Της Παρασκευής Παπαγιάννη
“Σύμφωνα με την ταξιδιωτική ψυχολογία, το νησί εκπροσωπεί την πιο αρχετυπική, την πιο πρωτόγονη κατάσταση κοινωνικοποίησης, όταν το “εγώ” έχει εξατομικευτεί αρκετά για να φτάσει σε κάποιο βαθμό αυτοπεποίθησης, χωρίς όμως να έχει ακόμη αναπτύξει ικανοποιητικές , ολοκληρωμένες σχέσεις με το περιβάλλον του. Η κατάσταση του νησιού είναι μια κατάσταση ακλόνητης από εξωτερικές επιδράσεις εμμονής στο προσωπικά όρια και θυμίζει κατά κάποιο τρόπο τον αυτισμό και το ναρκισσισμό. Όλες οι ανάγκες ικανοποιούνται μέσα στην προσωπική επικράτεια. Μόνο το “εγώ” φαντάζει πραγματικό. Το “εσύ” και το “αυτοί” είναι το πολύ πολύ αχνά φαντάσματα, ιπτάμενοι Ολλανδοί που εμφανίζονται κάπου μακρυά στον ορίζοντα και χάνονται αμέσως μετά. Δεν ξέρουμε μάλιστα αν δεν είναι απλές οφθαλμαπάτες, ενός ματιού που έχει συνηθίσει στην ευθεία, η οποία χωρίζει άψογα την όραση στο πάνω και το κάτω”.
(Όλγκα Τοκαρτσουκ, Πλάνητες)
Mixed Tape 01 (Νησιά)
