Γράφει η Μαρία Αβραμίδου
Φωτογραφίες: Χαρά Γερασιμοπούλου

Βράδυ Παρασκευής και ο δρόμος μάς οδήγησε στο Μεταξουργείο, προκειμένου να παρακολουθήσουμε την πρεμιέρα της παράστασης “Danser dans la Lumière II”, με οικοδέσποινα την Pavlina Styl.


Ο φιλόξενος, ατμοσφαιρικός χώρος του El Convento del Arte είχε γεμίσει από νωρίς και, προσωπικά, ήμουν περίεργη να δω πώς θα κατάφερνε η Pavlina να μετατρέψει τον επιβλητικό ψηλοτάβανο χώρο αυτού του πέτρινου «Μοναστηριού της Τέχνης» σε καμπαρέ μιας άλλης εποχής.

Η είσοδος των μουσικών στη σκηνή, εκεί γύρω στις 23:00, έδωσε αμέσως τον τόνο της βραδιάς, συνδυάζοντας ορχηστρικά δύο κομμάτια από την «Όπερα της Πεντάρας» και το μιούζικαλ “Cabaret”. Λίγα λεπτά μετά, η Pavlina Styl κάνει την είσοδό της και το ταξίδι στην Ευρώπη ξεκινά. Η γλυκιά μελαγχολία από το συννεφιασμένο Παρίσι, το λιμάνι του Άμστερνταμ, οι δρόμοι του Βερολίνου… Ήχοι και τοπία συναντήθηκαν μέσα από τη φωνή της καλλιτέχνιδας, η οποία τραγούδησε με το ιδιαίτερο ηχόχρωμα της φωνής της στα γαλλικά, τα γερμανικά και τα αγγλικά. Στα ελληνικά αναδείχθηκε ακόμη περισσότερο το εύρος των φωνητικών δυνατοτήτων της! Οι δύο ερμηνείες της που κράτησα, άλλωστε, από τη βραδιά ήταν στη «Γόβα Στιλέτο» του Σταμάτη Κραουνάκη και, κυρίως, αυτή στην «Όμορφη Πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη, η οποία παρουσιάστηκε στην πρωτότυπη αλλά και τη γαλλική εκδοχή της ως “Les Amants de Teruel”.


Έχοντας φτιάξει ένα πρόγραμμα θεματικό, με έμφαση σε τραγούδια από το θέατρο και τον κινηματογράφο, η οικοδέσποινα συνδύασε δημιουργίες του Kurt Weill και αγαπημένα τραγούδια από το “Cabaret”, με τη θρυλική “Gilda” της Rita Hayworth και το “Put the Blame on Mame”, αλλά και τη μοναδική Edith Piaf με το “Milord”. Κάπου ανάμεσα, βρήκαν τη θέση τους και το «Χάθηκα Μέσα στη Ζωή μου» από την ιστορική παράσταση του «Διαμάντια και Μπλουζ» με την αξέχαστη Τζένη Καρέζη, καθώς και τα «Κάθε Φορά που θα ‘ρθεις Βρέχει» και «Σαν Πέσει η Νύχτα».


Κι έτσι ακριβώς, καθώς η νύχτα προχωρούσε, η Pavlina και οι εκπληκτικοί μουσικοί της (από τις καλύτερες μπάντες που έχω ακούσει τον τελευταίο καιρό), με επικεφαλής τον εμπειρότατο και ταλαντούχο Χρίστο Θεοδώρου στο πιάνο και τις ενορχηστρώσεις, μας έκαναν να νιώσουμε ότι γυρίζουμε πίσω στον χρόνο. Μεταφερόμασταν, λοιπόν, σε παριζιάνικα night club, αλλά και σε κάποιο καμπαρέ στο προπολεμικό Βερολίνο, κι εγώ αναλογιζόμουν την αντίστιξη του τίτλου της παράστασης –ο οποίος στα ελληνικά σημαίνει «Να Χορεύεις μέσα στο Φως»– με τη σκοτεινιά που υπήρχε εκείνη την εποχή, λίγο πριν το ξέσπασμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και για ένα διάστημα μετά από το πέρας του. Προπολεμικά –και διαχρονικά–, οι καλλιτέχνες στα νυχτερινά κέντρα εκείνα, με τα νούμερα, την κοινωνικοπολιτική σάτιρα και τη μουσική, προσπαθούσαν να αφυπνίσουν αλλά και να προσφέρουν διέξοδο στο κοινό που διασκέδαζε σε αυτά. Αυτό ακριβώς κάνει η Τέχνη: ψάχνει μέσα στο πιο πυκνό σκοτάδι να βρει τις, λιγοστές έστω, ακτίδες φωτός που θα κάνουν την ανθρώπινη ψυχή να νιώσει και πάλι τη λαχτάρα να χορέψει, να χαθεί μέσα στο στροβίλισμα ενός βαλς –στον ρυθμό του “La Foule” ή σε αυτού «των Χαμένων Ονείρων»– και να ζήσει ξανά, έστω κι αν νιώθει μόνη της μέσα στο πλήθος, έστω κι αν είναι η μόνη που θα τολμήσει να ακολουθήσει τον ρυθμό του αγαπημένου της χορού.


Φέροντας μια αντίστοιχη λαχτάρα, η Pavlina Styl επιβεβαιώνει ότι αγαπά πολύ το μουσικό είδος που έχει επιλέξει να υπηρετήσει και το κάνει με όλη της την καρδιά. Αν επιθυμείτε να τη γνωρίσετε, αξίζει να κάνετε μια βόλτα προς το Μεταξουργείο και το El Convento del Arte, τις Παρασκευές 2 και 30 Μαρτίου, οπότε και θα δοθούν οι επόμενες παραστάσεις της…


Στην παράσταση έπαιξαν οι εξαιρετικοί μουσικοί
:
Χρίστος Θεοδώρου: πιάνο – ενορχήστρωση
Αγγελική Ποτήρη: βιολί
Φοίβος Μποζάς: σαξόφωνο
Αντώνης Αρβανίτης: κοντραμπάσο
Ρόλη Γιαμοπούλου: ντραμς

———-

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here