Νότης Σφακιανάκης

[eptapsuxos]

Το ερωτας ειναι ερωτας οταν το ελεγε στη Φαντασια και στα Αστερια επεφτε το μαγαζι. Το δεν ειμαι σαν τους αλλους εχει να το πει 10 χρονια. Επισης το πως τα τραγουδια κρινονται διαχρονικα δεν ειναι οι πωλησεις αλλα ο χαμος που γινεται στο μαγαζι οταν το ερμηνευει. Οταν λεει τραγουδια του 90 ε το μαγαζι πεφτει, πως να το κανουμε. Αν πει να Ξαναρθεις, μα εσυ με καις, σκιες γινεται το σωσε. Αν πει Χαρε, Μοναξια δεν υπαρχει ανταποκριση. Οταν λεει το Σωμα μου γινεται πανζουρλισμος οταν λεει στην αγκαλια σου κανεις δεν ασχολειται. Το καμια παει απατο με 500 χιλ προβολες και καμια αντιδραση στο κεντρο ενω οταν λεει ενα με τη νυχτα 28 χρονων τραγουδι ολοι ενθουσιαζονται. Εγω ο,τι βλεπω κι ακουω λεω, δεν τα βγαζω απο το μυαλο μου.
ΥΓ. Σκεφτειτε να εκανε ο Νοτης ενα προγραμμα σαν το κλεισιμο του Τεατρο το 17 βασισμενο σε πολυ μεγαλες επιτυχιες του κυριως τι θα γινοταν? Εποχες Ρεξ θα ξαναζουσαμε.

[Scorpion86]

Τελικά είναι επιτυχία ένα κομμάτι όταν το λέει στο μαγαζί μεταξύ Νοτικών και γίνεται πανικός ή όταν ένα κομμάτι φτάνει και στα αυτιά μη Νοτικών? Μάλλον το δεύτερο. Η' κριτήριο για ένα τραγούδι αν είναι καλό είναι η ποσότητα που θα παίξει στο ραδιόφωνο? Δεν το νομίζω. Τώρα το αν επιλέγει να συμπεριλάβει ένα τραγούδι στο πρόγραμμα του ή όχι είναι άλλη κουβέντα που αφορά το πρόγραμμα που κάνει στα μαγαζιά και σε αυτό θα συμφωνήσω ότι θέλει ανανέωση. Άλλο κουβεντιάζουμε όμως...

Οτι δεν έβγαλε ωραία τραγούδια μετά το 2002 και σου έγραψα ένα σωρό ωραία κομμάτια, και η απάντηση ήταν ότι αυτές οι επιτυχίες δεν ήταν ανάλογου μεγέθους με τις προ 2002. Αυτό δεν αναιρεί ότι έβγαλε ωραία κομμάτια και συνεχίζει να επιλέγει ωραία τραγούδια για τους δίσκους του. Ναι χωρίς την συχνότητα περασμένων ετών. Και σου εξηγήσαμε 3 άτομα τον λόγο που η μουσική γενικότερα είναι διαφορετική τα τελευταία 15 χρονια και βάλε.

Μην επαναλαμβάνουμε συνεχώς τα ίδια, κάνοντας συνεχώς την ίδια άκυρη συγκριση. Ούτε το ποδόσφαιρο ήταν ίδιο 15 χρόνια πριν με τώρα, ούτε η νύχτα ήταν ίδια με πριν 15 χρόνια, ούτε οι μισθοί ήταν ίδιοι, τίποτα δεν παραμένει ίδιο στο πέρασμα του χρόνου. Κι ο Νότης τοτε ήταν 35-40 και τώρα είναι 60. Όταν χωνέψουμε αυτήν την αλλαγή και σταματήσουμε τις παρελθοντικές "μελαγχολικές υστερίες" θα είναι πιο εύκολο να απολαύσουμε το τώρα με τα κριτήρια του σήμερα και όχι του χθες και του προχθές. Κι εγώ θα ήθελα να βγάλει το "Αγάπη τι δυσκολο πράγμα" και το "Ενα γράμμα" ξανά αλλά τέτοια άσματα βγαίνουν μια φορά.

[GiannisGr]

Εγώ θα πω ένα πράγμα που πιστεύω συμφωνεί η πλειοψηφία εδώ μέσα
Δεν ζητάμε ούτε να γίνει η φωνή του όπως το 90 ούτε να βρει τραγούδια ύμνους ούτε να έχει 100εκ προβολές στο YouTube
Αυτα που θελουμε όλοι οι νοτικοι και πιστεύω μας το χρωστάει ο Νότης είναι δυο πράγματα
Το πρώτο να βγάλει επιτέλους έναν ζωντανό δίσκο
Και το δεύτερο να κάνει ένα προγραμμα με τραγούδια ύμνους πχ δεν θα πας πουθενά βήμα μην κανείς βήμα
Σήκω και φύγε του φεγγαριού ο γιος και αλλά πολλά που θελουμε να ακούσουμε ζωντανά

Και τα δυο αυτά πιστεύω είναι εφικτά
Μας το χρωστάς ρε Νοτη !!!

