By Blonde Ambition
www.musiccorner.gr
Μ. Δευτέρα 29 Απριλίου 2013
Θυμάμαι παλιά, στην περίοδο ευμάρειας, όταν είχε η τηλεόραση κάποια καλή ταινία ή ένα από τα αγαπημένα μου σήριαλ, δεν άντεχα καθόλου τις διαφημίσεις, που εμφανίζονταν σωρηδόν κόβοντας μπακαλίστικα σε οποιοδήποτε σημείο τη ροή, για να σε ενημερώσουν για το νέο απορρυπαντικό που κάνει θαύματα ή το πλέον γαμάτο κινητό που έχει φτιαχτεί με σκοπό να γίνει η προέκταση του χεριού σου. Άθλιες διαφημίσεις, εξυπνακίστικες, με την αγωνία της γρήγορης ατάκας και ως κερασάκι στην τούρτα, το πειραγμένο volume (μερικές οκτάβες πιο πάνω από την ένταση που άκουγες ακριβώς πριν και μετά το διάλειμμα) με σκοπό να σε κάνουν να προσέξεις αυτό που θέλουν να σου πουλήσουν.
Τα χρόνια πέρασαν, οι εποχές άλλαξαν (τώρα πια τα μεγάλα κανάλια καταδέχονται και παίζουν σε prime time διαφημίσεις με τηλεπωλήσεις παπλωμάτων και σουτιέν one size) και πλέον η τηλεόραση είναι χειρότερη –και με φθηνότερες παραγωγές, όπου και όταν υπάρχουν δηλαδή- από τις διαφημίσεις. Κάθε πέρσι και καλύτερα δηλαδή, και πόσες πια επαναλήψεις του Ρετιρέ και του καφέ της Χαράς να δεις; (Προσωπικά ούτε μια). Αργούσε και η νέα σεζόν Mad Men και του Game of Thrones οπότε καταλαβαίνετε το ζόρι μου… Να θες βρε παιδί μου να λιώσεις σαν άνθρωπος ένα βράδυ σπίτι και να δεις κάτι καλό και ελληνικό αλλά να μην υπάρχει φως από πουθενά… (ωχ πολύ εθνικοσωφρονιστική μου βγήκε αυτή η φράση νομίζω!)
Και κάπου εκεί, μέσα στην απόγνωση, εντελώς τυχαία, ανακάλυψα τη χαρά του web tv: Και ενθουσιάστηκα! Χωρίς διαφημίσεις, μπορούσα να λιώσω όσο ήθελα, βλέποντας μικρά παραγνωρισμένα διαμάντια, όπως τα ιστορικά πλέον «Μπακούρια», αλλά και το «τρίτο στεφάνι», «της Ελλάδος τα παιδιά» (που είναι η καλύτερη κωμική σειρά που έχει περάσει από την ελληνική τηλεόραση) και την πιο πρόσφατη ανακάλυψή μου: Τις «Κούκλες», τις οποίες φυσικά σνόμπαρα όταν προβάλλονταν κανονικά αλλά τους έδωσα τυχαία μία ευκαιρία με αποτέλεσμα να δω και τα 16 επεισόδια μέσα σε μία εβδομάδα (ξέρω ότι κάποιοι κάνετε καλύτερο ρεκόρ λιωσίματος αλλά να ληφθεί υπόψη πως δουλεύω και ένα δεκάωρο τη μέρα).
Εξαιρετικό σενάριο, αληθοφανείς διάλογοι, σύγχρονα προβλήματα, και η Δήμητρα Ματσούκα σε μία από τις καλύτερες της ερμηνείες. Πριν αρχίσετε να διαφωνείτε μαζί μου, απλά κάντε τη χάρη στον εαυτό σας και δείτε ένα επεισόδιο. Και θα με θυμηθείτε. Όσο για τη Ματσούκα, αν εξαιρέσουμε το φθόνο που την ακολουθεί επειδή είναι μία πολύ όμορφη γυναίκα, οφείλουμε να της αναγνωρίσουμε ότι ξέρει να στήνει καλά τους χαρακτήρες της, χτίζοντας κινήσεις, τικς και τρόπο ομιλίας. Ειδικά σε αυτή τη σειρά η ηρωίδα της είναι αξιολάτρευτη, αφελής, ο τύπος «γυναίκα-κρεμάστρα», που δυστυχώς ευδοκιμεί αρκετά στις μέρες μας: Είναι μια σκληρά εργαζόμενη, ανεξάρτητη μορφωμένη γυναίκα, που όμως διατίθεται να τα απωλέσει όλα αυτά μόνο και μόνο για έναν άνδρα, για χάρη του οποίου μεταμορφώνεται κάθε φορά σε διαφορετική προσωπικότητα, ώστε να του αρέσει περισσότερο και κρεμιέται πάνω του. Κατά καιρούς ο άνδρας αλλάζει, αλλά το μοτίβο επαναλαμβάνεται…
Όπως και να ‘χει πάντως, η web tv ήρθε –έστω και καθυστερημένα- για να καλύψει κάπως το κενό της τόσο αδιάφορης έως και εκνευριστικής καθημερινής τηλεόρασης. Η συνέχεια στους υπολογιστές σας…
———————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…