«Ο έρωτας πρωταγωνιστεί στη ζωή και στο τραγούδι», όπως και στο νέο CD του Γιάννη Πλούταρχου «Ο,τι γεννιέται στην ψυχή». Ο τραγουδιστής μιλάει για τα «χαστούκια που έχει φάει» και λέει «όχι» στη συμμετοχή του σε τάλεντ σόου και στο «ξεπούλημα
«Ο,τι γεννιέται στην ψυχή» είναι αυτό που αξίζει τον κόπο, λέει ο Γιάννης Πλούταρχος! Το πιστεύει ακράδαντα αυτό και για τον λόγο αυτό το έβαλε και τίτλο στη νέα δισκογραφική του δουλειά που κυκλοφόρησε τις ημέρες αυτές... Συναντηθήκαμε με αφορμή τo νέο του CD και τις εμφανίσεις του στο κέντρο «Πολιτεία» της Θεσσαλονίκης, αλλά το βάρος της συζήτησής μας δόθηκε στον έρωτα, στα... δεινά του, στον... πλούτο του και στις περιπέτειές του! Ο δημοφιλής τραγουδιστής αποδέχτηκε την πρόταση που του έκανα να μιλήσουμε περί έρωτος και... άλλων δαιμονίων, «πατώντας» πάνω στους στίχους των νέων του τραγουδιών. Ο Γιάννης Πλούταρχος παραδέχεται ότι έχει... φάει χαστούκια από αυτόν, ενώ δηλώνει ευτυχής που χει βρει το άλλο του μισό στο πρόσωπο της συντρόφου-ζωής του Μαρίας που του χάρισε τα τέσσερα παιδιά του που λατρεύει...
«Τρελάθηκες, καρδιά μου, ξαφνικά» ο τίτλος ενός από τα νέα σου τραγούδια! Είναι ωραία όταν μπαίνει ξαφνικά ο έρωτας στη ζωή μας και... τρελαίνεται η καρδιά! Ταράζονται τα... νερά!
Ταράζονται τα... νερά, όπως το λες, ανανεωνόμαστε, νιώθουμε σαν να ξαναγεννιόμαστε!
Ο έρωτας είναι ζωοποιός και είναι ό,τι σημαντικότερο στη ζωή. Πώς να μην τον υμνήσουμε, λοιπόν, μέσα από τραγούδια-καρδιάς; Του αξίζει το δίχως άλλο.
«Μη μιλάτε για εκείνη», ο τίτλος άλλου κομματιού. Εχουμε εδώ την άλλη πλευρά που... τρελαίνεται η καρδιά! Οταν πια έχει επέλθει χωρισμός, προσπαθείς να σβήσεις όσα πέρασες και οι αναμνήσεις γυρίζουν και πονάνε. «Στην παρέα προχθές, γι αυτή μου μιλήσατε, πως περνάει με άλλον μου λέτε τα βράδια. Σ ό,τι άφησα πίσω, ξανά με γυρίσατε και στα μάτια μου πέφτουν, πέφτουν πάλι σκοτάδια». Θέλει δύναμη να ρίξεις φως στα... σκοτάδια και να προχωρήσεις μπροστά. Γιάννη;
- Θέλει πολλή δύναμη, θέλει πυγμή, θέλει κότσια για να φύγεις από τα... σκοτάδια και να οδηγηθείς ξανά στο φως! Πονάει πολύ ο χωρισμός, σε κάνει τρωτό, αδύναμο, μα πρέπει να βρεις τη δύναμη να σταθείς και πάλι στα πόδια σου, να κοιτάξεις μπροστά. Η ζωή συνεχίζεται κι ας μην το πιστεύεις εκείνη την ώρα. Συνεχίζεται και οι πληγές που πονάνε γιατρεύονται!
Αρκεί να το θέλεις, να το παλέψεις, αλλιώς δεν θα συμβεί ποτέ.
«Εγώ που ήμουνα καιρό ψυχή χωρίς ελπίδα, σ' έναν παράδεισο ανοιχτό, με τα φτερά σου πήγα». Μας δίνει φτερά ο έρωτας, για να βλέπεις τα πάντα με αισιοδοξία μεγάλη
Πράγματι! Είναι υπέροχο αυτό το συναίσθημα να χεις φτερά - τα φτερά που σου δίνει η αγάπη. Εκεί που αισθάνεσαι βαρύς κι η ελπίδα να... πετάξεις μικραίνει, έρχονται τα φτερά του έρωτα και σου δίνουν νέα ώθηση για καινούργια δυνατά «ταξίδια».