[Tsachno21]

Εγώ θα πω ένα πράγμα που πιστεύω συμφωνεί η πλειοψηφία εδώ μέσα
Δεν ζητάμε ούτε να γίνει η φωνή του όπως το 90 ούτε να βρει τραγούδια ύμνους ούτε να έχει 100εκ προβολές στο YouTube
Αυτα που θελουμε όλοι οι νοτικοι και πιστεύω μας το χρωστάει ο Νότης είναι δυο πράγματα
Το πρώτο να βγάλει επιτέλους έναν ζωντανό δίσκο
Και το δεύτερο να κάνει ένα προγραμμα με τραγούδια ύμνους πχ δεν θα πας πουθενά βήμα μην κανείς βήμα
Σήκω και φύγε του φεγγαριού ο γιος και αλλά πολλά που θελουμε να ακούσουμε ζωντανά

Και τα δυο αυτά πιστεύω είναι εφικτά
Μας το χρωστάς ρε Νοτη !!!

Ακριβώς.. Και τα δύο εφικτά αρκεί να το θέλει.. Και πιστεύω όλοι οι Νοτικοί το αξίζουμε με τέτοια "τυφλή" στήριξη που του έχουμε δείξει όλα αυτά τα χρόνια

[eptapsuxos]

Τελικά είναι επιτυχία ένα κομμάτι όταν το λέει στο μαγαζί μεταξύ Νοτικών και γίνεται πανικός ή όταν ένα κομμάτι φτάνει και στα αυτιά μη Νοτικών? Μάλλον το δεύτερο. Η' κριτήριο για ένα τραγούδι αν είναι καλό είναι η ποσότητα που θα παίξει στο ραδιόφωνο? Δεν το νομίζω. Τώρα το αν επιλέγει να συμπεριλάβει ένα τραγούδι στο πρόγραμμα του ή όχι είναι άλλη κουβέντα που αφορά το πρόγραμμα που κάνει στα μαγαζιά και σε αυτό θα συμφωνήσω ότι θέλει ανανέωση. Άλλο κουβεντιάζουμε όμως...

Οτι δεν έβγαλε ωραία τραγούδια μετά το 2002 και σου έγραψα ένα σωρό ωραία κομμάτια, και η απάντηση ήταν ότι αυτές οι επιτυχίες δεν ήταν ανάλογου μεγέθους με τις προ 2002. Αυτό δεν αναιρεί ότι έβγαλε ωραία κομμάτια και συνεχίζει να επιλέγει ωραία τραγούδια για τους δίσκους του. Ναι χωρίς την συχνότητα περασμένων ετών. Και σου εξηγήσαμε 3 άτομα τον λόγο που η μουσική γενικότερα είναι διαφορετική τα τελευταία 15 χρονια και βάλε.

Μην επαναλαμβάνουμε συνεχώς τα ίδια, κάνοντας συνεχώς την ίδια άκυρη συγκριση. Ούτε το ποδόσφαιρο ήταν ίδιο 15 χρόνια πριν με τώρα, ούτε η νύχτα ήταν ίδια με πριν 15 χρόνια, ούτε οι μισθοί ήταν ίδιοι, τίποτα δεν παραμένει ίδιο στο πέρασμα του χρόνου. Κι ο Νότης τοτε ήταν 35-40 και τώρα είναι 60. Όταν χωνέψουμε αυτήν την αλλαγή και σταματήσουμε τις παρελθοντικές "μελαγχολικές υστερίες" θα είναι πιο εύκολο να απολαύσουμε το τώρα με τα κριτήρια του σήμερα και όχι του χθες και του προχθές. Κι εγώ θα ήθελα να βγάλει το "Αγάπη τι δυσκολο πράγμα" και το "Ενα γράμμα" ξανά αλλά τέτοια άσματα βγαίνουν μια φορά.

Να σου θυμισω οτι στο μαγαζι δεν ειναι μονο Νοτικοι. Ειναι και πολλοι που δεν ειναι φανατικοι αρα αντικειμενικοι. Επισης στις μεγαλες συνεργασιες με Γονιδη Παολα οι μισοι δεν ειναι δικοι του. Εσυ νομιζεις οτι τραγουδαει ακομα στο Ρεξ κι οτι ολος ο κοσμος ειναι για αυτον. Οταν λοιπον σε ενα μαγαζι που δεν ειναι ολοι φανατικοι το τραγουδι εχει ανταποκριση σημαινει οτι ειναι επιτχυχια και ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ. Τωρα εσυ αν πιστευεις οτι σε 5 χρονια θα ακουει κανεις τα πιο μεγαλα σ αγαπω το καμια το εσυ η θαλασσα και πολλα αλλα που εγραψες δικαιωμα σου. Αλλο καλο τραγουδι και αλλο υμνος. Εχει διαφορα. Εγω μιλαω για υμνους του Νοτη και λεω οτι απο το 91 μεχρι το 2000 ειχε 40 υμνους και απο το 2000 μεχρι τωρα εχει 4 5 κατι που ολοι παραδεχονται εκτος απο σενα.

[eptapsuxos]

Εγώ θα πω ένα πράγμα που πιστεύω συμφωνεί η πλειοψηφία εδώ μέσα
Δεν ζητάμε ούτε να γίνει η φωνή του όπως το 90 ούτε να βρει τραγούδια ύμνους ούτε να έχει 100εκ προβολές στο YouTube
Αυτα που θελουμε όλοι οι νοτικοι και πιστεύω μας το χρωστάει ο Νότης είναι δυο πράγματα
Το πρώτο να βγάλει επιτέλους έναν ζωντανό δίσκο
Και το δεύτερο να κάνει ένα προγραμμα με τραγούδια ύμνους πχ δεν θα πας πουθενά βήμα μην κανείς βήμα
Σήκω και φύγε του φεγγαριού ο γιος και αλλά πολλά που θελουμε να ακούσουμε ζωντανά

Και τα δυο αυτά πιστεύω είναι εφικτά
Μας το χρωστάς ρε Νοτη !!!

