Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στον Παύλο Ζέρβα
Φωτογραφίες: Αφροδίτη Ζαγγανά

Ξεκίνησα να παρακολουθώ τους Les Au Revoir από τη πρώτη τους πολύ επιτυχημένη διασκευή που κυκλοφόρησαν πριν δύο περίπου χρόνια, το “Θα ξανάρθεις”, ένα τραγούδι του Κώστα Γιαννίδη και του Αλέκου Σακελλάριου, από τη δεκαετία του ’30, που απέκτησε νέα πνοή και σύγχρονο ύφος!

Πρόκειται για ένα τρίο από τη Θεσσαλονίκη, νέα παιδιά, που μπαίνουν στο χώρο με πολύ έμπνευση και στόχο να προσαρμόσουν στην εποχή μας αλλά και στο στυλ τους, τεράστιες επιτυχίες από το παρελθόν!
Η ερμηνεύτρια, η Αλεξάνδρα Μπουνάτσα, έχει σπουδάσει χορό, ακορντεόν, θέατρο, τραγούδι, με αποκορύφωμα τις σπουδές της στο Covent Garden του Λονδίνου! Ο Κώστας Καραμήτσος έχει σπουδάσει θεωρία μουσικής και ο Λεωνίδας Αναγνώστου τζαζ κιθάρα. Ο πρώτος βάζει το group στην …πρίζα, ενώ ο δεύτερος είναι ο πιο κλασικός της παρέας. Η Αλεξάνδρα με τις ερμηνευτικές της ικανότητες (πάθαμε πλάκα ακούγοντάς την να τραγουδάει χωρίς μικρόφωνα και …ηχολήπτες!) χτίζει τη γέφυρα που ενώνει τους δύο φαινομενικά αντίθετους σε ύφος μουσικούς!

Μετά τη πρώτη τους διασκευή που παρουσίασαν το 2014, ήμουν ανυπόμονος να δω τα επόμενα βήματά τους, και κάθε τόσο ψάχνοντας στο youtube ανακάλυπτα κι άλλες διασκευές διαμαντάκια! “In a manner of speaking”, “Derniere Danse”, “Αν σ’ αρνηθώ αγάπη μου”… Τα παιδιά από τη Θεσσαλονίκη “το ‘χουν” σκέφτηκα. Τολμούν να “πειράξουν” πολύ γνωστά τραγούδια και χωρίς να ισοπεδώσουν τη ταυτότητα των αυθεντικών μελωδιών, καταφέρνουν να περάσουν το δικό τους ύφος, τη δική τους άποψη, να δώσουν το δικό τους χρώμα.

Η συνέχεια εντυπωσιακή… “Θυμήσου τον Σεπτέμβρη”, “Οι θαλασσιές οι χάντρες”, “Άσε με να φύγω”… Όσο τους άκουγα, τόσο πιο πολύ μου άρεσαν! Και όπως αποκάλυψαν για πρώτη φορά στο MusicCorner.gr, η συνέχεια αναμένεται ακόμη πιο ενδιαφέρουσα με το “πολλές φορές” του Χιώτη, το οποίο θα είναι το επόμενο “στοίχημα” των Les Au Revoir και ανυπομονούμε να ακούσουμε!

Μια συνέντευξη μαζί τους ήταν τελικά …αναπόφευκτη και έγινε στο Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης “Αντώνης Τρίτσης”, στους Αγίους Αναργύρους…

les_au_revoir_interview_2016_05_001

Τι νέο έρχονται να δώσουν στην ελληνική μουσική πραγματικότητα οι Les Au Revoir επιλέγοντας μάλιστα να παρουσιάσουν αποκλειστικά υλικό από το παρελθόν;
Κώστας Καραμήτσος: Δίνουμε μια νέα οπτική σε παλιά κομμάτια, με σύγχρονους ήχους και ρυθμούς, μπλεγμένους με κλασσικές φόρμες και την Αλεξάνδρα μας, να τα ερμηνεύει με τον τρόπο της.

