Το μουσικό σχήμα «Σωτήρης & Βασιλική» πριν τέσσερις μήνες κυκλοφόρησε το πρώτο τραγούδι του, «Παραδησιακό» και από την πρώτη στιγμή καταλάβαμε ότι δεν πρόκειται για άλλο ένα μουσικό σχήμα, αλλά για μια δυνατή μουσική είσοδο καλλιτεχνών με αγάπη, γνώση, ενθουσιασμό, υψηλή αισθητική και πολύ μεγάλη διάθεση να προσφέρουν όμορφα τραγούδια. Ο τρόπος που το κοινό το αγκάλιασε είναι η απόδειξη.
Έτσι το μουσικό σχήμα «Σωτήρης & Βασιλική», επανέρχεται δισκογραφικά με το δεύτερο τραγούδι του για το 2022, με τον τίτλο «Ενετικό κάστρο». Μια μαγική, ονειρική μπαλάντα που θα συντροφεύσει τις καλοκαιρινές μας στιγμές και όχι μόνο.
Οι ιδιαίτεροι στίχοι του Δημήτρη Σολδάτου, αγκαλιά με την αισθαντική μουσική και την τρυφερή ερμηνεία του Σωτήρη Παπαστάμου, με συνταξιδιώτες κιθάρες και φυσαρμόνικες, μας προτείνουν να αφεθούμε για λίγα λεπτά στον προκλητικό ερωτισμό αυτού του πανέμορφου τραγουδιού. Την δημιουργία αυτή ολοκληρώνουν ένα γεμάτο κίνηση και φαντασία Lyric Video και ένας πρωτότυπος, καθηλωτικός πίνακας της ζωγράφου Αργυρούλας Σίμου, που ντύνει το εξώφυλλο του single.
Φαίνεται να επιλέγουν πολύ προσεκτικά τους στίχους των τραγουδιών τους και για αυτό μας λένε:
«Το τραγούδι θέλει στίχο. Καλό στίχο. Που να έχει σάρκα, αίμα, βλέμμα, χείλη… Η μουσική είναι ο δρόμος που φτιάχνει ο συνθέτης, για να μπορέσουν οι στίχοι, αγκαλιά με την ψυχή του ερμηνευτή, να συναντήσουν τους ακροατές, για να μοιραστούν τη μαγεία της τέχνης».
To «Ενετικό κάστρο» κυκλοφορεί ψηφιακά από το Ogdoo Music Group.
Στο Ενετικό το κάστρο πρόβαλες γυμνή σαν άστρο
κι έλαμψες σαν τα μαχαίρια τα Σαρακηνά.
Αναβόσβηνε ο φάρος
κι εγώ ήμουνα κουρσάρος από τα παλιά τα χρόνια
τα αλαργινά.
Είχες δυο φτερά από αλάτι και τον ζέφυρο στην πλάτη
και χρυσόσκονη ήταν φως μου η άμμος του γιαλού.
Δυό τρικάταρτα για στήθια, ορθωμένα σαν αλήθεια
κι είχε το κορμί σου φρέσκια γεύση του πηλού.
Στο Ενετικό το κάστρο άσπρο το σκοτάδι άσπρο
έβαφε σαν τον ασβέστη τα παλιά τειχιά.
Και λουσμένη στον αφρό μου
ξύπνησες μες στ’ όνειρό μου
πόθους αλυσοδεμένους κι άγρια στοιχειά.
Στων χειλιών σου τις ρουφήχτρες
ηδονών καθοδηγήτρες
βυθιστήκαμε και πάμε
κάτω στο βυθό.
Κι όπως ήσουν στο πλευρό μου
χάθηκες μες στ’ όνειρό μου.
Αύριο να έρθεις πάλι
που θα κοιμηθώ.