Ενταξει ζωντανους δισκους εχει 2 με τον Εμπειριων 3. Καλα ειναι. Ας βγαλει εναν δισκο ολοκληρο και περιμενουμε το ζωντανο. Εδω εχει να βγαλει ολοκληρο δισκο 6 χρονια...

[J&B]

Τελικά είναι επιτυχία ένα κομμάτι όταν το λέει στο μαγαζί μεταξύ Νοτικών και γίνεται πανικός ή όταν ένα κομμάτι φτάνει και στα αυτιά μη Νοτικών? Μάλλον το δεύτερο. Η' κριτήριο για ένα τραγούδι αν είναι καλό είναι η ποσότητα που θα παίξει στο ραδιόφωνο? Δεν το νομίζω. Τώρα το αν επιλέγει να συμπεριλάβει ένα τραγούδι στο πρόγραμμα του ή όχι είναι άλλη κουβέντα που αφορά το πρόγραμμα που κάνει στα μαγαζιά και σε αυτό θα συμφωνήσω ότι θέλει ανανέωση. Άλλο κουβεντιάζουμε όμως...

Οτι δεν έβγαλε ωραία τραγούδια μετά το 2002 και σου έγραψα ένα σωρό ωραία κομμάτια, και η απάντηση ήταν ότι αυτές οι επιτυχίες δεν ήταν ανάλογου μεγέθους με τις προ 2002. Αυτό δεν αναιρεί ότι έβγαλε ωραία κομμάτια και συνεχίζει να επιλέγει ωραία τραγούδια για τους δίσκους του. Ναι χωρίς την συχνότητα περασμένων ετών. Και σου εξηγήσαμε 3 άτομα τον λόγο που η μουσική γενικότερα είναι διαφορετική τα τελευταία 15 χρονια και βάλε.

Μην επαναλαμβάνουμε συνεχώς τα ίδια, κάνοντας συνεχώς την ίδια άκυρη συγκριση. Ούτε το ποδόσφαιρο ήταν ίδιο 15 χρόνια πριν με τώρα, ούτε η νύχτα ήταν ίδια με πριν 15 χρόνια, ούτε οι μισθοί ήταν ίδιοι, τίποτα δεν παραμένει ίδιο στο πέρασμα του χρόνου. Κι ο Νότης τοτε ήταν 35-40 και τώρα είναι 60. Όταν χωνέψουμε αυτήν την αλλαγή και σταματήσουμε τις παρελθοντικές "μελαγχολικές υστερίες" θα είναι πιο εύκολο να απολαύσουμε το τώρα με τα κριτήρια του σήμερα και όχι του χθες και του προχθές. Κι εγώ θα ήθελα να βγάλει το "Αγάπη τι δυσκολο πράγμα" και το "Ενα γράμμα" ξανά αλλά τέτοια άσματα βγαίνουν μια φορά.

Να σου θυμισω οτι στο μαγαζι δεν ειναι μονο Νοτικοι. Ειναι και πολλοι που δεν ειναι φανατικοι αρα αντικειμενικοι. Επισης στις μεγαλες συνεργασιες με Γονιδη Παολα οι μισοι δεν ειναι δικοι του. Εσυ νομιζεις οτι τραγουδαει ακομα στο Ρεξ κι οτι ολος ο κοσμος ειναι για αυτον. Οταν λοιπον σε ενα μαγαζι που δεν ειναι ολοι φανατικοι το τραγουδι εχει ανταποκριση σημαινει οτι ειναι επιτχυχια και ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟ. Τωρα εσυ αν πιστευεις οτι σε 5 χρονια θα ακουει κανεις τα πιο μεγαλα σ αγαπω το καμια το εσυ η θαλασσα και πολλα αλλα που εγραψες δικαιωμα σου. Αλλο καλο τραγουδι και αλλο υμνος. Εχει διαφορα. Εγω μιλαω για υμνους του Νοτη και λεω οτι απο το 91 μεχρι το 2000 ειχε 40 υμνους και απο το 2000 μεχρι τωρα εχει 4 5 κατι που ολοι παραδεχονται εκτος απο σενα.

Υπερβολικός και για τους 40 ύμνους πριν το 2000 και για τους 4-5 μετά το 2000...
Επίσης, πολλά τραγούδια που μπορεί στο μυαλό κάποιων να είναι ύμνοι δεν είναι τόσο "ποιοτικά" όσο θεωρείτε αλλά λόγο του ότι τα είπε στην αρχή της καριέρας του και στην χρυσή του δεκαετία, στο μυαλό κάποιων είναι πιο πάνω από αλλά μεταγενέστερα..
Όπως και να χει δε μπορώ να καταλάβω τι συζητάτε αφού στο τέλος ο Νότης θα λέει το "εγώ και η μοναξιά" μέχρι να σβήσει και ο ήλιος και live να βγάλει μέσα θα ειναι...