Αν σας ζητούσα να οριοθετήσετε το ύφος των Les Au Revoir;
Κώστας Καραμήτσος: Δεν υπάρχει όριο!
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Υπάρχει έμπνευση.
Λεωνίδας Αναγνώστου: Υπάρχει το ακουστικό στοιχείο της κιθάρας …
Κώστας Καραμήτσος: …εγώ προσθέτω πιο σύγχρονους ήχους, λούπες, ηλεκτρονικά στοιχεία κλπ που είναι της εποχής μας…

Έχετε μπερδέψει διαφορετικά στοιχεία μαζί, το ακουστικό με το ηλεκτρονικό…
Κώστας Καραμήτσος: Ναι, μα έχουμε και διαφορετικά ακούσματα κι αυτό πιστεύω πως έπαιξε πολύ μεγάλο ρόλο στη χημεία μας.

…μας αρέσει να σκαλίζουμε παλιά τραγούδια και να τα φέρνουμε στο δικό μας ύφος, το βρίσκουμε τρομερά δημιουργικό αυτό…

Για πάμε λοιπόν από την αρχή, πως έγινε και βρεθήκατε εσείς οι τρεις μαζί; Γνωριζόσασταν από πριν;
Λεωνίδας Αναγνώστου: Με τον Κώστα γνωριζόμαστε από τριών χρονών! Μια ζωή μαζί, γείτονες και φίλοι. Θεσσαλονικιοί!
Κώστας Καραμήτσος: Στην πορεία βρήκαμε και την Αλεξάνδρα…
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Συνδετικός μας κρίκος ήταν ο παραγωγός μας και μάνατζερ, ο Χάρης Πρώιος, ο οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τα παιδιά, γνώριζε και εμένα και …μας «πάντρεψε»!


Εσύ Αλεξάνδρα τραγουδούσες πριν μόνη σου;

Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Ναι έκανα κάποιες δουλειές.
Κώστας Καραμήτσος: Είχαμε όλοι ένα μουσικό background γενικότερα. Κι εγώ με τον Λεωνίδα παίζαμε σε διάφορα group αλλά και παρέα οι δυο μας, είχαμε κάνει πράγματα.

Και το όνομα “Les Au Revoir”;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Έχει να κάνει με τη ρετρό διάθεση του group. Σημαίνει «Εις το επανιδείν» στα γαλλικά, θυμόμαστε τα παλιά, τα φέρνουμε ξανά πίσω στην εποχή μας. Το όνομα δίνει μια υπόσχεση ότι θα ξανασυναντηθούμε με το παρελθόν.
Κώστας Καραμήτσος: Συν το ότι η Αλεξάνδρα τραγουδάει εξαιρετικά γαλλικά!

Δικά σας τραγούδια έχετε σκοπό να πείτε στο μέλλον;
Κώστας Καραμήτσος: Προς το παρόν όχι. Μας αρέσει να σκαλίζουμε παλιά τραγούδια και να τα φέρνουμε στο δικό μας ύφος, το βρίσκουμε τρομερά δημιουργικό αυτό.

Αλεξάνδρα, πόσο σε έχουν βοηθήσει οι σπουδές που έχεις κάνει, σε πολλούς τομείς της τέχνης, χορό, κλασικό τραγούδι, θέατρο;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Πάρα πολύ. Όλη μου τη ζωή μπαινόβγαινα σε αίθουσες θεάτρου, ωδείου, έκανα παραστάσεις, οπότε όταν βγήκα στη σκηνή δεν ήταν κάτι άγνωστο για μένα. Κι όταν χρειάστηκε να βγω μπροστά ακόμη και μόνη μου, δεν με τρόμαξε, γιατί ήταν κάτι που είχα μέσα μου. Δεν φοβήθηκα να το κάνω. Στη συνέχεια με το group με βοήθησαν πάρα πολύ τα αγόρια και βγήκε ένα πολύ καλό αποτέλεσμα.