Στο «Σάββατο και Κυριακή» η ελπίδα γίνεται κομμάτια ή να πω καλύτερα χίλια κομμάτια για να κρατήσω κάτι από τους στίχους. «Βλέπω την αγάπη μας χιλιοκομματιασμένη /Καθόμαστε απέναντι με πλάτη γυρισμένη και οι δυο απευθυνόμαστε, σε άλλον να μας λύσει όσα μας ενώνανε στα δυο να χωρίσει». Θέλει δύναμη να αντέχεις μια αγάπη δυνατή να γίνεται χίλια κομμάτια; Ολα έχουν τελικά ημερομηνία λήξης;
Είναι άγριο να βλέπεις τον άνθρωπο που επέλεξες-αγάπησες-πίστεψες να γίνεται ο απέναντι με τον οποίο αναγκάζεσαι να μοιράσεις όσα έφτιαξες μαζί του - υλικά αγαθά που τελικά δεν σημαίνουν τίποτα. Οταν η ίδια η αγάπη γίνεται χίλια κομμάτια και τελειώνει το όνειρο, τα συναισθήματα είναι πολύ άσχημα...
Στο «Αλλο μου μισό» παίζει ο στίχος «Δεν θέλω άλλο παραμύθι στη ζωή μου, να αργοσβήνω και να λέω ότι ζω, μ ένα βλέμμα σου ηρέμησε η ψυχή μου, βρήκα επιτέλους το άλλο μου μισό». Το να βρεις το άλλο σου μισό θέλει κόπο! Να το κρατήσεις το άλλο σου μισό όμως θέλει δουλειά και συνεχές νοιάξιμο...
Είναι πολύ δύσκολο να το βρεις το άλλο σου μισό και ακόμα δυσκολότερο να το κρατήσεις, να παλέψεις, να το έχεις δίπλα σου. Τίποτα δεν είναι κεκτημένο, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Μπορεί να χεις κερδίσει τη... νίκη να βρεις το άλλο μισό, αλλά άμα δεν δουλέψεις τη σχέση είναι εύκολο να το χάσεις και είναι πολύ μεγάλος πόνος αυτός.
Φωτιά μες στο ποτήρι μου, θα ρίξω και θα πιω, να κάψω ό,τι σκέφτομαι και σε κρατάει εδώ. Φωτιά μες στο ποτήρι μου /θα ρίξω και θα πιω, να κάψω τη μορφή σου να μην την ξαναδώ». Θα πέφτει το μαγαζί φαντάζομαι μ αυτό το τραγούδι...
Κανονικά! [γέλια] Οταν αγαπάς παράφορα και έχεις χωρίσει είναι φορές που δεν το αντέχεις, που «τρελαίνεσαι» και ψάχνεις να πνίξεις τον πόνο σου στο πιοτό-εξ ου και το «φωτιά στο ποτήρι μου»! Το θέμα είναι να... παρηγορηθείς χωρίς όμως να ξεπεράσεις το μέτρο. Ολα θέλουν μέτρο και έλεγχο. Να πιεις για να ξεχάσεις, να αντέξεις, αλλά πάντα με μέτρο. Βοηθά το αλκοόλ, αλλά δεν πρέπει ποτέ να χάνεις τον έλεγχο. Ποτέ!
Γενικά πρέπει να προσέχει κανείς με τι μπλέκει. Βλέπουμε κάποιους που ξεφεύγουν-δραπετεύουν ή νομίζουν ότι ξεφεύγουν με τα ναρκωτικά. Κοίτα τι γίνεται γύρω μας, είναι λυπηρό πολύ να βλέπεις τόσο κόσμο να υποφέρει από αυτή τη μάστιγα και κυρίως τα νέα παιδιά... Πρέπει να δούνε τα πράγματα καθαρά.
