12/10/2011
Γράφουν η Νεκταρία Γιαννούλη και η Ειρήνη Λιανοπούλου
Φωτογράφηση: Μίνα Θεοχάρη
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Πρώτη ημέρα – Πέμπτη 6/10/2011
(της Ειρήνης Λιανοπούλου)
Λίγο πριν ανηφορήσει για την Θεσσαλονίκη το Low Bap έκανε μια στάση στις γνώριμες γειτονιές. Άνοιξε το 1ο Τριήμερο Θεμιστόκλειο Φεστιβάλ (η τρίτη ημέρα τελικά ακυρώθηκε λόγω κακοκαιρίας) στο ομώνυμο ιστορικό στάδιο του Κερατσινίου. Το Κερατσίνι αρχίζει εκεί που τελειώνει το Πέραμα, η γειτονιά στην οποία άρχισε η προσπάθεια για την δημιουργία του μουσικού και κοινωνικού αυτού κινήματος. Αυτή η γειτνίαση και η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που χαρακτηρίζει τις δυο από τις πιο αντιπροσωπευτικές συνοικίες της Δύσης του Λεκανοπεδίου, έκανε καλλιτέχνες και κοινό να νοιώθουν σαν το σπίτι τους. Δεν μπορεί κανείς φυσικά να πει ότι το στάδιο κατακλύστηκε από θεατές. Αυτό όμως δεν έμοιαζε να ενοχλεί κανένα. Άλλωστε όλοι όσοι συμμετέχουν με τον ένα η άλλο τρόπο στην διαμόρφωση και δυναμική αυτού του κινήματος, έχουν επίγνωση της μοναχικής και δύσκολης πορείας τους. “Ουκ εν τω πολλώ το ευ” κατά την αρχαία ρήση και κατά δήλωση στην αρχή της συναυλίας του Β.D.Foxmoor των Active Member, “πατέρα” του κινήματος.
B.D. Foxmoor, ο “πατέρας” του κινήματος της low bap σκηνής…
“Πάμε” λοιπόν και πρώτοι στην σκηνή οι Psyclinic Tactix και o Τοτέμ, με την πληθωρική παρουσία και τον καταιγιστικό λόγο. Πώς θα μπορούσε βέβαια να είναι διαφορετικός ένας άνεργος μεταλεργάτερ? “Μια μέρα”, “Αν δεν σ’αρέσει”, “Μερίδα λέοντος”, “είναι όλα όμορφα πια”, “ένας καλύτερος κόσμος”, “εξυγίανση” και όλα αυτά μέσα στην γνωστή παρεΐστικη ατμόσφαιρα. Ακολουθούν Τα Χνάρια με τους Brak, τον Moya και τον Onaxis. Μας θυμίζουν ότι “Σαν βολεύει ο καιρός” βγαίνουν οι λύκοι στην “εποχή της απομόνωσης” ,”ποιά μάσκα θα φοράς”, “πόσο μου μοιάζεις”, τραγούδια με στίχο που πάντα περνάει μέσα από επίκαιρα μονοπάτια.
Συνεχίζουν οι Active Member και οι La Bruja Muerta. “La Bruja Muerta” σημαίνει νεκρή πριγκίπισσα, και είναι το όνομα του low Bap σχήματος στο οποίο συμμετέχουν ο B.D.Foxmoor (δηλαδή ο Μιχάλης από τους Active Member) και ο Jamoan (κατά κόσμο Άκης Θεοτοκάτος). Ακούστηκαν τα “έξω από την πόρτα μας”, “Μέρες παράξενες θαυμάσιες μέρες”, “Κάμερα στραμμένη πάνω μου”, “Pame” (Guantanamo), “Φυσάει κόντρα”, “Θα σε καρτερώ”, “Στη φωτιά”, “Άκου μάνα”. Καταλυτική η Sadahzinia. Κάθε φορά που την βλέπεις στη σκηνή αναρωτιέσαι πως μπορούν να συνυπάρχουν σε αυτό το πλάσμα την ίδια στιγμή οι χαμηλοί τόνοι και το ασίγαστο πάθος. Μοιάζει να μη χαρίζει κάστανα σε κάθε ασχήμια, ενώ μιλάει με ανείπωτη τρυφερότητα για ότι ομορφαίνει τη ζωή.
