Ένα καινούργιο τραγούδι του Πάνου Παπαϊωάννου σε μουσική και στίχους του Κώστα Καλδάρα, το οποίο αναφέρεται στην ξεχωριστή ομορφιά της Χαλκιδικής και τη μοναδικότητα της που την έφερε να γίνει σύνθημα στα χείλη όλων των Ελλήνων και των ξένων που την έχουν επισκεφθεί. Ένας ύμνος στη χαρά, στον έρωτα και την ξεγνοιασιά, που τόσο έχουμε ανάγκη. Όλη η Ελλάδα είναι ένα τραγούδι, είναι ένας τόπος που του περισσεύει ο ήλιος, η θάλασσα, οι όμορφες παραλίες, αλλά…. Σαν τη Χαλκιδική δεν έχει!
Μαζί με τον Πάνο Παπαϊωάννου για τη Χαλκιδική τραγούδησαν η Μαίρη Δούτση, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, η Νεφέλη Καλδάρα, ο Στάθης Παχίδης, η Τατιάνα Σεργιάδη και ο Γιάννης Σερβετάς.
Κάτω απ’ το δέντρο η σκηνή
κι ο κόσμος όλος η αυλή μας
αμμουδιά, καρπούζι και ρακή
οι δυό μας ουρανός και γη
Πέταξε τα ρούχα στη φωτιά
ο χρόνος να χαιδεύει το κορμί μας
κι όταν πέσει η νύχτα θα σ’ έχω αγκαλιά
σαν φεγγαροσταλιά
Στα γαλαζοπράσινα νερά
ο χρόνος ρίχνει τη βουτιά του
κι ότι μας βαραίνει αγάπη μου γλυκιά
θα μείνει στα βαθιά
Πάμε σε μια παραλιά
Κασσάνδρα, Άθω, Σιθωνία
κι ασ’ το κύμα να μας βρέχει
σαν τη Χαλκιδική δεν έχει