[ns626]

Εγώ θα πω ένα πράγμα που πιστεύω συμφωνεί η πλειοψηφία εδώ μέσα
Δεν ζητάμε ούτε να γίνει η φωνή του όπως το 90 ούτε να βρει τραγούδια ύμνους ούτε να έχει 100εκ προβολές στο YouTube
Αυτα που θελουμε όλοι οι νοτικοι και πιστεύω μας το χρωστάει ο Νότης είναι δυο πράγματα
Το πρώτο να βγάλει επιτέλους έναν ζωντανό δίσκο
Και το δεύτερο να κάνει ένα προγραμμα με τραγούδια ύμνους πχ δεν θα πας πουθενά βήμα μην κανείς βήμα
Σήκω και φύγε του φεγγαριού ο γιος και αλλά πολλά που θελουμε να ακούσουμε ζωντανά

Και τα δυο αυτά πιστεύω είναι εφικτά
Μας το χρωστάς ρε Νοτη !!!

Ενταξει ζωντανους δισκους εχει 2 με τον Εμπειριων 3. Καλα ειναι. Ας βγαλει εναν δισκο ολοκληρο και περιμενουμε το ζωντανο. Εδω εχει να βγαλει ολοκληρο δισκο 6 χρονια...

Πιστεύω πως είναι δύσκολο να ξαναβγεί live δίσκος γιατί κατά μια έννοια αυτή την δουλειά την κάνει το youtube πλέον.Απλά σκεφτείτε πως ήταν το διαδίκτυο το 1999 και το 2007 αντίστοιχα και κάντε σύγκριση με το σήμερα όπου ανεβαίνουν δεκάδες βιντεάκια απο κάθε εμφάνιση.Αυτό που περιμένω απο τον Νότη και απ'οτι βλέπω δεν είμαι ο μόνος είναι μια ανανέωση στο πρόγραμμα του,δεν γίνεται να έχει δισκογραφία με 300+ κομμάτια και να έχει κολλήσει σε συγκεκριμένα 40 τα τελευταία χρόνια.Χρησιμοποιεί την πρόφαση ότι δεν τα ξέρει η ορχήστρα πράγμα που δεν ισχυεί σε πολλές περιπτώσεις :π.χ στο καλοσύνη σου που αναφέρθηκε λίγα post πιο πάνω κι ενώ η ορχήστρα το έχει προβάρει αρκετές φορές τα τελευταία χρόνια ο Νότης έχει να το πεί καμιά 20ετία.Φύσικα δεν είναι μόνο αυτό, είναι μεγάλη η λίστα με τα ξεχασμένα διαμάντια που δεν λέει....μακάρι κάποιος που τον ξέρει καλά να του μεταφέρει όλα τα παράπονα που έχει ο κόσμος και να κάνει την έκπληξη κάποια στιγμή.

[Kostas99ns]

Με βάση πέρσι έχει κάνει μια μικρή ανανέωση. Εντελώς ευχαριστημένοι δεν γίνεται να μείνουμε καθότι έχει τεράστια δισκογραφία, αλλά όντως μια μεγαλύτερη ανανέωση θα ήταν αναγκαία. Πιστεύω όμως μετά τις 5 (που οι περισσότεροι που έχουν μείνει είναι νοτικοι) θα μπορούσε να πει τραγούδια για εμάς! Το άλλο θέμα που συζητήθηκε πιο πάνω για ύμνους και "απλά καλα τραγούδια" είναι και κάπως υποκειμενικό Πχ εμένα μου αρέσουν πάρα πολύ "το νόημα του κόσμου", "άχρηστο κορμί", "βρεγμένο ρούχο", "ανθρωπάκι" που για κάποιους άλλους μπορεί να περνάνε αδιάφορα

[SFAKattack10]

Σημερα στις επαναληψεις του μεγκα ειχε και το Αλλα κολπα του Μπονατσου. Ελπιζω να βαλουν και το επεισοδιο με τον Νοτη.
Μετα μενει η συνεντευξη στον Ιασωνα Τριανταφυλλιδη το 1991.

[eptapsuxos]

Με βάση πέρσι έχει κάνει μια μικρή ανανέωση. Εντελώς ευχαριστημένοι δεν γίνεται να μείνουμε καθότι έχει τεράστια δισκογραφία, αλλά όντως μια μεγαλύτερη ανανέωση θα ήταν αναγκαία. Πιστεύω όμως μετά τις 5 (που οι περισσότεροι που έχουν μείνει είναι νοτικοι) θα μπορούσε να πει τραγούδια για εμάς! Το άλλο θέμα που συζητήθηκε πιο πάνω για ύμνους και "απλά καλα τραγούδια" είναι και κάπως υποκειμενικό Πχ εμένα μου αρέσουν πάρα πολύ "το νόημα του κόσμου", "άχρηστο κορμί", "βρεγμένο ρούχο", "ανθρωπάκι" που για κάποιους άλλους μπορεί να περνάνε αδιάφορα

Για ποια ανανεωση μιλας? Εγω βελπω απο το 13 το ιδιο προγραμμα. Ειδικα Χαρε και μοναξια, στην αγκαλια σου πρεπει να φυγουν αμεσα. Αφηνει εξω δλδ το Σωμα μου Θελω να σε ξαναδω και αλλα.