Η θεατρικότητα είναι διάχυτη στις εμφανίσεις σου. Θα σ’ ενδιέφερε να ασχοληθείς και με θέατρο;

Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Όχι, θεωρώ ότι πρέπει να έχεις έναν στόχο, μία κατεύθυνση, ώστε να κάνεις κάτι σωστά. Και γι’ αυτό επενδύω με τις σπουδές μου, πάνω στο τραγούδι που με ενδιαφέρει περισσότερο από όλα.

Αν και είστε πολύ νέο group ακόμα, ωστόσο θα σε ρωτήσω. Στην Ελλάδα υπάρχει η …συχνή τάση, οι φωνές των group να αποφασίζουν κάποια στιγμή να ακολουθήσουν σόλο καριέρες, ειδικά όταν τα group βρίσκονται στο peak τους! Έχεις σκεφτεί τον εαυτό σου σε ανεξάρτητη πορεία εκτός group;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Όχι, δεν γίνεται!
Κώστας Καραμήτσος: Μπορεί να τη δολοφονήσω εγώ! (γέλια)
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Δεν γίνεται να είσαι μόνος σου, πάντοτε υπάρχει μια ομάδα γύρω σου και αυτή η ομάδα είναι το σημαντικότερο πράγμα. Να βρεις ανθρώπους που ταιριάζουν οι χημείες σας και μαζί τους να πορευθείς. Αν το πετύχεις αυτό και μπορέσεις να κρατήσεις ισορροπία στις σχέσεις, νομίζω ότι έχεις βρει τη συνταγή της επιτυχίας.
Κώστας Καραμήτσος: Εντάξει, καλά τα είπες για να γλυτώσεις την δολοφονία! (γέλια)

…αν κάτι είναι καλό, μπορεί να διακριθεί ακόμα κι αν η έδρα είναι η Καστοριά, οι Σέρρες , η Δράμα, η Κρήτη και όπου αλλού. Αν είναι καλό θα φανεί και θα παίξει παντού…

Ζώντας στην Θεσσαλονίκη, πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να κάνετε καριέρα;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Να κάνεις καριέρα στη Θεσσαλονίκη είναι εύκολο. Το θέμα είναι να κατέβεις και πιο νότια!

Σας έχει τύχει να χάσετε σημαντικές δουλειές, επειδή είστε στη Θεσσαλονίκη;
Κώστας Καραμήτσος: Τα προβλήματα νομίζω είναι περισσότερο διαδικαστικά. Απόσταση, αρκετές ώρες για μετακινήσεις…
Λεωνίδας Αναγνώστου: Νομίζω ότι αυτό σε γενικές γραμμές, κρύβει έναν μύθο. Αν κάτι είναι καλό, μπορεί να διακριθεί ακόμα κι αν η έδρα είναι η Καστοριά, οι Σέρρες , η Δράμα, η Κρήτη και όπου αλλού. Αν είναι καλό θα φανεί και θα παίξει παντού.
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Θέλει όμως τον χρόνο του. Και είναι καλύτερο να παίρνεις τον χρόνο σου και να μη γίνεται ένα απότομο «μπαμ» που γρήγορα θα ξεφουσκώσει.
Κώστας Καραμήτσος: Εμείς κάναμε πρώτα κάποια πράγματα τοπικά στη Θεσσαλονίκη κι αυτό μας βοήθησε πολύ, γιατί ωρίμασε λίγο αυτό που κάνουμε, το είδαμε πως δουλεύει γενικότερα, διορθώσαμε τις όποιες αδυναμίες μας κι όταν βγήκαμε τελικά έξω από τα όρια της πόλης μας, ήμασταν κι εμείς πιο άνετοι και πιο σίγουροι για τους εαυτούς μας. Το είχαμε δουλέψει περισσότερο όλο αυτό.

