Ο Παντελής Κυραμαργιός έρχεται ξανά μέσα από τους στίχους του Διαμαντή Κορτέση και τη μουσική του Αντώνη Ζαχαράκη να μας υπενθυμίσει τις αξίες που έχουν χαθεί στην εποχή μας. Συγχρόνως μέσα από αυτό το νέο του τραγούδι και το υπέροχο animation βίντεο, μας αποκαλύπτει και τη λύση που πρέπει να ακολουθήσουμε και ίσως τότε…
Πιάνο – τρομπέτα: Αντιγόνη Αραμπατζόγλου
Βιολί: Άρης Συσκάκης
Φλάουτο: Στέλιος Αποστολάκης
Κιθάρες: Αργύρης Έξαρχος
Μπάσο – εμφώνιο: Αντώνης Ντακάκης
Τύμπανα: Αντώνης Ζαχαράκης
Ηχογράφηση – μίξη ήχου: Τάκης Αργυρίου
Επιμέλεια παραγωγής – ενορχήστρωση: Αντώνης Ζαχαράκης
Μη με ρωτάς το άδικο πως σβήνει
που ειν’ το φως σ’ αυτό που αναζητάς,
ξέρω να κρύβομαι καλά μες την προβειά μου
σημάδι μιας παλιότερης γενιάς.
Εγώ συνάμα νικητής και ηττημένος,
σε στίβο που δεν έτρεξε κανείς,
σε καρτερώ στο χέρι να υψώνεις
τα σύμβολα μιας νέας εποχής.
Και άφησε τους άλλους ν’ απορούν
Κρεμώντας τα δυο άρβυλα στους ώμους,
στενές οδούς να κάνεις λεωφόρους.
Να προχωράς εκεί που όλοι σταματούν.
Αν πάλι αντικρίσεις στα παράλια
ανθρώπινες ψυχές που αναζητούν,
στάλες απ’ τη χαμένη περηφάνια
γίνε πηγή και δώσε τους να πιουν.
Και η φωνή να γίνεις και η ασπίδα
γι’ αυτούς , που κάποιοι τόλμησαν να πουν
αλλιώτικους και διαφορετικούς
γυρίζοντας του κόσμου τη σελίδα.
Και ίσως τότε αντηχώντας η αγάπη
σε θάλασσες, σε γη και ουρανούς
να σβήσουμε τα σύνορα του χάρτη
να ενωθούμε σε παντοτινούς χορούς.