Γράφει η Ειρήνη Χατζημαργαρίτη
Φωτογράφηση: Αφροδίτη Ζαγγανά
Παρασκευή βράδυ. Λεωφόρος Συγγρού. Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Κίνηση, αυτοκίνητα, κόσμος να μπαινοβγαίνει. Ο λόγος; Η πρεμιέρα της Γιώτας Νέγκα και του Θέμη Καραμουρατίδη, στην παράσταση με τίτλο «Τελευταίος Εαυτός». Ο τίτλος της παράστασης είναι εμπνευσμένος από τον δίσκο των δύο καλλιτεχνών, σε συνεργασία με τον Οδυσσέα Ιωάννου. Ένας δίσκος του οποίου τα τραγούδια αποτέλεσαν τη βάση για τη δομή του προγράμματος που παρακολουθήσαμε την Παρασκευή, 4 Δεκεμβρίου.
Το πρόγραμμα ήταν δομημένο με μια συνέχεια των τραγουδιών που εναλλάσσονταν ανάμεσα σε παλαιότερα και καινούργια, σε διασκευές και πρωτότυπα τραγούδια. Κάτω από τη ζεστή φιλοξενία του χώρου, με τα παραταγμένα τραπεζάκια που κοιτούσαν κατευθείαν στη σκηνή, ακούσαμε τραγούδια για ζευγάρια λειψά σε γεμάτα δωμάτια και πεταμένα κορμιά στα διπλά τους κρεβάτια. Το «Παράπονο» που πρωτοτραγούδησε η Τζένη Καρέζη, η «Ευθεία Γραμμή», από τον δίσκο «Καινούριο Φιλί», το «Εν λευκώ» και τα «Μάτια Κλειστά» παίχτηκαν από μουσικούς που, εκτός από καλαίσθητο στήσιμο, είχαν και εξαιρετικό επαγγελματισμό. Όλη η μπάντα και ο καθένας ξεχωριστά έδειξαν πως με ό,τι και αν καταπιαστούν μπορούν να το φέρουν εις πέρας.
Η Γιώτα Νέγκα, σημαντική περσόνα της έντεχνης μουσικής, με έντονη θεατρικότητα και στέρεα φωνή, ερμήνευσε κομμάτια για αγάπες μικρές που στα λόγια τους μείναν και κάτι λίγες ψυχές που ήρθαν, είδαν και ‘φύγαν. «Το δίκιο μου», η «Αγάπη στις επαναλήψεις», και το «Θρυψαλάκι» ακούστηκαν στη σκηνή και δεν άφησαν κανέναν ασυγκίνητο. Όπως ασυγκίνητους δεν μας άφησαν και οι ενορχηστρώσεις του Θέμη Καραμουρατίδη, ο οποίος σε αυτή την παράσταση φαίνεται πως έχει αφήσει τη λαϊκή πλευρά του να βγει στην επιφάνεια και δημιουργεί τραγούδια ξανά από το μηδέν και ας γνωρίζουμε κάποια από αυτά πενήντα χρόνια τώρα.
Έτσι λοιπόν, μέσα από τις ενορχηστρώσεις και τους στίχους ακούσαμε και τραγούδια που μιλούν σαν διψασμένες φωτιές που δεν έχουν να κάψουν και μεγάλες βροχές δίχως χώμα να σκάψουν. Ο θυελλώδης έρωτας των πρωταγωνιστών της ταινίας «Ουζερί Τσιτσάνης» μας παρουσιάστηκε τόσο από πλάνα, όσο και από το ορχηστρικό μέρος, όπου ο Θέμης Καραμουρατίδης έχει αφήσει το στίγμα του. Η συνέχεια βρήκε τη Γιώτα Νέγκα περιστοιχισμένη από «ρεμπέτες» να τραγουδά τραγούδια του αείμνηστου Βασίλη Τσιτσάνη, σαν τη «Μόρτισσα» και τα «Ξένα Χέρια».
Εν κατακλείδι, αν μπορώ να δώσω μια συνολική εικόνα για τη βραδιά με μια φράση, αυτή θα ήταν ότι ακούσαμε τραγούδια μεγάλα και τραγούδια που προορίζονται να γίνουν μεγάλα. Σε ένα πρόγραμμα που, ενώ κάπου μπορεί να βαρύνει την ατμόσφαιρα συναισθηματικά, όλοι οι καλλιτέχνες, ένας προς ένας, μας δείχνουν τον καλύτερο εαυτό τους μέχρι στιγμής, που σίγουρα δεν είναι ο τελευταίος…
Τα τραγούδια που είπαν, λοιπόν, μπορεί να ήταν άλλων ζωές, αλλά αυτά αγαπάμε. Όπως αγαπάμε και τους καλλιτέχνες που γέννησαν αυτό το τραγούδι και το έφεραν στην επιφάνεια, κλείνοντας μια παράσταση με ιστορίες, στις οποίες πρωταγωνιστές μπορεί να είμαστε εμείς. Μπορεί όμως να είναι και ένας άλλος εαυτός μας. Πάντως, ο «Τελευταίος εαυτός» της Γιώτας Νέγκα και του Θέμη Καραμουρατίδη θα παρουσιαστεί για ακόμα δύο βραδιές στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. Μην τον χάσετε!
Δείτε περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του Music Corner από το live…
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…