Σας βοηθάει βέβαια στη διάδοση της δουλειάς σας και η τεχνολογία σήμερα, το youtube και το internet γενικότερα…
Κώστας Καραμήτσος: Ναι, το internet κάνει θαύματα. Το επικοινωνιακό κομμάτι είναι εύκολο στις μέρες μας. Το διαδικαστικό είναι το δύσκολο.


Υπάρχει στις σκέψεις σας το ενδεχόμενο να μετακομίσετε στην Αθήνα;

Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Αυτό είναι ουσιαστικά το μέλλον μιας μπάντας. Με έδρα την Αθήνα έχεις περισσότερες ευκαιρίες να προωθήσεις τη δουλειά σου στην υπόλοιπη Ελλάδα.

Ποια από τις διασκευές που έχετε φτιάξει, σας αρέσει περισσότερο;
Λεωνίδας Αναγνώστου: Όλες έχουν κάτι ιδιαίτερο για εμάς.
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Εντάξει, το παιδί μας είναι το «θα ξανάρθεις»
Κώστας Καραμήτσος: Αυτό θα έλεγα και εγώ, είναι η αρχή μας…
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: …το πρώτο μας δημιούργημα, το σήμα κατατεθέν μας… Μετά από αυτό, εξελιχθήκαμε στη πορεία, δοκιμάσαμε διαφορετικά πράγματα, οπότε μπορούμε να πούμε ότι κάθε τραγούδι που έχουμε πειράξει, έχει κάτι ξεχωριστό για εμάς.
Κώστας Καραμήτσος: Αυτό είναι και το στοίχημα τελικά, δηλαδή παίρνουμε κάποια τραγούδια που προσπαθούμε να τα αλλάξουμε και να τα φέρουμε στα μέτρα μας κι όταν φτάσουμε στον στόχο μας, το τελικό αποτέλεσμα μας κάνει να αγαπάμε κάθε τραγούδι διαφορετικά.

Αλήθεια, πως αποφασίζετε ποια τραγούδια θα “πειράξετε”;
Κώστας Καραμήτσος: Ακούμε πάρα πολύ μουσική. Μετά διαλέγουμε, δοκιμάζουμε και καταλήγουμε. Δηλαδή για να καταλήξουμε στα τραγούδια που έχεις ακούσει, έχουν πέσει στο τραπέζι πάρα πολλά κομμάτια. Η απόφαση για τη τελική επιλογή είναι κοινή.
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Όταν ακούμε ένα τραγούδι, μας έρχεται στο μυαλό πως περίπου θέλουμε να το πειράξουμε. Ίσως έτσι καταλήγουμε…

Είναι θέμα προσωπικού γούστου ή επιλέγετε κάποια κομμάτια επειδή διαβλέπετε ότι θα έχουν ακόμα απήχηση και άρα σημαντικά ποσοστά επιτυχίας;
Κώστας Καραμήτσος: Είναι θέμα γούστου. Και όλοι βάζουμε τη πινελιά μας στο πως θα πειράξουμε το κομμάτι. Όταν καταλήξουμε να ακούμε το τελικό αποτέλεσμα και να μην έχουμε κάτι να σχολιάσουμε, τότε το τραγούδι είναι έτοιμο!

Υπάρχει κάποιο τραγούδι που διασκευάζετε τώρα, που θα ακούσουμε σύντομα;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Ναι, υπάρχει.
Κώστας Καραμήτσος: Πολύ σύντομα θα βγάλουμε νέο single.

Το έχετε ανακοινώσει;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Όχι ακόμα, αλλά θα το ανακοινώσουμε για πρώτη φορά, τώρα στο MusicCorner.gr! Είναι το «πολλές φορές» του Χιώτη. Ένα τραγούδι με ευχάριστο άκουσμα που όμως …δεν το επιλέξαμε γι’ αυτό το λόγο! Είναι ένα τραγούδι που παίζουμε ήδη στα live μας, σε διαφορετική εκτέλεση, και το φτιάξαμε ακόμα περισσότερο και είναι σχεδόν έτοιμο να το κυκλοφορήσουμε σαν single.
Κώστας Καραμήτσος: Βάλαμε περισσότερα μουσικά στοιχεία στο τραγούδι, για παράδειγμα μια εισαγωγή που δεν υπάρχει στο πρωτότυπο τραγούδι. Είναι κι αυτό ένα στοίχημα για εμάς και θα δείξει αν τελικά θα έχει ανταπόκριση στο κόσμο, όπως οι προηγούμενες διασκευές μας…

