Γράφει η Κάλλια Βαβουλιώτη
Το Σάββατο, μας αποχαιρέτισε o Chuck Berry, ο οποίος βρέθηκε αναίσθητος στο διαμέρισμα του. Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους του ροκ εντ ρολ και της μπλουζ και έφυγε σε ηλικία 90 ετών.
Ο Chuck Berry, γεννήθηκε το 1926 στο Saint Louis του Μιζούρι, υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους δεξιοτέχνες κιθαρίστες, τραγουδοποιός και τραγουδιστής με πολλαπλές διακρίσεις όπως βραβεία Γκράμι, πολικό μουσικό βραβείο κ.α.
Ο Chuck Berry , ανήσυχος άνθρωπος και πνεύμα πράγμα που φαίνεται τόσο από τον βίο όσο και από τα (επιτυχημένα) κομμάτια του, ήταν το τέταρτο παιδί μίας oχταμελούς οικογένειας. Ο πατέρας του ήταν ιερέας ενώ η μητέρα του διευθύντρια σχολείου. Σε ηλικία δεκαοχτώ ετών συνελήφθη για ληστεία που διέπραξε στο Κάνσας και αποφυλακίστηκε στα εικοσιένα του. Η πρώτη επαφή με την μουσική έγινε στο γυμνάσιο όπου ουσιαστικά έκανε και το πρώτο του live ενώ ήδη έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε από παιδί. Mετά την αποφυλακισή, παντρεύτηκε και απέκτησε μία κόρη και εργάστηκε για λίγο σε ένα εργοστάσιο αυτοκινήτων μέχρι που ήρθε σε επαφή με τον Muddy Waters, ο οποίος τον προέτρεψε να απευθυνθεί στον Leonard Chess που είχε δική του δισκογραφική εταιρία. μέσα από τραγούδια Nat King Cole και του Muddy Waters.
Μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 1950, ο Berry ήταν ένας καθιερωμένος σταρ, με μία αξιόλογη καριέρα, πολλές live εμφανίσεις στο ενεργητικό του και πολλές περιοδείες, ενώ συγχρόνως είχε φτιάξει το δικό του νυχτερινό κέντρο το “Berry Club Bandstand”. Ο πρώτος δίσκος που κυκλοφόρησε από την Chess Records ήταν το Maybellene (1955) ο οποίος μέχρι το τέλος του 1955 είχε πουλήσει πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα! Aν υπάρχει κάτι το οποίο μπορεί να αποδοθεί επίσης μετά βεβαιότητος στον Chuck Berry, είναι το ταλέντο του να πιάνει πάντα τον παλμό της κοινωνίας και να γράφει στίχους νεανικούς, ζωντανούς και έντονους που την εξέφραζαν τόσο για ζητήματα συναισθημάτων όσο και κοινωνικοπολιτικής κατάστασης.
Mερικά από τα πιο γνωστά του κομμάτια αποτελούν το «Johnny Be good», «Roll over Beethoven», «You can’t catch me», «Reelin and rockin’», «Little queenie», «Riding along in my automobile», «You never can tell» κ.α.
Toν Ιανουάριο του 1962 ο Berry καταδικάζεται σε τρία χρόνια φυλάκισης για αδικήματα ηθών. Κατηγορήθηκε ,ότι μετέφερε μία δεκατετράχρονη σερβιτόρα από μία πολιτεία σε άλλη με ανήθικους σκοπούς – μία υπόθεση που ουσιαστικά φάνηκε για trafficking. Εξέτισε ενάμισι χρόνο. Η καταδίκη του καλλιτέχνη προσλήφθηκε σαν προειδοποίηση προς τους Αφροαμερικανούς καλλιτέχνες –καθότι όλοι οι ένορκοι ήταν λευκοί. Μετά την αποφυλάκιση του, συνέχισε την πορεία του στην μουσική με την επιτυχία του «My Ding a ling» που ηχογραφήθηκε το 1972.
Τα προβλήματα με τον νόμο δεν έληξαν παρά την μεγάλη επιτυχία των τραγουδιών του, καθότι το 1979 μετά από πολλά live shows και την αύξηση των κερδών του Berry να έχει ανέβει κατακόρυφα, η απληστία του –κατά πως χαρακτηρίζεται και από άλλους συναδέλφους του μουσικούς– τον οδήγησε στην καταδίκη για φοροδιαφυγή.
O Βerry θα μείνει για πάντα ένας αέναος και σαρκαστικός έφηβος, που ήξερε να παλμογραφεί την νεότητα στα κομμάτια του, άπιαστος όσο και ένα δροσερό αεράκι όπως αναφέρει και στο κομμάτι του “You can’t catch me”. Αποτέλεσε έμπνευση για πολλές βρετανικές μπάντες όπως οι Beatles και οι Rolling Stones, οι Animals και οι Kinks ενώ ο τελευταίος δίσκος εν ονόματι «Chuck» που ηχογραφούσε πρόσφατα σε ηλικία 90 ετών αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στον χρόνο…
