Γράφει η Πέννυ Γέρου
www.musiccorner.gr
Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

9½ Βδομάδες

Όχι, πείτε μου, ποιος δεν έχει δει αυτή τη σκηνή, ή δεν έχει συνδυάσει το Joe Cocker με το συγκεκριμένο στιγμιότυπο; Προσωπικά θεωρώ …κανείς! Η φωνή του Joe Cocker και το see-through νυχτικό της Kim Bassinger έχει στοιχειώσει τις συλλογικές μας μνήμες για τα καλά!

Οι περιβόητες «9 ½ βδομάδες» έκλεψαν την καρδιά των 80’s και μέχρι σήμερα γενιές τη βλέπουν και την ξαναβλέπουν. Η πλοκή; Τίποτα το ιδιαίτερο. Την πρώτη τουλάχιστον φορά που θα τη δεις, μένεις με ανοιχτό το στόμα μπροστά στα ερωτικά παιχνίδια του John (Mickey Rourke) και της Elizabeth (Kim Bassinger). Πρόστυχη η σκηνοθεσία του Andre Lyne; Ούτε καν… Ελάχιστο γυμνό, καμία χυδαιότητα, καμία προσβλητική σκηνή. Αισθησιακή; 100%…

Κι αυτό ακριβώς είναι το ταλέντο νομίζω αυτής της ταινίας. Ο σκηνοθέτης δε σου δίνει τίποτα στο πιάτο. Η έκβαση των ερωτικών παιχνιδιών μένει στη φαντασία του θεατή τις περισσότερες φορές και η διάθεση είναι κάθε άλλο παρά προσβλητική. Από πού να ξεκινήσω… Μάλλον θα φτάσω κατευθείαν στα παιχνίδια του John, όπου το σιρόπι διαδέχεται το ζελέ και το γάλα το …αυγό! Εδώ που τα λέμε, το φαγητό δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο σεξουαλικοποιημένο και για άλλη μια φορά ο σκηνοθέτης παίρνει το βλέμμα του θεατή από το τι στην πραγματικότητα βλέπει, και το μεταφέρει στο πώς το βλέπει…

Είναι μια ταινία που θαυμάζω σε γενικές γραμμές για διάφορους λόγους. Ανέκαθεν οι ταινίες του 1980 έβγαζαν έναν άλλο αέρα. Οι γυναίκες πιο ανάλαφρες, πιο rock (με την έννοια του τρόπου ζωής), πιο τολμηρές και αισθησιακές. Η Kim Bassinger δεν έγινε πρότυπο σεξουαλικότητας από το πουθενά. Το στήσιμό της ήταν κατ’ αποκλειστικότητα ερωτικό και αισθησιακό, από τις τούφες των μαλλιών της που πετούσαν ανεξέλεγκτα ως τις ψηλές άσπρες κάλτσες κάτω από μισάνοιχτο μπουρνούζι.

MCDNIAN EC018

Η ζωή σε αυτές τις ταινίες φαίνεται πολύ… «καινούργια». Σαν οι άνθρωποι να άρχιζαν τότε να την ανακαλύπτουν. Τα αυτοκίνητα, την τέχνη, τη μουσική, τον έρωτα. Όλα έκρυβαν ένα δισταγμό αλλά και μια δίψα για εξερεύνηση. Όπως ένιωθε και η Elizabeth απέναντι στον John. Από τη μια την τρόμαζε κι από την άλλη ήθελε σαν τρελή να ζήσει στο έπακρο τη ζωή δίπλα του. Κάπως έτσι φαντάζομαι και τη ζωή για τους ανθρώπους τότε.

movies_corner_2013_07_9_half_weeks_02

Ένας άλλος λόγος που μου αρέσουν οι ταινίες του 1980 είναι, τι άλλο, τα soundtracks. Λαμπρή εποχή όπου άκουγες soul, blues και gospel μουσικές σε κάθε σκηνή. Για την εποχή εκείνη ίσως να ήταν όπως ακούγεται σήμερα στα δικά μας αυτιά κάποιο κλασικό, ξεπερασμένο κομμάτι που επιλέχθηκε για μουσικό φόντο σε μια σκηνή, όπως έχει γίνει για μας σήμερα το «You can leave your hat on» σε σκηνές striptease. Σήμερα όμως, όταν το ακούω, μου φέρνει απίστευτη μελαγχολία για εκείνη την εποχή – που δεν έζησα. Εξάλλου, πάντα έλεγα πως θα ήθελα να είχα γεννηθεί μια 20ετία πριν – τουλάχιστον! Από την άλλη, κάθε γενιά κοιτάει τις πιο πίσω και μελαγχολεί, κάπως έτσι γίνεται συνήθως…

 Nothing you could say
Can tear me away from my guy
Nothing you could do
‘Cause I’m stuck like glue to my guy

Nothing you can do
Could make me untrue to my guy
Nothing you could buy
Could make me tell a lie to my guy

Την εποχή που γεννήθηκα εγώ, είχα μόνο την ευκαιρία να ακούω παρόμοια μουσική σε ξεχασμένες τηλεοπτικές διαφημίσεις και να βλέπω κινηματογραφικά δάνεια από σκηνές που συναντούσα αργότερα, καθώς πήγαινα στον κινηματογράφο προς τα πίσω. Ας είναι, όμως, με τον καιρό έμαθα να αγαπάω τη μουσική και τις στιγμές αυτές, χωρίς να ανατρέχει η μνήμη μου σε κάποιο συγκεκριμένο πλασάρισμα.

movies_corner_2013_07_9_half_weeks_03

Δε θα σχολιάσω το πόση θλίψη μπορούν να προκαλέσουν σε έναν άνθρωπο οι τελευταίες σκηνές από τις «9 ½ βδομάδες». Δεν ξέρω αν είναι καλύτερο να μείνει στη συλλογική μνήμη ως η πιο αισθησιακή ταινία όλων των εποχών, ή ως μια ταινία που δείχνει το πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ένας άνθρωπος από έρωτα, πόσο εύκολα μια ερωτική κατάσταση αγγίζει τα όρια της παράνοιας και πώς ένα άτομο μπορεί να αντιδράσει σε αυτή την υπερβολή. Μέχρι στιγμής φαίνεται να συμβαίνει το πρώτο. Και κάποιοι μύθοι είναι καλύτερα να μένουν στη θέση τους, έτσι, να διατηρούμε κι εμείς με τη σειρά μας τη μαγεία του κινηματογράφου!

movies_corner_2013_07_9_half_wekks_04

———–

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here