20/5/2014
Γράφει η Κατερίνα Γεωργίου
Φωτογράφηση: Σπύρος Σταυρόπουλος
www.musiccorner.gr
Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος μάς τίμησαν με την παρουσία τους οι Pink Martini και μας έδωσαν την ευκαιρία να τους απολαύσουμε, όχι σε μία αλλά σε δύο παραστάσεις, στις 16 & 17 Μαΐου. Ανυπόμονοι όπως είμαστε προτιμήσαμε να πάμε στην πρώτη κιόλας, ημέρα Παρασκευή. Η αλήθεια είναι πως το δωδεκαμελές συγκρότημα από το Πόρτλαντ θα εμφανιζόταν πάλι με την επίσημη “φωνή” του, την China Forbes, μετά την ανακοίνωση της αποχής της –για λόγους υγείας- το 2011 και την προσωρινή αντικατάστασή της από την Storm Large και θέλαμε να την ακούσουμε ξεκούραστη..
Φέτος σε κλειστό χώρο και συγκεκριμένα στο Gazi Hall της Ιεράς Οδού, κατάμεστο από κόσμο, όπως ήταν αναμενόμενο. Η σύγκριση με τις εμφανίσεις τους στο Θέατρο Λυκαβηττού τα προηγούμενα χρόνια ήταν αναπόφευκτη, κυρίως λόγω της ακουστικής του χώρου. Ένας συνεχόμενος θόρυβος από ομιλίες και ψίθυρους αποτελούσε κάτι που στο Θέατρο δεν μπορούσε να γίνει αντιληπτό, πόσο μάλλον ενοχλητικό. Τουλάχιστον η φωνή της China Forbes είναι τέτοια που αυτομάτως όλοι οι άλλοι ήχοι αποκλείονται. Μια China Forbes που, μετά από επέμβαση στις φωνητικές χορδές, θα λέγαμε πως επέστρεψε καλύτερή από ποτέ!
Σβήνουν τα φώτα και ακούμε ένα γνωστό intro.. δεν είναι άλλο από το “Never stop falling in love”. Κοιτάζω το ρολόι μου.. 21.40, άργησαν λίγο αλλά χαλάλι τους! Ακολούθησαν γνωστά και πολυτραγουδισμένα όπως “Je ne veux pas travailler”, “Bossa nova”, “Donde estas Yolanda”, και τα τραγούδια – αναπαράσταση ερωτικού καυγά “And then you’re gone” & “But now I’m back”. Η συνέχεια είχε το κλασσικό “Amado mio” για να ρομαντζάρουμε και λίγο, ένεκα της πανσελήνου της Τετάρτης που άφησε λίγα κατάλοιπα, “Anna (el negro zumbon)” για να ανεβούμε και “Üsküdar’a Gideriken” για να χορέψουμε σε ρυθμούς ανατολίτικους… “Lilly comes when you stop to call her, Lilly runs when you look away” μας ενημερώνουν, καθώς και “Hey Eugene” σε μία Ευγενία με όχι και τόσο καλή μνήμη!
Οι “groupies” σίγουρα ξέρουν ποιό τραγούδι δε λείπει ποτέ από το playlist της εμφάνισής τους στην Αθήνα και να που ήρθε η ώρα του! “Τα παιδιά του Πειραιά”, με συμμετοχή και του Saori Yuki, και άρτια ελληνική προφορά δημιουργεί πάντα ένα αίσθημα υπερηφάνιας, εθνικής θα έλεγα, απέναντι σε κάποιον που τουλάχιστον μπήκε στον κόπο να μάθει τον κάθε στίχο, δίχως ούτε ένα λάθος! Και για το τέλος, φυσικά, το “Que sera sera” μήπως και συνειδητοποιήσουμε πως η ζωή είναι απλή, αρκεί να παίζουμε με ό,τι χαρτί μας έρθει και.. whatever will be, will be… Τέλος. Τι;; Τέλος;;; Από τώρα;;;; Το χειροκρότημα και οι φωνές του κοινού είναι αρκετές ώστε να το ξανασκεφτούν και να μας χαρίσουν ένα τραγούδι ακόμη για να απογειωθεί η βραδιά (και να πάμε αλλού για χορό γιατί ούτε 12 δεν πήγε..), και ποιο άλλο θα μπορούσε να είναι από το “Brazil”;; Τώρα τέλος.-
Απολογισμός της βραδιάς… Η China Forbes εμφανώς ανανεωμένη και ευτυχής που γύρισε επιτέλους στη θέση της, με φωνή που μόνο ότι απείχε τόσο καιρό δεν άφηνε να εννοηθεί. Προσωπικά αναπόλησα και λίγο το ταμπεραμέντο της Storm Large επί σκηνής που ξεσήκωνε τους πάντες με τη ζωηρή παρουσία της πάνω αλλά και κάτω από αυτή. Μπήκα και στη διαδικασία να συγκρίνω το “πέρυσι” στο Λυκαβηττό με το “φέτος” στο Γκάζι και να κερδίσει το πρώτο. Αλλά πέρα απ’ όλα, αυτό που σκεφτόμουν στην έξοδο από το Gazi Hall είναι την επόμενη φορά που θα τους απολαύσω, σε όποια γωνιά της Αθήνας και αν κανονιστεί αυτή η συνάντηση…
Εις το επανιδείν λοιπόν!!
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live…
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…