Ο τραγουδοποιός Κώστας Πετούσης παρουσιάζει τον πρώτο του ολοκληρωμένο δίσκο με τίτλο «Αυτά Που Κρυφά Ονειρευόμαστε», που αποτελείται από 10 τραγούδια σε στίχους και μουσική του ιδίου.
Ο Κώστας Πετούσης που ζει και εργάζεται στο Ηράκλειο της Κρήτης ως παιδίατρος, ένιωσε έντονα την ανάγκη να εκφραστεί μέσα από τη μουσική. Μέσα στα τελευταία χρόνια συνέθεσε τα δικά του τραγούδια τα οποία αποτελούν το υλικό του νέου του δίσκου.
Η πρώτη γνωριμία με το δίσκο έγινε τον περασμένο Μάρτιο το single «Μίλα Μου», μια ροκ μπαλάντα που άφησε πολύ θετικές εντυπώσεις και έπαιξε σε 50 ραδιοφωνικούς σταθμούς σε ολόκληρη την Ελλάδα.
Σήμερα μαζί με την κυκλοφορία του δίσκου του παρουσιάζει το δεύτερο promo single με τίτλο «Ό,τι έμεινε αγνό από μια πρόστυχη μέρα». Το τραγούδι αυτό, το οποίο έχει οπτικοποιηθεί από τον Mick Alexandrakis, αναβιώνει τις ένδοξες στιγμές του ελληνικού ροκ μέσα από μια σύγχρονη παραγωγή και άρτια ενορχήστρωση.
Με το νέο του δίσκο, ο Κώστας Πετούσης συστήνεται πανελλαδικά ως τραγουδοποιός και προσθέτει τη δική του πινελιά στην ελληνική ροκ σκηνή. Ο δίσκος «Αυτά που κρυφά ονειρευόμαστε» είναι αφιερωμένος στους γιους του Κώστα Πετούση, Νικόλα και Λαυρέντη.
Στίχοι, Μουσική, Ερμηνεία: Κώστας Πετούσης
Παραγωγή, Ενορχήστρωση: Μάνος Τερζάκης
Ηχοληψία, Μίξη, Ηχογράφηση: Γιάννης Πρατικάκης
Φωτογραφία Εξωφύλλου: Γεώργιος Κουτεντάκης
Κιθάρες: Μάνος Τερζάκης
Μπάσο: Μάνος Βάρδας
Τύμπανα: Μπάμπης Ανταλουδάκης, Γιώργος Ζαμπετάκης, Θοδωρής Χριστοδούλου
Πλήκτρα: Αγάθη Παντελίδου
Πιάνο: Μάνος Κανακάκης
Φωνητικά: Άννα Μαρίνου
Tracklist:
Μίλα Μου
Ακόμα Λίγο
Ένας Παλιάτσος που Ντύθηκε Θεός
Αρχή (Αυτά που Κρυφά Ονειρευόμαστε)
Αννού
Μετανάστης
Μηδέν
Αν μ’ Ακούς
Ο,τι Έμεινε Αγνό από μια Πρόστυχη Μέρα
Το Χαμόγελο σου
Απόψε λέω να φτιάξω τη ζωή μου σωστά
Να πάρω πίσω δυνατά ό,τι μου ανήκει
Απόψε λέω να παίξω την ψυχή μου στα χαρτιά
Και ν’ απολαύσω φλεγόμενος μια τέλεια νίκη
Κι αναρωτιέμαι τι πήγε στραβά και μέσα στην ήρεμη ζωή μου φτύνω αίμα
Κι αναρωτιέμαι που πήγε η χαρά και ποιοι χειμώνες την κρατάνε μακριά από μένα
Είσαι ό,τι έμεινε αγνό από μια βρώμικη μέρα
Ό,τι έμεινε αγνό από μια πρόστυχη μέρα
Αν κάποιος άθλιος με πέταξε τυχαία εδώ
Κι αν κάποια μούσα το μυαλό μου έχει πάρει
Κι αν δεν αντέχω να ελπίζω στης ψυχής το ουρλιαχτό
Τότε γιατί βγήκα στο δρόμο λυσσασμένος σα τσακάλι
Κι αναρωτιέμαι τι πήγε στραβά και μέσα στην ήρεμη ζωή φτύνω αίμα
Κι αναρωτιέμαι που πήγε η χαρά και ποιοι χειμώνες την κρατάνε μακριά από μένα
Είσαι ό,τι έμεινε αγνό από μια βρώμικη μέρα
Ό,τι έμεινε αγνό από μια πρόστυχη μέρα
..σαν κι αυτή, σαν κι αυτή, σαν κι αυτή..όπως και συ…