22/11/2013
www.musiccorner.gr
ΜΑΚΗΣ ΣΕΒΙΛΟΓΛΟΥ
(σε …meeting με την Μίρκα Λαμπροπούλου)
Ο Μάκης Σεβίλογλου ετοιμάζεται να μας ταξιδέψει με τον τρίτο του δίσκο «Παράθυρο ανοιχτό». Το ξεχωριστό στοιχείο του δίσκου και η αφορμή της συζήτησής μας είναι η έμφαση στη δημοτική μουσική και παράδοση. Εκείνος και οι μουσικοί του μας παρουσιάζουν 13 παραδοσιακά τραγούδια μέσα απο την προσωπική τους ματιά. Το βιβλίο-cd του Μάκη Σεβίλογλου κυκλοφορεί απο τις εκδόσεος «Μετρονόμος» και η παρουσίασή του θα γίνει στις 26 Νοεμβρίου στη μουσική σκηνή «Ρυθμός Stage».
MusicCorner: Στους προηγούμενους δίσκους σας ήταν εμφανής η παρουσία του παραδοσιακού στοιχείου χωρίς όμως να στηρίζεται όλο το περιεχόμενο τους πάνω σε αυτό. Πώς αποφασίσατε να δομηθεί όλος ο νέος δίσκος γύρω από την παραδοσιακή μουσική;
Μάκης Σεβίλογλου: Ο δίσκος αυτός έτσι κι αλλιώς στηρίζεται σε δεκατρία παραδοσιακά τραγούδια κι όχι σε δικές μου συνθέσεις, εκ των πραγμάτων λοιπόν, είναι δομημένος γύρω από την παραδοσιακή μουσική. Με βάση τις καταβολές μου και τις επιρροές μου, σαφώς και περνάω παραδοσιακά «μηνύματα» στα δικά μου τραγούδια, αλλά επιρροές έχω και από άλλα είδη μουσικής, που κατά καιρούς άκουγα κι ακούω. Στην παρούσα όμως φάση, αισθάνθηκα την ανάγκη να μοιραστώ βιώματα και ακούσματα, με όλους εκείνους, που έχουν αναφορές, από τα παιδικά τους χρόνια στην επαρχία και το έκανα με πολλή ζέση και μεγάλη χαρά. Επίσης ήθελα να καταπιαστώ με κάτι πολύ πιο απλό, αληθινό και άμεσο. Απλό όχι από τραγουδιστική ή μουσική άποψη, αν δεν είχα το άκουσμα, το σίγουρο είναι πως δεν θα καταπιανόμουνα.
MusicCorner: Υπάρχει κοινό που αγαπάει και παρακολουθεί τη δημοτική μας παράδοση;
Μάκης Σεβίλογλου: Υπάρχει κοινό για όλες τις μουσικές και τα ρεύματα. Το δημοτικό τραγούδι όμως, συμβαίνει να έχει οπαδούς μέσα σε όλες τις μουσικές τάσεις. Ακόμα κι αυτοί που δεν το ακούν συχνά, αλλά μόνο στις επισκέψεις τους στα χωριά τους, ή λόγω καταγωγής, είναι βέβαιο πως δεν μένουν αδιάφοροι. Ριγούνε, γιατί με κάποιο μαγικό τρόπο το κουβαλάνε στα κύτταρά τους. Αυτό το τραγούδι της εξοχής λοιπόν, που δανείζεται ήχους από τη φύση και τα ζωντανά της, είναι πάντα επίκαιρο, και μιας και η ελληνική αστική τάξη, προέρχεται από εσωτερικούς μετανάστες, που μετακινήθηκαν στο κέντρο, την Αθήνα, με τα έξι εκατομμύρια Έλληνες και τους λίγους βέρους Αθηναίους, στη δεκαετία του ’60, είναι ζωντανό. Πιστεύω πως, στη μουσική, δεν πεθαίνει τίποτα, ξεκουράζεται, επανέρχεται όμως, από τις δεξαμενές της μνήμης μας, μετουσιώνεται και κερδίζει ξανά φίλους. Όσο για την ελληνική επαρχία, αυτή έτσι κι αλλιώς το αγαπά και το τραγουδά.
