Ένα τραγούδι καλοκαιριού για το ανεκπλήρωτο άρλεκιν του Πάνου Σουρούνη με τίτλο “Τα κορίτσια του Αυγούστου”.
Οι ιστορίες των κοριτσιών του Αυγούστου μαζεύουν κάποιες λέξεις του Πάνου Σουρούνη και τις απλώνουν σαν ψάθες στην αμμουδιά της μουσικής του Πάνου Μουζουράκη που με την φωνή του τραγουδά τις μαγικές καρτ ποστάλ που μας χαρίζουν εκείνες κάθε καλοκαίρι.
Στο τέλος κάθε ιστορίας το μήνυμα είναι πάντα το ίδιο. Τα κορίτσια, το νησί και ο Αύγουστος έχουν κάτι κοινό. Ανήκουν στον εαυτό τους μόνο.
Μπορεί να μοιράζουν και να χαρίζουν το φως, την ζεστασιά, την μυρωδιά, την γεύση, το χάδι τους στον κάθε τυχερό γύρω τους, αλλά πάντα θα ανήκουν στον εαυτό τους.
Μουσική: Πάνος Μουζουράκης
Στίχοι: Πάνος Σουρούνης
Έπαιξαν οι μουσικοί:
Σπύρος Βρυώνης: Ηλ.Κιθάρα/Τσέλο
Πάνος Γεωργακόπουλος: Τύμπανα, Κρουστά
Διονύσης Κοκόλης: Τρομπέτα
Πάνος Μουζουράκης: Ακουστική Κιθάρα/ Ukulele
Ερωφίλη Παναγιωταρέα: Φλάουτο, Φωνητικά
Ορέστης Πλακίδης: Πλήκτρα
Δημήτρης Φροσύνης: Ηλ.Μπάσο
Σου φώναζα «έλα»
και μου πες «σε λίγο»
στρωνόταν το κύμα για σένα χαλί,
τον ήλιο κοιτούσα
το πως σε κοιτούσε
σαν να ‘σουν για κεινον
κρυμμένο νησί.
Τα κάστρα χαλούσες
τα έκανες άμμο
και εγώ τι να κάνω
που τα ‘χτιζα εμπρός
στα δυο σου τα πόδια
που ο ήλιος φιλούσε
και με τα φιλια του
σε πότιζε φως.
Πρωί σε ξυπνούσα
και συ μου γελούσες
αφήνω μια παύση
μέχρι να βρω
εκείνες τις λέξεις
που αν τις μπερδέψεις
αξίζει στο αυτι σου
να ´ρθω να τις πω.
Ψιθύρισα “έλα”
και μου πες “σε λίγο”
κρατούσα τον ήλιο
να μην σου κρυφτεί
στα δυο σου τα μάτια
μπροστά να βουτήξει
να ζήσει ένα θαύμα
ξανά στο νησί.
Κορίτσια του Αυγούστου,
λιγνό καλοκαίρι
μην πέφτεις αστέρι
πριν να ευχηθώ
σαν όστρακο θέλω
εκεί στο λαιμό της
να στέκομαι μέρες
να την φιλώ