…όλοι βάζουμε τη πινελιά μας στο πως θα πειράξουμε το κομμάτι. Όταν καταλήξουμε να ακούμε το τελικό αποτέλεσμα και να μην έχουμε κάτι να σχολιάσουμε, τότε το τραγούδι είναι έτοιμο…

Έχει τύχει να μιλήσετε με συντελεστές των τραγουδιών που διασκευάζετε; Αν ναι, τι σας έχουν πει; Πως τους φάνηκε η δουλειά σας;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Ναι βέβαια! Όταν ηχογραφούσαμε το τελευταίο μας single, το «άσε με να φύγω» ήμασταν σε επικοινωνία με τον κ. Γιώργο Μανίκα, τον συνθέτη του τραγουδιού, ο οποίος μας πρόσφερε απλόχερα τη βοήθειά του. Μιλούσαμε τηλεφωνικώς κι αυτός έπαιζε πιάνο για να μας δώσει μια κατευθυντήρια γραμμή και όλο αυτό ήταν μια μοναδική εμπειρία! Όταν άκουσε το τελικό αποτέλεσμα με τις δικές μας παρεμβάσεις στο τραγούδι, του άρεσε πάρα πολύ και μας είπε πως θέλει να μας γνωρίσει και από κοντά. Είναι ένας εκπληκτικός άνθρωπος…

les_au_revoir_interview_2016_05_019

Μέχρι σήμερα δουλεύετε αποκλειστικά με singles. Έχετε στόχο να τα μαζέψετε όλα αυτά και να κυκλοφορήσετε ένα ολοκληρωμένο album;
Κώστας Καραμήτσος: Ναι, κάποια στιγμή μετά το καλοκαίρι θα βγει ολοκληρωμένη δουλειά, σε φυσική μορφή.
Λεωνίδας Αναγνώστου: Θα έχει συγκεντρωμένα όλα αυτά που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα συν κάποιες νέες δουλειές.

Εντυπωσιακά θεωρώ και τα video clip που κάνετε. Φαίνεται πως δίνετε πολύ μεγάλη σημασία σε αυτό.
Κώστας Καραμήτσος: Μα είμαστε στην εποχή που η εικόνα παίζει πολύ μεγάλο ρόλο. Και οι περισσότεροι άνθρωποι ακούνε σήμερα μουσική μέσα από το youtube. Το να ντύσεις με μια όμορφη εικόνα τη μουσική σου είναι πολύ σημαντικό.
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Ρόλο παίζει βέβαια και ο άνθρωπος που κάνει τα video clip, γιατί πρέπει να πλησιάζει τη δική μας αισθητική και ο Δημήτρης Συλβέστρος, ο σκηνοθέτης μας, έχει μια πολύ ρετρό αισθητική, όπως κι εμείς στη μουσική μας. Οπότε νομίζω πως «παντρέψαμε» την εικόνα με τον ήχο αρκετά καλά.

Μιας και μιλάμε για video clip, έχω δει κάποια αιχμηρά σχόλια για το τελευταίο σας κλιπ, για το «θα ξανάρθεις». Πολλοί σχολιάζουν το πρωταγωνιστικό ζευγάρι του video clip που είναι γένους θηλυκού… Θέλετε να δώσετε μια απάντηση σε αυτό;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Δεν υπάρχει κάτι σε αυτό, απλά είναι μια οπτική γωνία του τραγουδιού. Στη πρώτη του εκτέλεση το 1939, αυτό το κομμάτι το τραγουδάει γυναίκα, η Δανάη Στρατηγοπούλου, και είναι γραμμένο για γυναίκα. Εμείς απλά κάναμε ακριβώς το ίδιο πράγμα. Δεν έχει κάτι πονηρό το video clip.
Λεωνίδας Αναγνώστου: Βασικά δεν νομίζω ότι υπάρχει και λόγος για συζήτηση για κάτι τέτοιο, στη σημερινή εποχή…

