Φωτορεπορτάζ: Μάρω Παναγή

Τον Πέτρο Μάλαμα και τον Φώτη Σιώτα σίγουρα κάπου τους έχουμε ακούσει και τους έχουμε δει, είτε σε συναυλίες του Θανάση Παπακωνσταντίνου και του Σωκράτη Μάλαμα, είτε με τα δικά τους σχήματα… Να που, όμως, ήρθε η ώρα να επιχειρήσουν κάτι ολότελα δικό τους, να σμίξουν και να στήσουν εξ αρχής ένα live με κομμάτια δικά τους και με άλλα που αγαπούν. Κάθε Τετάρτη, λοιπόν, στο Σταυρό του Νότου club ανεβαίνουν στη σκηνή οι δυο τους παρέα με τον Νίκο Παπαϊωάννου στο μπάσο και τα πλήκτρα και τον Νίκο Μαγνήσαλη στα τύμπανα σε ένα πρόγραμμα διόλου …προβλέψιμο.


Λόγω της προφανούς τους σχέσης (ο ένας γιος του Σωκράτη Μάλαμα, ο άλλος χρόνια φίλος και συνεργάτης του) ίσως σε κάποιους να φάνταζε αναμενόμενη αυτή η συνεργασία, όμως, είναι πολλά παραπάνω εκείνα που τελικά τους ενώνουν. Ο Πέτρος, ο Φώτης, ο Νίκος και ο Νίκος είναι χρόνια παρέα, τους αρέσει να πειραματίζονται, να ψάχνουν και να ανακαλύπτουν και αυτό φάνηκε.

Κιθάρα, βιολί, λούπες, μπάσο, πληκτράκι, τζουράς και τύμπανα δημιούργησαν γεμάτο και μεστό ήχο. Ακούσαμε λίγο από Σωτήρες (το σχήμα του Σιώτα), από την Καναδέζα και τα Κοιτάσματα (τους δίσκους του Μάλαμα), είδαμε παιχνιδιάρικες διασκευές αγαπημένων κομματιών όπως οι Μεταμορφώσεις του Μπονάτσου, ηλεκτρονικά και ροκ πειράγματα σε ρεμπέτικα και παραδοσιακά, και φτάσαμε ως και την Κρήτη, τη Ρωσία και το παραμυθένιο Μαρόκο. Τραγουδήσαμε μπλουζ, Σιδηρόπουλο, αγαπημένα διαμάντια του Θανάση Παπακωνσταντίνου, του Σωκράτη, δημιουργίες του Ζαμπέτα, του Ζιώγαλα, μέχρι και Αντώνη Βαρδή!


Ένα ποτ πουρί, λοιπόν, από τραγούδια που μας εξέπληξαν, αλλά και μας θύμισαν και μας χάιδεψαν μπλέχτηκε με δικά τους κομμάτια που σιγά σιγά γίνονται αγαπημένα. «Πάντα ξένοι», «Αμόλα» και «Βλαχομπαρόκ» είναι κάποια από τα τραγούδια των Σωτήρων που ακούσαμε, ενώ το «Έτοιμη γιορτή», «Έργο είναι η ζωή» και «Αστροζάλη» κάποια του Πέτρου. Ίσως αυτό που μου έλειψε από εκείνη τη βραδιά είναι να τους έβλεπα κάποια στιγμή σε μια πιο ακουστική σύνθεση, μόνο κιθάρα και βιολί, με τις αισθαντικές φωνές τους και τα τραγούδια τα δικά τους.

Υπήρξαν κάποιες πολύ δυνατές στιγμές στο live, όπως οι ερμηνείες του Πέτρου στα «Κυκλάμινα» και το «Γκράντε» και τη «Γυναίκα», ένα κομμάτι του Σωκράτη, που ερμήνευσε μοναδικά. Συγκινητικό ήταν και το τελευταίο κομμάτι που ερμήνευσε ο Σιώτας, παίζοντας μάλιστα προς έκπληξη όλων κιθάρα, ένα δικό του ακυκλοφόρητο τραγούδι με τίτλο «Το νησί μου». Μας έπαιξαν κι άλλα κομμάτια που θα κυκλοφορήσουν σύντομα δίνοντάς μας μια μικρή γεύση από τους επερχόμενους δίσκους τους.


Δεν είναι μόνο «λυπησιάρηδες τύποι», όπως είπε γελώντας ο Πέτρος και αυτό σίγουρα το έδειξαν. Αυτοϋπονομεύοντας τους εαυτούς τους με χιούμορ και πειράγματα ο καθένας έβγαλε προς τα έξω λίγο λίγο ένα κομμάτι του. Και οι δυο αυθεντικοί, με βάθος και αισθητική και με δύο εξαιρετικούς μουσικούς και φίλους στο πλάι τους έφτιαξαν κάτι που ήταν πηγαίο και το γουστάρανε.

Περισσότερα για τους δυο τους θα μάθετε σύντομα στη συνέντευξη που έδωσαν αποκλειστικά στο MusicCorner.gr! Αναμείνατε…

Δείτε επίσης το δελτίο τύπου για τις εμφανίσεις τους στο Σταυρό του Νότου…


*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here