Γράφει η Μιλένα Τζικάκη
Με φόντο την Θεσσαλονίκη, αλλά και την αβεβαιότητα της Γερμανικής κατοχής, οι πρωταγωνιστές της ιστορίας μας προσπαθούν να κρατήσουν αμείωτο το πάθος τους για τη ζωή, αλλά και για τη μουσική που τόσο βαθιά τους ενώνει. Ταλαντούχοι, με όνειρα και στόχους, που θα τους πραγματοποιούσαν ακόμα και με δόλια μέσα, χαρίζουν κάθε βράδυ το κέφι σε όποιον κλείσει ένα τραπέζι στο μαγαζί.
Ο Ανέστης, (Ορέστης Τζιόβας), προσπαθεί να πιάσει δουλεία, ως τραγουδιστής, στο μαγαζί που ο αδελφός του Λευτέρης, (Ευθύμης Ζησάκης), παίζει μπουζούκι και όπου πρώτα ονόματα είναι οι γνωστές, Αρετή Λάμπρου, Νανά Βάλβη, αλλά και ο πάντα χαμογελαστός Μανώλης Ναξιώτης. Ο Ανέστης είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για την ..καριέρα του κι έτσι ο δεσμός του με την Αρετή είναι ικανός να του κατοχυρώσει μία θέση στο μαγαζί, ειδικά όταν ο Μανώλης θα φύγει, αλλά και αρκετός προκειμένου να διαλύσει τη σχέση που διατηρούσε με την όμορφη Δέσποινα, όταν εκείνη του ανακοινώνει ότι είναι έγκυος. Τέλος, κατά τον εμφύλιο, κάποιοι θα κάψουν το μαγαζί κι έτσι όλοι οι παραπάνω θα αναγκαστούν να φύγουν για την Αθήνα.
Οι ζωές των χαρακτήρων παίρνουν αναπάντεχη τροπή, όχι μόνο λόγω των προσωπικών τους επιλογών, αλλά και λόγω εξωτερικών παραγόντων, καθώς η κατοχή δίνει τη θέση της στον Εμφύλιο, την απελευθέρωση, την μεταπολεμική Ελλάδα και την Δικτατορία. Όλοι θα ξανασυναντηθούν, εκούσια ή μη. Κάποιες συναντήσεις θα φανούν μοιραίες, κάποιες θεμιτές και κάποιες λανθασμένες, ό,τι συναίσθημα όμως και να προκαλέσουν, θα είναι εκφρασμένο μέσα απ’ τα λόγια και τις μουσικές μεγάλων δημιουργών που αναφέρονται και ονομαστικά κατά τη διάρκεια της παράστασης, σχεδόν ένας προς έναν.
Η ατμόσφαιρα είναι συγκινησιακά φορτισμένη ακόμα κι αν οι στίχοι των τραγουδιών είναι αισιόδοξοι, γιατί φέρουν μια νοσταλγία αντιληπτή από το κοινό. Σιγοτραγουδάμε όλοι το “μινόρε της αυγής “παρέα με τη Σοφία Βόσσου, αλλά και όταν η Κατερίνα Κούκα ερμηνεύει το “Συ μου χάραξες πορεία”, οι θεατές παίρνουν μέρος στη σκηνοθεσία τραγουδώντας μόνοι πια. Η Μπέτυ Μαγγίρα ξεδιπλώνει το γνωστό σε όλους ταλέντο της, κάτι για το οποίο στιγμή δεν αμφέβαλε κανείς και ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης μας αφήνει άφωνους με το πόσο καλλίφωνος είναι αλλά και με την εξαιρετική του κίνηση. Φυσικά, δε γίνεται να μην αναφερθούμε στον Στέλιο Διονυσίου, ο οποίος είναι αρτιότατος υποκριτικά, αν και όταν έρχεται η ώρα να ερμηνεύσει κάποιο αγαπημένο τραγούδι είναι περισσότερο στα νερά του και ξεσηκώνει το κοινό σα να παρευρίσκεται σε δική του συναυλία!
Κάτι που δεν πρέπει να μείνει ασχολίαστο είναι ότι η παράσταση φέρει την υπογραφή των Θανάση Παπαθανασίου και Μιχάλη Ρέππα, αυτό συνεπάγεται χιούμορ, εύστοχες ατάκες και την άριστη καθοδήγηση τους για το ταιριαστό ύφος που είχαν οι ηθοποιοί, ο καθένας αντίστοιχο με το ρόλο του φυσικά. Αξέχαστη θα μείνει η ατάκα της Κατερίνας Κούκα στην Σοφία Βόσσου όταν εκείνη της ανακοινώνει την ύπαρξη ενός νέου συνθέτη, του Μίκη Θεοδωράκη, «Μίκης;!… Σιγά μην κάνει αυτός καριέρα..!!».
Η μουσικοθεατρική αυτή παράσταση πέτυχε γιατί συνδυάζει την τέχνη του θεάτρου, του τραγουδιού και του χορού με την ιστορία της νεότερης Ελλάδας, δοσμένη μέσα από τα πάθη καθημερινών ανθρώπων με αδυναμίες, όνειρα και χιούμορ. Κυρίως όμως πέτυχε γιατί βάδισε πάνω στα χνάρια του Βασίλη Τσιτσάνη, του Γιώργου Ζαμπέτα, της Σωτηρίας Μπέλλου, του Στράτου Διονυσίου, της Πόλυς Πάνου, του Στέλιου Καζαντζίδη, και άλλων πολλών…
——————–
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση χωρίς την άδεια του Music Corner…