συζητήσει γιατί επιλέγουμε να βάζουμε βραχυπρόθεσμους στόχους.
Λουκάς Νίκου: Εγώ το λέω ανεξαρτήτως επίτευξης στόχων. Ακόμα κι αν όλο αυτό δεν ”πιάσει”, μας βλέπω να παίζουμε ακόμα μαζί και σε δέκα χρόνια από τώρα.
Πάνος Κουτσουβέλης: Αν πάψουμε να έχουμε να δώσουμε κάτι καινούριο, νομίζω ότι θα σταματήσουμε. Αυτό δεν ξέρεις πότε μπορεί να είναι. Έχουμε υλικό, όμως, για πιο μετά.

MusicCorner: Έρχεται το καλοκαίρι, η χαρούμενη διάθεσή σας το φέρνει ακόμα πιο κοντά! Θέλω να μου πείτε τι σχέδια έχετε για τους επόμενους μήνες.
Γιάννης Συνοδινός: Άλλο ένα παράδοξο που συμβαίνει στην Ελλάδα! Το καλοκαίρι είναι μια περίοδος που ενώ θα έπρεπε να είναι δημιουργική, δεν είναι. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες θα επιλέξουν να βγάλουν ένα δίσκο πριν ή μετά το καλοκαίρι. Το καλοκαίρι είναι ουσιαστικά ο καθρέφτης της προηγούμενής σου χρονιάς. Είναι σα νεκρή περίοδος. Βέβαια, live θα γίνουν. Έχουμε κλείσει να παίξουμε στο Matala Beach Festival τον Ιούνιο και στο Santo Fest που θα γίνει στη Σαντορίνη, τον Αύγουστο. Υπάρχουν πολλές νέες συνεργασίες υπό συζήτηση για το καλοκαίρι. Ετοιμάζουμε, επίσης, ένα single μέχρι το Μάιο, ένα κομμάτι καλοκαιρινό, που πιθανόν να εμπεριέχεται και στον επόμενο δίσκο.
Αιμιλία Φασιλή: Έχει ξεκινήσει να ετοιμάζεται και η επόμενη δουλειά.
Πάνος Κουτσουβέλης: Και μπορεί να ακούσετε και κάτι διαφορετικό σε αυτή τη δουλειά!

MusicCorner: Σας ευχαριστώ πολύ! Νομίζω είχαμε μία εξαιρετική συζήτηση. Σας εύχομαι καλή συνέχεια!
Kulamacus: Εμείς ευχαριστούμε!

—————–

——————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…