ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Δισκογραφική Εταιρεία : Lyra (10/2010)
“Μια ιδέα που εξαπλώνεται…”
Οι KollektivA είναι ένα νέο μουσικό σχήμα που με τον ομώνυμο δίσκο τους έρχονται να ανανεώσουν τη μέχρι σήμερα αντίληψή σου για το ελληνικό rock.
Περιπλανώμενος στο αστικό τοπίο του άλμπουμ “KollektivA” – για το οποίο προϊδεάζει οπτικά το πρωτοποριακό artwork της Eyellusion Team – θα συναντήσεις υποψιασμένες φάτσες περαστικών, παρέες πιτσιρικάδων που χαμογελούν συνωμοτικά, μικρά σκοτεινά στενά δίπλα σε φωτεινές λεωφόρους, μετανάστες που σου απλώνουν το χέρι, ανθρώπινες σχέσεις που παλεύουν να κρατηθούν ζωντανές, εκδηλώσεις οργής, αγανάχτηση για ό,τι σε πνίγει, ελπίδα, λεπτές ισορροπίες, την ποίηση του δρόμου, βαμμένους τοίχους με μια ιδέα που εξαπλώνεται…
Ίσως καταφέρεις να διακρίνεις τις πινελιές του αξέχαστου Μάνου Ξυδούς που είχε την επιμέλεια παραγωγής. Σίγουρα όμως θα ξαφνιαστείς από τη συμμετοχή του ίδιου του Μάνου σε μια εκτός ορίων rock αγκιτάτσια στην εκπληκτική διασκευή του κλασσικού εργατικού τραγουδιού “Which Side Are You On”.
Θα εκπλαγείς όταν συνειδητοποιήσεις ότι στο ίδιο cd ακούς:
– 7χορδη κιθάρα (πρώτη η KollektivA τη συστήνει στο κοινό του ελληνικού τραγουδιού) στο εξτρεμιστικό “Κάθε Φορά”, όπου συμμετέχει ο ράπερ Totem από το Low Bap του Περάματος,
– ηλεκτρονικές λούπες και θεατρική πρόζα στο καταγγελτικό- εσωτερικό “Καθρέφτης”,
– gospel χορωδία στο χορευτικό rock/funky “Όλα και Τίποτα”
– τον γαργαλιστικό ήχο του taklbox, στο σχεδόν λαϊκό και σίγουρα ραδιοφωνικό “Κατάληψη Ξανά”
– theremin & σχεδόν παραδοσιακές μελωδίες από σαξόφωνο στο άκρως ευαίσθητο “Νανούρισμα” όπου θα “πέσεις” πάνω στη χαρακτηριστική φωνή της Πένυς Ραμαντάνη των ΟΝΑΡ
– τον ήχο του ακορντεόν στο αφοπλιστικό “Ανάμνηση”
– gypsy βιολιά από τον μοναδικό Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο και νταούλια στο επιθετικό “Πρόσφυγας”.
– κουτιά καφέ, samples, μοναδικές ερμηνείες, προκλητικές απόψεις, συγκρουσιακή αισθητική, παθιασμένα παιξίματα, πρωτοποριακούς ήχους…
Μα σίγουρα θα τα χάσεις όταν συνειδητοποιήσεις ότι όλα αυτά τα φαινομενικά ξένα που συνθέτουν το “KollektivA” όχι μόνο δεν ξενίζουν, αλλά είναι απλά μια διαδήλωση υπέρ της απαγκίστρωσής σου από καθετί που θεωρούσες δεδομένο. Είναι η πύρινη γλώσσα που βγάζει μια ομάδα νέων που ασφυκτιά από τους τοίχους της πόλης αλλά ταυτόχρονα τους γεμίζει ζωγραφιές και συνθήματα.
Δεν είναι παρά μια KollektivA μουσικών που συναντιέται στο pop σταυροδρόμι του σύγχρονου κιθαριστικού ήχου, του progressive rock και του ελληνικού τραγουδιού. Το punk attitude φλερτάρει με τη θεατρική ματιά για να δημιουργηθεί έτσι το απόλυτο rock soundtrack της πόλης με 13 τραγούδια σε στίχους του Φάνη Μαργαρώνη και μουσική από την KollektivA.
Θες κι άλλα; Γίνε μέρος μια ιδέας που εξαπλώνεται…
TΑ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ MUSIC CORNER
Γράφει η Αριάδνη Κυπριάδη – a.kypriadi@musiccorner.gr
Η street διάθεση των kollektivA βρίσκεται αποτυπωμένη παντού στο δίσκο: στο αλά graffiti booklet, στη μουσική και τη θεματολογία των στίχων. Το συγκρότημα επιθυμεί να πιάσει τον παλμό της πόλης που τόσο έχει ανάγκη να υμνηθεί.
Ο δίσκος, που φέρει το όνομα του συγκροτήματος, ανοίγει με το «Τώρα Πια». Η πρώτη γεύση είναι μάλλον απογοητευτική, καθώς πρόκειται για ένα αρκετά συνηθισμένο στο άκουσμα και στους στίχους ποπ-ροκ κομμάτι. Ωστόσο, οι δυναμικές κιθάρες καταφέρνουν να αντισταθμίζουν τη γενικότερη αυτή αίσθηση και να ανεβάσουν τους ρυθμούς.
