Γράφει η Μάρω Παναγή
Φωτογραφίες: Μάρω Παναγή
Την Παρασκευή 8 Σεπτέμβρη στο Βεάκειο θέατρο Πειραιά, με θέα τη θάλασσα, τα φωτισμένα νότια προάστια και τη σβησμένη πανσέληνο, συνέβη μια γιορτή. Η Ματούλα Ζαμάνη και η παρέα της, μας προσκάλεσαν να αποχαιρετήσουμε μαζί το καλοκαίρι όπως του πρέπει. Με διονυσιακή έκσταση, ερωτοχτυπημένα τραγούδια από αγαπημένα νησιά και αλλιώτικες μουσικές.
Τη συναυλία άνοιξε ένα απρόσμενο performance, μια αφήγηση μιας ιστορίας και τραγούδι που άγγιζε τόνους όπερας. Η βραδιά υποσχέθηκε πως θα είναι μοναδική…
Στη σκηνή βγήκε η Ματούλα με μεγάλο όπως πάντα χαμόγελο και συνοδευόμενη από τους πιστούς σωματοφύλακες της: Κωστής Χριστοδούλου στα πλήκτρα, Κώστας Νικολόπουλος στις κιθάρες, Θάνος Καζαντζής στα τύμπανα, Γιάννης Κονταράτος στο βιολί και Ηλίας Ρότσιας στο μπάσο. Μουσική σύμπραξη με ιδιαίτερες ενορχηστρώσεις που πλέκουν το παραδοσιακό με το έντεχνο στοιχείο. Και κάπου εκεί βρίσκουν χώρο γρίφοι από τη Βάλια Κάλντα, τσιγγάνικες φούστες, παραμύθια. Μόνο σε συναυλία της Ματούλας θα ακούσει κανείς παλιά ρεμπέτικα, όπως «τα παιδιά της γειτονιάς σου», Ξυλούρη, retro μονολόγους από ταινίες και διασκευές που θυμίζουν τα 80s. Πέρα, όμως, από αυτές τις εκπλήξεις υπήρχαν και οι γνωστές μελωδίες του Θανάση Παπακωνσταντίνου που μιλούν για ‘σένα και τρυγούν το κάλλος, αλλά και τα προσωπικά τραγούδια της, παλιά και καινούργια. Τραγούδια που γράφτηκαν σε διάσπαρτα μέρη, από τη Νορβηγία μέχρι την Ικαρία, που εξομολογούνται, μετανιώνουν, ζητούν και αγκαλιάζουν.
Θέλει να τραγουδά με ανθρώπους που εκτιμά, με φίλους. Μαζί της, λοιπόν, ήταν η Μάγδα Βαρούχα, ο Εισβολέας και ο Νίκος Φάκαρος με την ικαριώτικη παρέα του.
Η Μάγδα Βαρούχα με τη ζεστή και γεμάτη φωνή της συγκίνησε ερμηνεύοντας το τραγούδι «Δεν είμαι άλλος» αλλά και κομμάτια από τον ανερχόμενο πρώτο της δίσκο.
Την αισθαντική ατμόσφαιρα που δημιούργησε η νεαρή καλλιτέχνιδα διαδέχθηκε λίγο αργότερα ο ξεσηκωτικός Εισβολέας. Ερμήνευσε, μαζί με τη Ματούλα, τη “Μπανιστηρτζού”, ένα καινούργιο κομμάτι αλλά και δικές του επιτυχίες. Από έντεχνο σε χιπ χοπ και ραπ, από σάμπα σε παραδοσιακά!
Όταν ο Νίκος Φάκαρος και η μπάντα του βγήκαν στη σκηνή, ακολούθησε πανδαιμόνιο. Ο κόσμος ανέβηκε επάνω, έστησε πανηγύρι και χόρευε σε ικαριώτικους ρυθμούς. Το δαιμόνιο βιολί του Φάκαρου και το κέφι του κόσμου έφτιαξαν την πιο αληθινή γιορτή. Η απελευθέρωση που ήρθε με τον χορό προετοίμασε και το φινάλε της βραδιάς.
Όλοι μαζί, κοινό και μουσικοί σε απόσταση λιγότερη του ενός μέτρου να τραγουδούν «άμοιρη ψυχή μην ξεγελαστείς». Να αφεθείς στα γλυκά σεπτεμβριανά βράδια που σε βρίσκουν να χορεύεις και να γελάς με αγνώστους, να τεντώνεις το αυτί όταν οι χορδές στριγκλίζουν, να αφήνεις την ανατριχίλα να λέει ευχαριστώ…
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…