Έχετε εμφανιστεί και σε μεγάλες πίστες. Στο πλευρό της Πέγκυ Ζήνα και του Νίκου Μακρόπουλου. Προσωπικά μου έκανε κάπως αυτή η συνεργασία, μιας και θεωρώ ότι σαν ύφος δεν κολλάτε πολύ, ωστόσο πως προέκυψε αυτή η συνεργασία;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Το ότι συνεργαστήκαμε με δύο μεγάλους καλλιτέχνες, είχε μόνο καλά πράγματα να μας δώσει και ας ήταν του λαϊκού πενταγράμμου, δεν έχει σημασία. Μας είδαν live στη Θεσσαλονίκη από το περιβάλλον του κ. Μακρόπουλου, τους άρεσε πάρα πολύ αυτό που κάναμε και μας κάλεσαν να είμαστε μαζί τους στις εμφανίσεις τους. Εκεί βγαίναμε εμείς στην αρχή, σαν opening act, και δεν εμφανιζόμασταν μετά μαζί τους. Ήμασταν μια διαφορετική πρόταση στο δικό τους πρόγραμμα. Βγαίναμε ακριβώς με τα ίδια τραγούδια που λέμε και στα δικά μας live και με το ίδιο ύφος, στυλ, ντύσιμο, όλα…
Λεωνίδας Αναγνώστου: Με λίγα λόγια δεν πειράχτηκε κάτι από το πρόγραμμά μας.
Κώστας Καραμήτσος: Αυτό που μας ενδιέφερε ήταν να ακούσει τη μουσική μας όσο περισσότερος κόσμος γίνεται. Από τη στιγμή που δεν υπήρχε κάποια επιρροή ή παρέμβαση στο τι θα παίξουμε και πως θα το παρουσιάσουμε, και τελικά κάναμε καθαρά αυτό που κάνουμε και μόνοι μας, δεν είχαμε κάποιο πρόβλημα με την όλη συνεργασία.
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Κι αυτοί πήραν κάτι από εμάς, αλλά και εμείς φυσικά, μάθαμε πάρα πολλά πράγματα από αυτούς. Όπως το πώς να στήνουμε ένα πρόγραμμα με πολλές εμφανίσεις κάθε βδομάδα, πώς να συμπεριφέρεσαι σε μια σκηνή με τόσο κόσμο από κάτω…
Κώστας Καραμήτσος: …και μάλιστα ετερόκλητο κόσμο… Από κάθε συνεργασία έχεις να κερδίσεις κάτι.


Ετερόκλητες είναι και οι συνεργασίες σας, αφού από opening στους Nouvelle Vague, συνεχίσατε ως opening σε Ζήνα και Μακρόπουλο!

Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Οι Nouvelle Vague ήταν η πρώτη μας επαφή με μια μεγάλη σκηνή και ήταν χαρά μας που συνεργαστήκαμε μαζί τους γιατί τους έχουμε και πρότυπα!

Είναι η κορυφαία στιγμή σας μέχρι σήμερα οι Nouvelle Vague;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Για μένα είναι η κορυφαία με την έννοια ότι ήταν η πρώτη μου φορά που βγήκα σε τόσο πολύ κόσμο και με δεδομένα ενός τόσο σημαντικού live. Ήταν υπέροχα. Και κρατήσαμε επαφές μαζί τους και αυτό είναι επίσης πολύ σημαντικό για εμάς. Έπειτα όταν εμφανιστήκαμε στο Block33 με τη Κατερίνα Duska, ήταν μια ακόμη πολύ σημαντική στιγμή για εμάς, με πολύ κόσμο από κάτω και εκεί μάλιστα γυρίσαμε και το video clip του «θυμήσου τον Σεπτέμβρη». Άλλη μια συνεργασία που είχε να μας προσφέρει πολλά πράγματα.

