Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης
“Η σημασία αυτής της στήλης του musiccorner είναι ακριβώς ότι λέει ο τίτλος της: “Αφιερωμένη εξαιρετικά” σε ανθρώπους που προσέφεραν στο ελληνικό τραγούδι, αλλά μένοντας ηθελημένα στην “οπισθοφυλακή” και χωρίς ποτέ να ζητήσουν κάτι περισσότερο από το να κάνουν αυτό που αγαπούσαν.
Η δουλειά τους περιορίστηκε στην πίστα, στο στούντιο, στη γραφή μουσικής και στίχου και πουθενά αλλού. Άλλοι έκαναν μεγάλη επιτυχία, άλλοι μικρότερη. Άλλοι συνεχίζουν την πορεία τους και παλεύουν, άλλοι έχουν αποχωρήσει. Άλλοι έχουν φύγει από τη ζωή.
Όμως, όλοι τους ανεξαιρέτως έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην ελληνική μουσική σκηνή και δικαιούνται αυτό που τους προσφέρουμε: Μια γωνιά “αφιερωμένη εξαιρετικά”…!
———————————————————–
H Νινή Ζαχά, μια από τις πιο σημαντικές εκπροσώπους του λεγόμενου «ελαφρού» τραγουδιού, το οποίο υπηρέτησε ως συνθέτης, στιχουργός κι ερμηνεύτρια για περισσότερα από 30 χρόνια. Ξεκίνησε όταν το είδος βρισκόταν στην πλήρη ακμή του, «στολίζοντάς» το με πολύ γνωστές στιγμές, όπως «Κοντά στο τζάκι» και «Στων ματιών της τις θάλασσες», αποσύρθηκε για κάμποσα χρόνια κι επέστρεψε δυναμικά στα μισά της δεκαετίας του ’70, γράφοντας ορισμένα πασίγνωστα τραγούδια για τα σπουδαιότερα ονόματα της εποχής.
Η πιο εκτεταμένη συνεργασία της, ήταν εκείνη με την Αλέκα Κανελλίδου. Από το 1979 ως το 1991, η δική της υπογραφή υπήρχε στο μεγαλύτερο μέρος των προσωπικών επιτυχιών της ερμηνεύτριας με τη μοναδική φωνή, ενώ η φιλία και συνεργασία τους επισφραγίστηκε με το να γίνουν κουμπάρες.
Όμως, δημιουργίες της τραγούδησε κι ένα από τα πιο αγαπημένα και θρυλικά ζευγάρια του ελληνικού πενταγράμμου, η Μαρινέλλα και ο Τόλης Βοσκόπουλος. Συνολικά, από το 1976 ως το 1986 ηχογράφησαν 14 τραγούδια (δέκα και τέσσερα αντιστοίχως), κάποια από τα οποία έγιναν πολύ γνωστά και αγαπήθηκαν από τον κόσμο και πιστεύουμε ότι τους αξίζει ένα «αφιερωμένο εξαιρετικά»…!
«Μπαμ» με το «καλημέρα»…
Το φθινόπωρο του 1976, ο μεγάλος σταρ της εποχής (και όχι μόνο) Τόλης Βοσκόπουλος ετοιμάζει το νέο προσωπικό του άλμπουμ, το οποίο κυκλοφορεί το Νοέμβριο, με τίτλο «Όταν τραγουδώ». Η έκπληξη που επιφυλάσσει στους θαυμαστές του, είναι ότι δίνει την ευκαιρία στη Νινή Ζαχά να επιστρέψει στο προσκήνιο μετά από πολλά χρόνια, ερμηνεύοντας δύο τραγούδια της.
Το ένα, έμελλε να γίνει μιαν από τις μεγαλύτερες και διαχρονικότερες επιτυχίες της μακράς και σπουδαίας καριέρας του. Ο λόγος για το «Εγώ αγαπώ μία», το οποίο εδώ και τέσσερις δεκαετίες ανήκει στο «κλασικό» ρεπερτόριο του ερμηνευτή. Το άλλο («Γιατί την αγαπώ») δεν ακούστηκε ιδιαίτερα…
Την ίδια περίοδο, η Ζαχά έγραψε και τρία τραγούδια για την τότε σύζυγο του Τόλη, τη Μαρινέλλα, η οποία είχε στα σκαριά ένα καινούργιο δίσκο μετά την τεράστια εμπορική και καλλιτεχνική αποδοχή του «Ρεσιτάλ» με τον Κώστα Χατζή.
