![]() |
||||||||||||||||
"Βύσσινο
και νεράτζι" κέρασε η Χάρις Αλεξίου!
|
||||||||||||||||
Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό, από τη στιγμή που έφτασε στα χέρια μου η σχετική πρόσκληση. Μια πρόσκληση καλαίσθητη, καλόγουστη, που φανέρωνε με τη πρώτη ματιά ότι πρόκειται για κάτι ξεχωριστό. "Βύσσινο
και Νεράτζι"... Παράξενα φρούτα και τα δυο τους. Αν τα δοκιμάσεις...
νωπά, δεν σου "λένε" τίποτα. Στιφό το βύσσινο από μόνο του,
απίστευτα πικρό το νεράτζι. Με κεντρισμένη
περιέργεια ξεκίνησαμε. Φτάσαμε σχετικά νωρίς, έτσι είχαμε όλο το χρόνο
να περιεργαστούμε τον χώρο. Ο ήλιος που έκαιγε όλη μέρα με τη θερμοκρασία
να φτάνει πολύ ψηλά, έδωσε τη θέση του σε μια ιδιαίτερα ζεστή βραδιά. Παχύ γρασίδι παντού, να βουλιάζει το πόδι σου μέσα και ψηλά πεύκα έδιναν μια ανάσα δροσιάς. Εδώ εκεί, μικρά παρτέρια με χαμηλά φυτά ανθισμένα με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου θάλεγε κανείς. Σε όλο το πλάτος σκορπισμένα ξύλινα μεγάλα ορθογώνια τραπέζια με πάγκους για τους επισκέπτες - καλεσμένους και γύρω γύρω κοντά στο φράχτη ψηλά τραπέζια στρογγυλά με λευκά μακριά τραπεζομάντιλα φιλοξενούσαν όλων των ειδών τα φρούτα σε πολύ φροντισμένες συνθέσεις. Κοίταζες γύρω κι ήταν σα να βρίσκεσαι σε μποστάνι! Φρούτα και γενικά καρποί της γης (όπως ντομάτες, πιπεριές, μελιτζάνες ακόμα και μεγάλες κολοκύθες) βρίσκονταν παντού. Στα δέντρα, στο γρασίδι, σε γωνιές... Όλα ετούτα φερμένα κατευθείαν από τα Χανιά ειδικά για την περίσταση, όπως μάθαμε. Βύσσινο γλυκό με νεράκι κρύο πρόσφεραν σε όλους στο ...έμπα που λένε! Για τους... πότες υπήρχε λευκό και κόκκινο κρασί αλλά και δροσεροί χυμοί. Κάποιες πιατέλες με "μεζεδάκια" περιέφεραν σερβιτόροι, για λίγο, σε όλο το πλάτος και το μήκος του κτήματος. Δοκίμασα φιλετάκι χοιρινό (μπουκίτσες) τυλιγμένο σε πιπεριά Φλωρίνης. Πεντανόστιμο!
Λίγα λεπτά μετά τις 9 μμ, έφτασε η Χαρούλα, με μακρύ φόρεμα που το στόλιζαν πολύχρωμα λουλούδια σε μαύρο φόντο. Ενα μαύρο λεπτό μπολερό σκέπαζε τους ώμους της. Με τις κάμερες να την ακολουθούν σε κάθε της βήμα, φωτογραφήθηκε σε διάφορα σημεία του κτήματος. Χαμογελαστή, ευχαριστημένη, με ικανοποίηση (για το αποτέλεσμα) στα μάτια. Όταν στάθηκε μπροστά στο μικρόφωνο να μας πει δυο λόγια, ήταν πολύ συγκινημένη και η φωνή της παλλόταν, από το τρακ όπως μας εξήγησε. Έμοιαζε σαν μητέρα που δείχνει για πρώτη φορά το μωρό της στον κόσμο, ξέρει ότι της μοιάζει, ξέρει ότι το αγαπάει, το θεωρεί το ωραιότερο πλάσμα, αλλά αμφιβάλλει για το αν ο κόσμος θα το δεχθεί και αν θα πιστέψει σ' αυτό. 60 ημέρες πέρασαν στο στούντιο δουλεύοντας τραγούδι το τραγούδι, δύο ολόκληρους μήνες