Γράφει o Σοφιανός Καβακόπουλος
Σας έχει τύχει ποτέ να γνωρίσετε κάποιον και να πείτε «ρε τι βλάκας είναι αυτός»; Σας έχει τύχει ποτέ να συναντήσετε έναν άγνωστο στον δρόμο και να πείτε από μέσα σας «πως είναι ρε συ έτσι αυτός». Πολλές φορές είμαι σίγουρος. Έχουμε την τάση να χαρακτηρίζουμε τους άλλους, είναι στην φύση μας αυτό. Όλα αυτά βέβαια έξω στην Real Life… Διότι τα τελευταία δυο χρόνια οι περισσότερες γνωριμίες, οι περισσότερες συνομιλίες γίνονται μέσα στα Social Media και εκεί δεν μπορείς να είσαι με τίποτα σίγουρος για το ποια είναι η αλήθεια και ποιο το ψέμα.
Είχα ένα φίλο με τον οποίο γνωριστήκαμε τυχαία στον δρόμο. Είχε ένα πρόβλημα στη μηχανή του και σταμάτησα να τον βοηθήσω. Τσιγάρο στην κουβέντα και κουβέντα στο τσιγάρο, συζητήσεις και αντιπαραθέσεις για ταξίδια, για βόλτες και μηχανές μας έκαναν δυο πολύ καλούς φίλους. Εκείνη την εποχή μπλεχτήκαμε με τα μοτοσυκλετιστικά forum. Εδώ για τους νεότερους να εξηγήσω πως στην προ facebook εποχή, υπήρχαν και άλλοι τρόποι επικοινωνίας στο internet, όπως forums, IRC, και groups. Γυρνώντας στον φίλο μου και στα forums, όσο περισσότερο μπλεκόμασταν εκεί μέσα και παίρναμε μέρος σε συζητήσεις, τόσο περισσότερο εκνευριζόμουν μαζί του. Δεν ήταν ο Δημήτρης που ήξερα. Εριστικός, εξυπνάκιας, απόλυτος, ξερόλας και πολλά ακόμη. Κάθε φορά που βρισκόμουν μαζί του, πήγαινα με σκοπό να του πω να χαλαρώσει και να μην γίνεται επιεικώς βλάκας. Κάθε φορά έβλεπα τον παλιό καλό μου φίλο.
Είχα έναν άλλο γνωστό. Τον απέφευγα να πω την αλήθεια. Πολυλογάς, κουτσομπόλης. Ήταν η χαρακτηριστική περίπτωση «μη σε πιάσει στο στόμα του». Ακολουθούσε παντού τους πάντες προκειμένου να ανήκει κάπου. Γεμάτος ανασφάλειες που τις γέμιζε ξοδεύοντας τα λεφτά του μπαμπά. Τον απέφευγα όπως ο διάολος το λιβάνι. Πριν λίγο καιρό τον πέτυχα (ή μάλλον με πέτυχε) στο facebook. Ένα καταπληκτικό παιδί, μετρημένο, με την οικογένεια του. Τα λόγια του προσεγμένα και οι συζητήσεις του απίστευτα έξυπνες. Μου πρότεινε να πάμε για καφέ οικογενειακώς και δέχτηκα ευχαρίστως. Σαν να μην άλλαξε μια μέρα. Ο ίδιος Γιάννης που ήξερα. Το γνωστό κακομαθημένο κωλόπαιδο.
Δεν έχουμε εκπαιδευτεί, όχι από το σχολείο αλλά από το περιβάλλον μας, να εκτιθέμεθα. Έχουμε μεγαλώσει ακούγοντας «πρόσεχε» πως θα φερθείς γιατί «τι θα πει ο κόσμος». Δεν μάθαμε να εκφραζόμαστε ελεύθερα, αλλά μάθαμε να εκφραζόμαστε σύμφωνα με την ομάδα. Μάθαμε να είμαστε υποκριτές για να είμαστε αρεστοί και όχι ειλικρινείς. Φανταστείτε το τώρα αυτό πολλαπλασιασμένο μέσα από την ανωνυμία του Internet. Κρυμμένοι πίσω από μια οθόνη, πάνω από ένα πληκτρολόγιο, συνδεδεμένοι σε ένα δίκτυο απίστευτου όγκου γνώσεων. Μπορούμε να γίνουμε ό,τι δεν είμαστε.
Γεμίσαμε μοντέλα, ποιητές, φιλόσοφους, συγγραφείς, ραδιοφωνικούς παραγωγούς, μουσικούς, djs. Ποιήτριες σαρανταπεντάρες γυναίκες χωρισμένες, που στο πρόσωπο όλων των αντρών βλέπουν τον άντρα που τις πλήγωσε γεμίζουν τα social media με στίχους ποιημάτων γεμάτα θάνατο, απόρριψη και θλίψη. Αναπαράγουν τσιτάτα ή στίχους μεγάλων ποιητών. Συγγραφείς διηγημάτων που αντιγράφουν λέξη λέξη άγνωστα στους πολλούς κείμενα, που εύκολα βρίσκεις ψάχνοντας καλά το internet. «Ραδιοφωνικούς παραγωγούς» το μεγάλο ανέκδοτο. Παραγωγός του τίποτα. Αραδιάζοντας μπουρδολογίες στο μικρόφωνο με τις μουσικές που άλλος σου βάζει ή ακόμη χειρότερα με τις μουσικές που ο υποψήφιος/ η υποψήφια γκόμενος/α θέλει να ακούσει. Μοντέλα …η χαρά του λιγουρή. Γεμίσαμε κορίτσια με Brazilian μαγιώ (άσχετα πως είναι) και duck face, και αγόρια με μούσια και τατουάζ. Οι δε DJ είναι τόσοι πολλοί που στο τέλος θα παίζουν και στα σουβλατζίδικα. Με έτοιμες μιξαρισμένες λίστες από πριν ή ακόμη χειρότερα από άλλους, να στέκονται πάνω από την κονσόλα και να πειράζουν όλη την ώρα τα κουμπιά για να δείχνουν ότι κάνουν κάτι σπουδαίο.
Δοκιμάστε για μια φορά να είστε ο εαυτός σας, να μιλάτε σαν τον εαυτό σας, να γελάτε με ότι σας φαίνεται εσάς αστείο και να σχολιάζετε όπως σας βγαίνει και όχι όπως πρέπει. Σταματήστε το κυνήγι του Like και του Fav …και απλά απολαύστε την ζωή με τα λίγα ή τα πολλά που είναι δικά σας. Όλος ο όγκος γνώσεων στο internet δεν είναι δικός σας. Όπως λέει και μια φίλη μου η Στέλλα:
«Δε φτάνει που οι περισσότεροι δεν κατεβάζετε ιδέες για κάνα έξυπνο post (αυτό δε θα ’ταν κακό, δεν είναι υποχρεωτικό να το ’χουν όλοι), δεν έχετε και κριτήριο και αναπαράγετε ότι μασημένη μαλακία σας κάθετε μπροστά. Δηλαδή να υποθέσω ότι στο φαΐ και στο γαμ….ι το ίδιο ε?»
———————
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…