[eptapsuxos]

Εγω θα ηθελα να ξανακανει το ιδιο προγραμμα που εκανε το 1999 με προσθηκη 7 8 τραγουδιων οπως 1 Τσιγκανακι, 2Δινει τα φιλια 3) Γενεθλια 4)Για σενανε φοβαμαι 5)Τξιδεψε με 6)Παρε με 7)Κλεμμενα 8)Κι αν με βρεις. Πιστευω ενα τετοιο προγραμμα θα εσκιζε. Κανεις δεν θα ταν απογοητευμενος αλλα δεν προκειται να το κανει γτ δυστυχως προσπαθει να υπαρχει μια αναλογια παλιων και νεων τραγουδιων. Ειμαι σιγουρος οτι το κανει αυτο για να μην του λενε οτι η μετεπειτα δισκογραφια του μετα το Ενθυμιον δεν ειχε αναλογη ανταποκριση με τη προηγουμενη.

[Dimitris96]

Ο scorpion πιο πάνω, είχε γράψει ότι η «16 αυτοτελείς ιστορίες, ηχογραφήθηκαν Ετσι γιατι ένας δίσκος κοστίζει πλέον μονο 10€ Κτλ. Και ρωτάω εγω, ο δίσκος «Μαζί» γιατί είναι στην ηχογράφηση σαφώς καλύτερος από τις «16 αυτοτελείς ιστορίες» ; Αρα τίθεται θέμα παραγωγών (Βλάχος) και φυσικά του Νότη που ήταν ευχαριστημένος με το αποτέλεσμα του δίσκου 2013

[Notis7Arxontas]

[jdarmody]

Δεκαετία '90:

1) Η χρυσή εποχή του Νότη ήταν και η χρυσή εποχή του λαϊκού τραγουδιού γενικότερα. Ευνόησε δηλαδή και το γεγονός ότι τη δεκαετία του 90 ήταν το κυρίαρχο είδος μουσικής το λαϊκό με ότι αυτό συνεπάγεται.
2) Ο Νότης συνεργάζεται εκείνη την εποχή με τους καλύτερους στο είδος τους. Παραγωγοί, στιχουργοί, συνθέτες, εταιρία, επιχειρηματίας όλη η ελίτ στα πόδια του.
3)Το αποτέλεσμα που δίνει στο κοινό είναι ΑΡΙΣΤΟ απ' όλες τις απόψεις. Η ακρόαση των δίσκων είναι πραγματικά απολαυστική, απολαμβάνεις τη φωνή του Νότη σε οποιοδήποτε στυλ τραγουδιού πχ ακόμα και στο jastar amenge dur.

2002-2004:

Ας είμαστε ειλικρινείς. Τα γεγονότα στο Fever, η αποχή και ο απίστευτος πόλεμος από τα ΜΜΕ εκείνο το διάστημα έκαναν τη δουλειά τους. Αυτό φάνηκε και στις πωλήσεις του δίσκου. Ο Νότης επιστρέφει με το ''Με αγάπη ότι κάνεις'', αλλά υπάρχει διαφορετική αίσθηση. Ο δίσκος είχε κομμάτια, αλλά έπεσε πάνω στα ''Γενέθλια'' και το ''Όλα τα σ' αγαπώ'' και αρκετά κομμάτια δεν έπαιξαν. Δεν είναι όμως δίσκος που θυμίζει παλιό Νότη.

2004-2012:

1) Η μεγάλη κοιλιά δισκογραφικά για το Νότη. Ο ''Αναγέννησις'' και οι ''Μνήμες'' δεν είναι επιπέδου Νότη. Πολλά γεμίσματα, ορισμένα ανούσια κομμάτια, μαζί με το ''Κοινωνία ώρα...7'' και καπάκι ''Ματωμένο δάκρυ-Κοινωνικόν'' συνθέτουν μια περίοδο που πραγματικά δεν υπάρχει ύμνος. Επίσης οι προσδοκίες που υπήρχαν για το Ματωμένο δάκρυ, δηλαδή ότι θα βγάλει 7 κομμάτια και περιμέναμε να είναι διαμάντια, δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ. Βέβαια το ''Κοινωνικόν'' ήταν μια εξαιρετική παραγωγή. Πάλι καλά που βγήκε η έξτρα τετράδα όμως και ''έσωσε'' κάπως την κατάσταση. Σημείωση: Είναι άλλο το κυρίαρχο είδος μουσικής.
2)Μέχρι και το ''Ματωμένο Δάκρυ'' οι παραγωγές διατηρούνται σε εξαιρετικό επίπεδο.

2013-σήμερα:

1)Από τις "Αυτοτελείς" και μετά συμβαίνει το παράδοξο να βρίσκει επιτέλους καλύτερα τραγούδια, αλλά μπαίνουμε επίσημα στην περίοδο των άθλιων παραγωγών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην είναι πια και τόσο ευχάριστη και η ακρόαση των τραγουδιών, δεδομένου ότι η φωνή του Νότη δεν είναι τόσο ελκυστική όσο κάποτε.
2)Βγαίνει ένας ''καμμένος'' δίσκος, ο ''Μαζί'' με πολύ προσεγμένα -αν και πολλά- κοινωνικά κομμάτια, αλλά μέτρια όλα τα υπόλοιπα.
3)Κοινωνικό δισκάκι στη συνέχεια, με μετριότατες επιλογές, σε σημείο που να αναρωτιέσαι για την σκοπιμότητά του. Μέτρια παραγωγή επίσης.
4)Ερωτικό δισκάκι, πολύ όμορφα τραγούδια, μέτριες ερμηνείες και παραγωγή. Πλέον ξεκάθαρα δεν μπορείς να ακούς Νότη στο αμάξι σου, καθώς για να τον ακούς πρέπει να είναι στο φουλ η ένταση και με τα τόσα όργανα που καλύπτουν τη φωνή του, ουσιαστικά ακούς απλά θόρυβο και μια φωνή αρκετά διαφορετική.