μοιράστηκε τη ζωή της και τις ώρες της μέρας της με τους συνεργάτες της και σε εκείνο τον φιλόξενο χώρο, χθες, μοιράστηκε με όλους εμάς την εμπειρία της, τη χαρά και την ικανοποιήσή της που το όνειρό της (να συγκεντρώσει παραδοσιακά τραγούδια σε ένα CD) έγινε πραγματικότητα. Με μια καρδιά που νομίζεις χωράει όλους μας, με μια ψυχή που μας χαρίζεται από τραγούδι σε τραγούδι ευχαρίστησε όλους μα όλους τους συνεργάτες της, τους συντελεστές του δίσκου και, δήλωσε περήφανη για τους μουσικούς που με ούτι, κλαρίνο, φλογέρα, νταούλι, μακεδονίτικη τρομπέτα, ηπειρώτικο ντέφι, βιολί, δημοτική κιθάρα, λαούτα, ρεκ, μπεντίρ, τούρκικη νταρμπούκα, και κρητική λύρα, έδεσαν με τρόπο μαγικό τους σύγχρονους ήχους της ακουστικής κιθάρας και του μπάσου. Μας εξήγησε ότι ο συγκεκριμένος δίσκος έχει ολοκαίνουργια τραγούδια πάνω σε παραδοσιακούς ήχους από όλη την Ελλάδα, σε μουσική Θοδωρή Παπαδόπουλου και Μάκη Σεβίλογλου και στίχους Σμαρώς Παπαδοπούλου. Την ενορχήστρωση έκανε ο Θωμάς Κωνσταντίνου και ηχογραφήθηκε με την παλιότερη μέθοδο, αυτήν του πολυκάναλου, με παρόντες στην ηχογράφηση όλους τους μουσικούς.
Δεκατέσσερα
τραγούδια περιέχονται στο Βύσσινο & Νεράτζι με πρώτο πρώτο αυτό
που έδωσε τον τίτλο στο CD. Ηχος παραδοσιακός αλλά πολύ φρέσκος. Ακούγοντας,
σου έρχονται στο μυαλό είκονες από γλέντια και πανηγύρια στα χωριά της
Ηπείρου αλλά και μυρωδιές Αιγαιοπελαγίτικες σου χαϊδεύουν, θαρρείς την
μύτη. Μετά το πρώτο κέρασμα με "Βύσσινο & Νεράτζι" η Χαρούλα Αλεξίου παίρνοντας μας από το χέρι, περνώντας μας από "Βάσανα Γλυκά Δεμένα", παιχνιδίζει μαζί μας αλλά και με "Τα Σταφυλάκια" και από τραγούδι σε τραγούδι μας οδηγεί ως τον "Μόλο"! Πολύ ευχάριστα ακούγεται ολόκληρος ο δίσκος ακόμα και από αυτούς που, σαν εμένα, δεν έχουν αναμνήσεις από χωριό, γιατί απλά δεν κατάγονται από κάποιο χωριό της πατρίδας μας, αλλά είχαν την... ατυχία να γεννηθούν στην Αθήνα. Προς το
τέλος της βραδιάς, μετά από γενική απαίτηση των παρευρισκομένων, η δική
μας Χαρούλα, δέχτηκε να μας δώσει ένα μικρό δείγμα τραγουδώντας ζωντανά.
Σε ελάχιστα λεπτά ετοιμάστηκε ο χώρος για την ορχήστρα, ήρθε το σαντούρι,
το λαούτο, μπουζούκι, κιθάρα και τουμπερλέκι και το γλέντι ξεκίνησε! Λίγο πριν φύγουμε, μοιράστηκε σε όλους τους καλεσμένους, το νέο αυτό CD μια πραγματικά φροντισμένη παραγωγή, μέσα σε ένα προσεγμένο ντοσιέ με στοιχεία που βοηθούν στο πρώτο άκουσμα των τραγουδιών, αλλά και δύο βαζάκια ένα με βύσσινο & ένα με νεράτζι! Για να μας γλυκάνει όμορφα το δρόμο της επιστροφής, το φιλί του αποχαιρετισμού!
***Απαγορεύεται η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner... |
||||||||||||||||
|