31/5/2011
Γράφει η Πηνελόπη Μποσταντζόγλου
Φωτογράφηση: Μάριος Γκούβας
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Η απάντηση στο ερώτημα του τι θα κάνω το βράδυ της Παρασκευής που μας πέρασε, δόθηκε από τον αρχισυντάκτη μου, όταν με ενημέρωσε για την πρόσκληση που λάβαμε στο site να καλύψουμε την πρώτη live εμφάνιση της Μαρίζας Ρίζου στο Σταυρό του Νότου plus(+). Ομολογώ πως το όνομα δε μου ήταν γνωστό, όταν όμως άκουσα μέσω διαδικτύου ορισμένα από τα κομμάτια της μπήκα σε πειρασμό να τη δω επί σκηνής, σε μία ζωντανή εμφάνιση…
Από την προσέλευση του κόσμου, μέσα στον οποίο μπορούσες να διακρίνεις ανθρώπους νέους ως επί τω πλείστον, αλλά και μεγαλύτερων ηλικιών, κατάλαβα πως η Μαρίζα Ρίζου, παρόλο το νεαρό της ηλικίας της αλλά και της μουσικής της καριέρας, έχει ήδη σχηματίσει το κοινό της. Ένα κοινό εντυπωσιακά μεγάλο και ετερόμορφο (εξωτερικά τουλάχιστον).
Μετά από την …απαραίτητη σε τέτοιες περιστάσεις χρονική καθυστέρηση, η Μαρίζα ανέβηκε στη σκηνή παρέα με την μπάντα της, μας καλωσόρισε και ο χαρακτήρας της μουσικής ταυτότητας της βραδιάς δόθηκε με μια διασκευή του κλασικού “My favorite things”. Μέσα σε λίγα μόλις λεπτά ο Σταυρός του Νότου plus, είχε μετατραπεί σε ένα σύγχρονο Cotton Club, σε μία μουσική σκηνή βγαλμένη από ταινία του Woody Allen! Swing και jazz ρυθμοί, αρτιότατες ενορχηστρώσεις και ψαγμένες διασκευές κομματιών από καλλιτέχνες όπως Ella Fitzgerald, Tony Bennett, Peggy Lee, Joss Stone, Norah Jones, Madeleine Peyroux, Koop, Pink Martini, Nina Simone, Bjork και πολλούς άλλους.
Η ποιότητα ενός δυναμικού “big band” αποτελούμενου από σαξόφωνο, κλαρινέτο, τύμπανα, κιθάρες, μπάσο, κόντρα μπάσο, ακορντεόν, τρομπέτα, πλήκτρα και πιανίκα, ο εντυπωσιακός συντονισμός όλων των παραπάνω από τον κ. Γιάννη Παξεβάνη καθώς και ο παιχνιδιάρικος τρόπος παρουσίασης ολοκαίνουριων τραγουδιών σε μουσική της Σίσσυ Βλαχογιάννη και στίχους της Μαρίζας Ρίζου, συνέθεσαν ένα πραγματικά ευχάριστο μουσικό διάλειμμα απ’ ό,τι προκλητικά κραυγαλέο και δήθεν κυκλοφορεί στα εγχώρια “μουσικά ύδατα”.
Ο πειραματισμός πάνω σε κλασικές μουσικές και ιερά τέρατα του πενταγράμμου, συνιστά για πολλούς ένα παράτολμο διάβημα ενώ για άλλους είναι απαγορευτικό. Η Μαρίζα Ρίζου, μέσα από αυτή της την εμφάνιση με έκανε να σκεφτώ πως στη μουσική δεν υπάρχουν όρια έκφρασης και πως ένας καλλιτέχνης μέσα από την κουλτούρα και τις ικανότητές του, μπορεί να κάνει θαύματα, έστω και αν δεν πατάει στο ιδανικό της πρωτοτυπίας. Το ότι μια συνταγή είναι δοκιμασμένη δεν σημαίνει απαραίτητα εξασφάλιση της επιτυχίας. Και εκεί ακριβώς βρίσκεται το στοίχημα με το κοινό.
Προσωπική μου συμβουλή: συγκρατήστε το όνομά της κι αν μάθετε πως ετοιμάζει πάλι κάποιο live μη διστάσετε να την παρακολουθήσετε. Η φρεσκάδα της φωνής και το ευχάριστο της παρουσίας της θα σας αποζημιώσουν…!
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του Music Corner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…