Sadahzinia, μοιάζει να μη χαρίζει κάστανα σε κάθε ασχήμια…
Επέλεξα να μιλήσω στο τέλος για τον B.D.Foxmoor, όχι προφανώς για λόγους αξιολόγησης, αλλά επειδή πιστεύω ότι δεν είναι εύκολη υπόθεση να μιλήσεις για αυτόν χωρίς τον φόβο ότι μπορεί να πεις κάτι που μπορεί να τον υπερεκτιμήσει ή αδικήσει. Ναι, ευτυχώς δεν είναι εύκολος άνθρωπος ο Μιχάλης Μυτακίδης. Ναι, είναι ακόμα αυτός που όταν πριν πολλά χρόνια διάβάζοντας κάποιο άρθρο για το Πέραμα πρωτοάκουσα για όσα τον πονάνε, σκέφτηκα ότι “εδώ γίνεται κάτι καλό”. Την Πέμπτη όμως ήσουν λίγο κουρασμένος Μιχάλη, αν μου επιτρέπεις την οικειότητα. Αλλά και πως να μη είσαι κουρασμένος; Πάντα ήσουν βουτηγμένος μέχρι το μεδούλι στα πράγματα. Σου ανταποδίδω την ευχή που έδωσες στο τέλος της συναυλίας στα “αδέρφια” σου. “Κουράγιο και δύναμη στις δύσκολες ώρες που περνάμε“. Αυτές τις ώρες έχεις πολύ δουλειά, έχεις να σκάψεις πολύ βαθιά για τα κρυμμένα και τα ανείπωτα… σε περιμένουμε…
Δεύτερη ημέρα – Σάββατο 8/10/2011
(της Νεκταρίας Γιαννούλη)
Σαββάτο 8 Οκτώβρη… Το πρώτο Θεμιστόκλειο Φεστιβάλ, συνεχίζεται με τη δεύτερη ημέρα του, φιλοξενόντας 4 συγκροτήματα! Ο καιρός μπορεί να ήταν μουντός και δύστροπος αλλά όπως είπε και ο Νίτσε, χωρίς μουσική η ζωή είναι ένα λάθος. Οπότε και ένα λάθος χωρίς μουσική δεν είναι μουσική! Και το λάθος τη συγκεκριμένη μέρα ήταν η μεγάλη ανατροπή του καιρού…
Aπόγευμα λοιπόν και ο καιρός σχετικά καλός, στις 18:00 βγαίνουν επί σκηνής οι Lexicon Project. Λένε γύρω στα 4-5 κομμάτια και αποχωρούν απο τη σκηνή κατά τις 18:30 για τη προετοιμασία του επόμενου συγκροτήματος. Στις 18:50 είναι πανέτοιμοι οι Imam Baildi, το επόμενο “ξέφρενο” συγκρότημα που ξεκινούν με το τραγούδι “Αργιλέ μου γιατί σβήνεις”, το όποιο είναι μια διασκευή από το τελευταίο album τους, το Cookbook. Καθώς αρκετός κόσμος καθόταν πίσω και μακριά απο τη σκηνή, η τραγουδίστρια χορεύοντας καλούσε τον κόσμο μπροστά. Το επόμενο τραγούδι τους ήταν αρκετά χορευτικό, το “La rumba no miente”. Ο κόσμος και το κλίμα αρχίζει να γίνεται πολύ κεφάτο και με χορευτική διάθεση. Συνεχίζοντας και με άλλα κομμάτια τους, όπως το “δεν θέλω πια να ξαναρθείς”, το “egupt strut”, το ”busca ritmo” και απο τα πιο γνωστά τους “Ο πασατέμπος” μετατρέπουν την συναυλία σε ένα διασκευασμένο καρναβάλι!
Πολύ κέφι από τους Imam Baildi…
Πριν αποχαιρετήσουν το κοινό με το τελευταίο τους κομμάτι, ο μπασίστας του συγκροτήματος συστήνει τα υπόλοιπα μέλη των Imam Baildi και λέει οτι χαίρονται πάρα πολύ που βρίσκονται στο συγκεκριμένο φεστιβάλ. Η τραγουδίστρια με τη σειρά της λέει οτι ο σαξοφωνίστας του συγκροτήματος, τους έχει φέρει σε επαφή με τη βαλκανική μουσική. Παίζοντας το τελευταίο τους κομμάτι, παίζουν με το κοινό ένα παιχνίδι και η συμμετοχή του κόσμου ήταν πολύ μεγάλη! Στις 19:50 τελειώνουν λέγοντας στο κόσμο ότι το Χειμώνα θα βρίσκονται στον “Σταυρό του Νότου” και εγκαταλείπουν τη σκήνη. Imam Baildi ένα φρέσκο και κεφάτο συγκρότημα που υπόσχεται πολλά!