Η συνεργασία με τον low-bapper Totem ξεκινάει εξαιρετικά («Οι άλλοι φταίνε. Είναι …καθάρματα!»). Το τραγούδι βαδίζει σε nu-metal μονοπάτια, ενώ κάνει εκτενή αναφορά στις διαδηλώσεις του 2008. Έχει τα φόντα να μετατραπεί στο αγαπημένο τραγούδι μαθητών (κυρίως σε κατάληψη!). Δυνατές κιθάρες, σχολιασμός των κοινωνικοπολιτικών συνθηκών στην Ελλάδα και μουσικές εναλλαγές: το «Κάθε Φορά» έχει τα φόντα να αποτελέσει αγαπημένο τραγούδι μαθητών σε κατάληψη.
Μια από τις κορυφαίες στιγμές του δίσκου έρχεται μόλις στο τρίτο κομμάτι. Στο «Νανούρισμα» συνδυάζεται αρμονικά η ροκ χροιά του Θανάση Χουλιαρά με την ευαισθησία της Πένυς Ραμαντάνη των ΟΝΑΡ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η μουσική, με τη χρήση σαξοφώνου.
Βουτιά στο χρόνο με το «Κατάληψη Ξανά». Το ρεφρέν του τραγουδιού («Θα κάνω στην καρδιά σου/ κατάληψη ξανά»), φέρνει στο νου ταινίες της δεκαετίας του ’80. Θα μπορούσε άνετα να συμπεριλαμβάνεται στο soundtrack της καινούριας …«Ρόδας, Τσάντας και Κοπάνας»!
Το “Which Side Are You On?” της Florence Reece, γραμμένο το 1931, αποτελεί ύμνο των εργατών. Για τη διασκευή του κλασικού κομματιού, το συγκρότημα φαίνεται να άντλησε έμπνευση από το “Killing in the Name of” των “Rage Against the Machine”. Στα φωνητικά συμμετέχει και ο αξέχαστος Μάνος Ξυδούς.
Ακολουθεί το ραδιοφωνικό «Αγάπη είναι να Μένεις». Πολύ όμορφη στιγμή του κομματιού αποτελεί σίγουρα η αναφορά στο παραμύθι του «Μολυβένιου Στρατιώτη» του Hans Christian Andersen. Στους ίδιους ρυθμούς κινείται και το «Ανάμνηση (Το Βαρκάκι)», το οποίο συνδυάζει αρμονικά τη μελαγχολική διάθεση του αρκοντεόν με τις ηλεκτρικές κιθάρες. Το επόμενο κομμάτι, με τίτλο «Παγιδευμένο μου Πουλί», μπορεί να μην ενθουσιάζει, διαθέτει όμως όμορφους στίχους.
Το «Πρόσφυγας (Φίλε)» ξεχωρίζει αρχικά για το θέμα του. Σε μια κοινωνία όπως η ελληνική, η οποία προτιμά να ανέχεται παρά να συζητά τα προβλήματά της, είναι σίγουρα ανακουφιστικό όταν καλλιτέχνες επεκτείνουν τη θεματολογία τους σε τέτοια ζητήματα. Το δυνατό κοινωνικό μήνυμα, πλαισιωμένο από μια ενδιαφέρουσα παραγωγή, επιτρέπει τη δημιουργία ενός αρκετά καλού τραγουδιού με νόημα.
Μελαγχολικό είναι και το επόμενο κομμάτι, ο «Καθρέφτης». Δυστυχώς, με τη συμβουλευτική θεματολογία των στίχων, που δίνουν την αίσθηση του μανιφέστου, επισκιάζεται η προσεγμένη παραγωγή του κομματιού.
Το, παρά τη συμμετοχή gospel χορωδίας, αρκετά αδιάφορο «Όλα Και Τίποτα», ακολουθεί το ατμοσφαιρικό «Δυο Λεπτά», με τους όμορφους στίχους που δένουν την αγωνία για το μέλλον με την ανάγκη για ερωτική συνύπαρξη.
Ο δίσκος κλείνει με το «2010». Πρόκειται για ένα τραγούδι που επιδιώκει να αντικατοπτρίσει την ελληνική πραγματικότητα. Με αφορμή ξανά τις κινητοποιήσεις των τελευταίων δύο ετών, το συγκρότημα αναρωτιέται, «Άραγε κλαίνε τα πουλιά άμα δεχτούνε δακρυγόνα;».
Οι kollektivA λοιπόν μας έδωσαν ένα δίσκο που ακροβατεί ανάμεσα τους φορμαλισμούς της ελληνικής ποπ/ροκ σκηνής και την ανάγκη να αντικατοπτρίσει τις μουσικές ανησυχίες μιας γενιάς μετέωρης, που διχάζεται ανάμεσα στον έρωτα και την αντίδραση (εξάλλου και η αντίδραση δεν είναι μια μορφή έρωτα, ενός έρωτα για την ελευθερία;). Ωστόσο, άλλοτε οι καλές ιδέες και οι εξαιρετικές προθέσεις τους σκοντάφτουν πάνω σε μέτριες συνθέσεις και άλλοτε βρίσκουν στήριγμα σε κάποιες καλές παραγωγές.
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ CD
01. Τώρα πια
02. Κάθε φορά (συμμετέχει ο Τοτέμ)
03. Νανούρισμα (συμμετέχει η Πέννυ Ραμαντάνη)
04. Κατάληψη ξανά
05. Which side are you on? (συμμετέχει ο Μάνος Ξυδούς)
06. Αγάπη είναι να μένεις
07. Ανάμνηση (το βαρκάκι)
08. Παγιδευμένο μου πουλί
09. Πρόσφυγας (φίλε) (συμμετέχει ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος)
10. Καθρέφτης
11. Όλα και τίποτα
12. Δυο λεπτά
13. 2010