Τα ναρκωτικά είναι μια άσχημη«παραμύθα» που δεν βοηθά να ξεφύγεις, αλλά να εγκλωβιστείς στον χειρότερο εφιάλτη. Το ζητούμενο είναι να γυρίσεις την πλάτη σου σε αυτό και να βρεις στηρίγματα πραγματικά: τους ανθρώπους που αγαπάς και σε αγαπούν, τους φίλους σου. Εντάξει, έρχονται δύσκολες στιγμές σε όλους μας. Ερχονται «χαστούκια» ζωής προσωπικά κι επαγγελματικά... Αλίμονο όμως αν παρηγορηθείς με ουσίες. Ψάξε να βρεις την αληθινή ουσία και όχι τις ψεύτικες.
-Στο «Δικαίωμά της» ο ήρωας λέει «Μιλάνε γύρω μου για θέματα σωρό, μα σε καμιά συζήτηση εγώ δεν συμμετέχω πώς στέκομαι στα πόδια μου ακόμα απορώ και πώς την απουσία σου ακόμα την αντέχω...». Αυτό το μόνος ανάμεσα σε πολλούς είναι μια άλλου είδους «περιπέτεια» έτσι Γιάννη:
Κανονικά! Και το έχουμε νιώσει όλοι μας. Αμα «κολλήσεις» κάπου, ό,τι και να γίνεται γύρω σου σε αφήνει αδιάφορο. Εχεις«ζουμάρει» στο πρόβλημά σου και δεν βλέπεις - δεν θέλεις να βλέπεις τίποτα. Αυτήν την περιπέτεια περιγράφει το κομμάτι.
Πάμε «Κυριακή πρωί» γιατί έχω λόγο! «Πάλι το έκανα το θαύμα μου ζωή κι αγάπησα καινούργιο λάθος. Να μην μπορώ να βρω τον δρόμο τον σωστό και με τραβάει το πάθος». Θέλει... καθαρό μυαλό για να μην πέφτεις σε καινούργια λάθη-πάθη;
Θέλει να χεις τις κεραίες σου ανοιχτές! Βέβαια τα λάθη από τα πάθη δεν αποφεύγονται, αλλά όσο περισσότερο προσέχεις τόσο πιο λιγότερο επώδυνη είναι η μετωπική σύγκρουση!
Αλλωστε από τα λάθη μας μαθαίνουμε και προχωράμε.
Στο «Αχ, άγγελέ μου!» υπάρχει ο στίχος «Αχ, άγγελέ μου γελάω για να μην πονώ, ξανά δεν θα ερωτευτώ». Ετσι λέμε, μα τελικά ερωτευόμαστε ξανά και προχωράμε. Παιχνίδι της ζωής;
Οταν τελειώσει ένας μεγάλος έρωτας, έχεις την αίσθηση ότι τέλειωσαν όλα και ότι δεν θα ερωτευτείς ξανά! Ομως ναι, το παιχνίδι της ζωής αυτό είναι. Επουλώνονται οι πληγές και στέκεσαι ξανά στα πόδια σου, με έναν καινούργιο έρωτα να σου χτυπάει την πόρτα. Βέβαια, όταν είσαι«χωμένος» στον χωρισμό δεν βλέπεις διέξοδο, αλλά με τον καιρό μπαίνουν ακτίνες φωτός.
«Πώς να φύγω, να ξεφύγω, πώς ν αλλάξω κι άλλη αγκαλιά να ψάξω, πώς να φύγω, να ξεφύγω, πώς ν αντέξω να μαι απ τη ζωή σου απέξω». Το να φεύγεις θέλεις θάρρος;
Θέλει πολύ μεγάλο θάρρος και δύναμη. Πολλοί δεν το βρίσκουν και αφήνονται σε σχέσεις αδιέξοδες κι αυτό κοστίζει πιο πολύ.
Μια ακόμα δισκογραφική δουλειά που παίρνει υλικό από τον έρωτα και τις βλαβερές ή ωφέλιμες συνέπειές του. Δίνει υλικό πολύ τελικά ο έρωτας, γιατί είναι μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μας;
Είναι πολύ μεγάλο κεφάλαιο και δίνει υλικό ανεξάντλητο. Κοίτα πίσω, πόσες και πόσες δεκαετίες τροφοδοτεί τις τέχνες.
Ο έρωτας είναι πρωταγωνιστής στη ζωή μας, επομένως έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και στο τραγούδι! Το ζητούμενο του κόσμου είναι να ακούει για τις... συνέπειες του έρωτα - καλές και κακές, γι αυτό και δεν σταματούν να γράφονται τραγούδια γι αυτόν...