…είναι ευλογία το χόμπι να γίνει δουλειά και να πορευτείς με αυτό στη ζωή σου κι εμείς είμαστε πολύ ευλογημένοι προς το παρόν…

Ακούγατε πάντα παλιά τραγούδια;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Επειδή όλοι έχουμε μουσικές σπουδές, έχουμε μεγαλώσει με το κλασικό, είναι απόλυτα συνδεδεμένο με τη πορεία μας μέχρι τώρα.
Κώστας Καραμήτσος: Έχουμε περάσει κι από διαφορετικά ακούσματα, εγώ για παράδειγμα έχω ακούσει τα πάντα. Και παλιά, και σύγχρονα.
Λεωνίδας Αναγνώστου: Κοίτα, όπως και στα περισσότερα πράγματα, έτσι και στη μουσική, γυρίζεις πίσω για να μπορέσεις να προχωρήσεις.
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Εντάξει, εγώ λόγω ηλικίας δεν είχα τόσο πολύ επαφή με τους παλιότερους, αλλά μέσα σε δυόμιση χρόνια που είμαι με τα παιδιά έχω αποκτήσει πάρα πολλές γνώσεις σε ακούσματα άλλων εποχών.

Είναι φοβερό πάντως αυτό που λες Αλεξάνδρα, ότι αν και δεν άκουγες πολύ αυτά τα τραγούδια, κι όμως καταφέρνεις και τα ερμηνεύεις με εκπληκτικό τρόπο.
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Αυτό είναι που προσπαθώ, άλλωστε ούτε πορτογαλικά μιλάω, ούτε ιταλικά, ούτε ισπανικά, αλλά λέω τραγούδια σε αυτές τις γλώσσες. Αυτή είναι η δουλειά μας. Κάθομαι και μελετάω, όπως ο Κώστας και ο Λεωνίδας μελετούν τα τραγούδια και τις συγχορδίες. Ο Κώστας κάθεται ατελείωτες ώρες πάνω από έναν υπολογιστή και στήνει τα τραγούδια. Έτσι και μένα δουλειά μου είναι να καθίσω να μελετήσω ποιανού είναι το τραγούδι, τι λένε οι στίχοι, αν είναι σε διαφορετική γλώσσα θα πρέπει να το μεταφράσω για να μπορέσω να το αποδώσω σωστά πάνω στη σκηνή. Πρέπει να το ακούσω αμέτρητες φορές για να μπορέσω να αποδώσω όσο μπορώ καλύτερα τη προφορά και το ύφος, είναι η δουλειά μου αυτή…

Τι σας ενοχλεί περισσότερο στην εποχή μας;
Κώστας Καραμήτσος: Η αποξένωση… Ότι δεν λέμε καλημέρα.
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Η μιζέρια… Ότι οι Έλληνες έσκυψαν το κεφάλι. Βλέπεις μονίμως ανθρώπους με σκυμμένο το κεφάλι, δεν λένε καλημέρα, δεν μιλάνε γενικότερα. Έχουν γίνει όλα πολύ πεζά.
Λεωνίδας Αναγνώστου: Έχουμε χάσει τη ταυτότητά μας ως λαός. Δεν σεβόμαστε τον διπλανό μας…