MusicCorner: Για άλλους λαούς, ευρωπαϊκούς και μη, η παραδοσιακή μουσική διδάσκεται στα σχολεία με αποτέλεσμα τα παιδιά να έρχονται σε επαφή με αυτή, να διδάσκονται από αυτή τα έθιμα της χώρας τους και να την αγαπούν. Πιστεύετε πως κάτι τέτοιο συμβαίνει στη χώρα μας και αν όχι γιατί;
Μάκης Σεβίλογλου: Αν συμβαίνει κάτι στη χώρα μας από ίδρυσης του νεοελληνικού κράτους, είναι να αντιγράφονται και να αναπαράγονται κυρίως λάθος πρότυπα, κακέκτυπα δηλαδή. Τούτη η χώρα δεν επένδυσε ποτέ στη γνώση, κι αυτό πληρώνουμε τούτη τη στιγμή που μιλάμε. Πάει πολύ πίσω τούτη η βαλίτσα. Υπάρχουν χώρες του δυτικού κόσμου, που διδάσκονται ακόμη και ξένες παραδοσιακές μουσικές, στην Ελλάδα δεν διδάσκεται ούτε καν η δική μας και τα λιγοστά μουσικά σχολεία που υπάρχουν, είναι αμφίβολο αν θα υπάρχουν στο άμεσο μέλλον. Αμφίβολη είναι ακόμη και η συνέχεια λειτουργίας του μουσικού ΤΕΙ Άρτας, και δεν μιλώ για παραγωγή μουσικών ταλέντων, μιλώ για μουσική παιδεία. Η χώρα τούτη είναι ανίκανη να παράγει ακροατές. Μια βόλτα στα Ερτζιανά θα σας κάνει να συμφωνήσετε μαζί μου. Ένας μαθητής δημοτικού για παράδειγμα στην Ουγγαρία, μαθαίνει από μικρός να ακούει κλασική μουσική, το ίδιο συμβαίνει και σε πολλές άλλες ανεβασμένες πολιτιστικά χώρες, που την ανέδειξαν και την εξέλιξαν, ως συνέχεια της παραδοσιακής τους μουσικής. Στη δική μας χώρα, τουναντίον, η δημοτική μουσική, καταφέρνει κι επιβιώνει από μόνη της, επειδή έχει δύναμη κι επειδή έχει συνδυαστεί με το ελληνικό γλέντι. Αν τώρα ο Σκαλκώτας ασχολήθηκε μαζί της, αυτό μάλλον οι περισσότεροι δεν το γνωρίζουν, ίσως δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξη του Σκαλκώτα. Και βέβαια ο φταίχτης εδώ, είναι η ανέμπνευστη πολιτεία και οι φρικτοί «εις τους αιώνας των αιώνων» πολιτικάντηδες, που αντί να σκέφτονται μακροπολιτιστικά, σκέφτονται μόνο μακροοικονομικά, πράγμα που επίσης αμφισβητώ. Φυσικά μεγάλη ευθύνη φέρουμε και ως πολίτες, που αρκούμαστε σε όσα εκπορεύονται από την πολιτεία.
MusicCorner: Θεωρείτε πως στην εποχή που διανύουμε η επιστροφή στην παράδοσή μας μέσω της μουσικής μπορεί να μας βοηθήσει και με ποιόν τρόπο;
Μάκης Σεβίλογλου: Θεωρώ πως οποιαδήποτε ενασχόληση με τη μουσική, ακόμη κι αυτή του απλού ακροατή, εκείνου που αρέσκεται να παρακολουθεί τα μουσικά δρώμενα και τις οποιεσδήποτε αξιόλογες μουσικές τάσεις που διαμορφώνουν το σημερινό τοπίο, μόνο καλό μπορούν να κάνουν. Είναι βέβαιο πως η μουσική φτιάχνει καλύτερους ανθρώπους. Λέγοντας μουσική βέβαια δεν εννοώ τον ήχο της μπετονιέρας, αλλά τη μελωδία, ούτε μόνο την παραδοσιακή μουσική, αλλά όποια μπορεί κι αποτυπώνει την αλήθεια ή μας εξυψώνει. Και πάντα η αλήθεια είναι το ζητούμενο, περισσότερο από άλλοτε σήμερα κι η παραδοσιακή μουσική δεν είναι τίποτ’ άλλο παρά μόνο απόσταγμα αλήθειας!!!