ΓΙΑ ΤΑ ΣΟΟΥ
Ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω διαγωνιζόμενους;
Ούτε... Γιουροβίζιον, ούτε βραβεία «Μad», ούτε πουθενά. Γιατί;
Από θέση και άποψη, να μη λέμε τα ίδια! Δεν με ενδιαφέρουν οι... γιορτές και τα... πανηγύρια, αλλά η ουσία της δουλειάς κι η επαφή μου με τον κόσμο! Ας πάνε άλλοι στα... πανηγύρια!
Και έπεσε η αυλαία στα «Αρίων». Μεγάλο «χτύπημα» κι αυτό...
Αυτό πού το πας; [γελά] Θα ζήσουμε και χωρίς αυτά. Εντάξει!
X-Factor. Ενα τάλεντ σόου που θα παρουσιάσει λέει ο Σάκης Ρουβάς και στην επιτροπή «παίζουν» Βίσση και Βανδή! Θα... έπαιζες:
Οχι, γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου άξιο να κρίνει παίκτες... Και ποιος είμαι εγώ που θα κρίνω διαγωνιζόμενους: Εγώ δεν ξέρω αν είμαι καλός εγώ, θα ξέρω αν είναι οι άλλοι; Από την άλλη, αυτά θέλουν συγκέντρωση - προσοχή - ευθύνη και όχι ένα τηλεοπτικό σόου στο οποίο όλα γίνονται για το φαίνεσθαι!
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ
Το ακριβότερο δώρο της ζωής μου
Το άλλο σου μισό, η σύζυγός σου, η Μαρία... Είναι «νίκη» προσωπική να χεις βρει το άλλο σου μισό; Είναι μια σιγουριά, ένα δώρο ψυχής;
Είναι ένα δώρο ψυχής, το οποίο οφείλεις και πρέπει να το εκτιμήσεις αληθινά. Ναι, η Μαρία και τα παιδιά μας είναι το μεγαλύτερο μα και το ακριβότερο «δώρο» της ζωής μου.
Μαζί... αποδράτε, γυρίζετε την πλάτη στο... λάιφ-στάιλ, πάτε Λειβαδάτες Φθιώτιδας και όχι Μύκονο. Από θέση κι άποψη;
Μια χαρά είναι η Μύκονος, από ό,τι μαθαίνω και δεν της γυρίζω την πλάτη μου! Ισως και να πάω φέτος. Ξέρεις, αν θες να περνάς απαρατήρητος. μπορείς να το κάνεις ακόμα κι εκεί!
Μετά την Κατερίνα, τον Γιώργο, την Ελεωνόρα ήρθε στη ζωή σας και μια ακόμα μικρούλα -Παναγιώτα άκουσα θα τη λένε! Φωτογραφίες όμως δεν κάνεις μαζί τους! Κάνε κάνα εξώφυλλο...
Μακριά από μας αυτά! Δεν μας εκφράζουν καθόλου. Χωρίς να κατηγορώ όσους το κάνουν δεν μου αρέσει να κριτικάρω τις επιλογές των άλλων! Απλώς εγώ θέλω να κρατάω τα παιδιά μου μακριά από τη δημοσιότητα και τους κινδύνους της.
Πουλάνε έρωτες, γάμους, εγκυμοσύνες, βαφτίσια, παιδιά... Ολα για την καλύτερη διαφήμιση. Δεν κάνεις εσύ ανάλογες κινήσεις:
Δεν κάνω γιατί δεν κινούμαι έτσι - δεν το έκανα ποτέ και δεν θα το κάνω. Σου ξαναλέω όμως ότι δεν κριτικάρω όσους το κάνουν. Εγώ μένω εκτός και δεν με αφορά ανάλογη διαφήμιση.
Θα βοηθούσε όμως αυτό τις... μετοχές σου! Βοηθάνε λες αυτά;
Βοηθάνε, αλλά δεν θέλω τέτοια... βοήθεια! Με τίποτα όμως... Από την άλλη είναι και μια παγίδα! Αν μπλεχτείς με αυτά μπαίνεις σε ένα... τριπάκι από το οποίο δύσκολα βγαίνεις! Αμα αρχίσεις να τα ξεπουλάς όλα, σου ζητάνε όλο και περισσότερα...