les_au_revoir_interview_2016_05_023

Παντού σχεδόν σε όλο τον κόσμο, επικρατεί ένας αναβρασμός. Πόλεμοι, πρόσφυγες, λαοί ολόκληροι υπόδουλοι οικονομικών συμφερόντων… Πόσο σας προβληματίζουν εσάς όλα αυτά, σαν νέους ανθρώπους ή θεωρείτε ότι είναι κάτι που δεν μπορείτε να το αλλάξετε, οπότε ας προσαρμοστούμε και ας μάθουμε να ζούμε με αυτό;
Κώστας Καραμήτσος: Όχι, σε καμία περίπτωση, εμείς τώρα προσπαθούμε μέσω της μουσικής να κάνουμε πράγματα. Ακούγεται ρομαντικό αυτό, αλλά είναι μια διέξοδος η μουσική.
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Εγώ δεν το βλέπω τόσο ρομαντικά. Επηρεάζομαι πάρα πολύ από όσα συμβαίνουν γύρω μας, φοβάμαι πως θα συμβεί κάτι κάποια στιγμή και γι’ αυτό δεν επαναπαύομαι. Τα μέτωπα είναι παντού ανοιχτά, σε όλο τον κόσμο, φοβάμαι πως κάτι θα συμβεί είτε με το περιβάλλον, είτε με την οικονομία, είτε με κάτι άσχημο που θα είναι αποτέλεσμα της επεκτατικής πολιτικής ορισμένων χωρών. Η μουσική ωστόσο, ναι, είναι μια διέξοδος από όλα αυτά, ένας τρόπος να ξεφύγεις λίγο…

Ήταν το επόμενο ερώτημά μου, ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Να μην έχω να φάω… Και δυστυχώς είναι πολύ υπαρκτός φόβος. Είναι καθημερινός. Κάθε μέρα προσπαθούμε για την επιβίωση.
Κώστας Καραμήτσος: Για μένα ο μεγαλύτερος φόβος είναι να χάσουμε την ανθρωπιά μας.
Λεωνίδας Αναγνώστου: Αυτό ήθελα να πω κι εγώ και είναι κάτι που δυστυχώς συμβαίνει.
Κώστας Καραμήτσος: Βλέπω πως ακόμα και σε πολύ φτωχές χώρες οι άνθρωποι είναι χαμογελαστοί. Δεν είναι λοιπόν τα υλικά αγαθά που μας κάνουν χαρούμενους. Εμένα αυτός είναι ο μεγαλύτερος φόβος μου, θέλω να υπάρχει τουλάχιστον αγάπη γύρω μας…

Και τα πιο τρελά σας όνειρα;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Εμένα όνειρό μου είναι να ταξιδέψω όλο τον κόσμο τραγουδώντας!
Κώστας Καραμήτσος: Εγώ θέλω να κάνω ένα …πλωτό στούντιο! (γέλια)
Λεωνίδας Αναγνώστου: Είναι ευλογία το χόμπι να γίνει δουλειά και να πορευτείς με αυτό στη ζωή σου…
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: …κι εμείς είμαστε πολύ ευλογημένοι προς το παρόν! Τα τελευταία δυόμιση χρόνια τουλάχιστον σε μένα, ήρθαν πολύ πρωτόγνωρα πράγματα, τα οποία ήταν φυσικά καλοδεχούμενα και άλλαξαν όλη μου τη ζωή και όλο τον τρόπο που σκέφτομαι.
Κώστας Καραμήτσος: Πες ότι γνώρισες και μας! (γέλια)
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Και τα παιδιά έχουν παίξει τεράστιο ρόλο, ο καθένας για τις αξίες που μου πέρασε.

Και να κλείσουμε με τα μελλοντικά σας σχέδια. Τι ετοιμάζετε;
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Το cd μας!
Λεωνίδας Αναγνώστου: Το single που σου αποκαλύψαμε, το «πολλές φορές»
Αλεξάνδρα Μπουνάτσα: Προγραμματίζουμε και πολλές εμφανίσεις σε όλη την Ελλάδα για το καλοκαίρι. Θα ανακοινώνονται σιγά σιγά από τη σελίδα μας στο Facebook και φυσικά από διάφορα μουσικά sites, όπως το δικό σας! Και μετά το καλοκαίρι έρχεται η ολοκληρωμένη μας δουλειά σε cd.

Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλα σας τα σχέδια:
Les Au Revoir: Ευχαριστούμε πάρα πολύ!

—————–

——————

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here