Συμπέρασμα: δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις. Προσωπικά όμως τάσσομαι με αυτούς που αναπολούν την ποιότητα των επιλογών και των αποτελεσμάτων της δουλειάς του Νότη κατά το διάστημα 1991-2002. Η μεγαλύτερη διαφορά εντοπίζεται κατά την γνώμη μου στο γεγονός ότι η φωνή του Νότη ήταν πραγματικά εθιστική τότε, οι καλύτεροι της εποχής ήταν δίπλα του και φρόντιζαν να αναδείξουν τη φωνή του, τα κομμάτια ήταν ως επί το πλείστον γραμμένα πάνω στη φωνή του. Σήμερα ακούς κάποιο κομμάτι και δεν σου προκαλεί αυτήν την αίσθηση. Συν του γεγονότος ότι επιλέγει και κομμάτια που δεν του ταιριάζουν. Συν του ότι τα χαντακώνουν και στο στούντιο.
Τέλος, οι αντιδράσεις του κόσμου στο μαγαζί είναι ασφαλέστατο κριτήριο για να αξιολογήσεις τη δυναμική ενός τραγουδιού.

[Kostas99ns]

Με βάση πέρσι έχει κάνει μια μικρή ανανέωση. Εντελώς ευχαριστημένοι δεν γίνεται να μείνουμε καθότι έχει τεράστια δισκογραφία, αλλά όντως μια μεγαλύτερη ανανέωση θα ήταν αναγκαία. Πιστεύω όμως μετά τις 5 (που οι περισσότεροι που έχουν μείνει είναι νοτικοι) θα μπορούσε να πει τραγούδια για εμάς! Το άλλο θέμα που συζητήθηκε πιο πάνω για ύμνους και "απλά καλα τραγούδια" είναι και κάπως υποκειμενικό Πχ εμένα μου αρέσουν πάρα πολύ "το νόημα του κόσμου", "άχρηστο κορμί", "βρεγμένο ρούχο", "ανθρωπάκι" που για κάποιους άλλους μπορεί να περνάνε αδιάφορα

Για ποια ανανεωση μιλας? Εγω βελπω απο το 13 το ιδιο προγραμμα. Ειδικα Χαρε και μοναξια, στην αγκαλια σου πρεπει να φυγουν αμεσα. Αφηνει εξω δλδ το Σωμα μου Θελω να σε ξαναδω και αλλα.

Είπα μικρή ανανέωση γιατί κάποια τραγουδια που δεν έλεγε πέρσι ή τα είχε πει πολύ λίγο τα λέει περισσότερο φέτος (πχ αγάπη τι δύσκολο πράγμα) αλλά προφανώς κ χρειάζεται πολύ μεγαλύτερη ανανέωση. Αλλά ακόμα κ το σώμα μου κ το θέλω να σε ξανά δω τα χει πει περισσότερες φορές από πέρσι (αν κ θα έπρεπε να τα λέει σε κάθε εμφάνιση του αυτά όπως κ κάποια άλλα)

[Kostas99ns]

Δεκαετία '90:

1) Η χρυσή εποχή του Νότη ήταν και η χρυσή εποχή του λαϊκού τραγουδιού γενικότερα. Ευνόησε δηλαδή και το γεγονός ότι τη δεκαετία του 90 ήταν το κυρίαρχο είδος μουσικής το λαϊκό με ότι αυτό συνεπάγεται.
2) Ο Νότης συνεργάζεται εκείνη την εποχή με τους καλύτερους στο είδος τους. Παραγωγοί, στιχουργοί, συνθέτες, εταιρία, επιχειρηματίας όλη η ελίτ στα πόδια του.
3)Το αποτέλεσμα που δίνει στο κοινό είναι ΑΡΙΣΤΟ απ' όλες τις απόψεις. Η ακρόαση των δίσκων είναι πραγματικά απολαυστική, απολαμβάνεις τη φωνή του Νότη σε οποιοδήποτε στυλ τραγουδιού πχ ακόμα και στο jastar amenge dur.

2002-2004:

Ας είμαστε ειλικρινείς. Τα γεγονότα στο Fever, η αποχή και ο απίστευτος πόλεμος από τα ΜΜΕ εκείνο το διάστημα έκαναν τη δουλειά τους. Αυτό φάνηκε και στις πωλήσεις του δίσκου. Ο Νότης επιστρέφει με το ''Με αγάπη ότι κάνεις'', αλλά υπάρχει διαφορετική αίσθηση. Ο δίσκος είχε κομμάτια, αλλά έπεσε πάνω στα ''Γενέθλια'' και το ''Όλα τα σ' αγαπώ'' και αρκετά κομμάτια δεν έπαιξαν. Δεν είναι όμως δίσκος που θυμίζει παλιό Νότη.

