21/10/2010
www.musiccorner.gr

Μαρία Παπαγεωργίου – Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης
(σε …meeting με τον Αλέξη Λιόλη)

Η Μαρία Παπαγεωργίου και ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης μας συστήθηκαν ως «Όμορφοι & ηττημένοι» σ’ ένα δίσκο με τραγούδια του Αλέξανδρου για τη φωνή της Μαρίας, που κυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό.

Νέοι στο χώρο, μπαίνουν στο παιχνίδι με ησυχία και δύναμη. Και με τραγούδια που έχουν πράγματα να πουν… Όπως και οι ίδιοι τους οποίους φιλοξενούμε στο σημερινό Meeting Point, στο Music Corner

Music Corner: Όμορφοι και ηττημένοι… γιατί;
Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης: Γιατί, όταν κάτι είναι πραγματικά όμορφο, η ήττα δεν μπορεί παρά να είναι προσωρινή και να αποτελεί ξεκίνημα για καινούργιες νίκες.
Μαρία Παπαγεωργίου: Για να γιορτάζεις την ήττα σου με όμορφη γιορτή. Γιατί όλοι οι άνθρωποι είναι όμορφοι. Και γιατί από τις πανηγυρικές ήττες, θα βγεις νικητής.

 Music Corner: Δώδεκα τραγούδια: δώδεκα ιστορίες, δώδεκα αφετηρίες ή αντίστοιχοι προορισμοί;
Αλέξανδρος:
Δώδεκα ιστορίες σίγουρα. Και πολύ αληθινές. Δώδεκα δρόμοι προς δώδεκα αντίστοιχους προορισμούς.
Μαρία: 12 αφετηρίες θα έλεγα. Για μένα τουλάχιστον. 12 διαφορετικές πτυχές του εαυτού μου και των συναισθημάτων μου που τώρα σιγά σιγά μου ζητείται να ξεδιπλώσω. Ελπίζω να βρουν και προορισμό. Αλλιώς απέτυχα.

 Music Corner: Γιατί μελοποιημένο ποίημα; Γιατί Σεφέρης; Και γιατί οι «Θεατρίνοι» του;
Αλέξανδρος:
Στόχος δεν ήταν ούτε η ποίηση, ούτε ο Σεφέρης. Στόχος ήταν μόνο οι «Θεατρίνοι», που με συγκίνησαν και μου έβγαλαν έναν ρυθμό και μια μελωδικότητα.

 Music Corner: Γιατί έγιναν τραγούδι τα «700 ευρώ το μήνα»;
Αλέξανδρος:
Όλα τα τραγούδια καταπιάνονται με θέματα της καθημερινότητάς μας. Ε, αυτό είναι από τα πιο σημαντικά τον τελευταίο καιρό! Επίσης, αν δεν γινότανε τραγούδι, θα υπήρχε μόνο μέσα μου και θα με έτρωγε!

 Music Corner: Πόσο ζόρικη και πόσο λυτρωτική αποδεικνύεται η συνύπαρξή σας;
Αλέξανδρος:
Περισσότερο λυτρωτική, θα έλεγα. Είναι τόσο ωραίο να μοιράζεσαι σ’ ένα υγιές περιβάλλον επαγγελματικής σχέσης. Τα ζόρια είναι μισά και οι χαρές διπλές. Συμφέρει!!
Μαρία: Από την αρχή της συνεργασίας μας δεν είχαμε σαφείς ρόλους. Αυτό δημιουργούσε τριβές, αλλά και πολλές καινούργιες ιδέες. Τον πρώτο καιρό διέφεραν και τα γούστα μας και προσπαθούσε ο ένας να επιβάλει τη γνώμη του στον άλλον… κυρίως εγώ – το παραδέχομαι! Επειδή όμως υπήρχε βαθειά εκτίμηση και σεβασμός, επηρεαστήκαμε και οι δύο και επαναπροσδιορίσαμε πολλά πράγματα πάνω μας. Εγώ προσωπικά βιώνω τη σχέση μου με τον Αλέξανδρο στα άκρα: από τις μεγάλες στεναχώριες στους μεγάλους ενθουσιασμούς. Ο Αλέξανδρος συνήθως κρατά τις ισορροπίες.

 Music Corner: Πόσο εύκολη ήταν η μετάβαση από την επαρχία στην Αθήνα;
Αλέξανδρος:
Για μένα εύκολη γιατί το ήθελα απίστευτα πολύ. Γι’ αυτό το λόγο και η προσαρμογή μου στην αθηναϊκή πραγματικότητα έγινε γρήγορα και αρκετά ανώδυνα. Μάλλον προετοιμαζόμουν χρόνια για κάτι τέτοιο, χωρίς καν να το καταλαβαίνω.
Μαρία: Δεν είχα δυσκολία να κάνω παρέες ή να μάθω την Αθήνα. Ένιωθα όμως σαν ένα ψάρι που ήταν 18 χρόνια στη γυάλα και ξαφνικά το ρίξανε στον ωκεανό να κολυμπήσει. Με χαρά εξερεύνησης και φόβο. Φόβους για την ακρίβεια! Κάπου με τρελάνανε οι ρυθμοί της Αθήνας και με πιάνανε κρίσεις πανικού. Τον τελευταίο μόλις χρόνο νιώθω ότι αρχίζω να πατάω σταθερά στα πόδια μου.