Η ανατροπή του καιρού γίνεται όλο πιο έντονη ενώ τη θέση του στη σκηνή καταλαμβάνει πλέον ο Παύλος Παυλίδης και οι Β-movies. Η ώρα 20:10 και υποδοχή του κόσμου ήταν πολύ θερμή! Αρχίζοντας με τα δύο πρώτα του κομμάτια, “Περιμένω” και “H τελευταία φορά” …καταφθάνει με πιο άγριες διαθέσεις και η “ανατροπή” και αρχίζει να ψιχαλίζει… Καθώς συνεχίζουν με τα κομμάτια “Λευκή καταιγίδα”, “Αντικαταπληκτικά”, η βροχή ολοένα και δυναμώνει. Ζητήθηκε στον Παυλίδη να παίξει τον “Βροχοποιό” και γελώντας απάντησε όχι! Παρ’ όλο που η βροχή δυνάμωνε ο κόσμος ήταν απτόητος! Ηταν ώραιο το λάθος που συνέβη, καθώς ο καιρός ήταν μουντός, ο φωτισμός της σκηνής ηταν μπλέ και ιδιαίτερα ταιριαστός με το ύφος των τραγουδιών του Παυλίδη. Η εμφάνιση των Παυλίδη & B-movies, τελείωσε αρκετά νωρίτερα απο ότι έπρεπε για να προλάβει να βγει και ο Θανάσης Παπακωσταντίνου, αφαιρώντας τουλάχιστον μία ώρα από το πρόγραμμά τους όπως ήταν προγραμματισμένο και τελικά έκλεισαν τη …βροχερή παρουσία τους με δυο τραδούδια απο τα “Ξύλινα Σπαθιά” ή εναλλακτικά θα μπορούσαμε να τα πούμε … “Βρόχινα Σπαθιά”.
Παύλος Παυλίδης σε …μπλε αποχρώσεις!
Καθώς ο καιρός δεν έλεγε να φτιάξει ούτε λίγο και είχε τις μαύρες του, ο Θανάσης Παπακωσταντίνου ανέβηκε στη σκηνή και είπε στο μικρόφωνο οτι πρέπει να περιμένουν να ηρεμήσει λίγο ο καιρός γιατί υπάρχουν τεχνικά προβλήματα και θα μπορούσε όλο αυτό να καταστεί και επικύνδινο. Καθώς όμως ο κόσμος αδημονούσε για την εμφάνιση του Θανάση, φώναζε συνέχεια για να βγεί! Στις 10 παρά λοιπόν ο Παπακωσταντίνου βγήκε και ζήτησε δύο παιδιά από το κοινό να ανέβουν στη σκηνή με την ομπρέλα τους! Έτσι και έγινε και ο Παπακωσταντίνου ξεκίνησε να παίζει μόνο με έναν μουσικό από το συγκρότημα του που έπαιζε κιθάρα, προφυλασσόμενος με μια ομπρέλα που κρατούσε ένας θεατής δίπλα του! Ο κόσμος ενθουσιάστηκε με την εμφάνιση του αυτή, μαζεύτηκαν όλοι μπροστά και άρχισαν να τραγουδάνε και να ακολουθούν το uplugged! Ένα τεχνικό πρόβλημα με τον ενισχυτή, διορθώθηκε σύντομα. Ο καιρός είχε αρχίσει να κατευνάζει επιτέλους και έτσι άρχισαν να ανεβαίνουν στη σκηνή και οι υπόλοιποι μουσικοί του Παπακωνσταντίνου. Συνεχίζοντας λοιπόν με κομμάτια τους εκτός προγράμματος (η πργραμματισμένη ροή των τραγουδιών είχε αναγκαστικά …πάει περίπατο!), λένε τον “Kαθρέφτη” την “Αγρύπνια” και άλλα πολλά μαζί με την Ματούλα Ζαμάνη, την τραγουδίστρια που συνήθως εμφανίζεται μαζί του. Μετά από λίγο όμως να ‘σου ξανά μια ακόμα πιο δυνατή βροχή! Η ώρα ήταν 11 παρά και παρ’ όλη την έκκληση του κόσμου σταμάτησαν αναγκαστικά τη συναυλία για να μήν υπάρξουν τεχνικά προβλήματα.
Θανάσης Παπακωνσταντίνου, απτόητος εν μέσω …καταιγίδας!
Η βραδιά λοιπόν είχε πολλές και βροχερές εκπλήξεις. Η συναυλία της Κυριακής ματαιώθηκε, μάλλον για μεσοβδόμαδα (τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, τίποτα δεν είναι ακόμα σίγουρο). Η βροχή πάντως, ακόμη και αν ήταν απρόσμενη ήταν ευεργετική και άρεσε στον κόσμο! Δεν τους ενόχλησε, ούτε τους πτόησε. Και όπως λέει και ο Θανάσης Παπακωσταντίνου στο τραγούδι “Πεχλιβάνης” : “Αγέρα να ‘σαι τιμωρός να ‘σαι και παιχνιδιάρης και αν βαρεθεί η ψυχούλα μου να ‘ρθεις να μου την πάρεις“, έτσι έκανε και ο αγέρας στη πραγματικότητα, ήταν τιμωρός! Αλλά δεν ενόχλησε κανέναν…
Είτε λοιπόν αναβληθεί η βραδιά της Κυριακής για μεσοβδόμαδα είτε ακυρωθεί οριστικά, το Θεμιστόκλειο Φεστιβάλ άρχισε όσο δυναμικά μπορούσε και αξίζει να γίνει θεσμός στον Πειραιά!
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από τις δύο ημέρες του Φεστιβάλ
(φωτο: Μίνα Θεοχάρη)
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…