29/9/2010
Γράφει ο Θωμάς Μητσόπουλος
Φωτογράφηση: Νίκος Οικονόμου
www.musiccorner.gr
Συνεργάστηκαν για πρώτη φορά το 1993 στο ιστορικό Χάραμα της Καισαριανής. Συναντήθηκαν ξανά πέρυσι το Χειμώνα στο VOX στην Αθήνα και στη συνέχεια γύρισαν την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο στην καλοκαιρινή τους περιοδεία. Η Δήμητρα Γαλάνη και η Ελένη Τσαλιγοπούλου από την Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου μετακόμισαν για λίγες παραστάσεις στα βόρεια και συγκεκριμένα στη σκηνή του Stage, κλείνοντας ιδανικά το συναπάντημά τους με φόντο τον Λευκό Πύργο. Το Music Corner βρέθηκε στην πρεμιέρα τους την περασμένη Παρασκευή και σας μεταφέρει λίγο από το κλίμα της βραδιάς…
Το κοινό της Θεσσαλονίκης περίμενε εδώ και αρκετό καιρό αυτή τη συνάντηση μιας και το αρχικό πλάνο ήθελε τις δύο κυρίες να μοιράζονται τη σκηνή του stage το περασμένο Απρίλιο. Το κύμα όμως ολοκληρωτικής «μετανάστευσης» των Αθηναϊκών σχημάτων την περίοδο εκείνη στη Θεσσαλονίκη τις έκανε να αναβάλουν τις εμφανίσεις τους και να τις μεταφέρουν τον Σεπτέμβρη. Έτσι και έγινε.
Ο κόσμος γέμισε από πολύ νωρίς την φιλόξενη σκηνή του stage και αδημονούσε με παρατεταμένα χειροκροτήματα να υποδεχτεί τις δύο ερμηνεύτριες. Λίγο πριν από τις δώδεκα έκλεισαν τα φώτα και οι δύο κυρίες στάθηκαν αντικριστά πάνω στη σκηνή ξεκινώντας τον μουσικό τους διάλογο. Με το «Κανονικά» η Γαλάνη και με το «Τζιβαέρι» η Τσαλιγοπούλου ενώνουν τις φωνές τους και μπλέκουν με αριστοτεχνικό τρόπο τις λέξεις… Κανονικά, Σιγανά, Ταπεινά, Τυραννικά…
Τα «Παιδιά Των Δρόμων» και «Τα Χάρτινα» αμέσως μετά, με την καθοριστική συμβολή των Imam Baildi που συμμετέχουν δυναμικά στο πρόγραμμα, ολοκληρώνουν επιτυχημένα την κοινή έναρξη των δύο ερμηνευτριών και μας δίνουν μια γεύση για το τι θα επακολουθήσει στο υπόλοιπο του προγράμματος.
Οι ερμηνεύτριες αποχωρούν και στη σκηνή μένουν πια απόλυτοι πρωταγωνιστές οι Imam Baildi που κλέβουν την παράσταση με τους έντονους μιξαρισμένους ήχους τους σε παλιά ρεμπέτικα τραγούδια και τα πλούσια βαλκανικά ηχοχρώματα να κυριαρχούν στο παίξιμό τους.
Ακολουθούν τα προσωπικά μέρη των δύο ερμηνευτριών με επιλογές κυρίως από το πιο ποπ και ηλεκτρικό κομμάτι του πλούσιου ρεπερτορίου τους. Με εντυπωσιακή είσοδο με τον σπουδαίο Μανώλη Καραντίνη στο μπουζούκι και τους Imam Baildi να διατηρούν την ethnic ατμόσφαιρα, η Τσαλιγοπούλου επιλέγει να ανοίξει το πρόγραμμα της με μια ελαφρώς πειραγμένη εκτέλεση του ρεμπέτικου τραγουδιού που έκανε δεύτερη καριέρα με τη φωνή της, «τα παιδιά της γειτονιάς σου» για να συνεχίσει σε πιο ηλεκτρισμένο τοπίο χαρίζοντάς μας την «Θαλασσογραφία» του Διονύση Σαββόπουλου και μια σειρά αγαπημένα δικά της τραγούδια όπως οι «Χίλιες Σιωπές», το «Αλλάζει Κάθε Που Βραδιάζει» αλλά και τα πιο λαϊκά «Δεν Μας Συγχωρώ» και «Έλα Πάρε Μου Τη Λύπη». Με αρκετές υπερβολές και φωνητικές και σκηνικές ακροβασίες παραδίδει τη σκυτάλη στην Δήμητρα Γαλάνη που με τον έντονα επικοινωνιακό χαρακτήρα της και την ωριμότητα της φωνής κερδίζει το πιο δυνατό χειροκρότημα.
