Γράφει η Χρύσα Λύκου
Φωτογράφηση: Μάριος Γκούβας
Μέρα των ερωτευμένων λένε η 14 Φλεβάρη και η χώρα αυτή έχει ακόμη μια ευκαιρία να χωριστεί στα δύο –σ’ αυτούς που αγκαλιάζουν αρκούδια και μυρίζουν λουλούδια και σ’ αυτούς που όλες τις μέρες του χρόνου, μασουλούν σοκολάτες και φιλάνε αγνώστους, φίλους και εραστές.
Στο Δημοτικό Θέατρο Καλλιθέας, ο Ανδρέας Μανθόπουλος μαζί με τους Third Person, κάλεσαν ερωτευμένους και μη να συνδεθούν με συναισθήματα και ανάγκες, μια εποχή που ταιριάζει τέλεια με την αμφιθυμία μας.
Οι πρώτες νότες, φέρνουν τους Radiohead και High and dry, με τη μουσική να ξεπηδάει απ’ τη σκηνή, να κάθεται στις καρέκλες μαζί μας, δίνοντας μας την ευκαιρία να ξεκουράσουμε τα αφτιά μας, απ’ τους θορύβους μιας τόσο κουραστικής πόλης..
Ο καινούργιος δίσκος του Ανδρέα, με τίτλο «Βλέπω τον κόσμο απ’ την αρχή… σ’ ένα λευκό χαρτί που ζω», που θα παρουσιαστεί τον Μάιο, έχει τραγούδια βασισμένα στα ερεθίσματά του, πράγμα που σημαίνει ότι, αν σας αρέσουν οι τύποι που δεν χαλαρώνουν ποτέ, τότε είναι μια πρόταση που πρέπει να γνωρίσετε.
Νομίζω ότι δεν μπορώ να είμαι αντικειμενική με ανθρώπους που αγαπούν τον Παύλο Παυλίδη, ειδικά όταν τον φέρνουν μπροστά μου με αξιοπρεπείς ερμηνείες, γεμάτες σεβασμό και θαυμασμό, όταν μου θυμίζουν πως τα Ξύλινα Σπαθιά, σημάδεψαν για πάντα τη ζωή μου… Η μουσική θυμίζει και η φωνή ζωντανεύει, στιγμές που χάσαμε στον χρόνο, τότε που πιστεύαμε ότι αυτός ήταν αιώνιος και για πάντα δικός μας.
Η Joanna Drigo, μας δηλώνει ότι έχει αλλεργία στις δεσμεύσεις και δίνει έναν ειρωνικό τόνο στην πιο εμπορική, γεμάτη πάθος μέρα του χρόνου, ενώ η Δέσποινα Κωσταβασίλη καίει τα καράβια της αυτό το βράδυ, στη σκηνή.
Την ώρα του διαλείμματος, στο φουαγέ του θεάτρου μας περιμένουν λιχουδιές γεμάτες κρέμα, πασπαλισμένες με ζάχαρη και το ατμοσφαιρικό κλίμα, μοιάζει πιο γλυκό, πιο κοντά σ’ αυτό που θα πρέπει να μοιάζει η ζωή μας.
Στο δεύτερο μέρος, «Συγκυρία ντύθηκε το καλοκαίρι αυτό», και είναι το τραγούδι που θα ψάξω να βάλω στο MP3 μου το βράδυ. Θα το βάλω κάτω απ’ τη «Μόχα» που ο Ανδρέας τραγουδάει μοναδικά και που μάλλον δεν ξέρει ότι είναι απ’ τα πιο γεμάτα συναίσθημα τραγούδια της μελό ζωής μου. Στη συνέχεια, καλεί μ’ ένα τραγούδι τον παιδικό του ήρωα, τον Θάνο Ανεστόπουλο και μια ευχή βγαίνει απ’ την καρδιά όλων, να είναι καλά αυτός ο τύπος που έγραψε και γράφει ιστορία –με μελάνι μού στάζουν Διάφανα Κρίνα.
Η βραδιά κλείνει αφού ανάψει μια φωτιά στο λιμάνι, επιβεβαιώνοντας ότι άξιζε η παρουσία μας και η παρουσία του εκεί, σ’ ένα live με «δεμένους» μουσικούς και με μια φωνή που, όταν δεν τραγουδάει, δεν φοβάται να δείξει την αμηχανία του σε στιγμές απόλυτα όμορφης ειλικρίνειας.
Ψάξτε το επόμενο live του Ανδρέα Μανθόπουλου και δώστε μια ευκαιρία σ’ αυτήν τη γνωριμία. Η εποχή βράζει και οι νέοι άνθρωποι δεν φοβούνται τη φωτιά, δεν φοβούνται να σιγοτραγουδάνε δυνατά, σαν μια παρέα.
Δείτε περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του Music Corner από το live…
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…