 Music Corner: Αγαπημένος προορισμός;
Αλέξανδρος:
Στην Αθήνα, Εξάρχεια. Γενικά, οπουδήποτε μπορώ να κάθομαι κάτω από ένα υγιές δέντρο και να ακούω μόνο τους ήχους της φύσης!
Μαρία: Η πατρίδα μου, τα Γρεβενά. Με την οικογένεια, τους φίλους και τη δυνατότητα να ακούγονται μόνο τα βήματα και η αναπνοή μου αργά το βράδυ.

 Music Corner: Ένας στίχος που σε εκφράζει πολύ;
Αλέξανδρος: «Κι ήμουν απ’ τη μια του κύκλου εγώ κι εγώ από την άλλη». Από το «Όνειρο» του Δήμου Μούτση.
Μαρία: Don’t it make me smile / when the sun don’t shine?… Eddie Vedder.

Music Corner: Ένα τραγούδι που θα ’θελες να γράψεις;
Αλέξανδρος: Το «Πως να σωπάσω»!

Music Corner: Ένα τραγούδι που θα ’θελες να ’χες τραγουδήσει;
Μαρία:
…αλήθεια, δεν μου έρχεται κάτι τόσο συγκεκριμένο στο μυαλό…

Music Corner: Σε ποια ταινία θα ήθελες να ήσουν πρωταγωνιστής / πρωταγωνίστρια;
Αλέξανδρος: «Τα κουρέλια τραγουδούν ακόμα»! Του Νικολαΐδη.
Μαρία: Στο «Too Beautiful To Die. Too Wild To Live». Εκπληκτική ιστορία, ανεπανάληπτη Angelina Jolie.

Music Corner: Στο ερημικό νησί…
Αλέξανδρος: Σίγουρα θα ενθουσιαζόμουν στην αρχή, σίγουρα θα έγραφα δυο, τρία τραγούδια και μετά θα πέθαινα από βαρεμάρα και μοναξιά!
Μαρία: Θα φοβόμουν.

Music Corner: Μπροστά στον καθρέφτη…
Αλέξανδρος:
Καμιά φορά κάνω πρόβα κάποια κομμάτια που θέλω να τραγουδήσω.
Μαρία: Με αναγκάζουν να ζητάω συγνώμη.

Music Corner: Τι θα κάνατε για έναν έρωτα;
Αλέξανδρος:
Ό,τι χρειαστεί!
Μαρία: Μην περιμένεις να σου πω «τα πάντα». Όσα αντέχουν οι ορμές μου και ο εγωισμός μου.

Music Corner: Πόσο μοναχικά είναι τα τραγούδια του δίσκου;
Αλέξανδρος:
Δεν τα θεωρώ καθόλου μοναχικά. Εκτός ίσως από ένα ή δύο. Τα άλλα είναι των δύο ατόμων και βάλε!
Μαρία: Δεν είναι όλα στον ίδιο βαθμό. Αυτό τελικά καταλαβαίνω στο live. Είναι τραγούδια που κλείνω τα μάτια μου και νομίζω ότι όλοι τα ακούνε για την πάρτη τους και άλλα που γινόμαστε μια μεγάλη παρέα. Σίγουρα το «700 ευρώ», ας πούμε, δεν είναι μοναχικό τραγούδι. Η ιαχή από την άλλη είναι ένας εσωτερικός μονόλογος.

Music Corner: Αλέξανδρε, γιατί γράφεις τραγούδια;
Αλέξανδρος: Γιατί μ’ αρέσει η διαδικασία από την πρώτη στιγμή, μέχρι και την τελευταία!

Music Corner: Μαρία, γιατί τραγουδάς;
Μαρία: Γιατί έτσι έχω μάθει να ξεσπώ, να ξεχνώ και να θυμάμαι. Και για εκείνα τα δευτερόλεπτα που τα φώτα παίζουν γύρω σου, η μουσική δονεί τη σκηνή, σιγά σιγά ξεχνάς πού βρίσκεσαι και έχεις τη δυνατότητα να χρωματίσεις τη στιγμή με τη φωνή σου, ελπίζοντας πως όταν θα κατέβεις κάποιος θα έχει νιώσει το ίδιο και θα είναι κάτι σαν το μυστικό σας. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να αποδώσω αυτές τις στιγμές.

Music Corner: Υπάρχει κάτι που, αν και θα θέλατε πολύ, δεν έχει πει ακόμα ο ένας στον άλλο;
Αλέξανδρος: Μετά από τρία χρόνια συνεργασίας και μετά από τόσα τραγούδια μου που έχει ακούσει η Μαρία, δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να κρατήσω κάτι κρυφό, ακόμα κι αν ήθελα!
Μαρία: Ότι ανυπομονώ για την επόμενη συνεργασία μας!

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here