Ένα τραγούδι ενηλικίωσης, εσωτερικού ταξιδιού και αυτογνωσίας μέσα σε ένα κόσμο πολύπλοκο που αλλάζει διαρκώς και όχι πάντα προς το καλύτερο. Ο άνθρωπος στέκει με αμφιβολία στα πολλά σταυροδρόμια του βίου του, διστακτικός και μπερδεμένος για τον δρόμο που πρέπει να διαλέξει. Κομμάτι μιας κοινωνίας φοβικής και εγωκεντρικής, παλεύει κόντρα στα εμπόδια που βρίσκει στο διάβα του μα και ενάντια στους δικούς του δαίμονες και τα αδιέξοδα. Ο άνθρωπος νιώθει αδύναμος στις εναλλαγές των εποχών της ζωής του, και στη φθορά που συντελεί πάνω του ο παντοδύναμος χρόνος. Για αυτό θα αναζητά πάντα την λύτρωση του, την χαμένη του αθωότητα, την πηγή με το αθάνατο νερό που θα του χαρίσει την αιώνια νιότη.
Το “Αθάνατο Νερό” έχει ιδιαίτερη αξία για μένα γιατί είναι το πιο παλιό τραγούδι που έχω γράψει και περιέχει σκέψεις αναζητήσεις και ρομαντικά στοιχεία από τα νεανικά μου χρόνια.
“Μια εποχή, όλα είναι μια εποχή που τελειώνει μια στιγμή, και σ’ αφήνει σκεφτικό
Το ομολογώ, στον κυκλώνα που πετώ το αθάνατο νερό αν υπάρχει θα το κλέψω
θα το κλέψω να λουστώ, κάθε εποχή να προσπερνώ, να προσπερνώ”
Βασίλης Πάντσιος
Το νέο άλμπουμ του Βασίλη Πάντσιου “Αυτός ο πλανήτης κατοικείται” κυκλοφορεί ψηφιακά από την In Real Time Records! Σε δύο τραγούδια συμμετέχουν φιλικά οι Coda Project και η Μικαέλα Δαρμάνη.
Ήτανε στην αρχή τα πράγματα μυστήρια
και στένευε ο κλοιός τριγύρω μου μεγάλος,
φούσκωνε και ξεφούσκωνε κοντά μου η παλίρροια
κι ο εαυτός μου νόμιζα, πως ήταν κάποιος άλλος.
Έπειτα στα ξαφνικά σταμάτησαν τα πάντα
και μια γαληνή εξωτική σηκώθηκε ψηλά
Μα μια γριά τσιγγάνα μου’ χε πει στα σοβαρά,
μην τους πιστεύεις τους καιρούς, θα ’ρθει πάλι το κρύο
Μια εποχή, όλα είναι μια εποχή
που τελειώνει μια στιγμή, και σ’ αφήνει σκεφτικό
Το ομολογώ, στον κυκλώνα που πετώ
το αθάνατο νερό αν υπάρχει θα το κλέψω
θα το κλέψω να λουστώ,
κάθε εποχή να προσπερνώ, να προσπερνώ
Πήρα πινέλο και μπογιές και μουσαμά
μα σκέφτηκα μετά για ποιον να ζωγραφίσω
Το δόλιο το ταλέντο μου δεν φτάνει μακριά
και πια δεν ξέρω προς τα πού, μου πάει να προχωρήσω
Όμως έχω μάθει πια να δραπετεύω στο λεπτό
και να γλιστράω ανάμεσα σε κάθε παιχνίδι
Πολλοί με κυνηγήσανε μα ειμ’ αερικό
και τώρα πια οπλοφορώ σε κάθε μου ταξίδι.