MusicCorner: Υπό ποιές συνθήκες θεωρείτε ότι πρέπει να ακούγεται η δημοτική μουσική ούτως ώστε να αποφύγει τα όρια του φολκλορισμού;
Μάκης Σεβίλογλου: Ακούγοντας διαφορετικού είδους μουσικές, νομίζω πως καθένας μας αποκτά κριτήριο. Ότι ακριβώς συμβαίνει με το διάβασμα ή με το διάλογο. Πρέπει να ακούσεις πολύ για να διαμορφώσεις άποψη. Γι’ αυτό κι είναι λάθος να αντιμετωπίζονται με σνομπισμό, στενοκεφαλιά ή ακόμα και με διάθεση καπήλευσης «μνημεία». Πάντα ξεχώριζα τα ακούσματα, σε αυτά που τα διάλεξα και σε κείνα που με διάλεξαν. Το δημοτικό τραγούδι λοιπόν, με διάλεξε να το αγαπήσω, μέσα από τις τριβές μου με τη γενέτειρα των γονιών μου. Τα νέα παιδιά δε, πολύ πιο απενοχοποιημένα, με πολύ περισσότερη ευκολία μπορούν να κινηθούν από το rock στο δημοτικό. Έχουν πολύ μεγαλύτερη πληροφόρηση, ίσως το μόνο που λείπει να είναι ο μπούσουλας, για να επανέλθω σε κείνα που προείπα. Το σχολείο δεν μπορεί να σου μάθει, μπορεί όμως να σε κάνει να αγαπάς να μαθαίνεις. Όποιος το καταφέρνει αυτό, τότε το κουβαλάει και το επικαλείται.
MusicCorner: Περιγράφοντας τον νέο δίσκο χρησιμοποιείτε χαρακτηριστικά την εξής φράση «Μέσα από αυτό το ταξίδι, μοιράζεται μαζί μας καθημερινές ιστορίες και βιώματα που τον έκαναν να αγαπήσει τη δημοτική παράδοση». Ποιά είναι η πιο σημαντική ιστορία που σας έκανε να αγαπήσετε τη δημοτική μουσική και παράδοση;
Μάκης Σεβίλογλου: Είναι πολλές ασήμαντες ιστορίες, που συνθέτουν όλες μαζί κάτι σημαντικό, την αγάπη μου για τα τραγούδια αυτά. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια βιώματα. Ο καλύτερος τρόπος για να καταλάβει κανείς, είναι να ξεφυλλίσει τις σελίδες του βιβλίου που συνοδεύει το δίσκο.
MusicCorner: Τι μπορεί κανείς να δει μέσα από το «Παράθυρο ανοιχτό» και ποιό είναι το πιο σημαντικό στοιχείο της νέας ματιάς με την οποία αντιμετωπίσατε τα 13 αυτά παραδοσιακά τραγούδια;
Μάκης Σεβίλογλου: Ότι τα πάντα αλλάζουν μέσα στο χρόνο, χωρίς αυτό να είναι άσχημο. Ότι είναι προτιμότερο να βλέπεις τη μποτίλια μισογεμάτη, παρά μισοαδειανή. Αν θεωρούσα το δημοτικό τραγούδι πεθαμένο, δεν θα ασχολιόμουν μαζί του. Ακριβώς επειδή είναι ζωντανό, θέλησα να το προσαρμόσω στη δική μου αισθητική και των μουσικών. Και να δείξω πως τα τραγούδια αυτά, δεν φτιάχτηκαν για να χορεύονται μόνο, αλλά και για να μας συνοδεύουν όλες τις ώρες της μέρας. Πως είναι ωραίο και νοσταλγικό να τα ακούς και να θυμάσαι, γιατί έχεις ποτιστεί μ’ αυτά αλλά είναι επίσης ωραίο να τους βάζεις σύγχρονες πινελιές και να διαπιστώνεις αν το αντέχουν.
MusicCorner: Το πρώτο σας ραντεβού για τον χειμώνα θα είναι στις 26 Νοεμβρίου στο «Ρυθμός Stage». Τι θα παρουσιάσετε σε αυτό το live; Τα επόμενα πότε και που θα γίνουν;
Μάκης Σεβίλογλου: Στην αρχή θα προβληθεί ένα μικρό video που αφορά το βιβλίο, μετά θα προλογίσουν ο καλός μου φίλος Λάκης Κομνηνός κι ο εκδότης Θανάσης Συλιβός και μετά θα παίξουμε τραγούδια του δίσκου, μπλεγμένα με άλλες δικές μου συνθέσεις αλλά και άλλων, σύγχρονων και παλιότερων Ελλήνων δημιουργών. Κάποιες κανονισμένες εμφανίσεις υπάρχουν στα κοντά στα Γιάννενα, στα Τρίκαλα και στη Θεσσαλονίκη. Τον Απρίλιο του 2014 είναι κανονισμένες 10 εμφανίσεις σε Ολλανδία και Βέλγιο, όπου θα παρουσιαστεί ο δίσκος, με το βιβλίο μεταφρασμένο στα Αγγλικά.
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…