2004-2012:

1) Η μεγάλη κοιλιά δισκογραφικά για το Νότη. Ο ''Αναγέννησις'' και οι ''Μνήμες'' δεν είναι επιπέδου Νότη. Πολλά γεμίσματα, ορισμένα ανούσια κομμάτια, μαζί με το ''Κοινωνία ώρα...7'' και καπάκι ''Ματωμένο δάκρυ-Κοινωνικόν'' συνθέτουν μια περίοδο που πραγματικά δεν υπάρχει ύμνος. Επίσης οι προσδοκίες που υπήρχαν για το Ματωμένο δάκρυ, δηλαδή ότι θα βγάλει 7 κομμάτια και περιμέναμε να είναι διαμάντια, δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ. Βέβαια το ''Κοινωνικόν'' ήταν μια εξαιρετική παραγωγή. Πάλι καλά που βγήκε η έξτρα τετράδα όμως και ''έσωσε'' κάπως την κατάσταση. Σημείωση: Είναι άλλο το κυρίαρχο είδος μουσικής.
2)Μέχρι και το ''Ματωμένο Δάκρυ'' οι παραγωγές διατηρούνται σε εξαιρετικό επίπεδο.

2013-σήμερα:

1)Από τις "Αυτοτελείς" και μετά συμβαίνει το παράδοξο να βρίσκει επιτέλους καλύτερα τραγούδια, αλλά μπαίνουμε επίσημα στην περίοδο των άθλιων παραγωγών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην είναι πια και τόσο ευχάριστη και η ακρόαση των τραγουδιών, δεδομένου ότι η φωνή του Νότη δεν είναι τόσο ελκυστική όσο κάποτε.
2)Βγαίνει ένας ''καμμένος'' δίσκος, ο ''Μαζί'' με πολύ προσεγμένα -αν και πολλά- κοινωνικά κομμάτια, αλλά μέτρια όλα τα υπόλοιπα.
3)Κοινωνικό δισκάκι στη συνέχεια, με μετριότατες επιλογές, σε σημείο που να αναρωτιέσαι για την σκοπιμότητά του. Μέτρια παραγωγή επίσης.
4)Ερωτικό δισκάκι, πολύ όμορφα τραγούδια, μέτριες ερμηνείες και παραγωγή. Πλέον ξεκάθαρα δεν μπορείς να ακούς Νότη στο αμάξι σου, καθώς για να τον ακούς πρέπει να είναι στο φουλ η ένταση και με τα τόσα όργανα που καλύπτουν τη φωνή του, ουσιαστικά ακούς απλά θόρυβο και μια φωνή αρκετά διαφορετική.

Συμπέρασμα: δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις. Προσωπικά όμως τάσσομαι με αυτούς που αναπολούν την ποιότητα των επιλογών και των αποτελεσμάτων της δουλειάς του Νότη κατά το διάστημα 1991-2002. Η μεγαλύτερη διαφορά εντοπίζεται κατά την γνώμη μου στο γεγονός ότι η φωνή του Νότη ήταν πραγματικά εθιστική τότε, οι καλύτεροι της εποχής ήταν δίπλα του και φρόντιζαν να αναδείξουν τη φωνή του, τα κομμάτια ήταν ως επί το πλείστον γραμμένα πάνω στη φωνή του. Σήμερα ακούς κάποιο κομμάτι και δεν σου προκαλεί αυτήν την αίσθηση. Συν του γεγονότος ότι επιλέγει και κομμάτια που δεν του ταιριάζουν. Συν του ότι τα χαντακώνουν και στο στούντιο.
Τέλος, οι αντιδράσεις του κόσμου στο μαγαζί είναι ασφαλέστατο κριτήριο για να αξιολογήσεις τη δυναμική ενός τραγουδιού.

Οι 16 αυτοτελείς αν είχαν βγει κάποια χρόνια πριν πιστεύω θα είχαν αφήσει καλύτερη αίσθηση. Είχαν πολύ ωραία τραγούδια όπως κερασμένα, δεν υπολόγισες καλά, δεν μου αρκεί, έχω αντέξει πολλά τα οποία πλέον είναι κάπως ξεχασμένα

[eptapsuxos]

Δεκαετία '90:

1) Η χρυσή εποχή του Νότη ήταν και η χρυσή εποχή του λαϊκού τραγουδιού γενικότερα. Ευνόησε δηλαδή και το γεγονός ότι τη δεκαετία του 90 ήταν το κυρίαρχο είδος μουσικής το λαϊκό με ότι αυτό συνεπάγεται.
2) Ο Νότης συνεργάζεται εκείνη την εποχή με τους καλύτερους στο είδος τους. Παραγωγοί, στιχουργοί, συνθέτες, εταιρία, επιχειρηματίας όλη η ελίτ στα πόδια του.
3)Το αποτέλεσμα που δίνει στο κοινό είναι ΑΡΙΣΤΟ απ' όλες τις απόψεις. Η ακρόαση των δίσκων είναι πραγματικά απολαυστική, απολαμβάνεις τη φωνή του Νότη σε οποιοδήποτε στυλ τραγουδιού πχ ακόμα και στο jastar amenge dur.

2002-2004:

Ας είμαστε ειλικρινείς. Τα γεγονότα στο Fever, η αποχή και ο απίστευτος πόλεμος από τα ΜΜΕ εκείνο το διάστημα έκαναν τη δουλειά τους. Αυτό φάνηκε και στις πωλήσεις του δίσκου. Ο Νότης επιστρέφει με το ''Με αγάπη ότι κάνεις'', αλλά υπάρχει διαφορετική αίσθηση. Ο δίσκος είχε κομμάτια, αλλά έπεσε πάνω στα ''Γενέθλια'' και το ''Όλα τα σ' αγαπώ'' και αρκετά κομμάτια δεν έπαιξαν. Δεν είναι όμως δίσκος που θυμίζει παλιό Νότη.