Όμως, το άλμπουμ «Άλλη μια φορά» μπορεί να ηχογραφήθηκε τότε, αλλά εμφανίστηκε στα δισκοπωλεία το…1991, καθώς η εταιρεία έκρινε ότι δεν έπρεπε να «καεί» τόσο γρήγορα το «Ρεσιτάλ», που ξεπέρασε σε πωλήσεις τις 500.000 αντίτυπα…
Πάντως, τα «Μετά από τόσα χρόνια χωρισμό», «Σ’ αγαπώ» και «Χαμένη» είναι εξαιρετικά, ενώ το πρώτο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στη δισκογραφία με τη φωνή της ίδιας της Ζαχά, στο άλμπουμ της «Χθες, σήμερα» το 1977…
Η συνέχεια…
Η μεγάλη επιτυχία του «Εγώ αγαπώ μία», άνοιξε διάπλατα τις πόρτες των εταιρειών στη δημιουργό. Έτσι, το 1977 έγραψε τραγούδια για το Γιάννη Πάριο και τη Λίτσα Διαμάντη, ηχογράφησε το δίσκο που αναφέραμε παραπάνω, ενώ συνεργάστηκε ξανά τόσο με το Βοσκόπουλο, όσο και με τη Μαρινέλλα.
Ο Τόλης, συμπεριέλαβε το «Είχα ένα όνειρο μόνο» στο χρυσό σε πωλήσεις άλμπουμ του «Είναι το κάτι που μένει». Μπορεί να πρόκειται για ένα ωραίο κομμάτι, ωστόσο δεν κατάφερε να φτάσει σε αποδοχή το «Εγώ αγαπώ μία» της προηγούμενης χρονιάς…
Όσο για τη γυναίκα του, το καλοκαίρι του ’77 παρουσίασε το δίσκο «Μαρινέλλα-Αθηναίοι» και η Νινή Ζαχά συμμετείχε δημιουργικά με τα μοναδικά «Και τώρα τι έχεις να πεις» και «Άνθρωποι-άνθρωποι», σε στίχους της Σώτιας Τσώτου. Ίσως η μοναδική φορά από την «επιστροφή» της και μετά που η δημιουργός χρησιμοποίησε «λόγια» άλλου στιχουργού στα τραγούδια της…
Και πάμε στο 1979, όταν η Μαρινέλλα θα συνεργαστεί και πάλι με τη Ζαχά, η οποία θα της δώσει δύο κομμάτια για το άλμπουμ της με τίτλο «Σ’ αγαπώ». Το «Πρώτη μου φορά» θα γίνει μεγάλη και διαχρονική επιτυχία, ενώ πολύ καλή στιγμή είναι και το «Θέλω να ζήσω».
Από την άλλη πλευρά, ο Τόλης Βοσκόπουλος θα ολοκληρώσει τη δισκογραφική συνεργασία του μαζί της το φθινόπωρο του 1980, όταν θα ηχογραφήσει το υπέροχο «Αυτή η γυναίκα είναι δική μου» στο δίσκο του «Τόλης Βοσκόπουλος 80».
…Και το τέλος
Την άνοιξη του 1986, εμφανίζεται στα δισκοπωλεία το τελευταίο προσωπικό άλμπουμ της Μαρινέλλας στη PHΙLIPS-POLYGRAM, όπου ανήκε από το 1967. Έχει τίτλο «Μια νύχτα» και σε γενικές γραμμές πέρασε απαρατήρητο, αν κι εκείνη την εποχή ακούστηκαν ορισμένα από τα τραγούδια που περιλάμβανε.
Ένα από αυτά, ήτανε το «Αν δεν τα ζούσαμε» της Νινής Ζαχά, με μοντέρνο-ηλεκτρικό ήχο. Η δημιουργός, της έδωσε και τα «Ψηλά το κεφάλι» και «Τώρα εγώ», τα οποία όμως δεν «περπάτησαν», όπως και γενικότερα όλος ο εν λόγω δίσκος…
Ήτανε και η τελευταία φορά που η «μεγάλη κυρία» του ελληνικού πενταγράμμου συνεργάστηκε με τη δημιουργό, η οποία έτσι κι αλλιώς τότε είχε σχεδόν αποκλειστική επαγγελματική σχέση με την Αλέκα Κανελλίδου…
————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…