Γράφει ο Τάσος Κριτσιώλης

«Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν μια πανέμορφη πόλη, που οι φιλόξενοι κι ανοιχτόκαρδοι κάτοικοί της λάτρευαν τη μουσική. Έτσι λοιπόν, για πολλά – πολλά χρόνια κάθε Σεπτέμβριο, πλημμύριζε από μελωδίες που έγραψαν μεγάλη ιστορία»…

Κάπως έτσι θα μπορούσε ν’ αρχίζει ένα «παραμύθι», αναφερόμενο στο Φεστιβάλ τραγουδιού της Θεσσαλονίκης. Μα, μήπως κάτι τέτοιο δεν ήταν; Από το 1962 και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’80, η πρωτεύουσα της Μακεδονίας μόλις ξεκινούσε ο Σεπτέμβριος έβαζε τα καλά της, για να υποδεχτεί τους εκλεκτούς καλεσμένους της από το χώρο της μουσικής. Τα βλέμματα όλης της φιλόμουσης Ελλάδας, στρέφονταν στο «Αλεξάνδρειο Μέλαθρο», για πολλά χρόνια τόπο διεξαγωγής του Φεστιβάλ.

Κάθε 15 ημέρες λοιπόν, θα γυρίζουμε το ρολόι του χρόνου σ’ εκείνες τις αξέχαστες εποχές, παρουσιάζοντας χρόνο με το χρόνο τα τραγούδια, τους δημιουργούς και τους ερμηνευτές που γράψανε τη δική τους ξεχωριστή ιστορία στο θεσμό. Όλα αυτά, μαζί με διάφορα παραλειπόμενα, εντός κι εκτός σκηνής…

 ———————————————————– 

1969: Άνθρωποι στο φεγγάρι, «Πικρό παράπονο» στο τραγούδι…

Το 1969, μένει για πάντα στην ιστορία της ανθρωπότητας χάρη στο Νιλ Άρμστρονγκ. Ο Αμερικανός αστροναύτης, τον Ιούλιο γίνεται ο πρώτος άνθρωπος που πατά στο φεγγάρι, πραγματοποιώντας ένα όνειρο αιώνων που φάνταζε άπιαστο και απραγματοποίητο. Όσο για την Ελλάδα, ο ήλιος και το φεγγάρι παραμένουν κρυμμένα μπροστά στη βαριά σκιά που ρίχνει πάνω τους η χούντα των επίορκων αξιωματικών του στρατού…

Μέσα σε όλα αυτά, στις 17, 18 και 19 Σεπτεμβρίου 1969 λαμβάνει χώρα το όγδοο Φεστιβάλ Ελαφρού Τραγουδιού στη Θεσσαλονίκη και πάλι υπό την αιγίδα της ΔΕΘ. Υποβλήθηκαν περίπου χίλια (!!) τραγούδια, από τα οποία επελέγησαν τα 20 που διαγωνίστηκαν τις πρώτες δύο βραδιές, ώστε να ξεχωρίσουν τα δέκα επικρατέστερα.

festival_thessalonikis_afierwma_2015_12_001

Εκείνη τη χρονιά, στη «νύφη του Θερμαϊκού» ανέβηκαν για τη διοργάνωση οι «συνήθεις ύποπτοι» του ελαφρού τραγουδιού (Κλειώ Δενάρδου, Γιάννης Βογιατζής, Άντζελα Ζήλια, Καίτη Μπελίντα, Νινή Ζαχά κ.α.), αλλά και κάποιοι εκπρόσωποι του «ποπ-μοντέρνου» είδους, όπως ο Τέρης Χρυσός, η Τάμμυ και ο Πασχάλης…

Δε μπορούμε να πούμε ότι και αυτή η χρονιά η ποιότητα των διαγωνιζόμενων κομματιών κυμάνθηκε σε υψηλό επίπεδο. Ήτανε φανερό ότι το Φεστιβάλ περνούσε μια περίοδο κάμψης και ύφεσης και χρειαζόταν μια «τονωτική ένεση»…

Όσον αφορά τα βραβεία, η ψήφος του κοινού έδωσε το πρώτο στο «Πικρό παράπονο» του Αλέκου Σπάθη, το οποίο ερμηνεύθηκε από τους Πάνο Κόκκινο και Τώνη Στρατή, που είχε κερδίσει και το 1968 με «Το καλοκαίρι εκείνο». Αμφότεροι, κέρδισαν από κοινού και το βραβείο καλύτερης ανδρικής ερμηνείας, καθώς ισοβάθμησαν στην προτίμηση του κόσμου.

festival_thessalonikis_afierwma_2015_12_002_kokkinos

Τη δεύτερη θέση, κατέλαβε ένα τραγούδι που έγινε πασίγνωστο με την ερμηνεία του δημιουργού του. Ο λόγος για το «Εκείνη», που έγραψε ο Τόλης Βοσκόπουλος σε στίχους Ηλία Λυμπερόπουλου και σχεδόν αμέσως ο ίδιος το έκανε μεγάλη επιτυχία. Πάντως, στο Αλεξάνδρειο ακούστηκε από το Γιάννη Βογιατζή και τον Πάνο Κόκκινο, σε μια πολύ διαφορετική εκτέλεση κι ενορχήστρωση από την αντίστοιχη (πιο λαϊκή)του Βοσκόπουλου…

Το τρίτο βραβείο κέρδισε το «Θα πάρω το άλλο τρένο» του Σάκη Παπανικολάου, που ερμήνευσαν ο ίδιος και ο Γιάννης Πετρόπουλος, ενώ την τέταρτη θέση πήρε το «Μίλησε λίγο» του Γιώργου Χατζηνάσιου, σε στίχους Νίκου Ελληναίου. Το τραγούδησαν ο Κωστής Χρήστου και ο Πασχάλης, ο οποίος έτσι έκανε την πρώτη «σόλο» εμφάνισή του, χωρίς τους Olympians μέσα από τους οποίους είχε γίνει γνωστός κι αγαπητός…

Η Λίτσα Σακελλαρίου κατέκτησε το βραβείο καλύτερης γυναικείας ερμηνείας για τα «Φεύγω» και «Σκέψου», ενώ το αντίστοιχο καλύτερης ενορχήστρωσης δόθηκε στον Αλέκο Γεωργιάδη…

———–

*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here