28/11/2011
Γράφει η Ανδρονίκη Τσατσαρώνη
Φωτογράφηση: Ιωάννα Γκόγκου
www.musiccorner.gr
Αναρωτιέμαι ξεκινώντας αυτό το κείμενο τί άλλο μπορώ να γράψω για αυτή την κοπέλα που δεν είπαμε στη πρόσφατη συνέντευξη που είχαμε μαζί της… Είναι η Μαριέττα Φαφούτη κι όποιος δεν την έχει ακόμη ανακαλύψει, χάνει!
Πόσο πιο ωραία ατμόσφαιρα να δημιουργήσει ένα μπαρ, μια σκηνή, ένα πιάνο, μια τρομερή ερμηνεύτρια αγγλόφωνου στίχου! Ένα σακούλι χρυσόσκονη ζαχαρωτά και πολλά αστέρια. Είναι από άλλη πιο ρομαντική κι αγνή εποχή. Αυτό έχω να πω για το live που παρακολούθησα το βράδυ της περασμένης Τετάρτης στο Gazoo. Δε θα παραθέσω λεπτομέρειες για όσα παρακολούθησα αλλά την αίσθηση που μου άφησε αυτή η συναυλία και τις σκέψεις που έκανα κατά τη διάρκεια αυτής που δεν ήθελα να πάρω τα μάτια μου από τη Μαριέττα και τους μουσικούς της.
Χμ, ας πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή. Φτάνω στο Γκάζι γύρω στις δέκα και μισή με δυο καλούς φίλους, φυσικά τη φωτογράφο του Music Corner Ιωάννα Γκόγκου και πολλά ρούχα γιατί το κρύο ήταν τσουχτερό. Το Gazoo, αυτό το πετρόχτιστο κόσμημα της Αθήνας, μας υποδέχτηκε με στρωμένο ένα μακρύ κόκκινο χαλί κι αναμμένα κεριά. Μέσα απλά υπέροχο, ζεστό, άνετο, λονδρέζικου τύπου μπαρ. Μια σκηνή περίπου στη μέση του χώρου και τραπεζοκαθίσματα αμφιθεατρικά για να μη στριμώχνεσαι στο πλήθος. Οικεία πολυτέλεια, μαύρες κουρτίνες και καναπέδες, οροφή από βινίλιο, κάδρα που σε παραπέμπουν στη βικτοριανή εποχή, πέτρα και φωτιά τα στοιχεία που συναντάς ακόμη και κατά την είσοδό σου στην τουαλέτα! Ένα τεράστιο αρνητικό, το κακό service… Δυστυχώς ναι, αλλά μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας.
Η Μαριέττα βγήκε γύρω στις 11 φορώντας ένα μαύρο φόρεμα πουά και κόκκινες γόβες. Με λιτά μαλλιά και κόκκινα – αγαπημένα μου – γυαλιά. Ήταν αγχωμένη νομίζω, όταν άρχισε όμως, να παίζει τις πρώτες νότες στο πιάνο, η μουσική της κι οι εικόνες της Κλαίρης Φαφούτη σε video wall δεξιά της σκηνής πλημμύρισαν πραγματικά τις ψυχές μας. Σαν να έσκασαν βεγγαλικά που μας κύκλωσαν ύστερα σαν πεφταστέρια. Η Κλαίρη, ακόμη μία πολύ ταλαντούχα …αδελφή εκ του Φαφουτέικου, πάτησε το play και στη μεγάλη οθόνη εμφανίστηκε ο αγαπημένος μας μπασίστας και μουσάτος πρωταγωνιστής του Don’t Stop Θοδωρής Ζευκιλής. Ως doctor Rockabily αυτή τη φορά αναζητάει το μυστικό που φέρνει χαμόγελο στα χείλη μας, την ευτυχία στις ζωές μας. Διεξάγει μια πολύ δύσκολη, όπως αντιλαμβάνεστε για το ανθρώπινο είδος, έρευνα για να μας παρουσιάσει στο τέλος της βραδιάς τα ευτυχή αποτελέσματα. Εύχομαι να έχετε την τύχη να τον παρακολουθήσετε σε κάποιο από τα επερχόμενα live του χειμώνα.