Τα τραγούδια από το πρόσφατο album της «Πίξελ» αποτελούν τον βασικό κορμό της σόλο εμφάνισής της καθώς τα beat και οι ηλεκτρικές κιθάρες κυριαρχούν στην «πειραγμένη» μορφή των «Ζω», «Δεν Είσαι Εδώ» και «Το Σ’ Αγαπώ Μπορεί». Ακολουθεί η πιο lounge εκδοχή στο «Χειροκρότημα» ενώ δεν λείπουν οι αυτοσχεδιασμοί και η αυθόρμητη επικοινωνία της με τους θαμώνες του μαγαζιού, οι οποίοι πραγματικά καθορίζουν την εξέλιξη του προγράμματός της. Το προσωπικό της μέρος ολοκληρώνεται με μια εξαιρετική ερμηνεία στα “Στερεότυπα” του Χρυσόστομου Μουράτογλου και της Λίνας Νικολακοπούλου. Το πάθος, η ένταση και η θεατρικότητά της ερμηνείας της είναι αυτά που καθηλώνουν το κοινό και φορτίζουν την ατμόσφαιρα.
Μετά από ένα μικρό διάλειμμα ακολουθεί το δεύτερο μέρος όπου το γλέντι ανάβει πια για τα καλά. Η εμφάνιση του Μανώλη Καραντίνη επί σκηνής είναι καταλυτική για να σημάνει την έναρξη για το λαϊκό μέρος της βραδιάς. Στιγμές “Χαράματος” αναβιώνουν και οι θεατές με το ζόρι κάθονται στις καρέκλες τους! Με περιρρέουσα την lounge ατμόσφαιρα στις εμπνευσμένες ενορχηστρώσεις απολαμβάνουμε τις δύο κυρίες σε τραγούδια κυρίως του Μανώλη Χιώτη αλλά και του Βασίλη Τσιτσάνη («Ηλιοβασιλέματα», «Δεν Θέλω Πια Να Ξαναρθείς», «Πάρε Το Δάκρυ Μου»), ενώ το εξαιρετικό αφιέρωμα στον Γιώργο Ζαμπέτα που ακολουθεί αποτελεί μια από τις δυνατές στιγμές της παράστασης.
Οι ρόλοι αλλάζουν και η Τσαλιγοπούλου ανακηρύσσεται σ’ αυτό το μέρος η απόλυτη πρωταγωνίστρια. Για ακόμη μια φορά αποδεικνύεται πως το λαϊκό τραγούδι είναι το δυνατό της χαρτί μιας και οι εκτεταμένες φωνητικές της επιδόσεις κερδίζουν τις εντυπώσεις. Χαρακτηριστικές είναι οι ερμηνείες της στον «Ταξιτζή» του Στράτου Διονυσίου αλλά και στο βαρύ λαϊκό «Απορώ».
Ακολουθούν μια σειρά από τραγούδια που ακούγονται κατά κόρον σε όλα τα λαϊκά προγράμματα και που καλό θα ήταν να αντικατασταθούν με άλλα τόσα σπουδαία τραγούδια του ίδιου κλίματος που μπορεί μεν να είναι λιγότερο δοκιμασμένα επί σκηνής ωστόσο τυγχάνουν εξίσου μεγάλης ανταπόκρισης από το κοινό που διψάει πια για το καινούριο. Πραγματικά δεν θα μου έλειπε να ξανακούσω τη βραδιά στο stage το κουρασμένο πια «Μερτικό μου απ’ τη χαρά» ή το χιλιοειπωμένο «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου». Παρ’ όλα αυτά ο κόσμος δείχνει να απολαμβάνει αυτά τα τραγούδια και η διασκέδαση καλά κρατεί…
Λίγο πριν το τέλος και ενώ το κέφι βρίσκεται στην κορύφωσή του ξεκινά ένα γοητευτικό ενορχηστρωτικό παιχνίδι με τον πολύ έξυπνο μουσικό διάλογο του μπουζουκιού του Καραντίνη με τα πνευστά των Imam Baildi στα «Ξημερώνει Και Βραδιάζει» και «Απόψε Στις Ακρογιαλιές» του Τσιτσάνη, να οδηγούν σε ένα πανηγυρικό κλείσιμο.
Το παρατεταμένο χειροκρότημα του κοινού θα ξαναφέρει και πάλι στη σκηνή τις δύο κυρίες οι οποίες, κατεβάζοντας τους τόνους, θα μας καληνυχτίσουν με το υπέροχο τραγούδι του Νίκου Πορτοκάλογλου «Να με προσέχεις». Άλλη μια επιτυχημένη πρεμιέρα έλαβε τέλος και η μουσική έκανε και πάλι το θαύμα της…
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες από τη πρεμιέρα
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…