Αγάπη παντού και για πάντα. Δυνατά συναισθήματα που αντέχουν στο χρόνο. Κομφετί που σκάνε με κρότο μέσα στην ησυχία. Οι πέντε μας αισθήσεις σε πλήρη δράση κι ικανοποίηση. Έντονα διαπεραστικά βλέμματα, αληθινό απαλό άγγιγμα, ήχοι και λέξεις που χαιδεύουν το αυτί, ζάχαρη και σοκολάτα για τον ουρανίσκο, μυρωδιές που εξάπτουν τη φαντασία. Όχι δεν μπορώ να πω ψέματα. Το Gazoo δεν γέμισε εκείνο το βράδυ από κόσμο, αλλά για όσους παρευρέθησαν η Μαριέττα κι η μπάντα της δε στάθηκαν καθόλου φειδωλοί. Όλα στον πληθυντικό αριθμό ήταν. Τα τραγούδια, τα σκετσάκια, τα λαλαλα! Καραμέλες, τσιχλόφουσκες και smarties, φρου-φρου, βολάν και δαντέλα. Και τί δεν είδαμε και τί δε νιώσαμε!
Υπάρχει μία πιθανότητα να υπερβάλλω αλλά σας λέω άκουσα κι άλλες παρέες να το κουβεντιάζουν, είδα κι άλλα πρόσωπα να γελούν με αυτή τη φωνή, αυτό το νάζι, αυτή την μπάντα από άλλη εποχή. Tareq, Στάθης Δρογώσης και Φοίβος Δεληβοριάς φάνηκαν και να απολαμβάνουν τη μουσική αυτή τους συνύπαρξη και να αγαπούν ιδιαίτερα τη Μαριέττα. Από δυο τραγούδια ο καθένας, ντουέτα βέβαια, κι ύστερα πολύ χειροκρότημα! “Goodbye my love” και “Cin-Cin” από Tareq, “Κυριακή” και “Δεν σε ξεχνώ” από Δρογώση, “Καλοκαιράκι” και “Summer Nights” με ελληνικούς στίχους από Δεληβοριά!
Απαραίτητο συστατικό για την επιτυχία βέβαια αποτέλεσαν οι εξής: η Ευαγγελία Ξυνοπούλου στα φωνητικά και τα κρουστά, η Εύη Κουρτίδου στις κιθάρες και τα φωνητικά, η Κέλλυ Μητροπούλου στο βιολί και τα φωνητικά, ο Θοδωρής Ζευκιλής στο μπάσο και τα φωνητικά, ο Κώστας Χαλιώτης στα τύμπανα που φοβήθηκε ότι …θα φάνε ντομάτες κι έκατσε πίσω από ένα γυάλινο διακριτικό παραβάν, όπως είπε η Μαριέττα κατά την παρουσίαση των μουσικών της! Ταλαντούχοι οργανοπαίχτες και με ωραίες φωνές.
Δεν θέλω να παραλείψω καθόλου μια αναφορά σε μια σπάνια μπαλάντα, την οποία κι αγαπάει περισσότερο η ερμηνεύτρια – μας το εξομολογήθηκε με παράπονο που δεν μπήκε στον πρώτο της δίσκο – που φέρει το όνομα HUM. Ακούστε την όπωσδήποτε εάν σας έχει διαφύγει!
 Με τον Στάθη Δρογώση… |
 Με τον Φοίβο Δεληβοριά… |
Γύρω στη μία έφτασε στο τέλος της η συναυλία και θεωρώ ο στόχος επετεύχθη. Μας έκανες πολύ χαρούμενους! Κι άφησες και για το τέλος βρε παιδάκι μου κάτι κομμάτια! “Become the sun” και “Kookoobudy”?! Κι ολόκληρη η παρέα σου, οι φίλες σου κι οι φίλοι σου, φώναζαν, χειροκροτούσαν, σφύριζαν, έπιναν! Γιατί κι εμείς αυτό δεν κάναμε θα μου πεις; Και δίκιο θα έχεις. Άδικο θα έχουν μόνο όσοι πουν ότι ήταν ένα συνηθισμένο live. Marietta rules γράφει μια φίλη μου στο facebook σήμερα και θα συμφωνήσω τόσο μα τόσο πολύ! You will certainly fly high, like we did with your songs!
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…