2004-2012:

1) Η μεγάλη κοιλιά δισκογραφικά για το Νότη. Ο ''Αναγέννησις'' και οι ''Μνήμες'' δεν είναι επιπέδου Νότη. Πολλά γεμίσματα, ορισμένα ανούσια κομμάτια, μαζί με το ''Κοινωνία ώρα...7'' και καπάκι ''Ματωμένο δάκρυ-Κοινωνικόν'' συνθέτουν μια περίοδο που πραγματικά δεν υπάρχει ύμνος. Επίσης οι προσδοκίες που υπήρχαν για το Ματωμένο δάκρυ, δηλαδή ότι θα βγάλει 7 κομμάτια και περιμέναμε να είναι διαμάντια, δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ. Βέβαια το ''Κοινωνικόν'' ήταν μια εξαιρετική παραγωγή. Πάλι καλά που βγήκε η έξτρα τετράδα όμως και ''έσωσε'' κάπως την κατάσταση. Σημείωση: Είναι άλλο το κυρίαρχο είδος μουσικής.
2)Μέχρι και το ''Ματωμένο Δάκρυ'' οι παραγωγές διατηρούνται σε εξαιρετικό επίπεδο.

2013-σήμερα:

1)Από τις "Αυτοτελείς" και μετά συμβαίνει το παράδοξο να βρίσκει επιτέλους καλύτερα τραγούδια, αλλά μπαίνουμε επίσημα στην περίοδο των άθλιων παραγωγών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην είναι πια και τόσο ευχάριστη και η ακρόαση των τραγουδιών, δεδομένου ότι η φωνή του Νότη δεν είναι τόσο ελκυστική όσο κάποτε.
2)Βγαίνει ένας ''καμμένος'' δίσκος, ο ''Μαζί'' με πολύ προσεγμένα -αν και πολλά- κοινωνικά κομμάτια, αλλά μέτρια όλα τα υπόλοιπα.
3)Κοινωνικό δισκάκι στη συνέχεια, με μετριότατες επιλογές, σε σημείο που να αναρωτιέσαι για την σκοπιμότητά του. Μέτρια παραγωγή επίσης.
4)Ερωτικό δισκάκι, πολύ όμορφα τραγούδια, μέτριες ερμηνείες και παραγωγή. Πλέον ξεκάθαρα δεν μπορείς να ακούς Νότη στο αμάξι σου, καθώς για να τον ακούς πρέπει να είναι στο φουλ η ένταση και με τα τόσα όργανα που καλύπτουν τη φωνή του, ουσιαστικά ακούς απλά θόρυβο και μια φωνή αρκετά διαφορετική.

Συμπέρασμα: δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις. Προσωπικά όμως τάσσομαι με αυτούς που αναπολούν την ποιότητα των επιλογών και των αποτελεσμάτων της δουλειάς του Νότη κατά το διάστημα 1991-2002. Η μεγαλύτερη διαφορά εντοπίζεται κατά την γνώμη μου στο γεγονός ότι η φωνή του Νότη ήταν πραγματικά εθιστική τότε, οι καλύτεροι της εποχής ήταν δίπλα του και φρόντιζαν να αναδείξουν τη φωνή του, τα κομμάτια ήταν ως επί το πλείστον γραμμένα πάνω στη φωνή του. Σήμερα ακούς κάποιο κομμάτι και δεν σου προκαλεί αυτήν την αίσθηση. Συν του γεγονότος ότι επιλέγει και κομμάτια που δεν του ταιριάζουν. Συν του ότι τα χαντακώνουν και στο στούντιο.
Τέλος, οι αντιδράσεις του κόσμου στο μαγαζί είναι ασφαλέστατο κριτήριο για να αξιολογήσεις τη δυναμική ενός τραγουδιού.

Πολυ σωστα ολα.

[jdarmody]

Δεκαετία '90:

1) Η χρυσή εποχή του Νότη ήταν και η χρυσή εποχή του λαϊκού τραγουδιού γενικότερα. Ευνόησε δηλαδή και το γεγονός ότι τη δεκαετία του 90 ήταν το κυρίαρχο είδος μουσικής το λαϊκό με ότι αυτό συνεπάγεται.
2) Ο Νότης συνεργάζεται εκείνη την εποχή με τους καλύτερους στο είδος τους. Παραγωγοί, στιχουργοί, συνθέτες, εταιρία, επιχειρηματίας όλη η ελίτ στα πόδια του.
3)Το αποτέλεσμα που δίνει στο κοινό είναι ΑΡΙΣΤΟ απ' όλες τις απόψεις. Η ακρόαση των δίσκων είναι πραγματικά απολαυστική, απολαμβάνεις τη φωνή του Νότη σε οποιοδήποτε στυλ τραγουδιού πχ ακόμα και στο jastar amenge dur.

2002-2004:

Ας είμαστε ειλικρινείς. Τα γεγονότα στο Fever, η αποχή και ο απίστευτος πόλεμος από τα ΜΜΕ εκείνο το διάστημα έκαναν τη δουλειά τους. Αυτό φάνηκε και στις πωλήσεις του δίσκου. Ο Νότης επιστρέφει με το ''Με αγάπη ότι κάνεις'', αλλά υπάρχει διαφορετική αίσθηση. Ο δίσκος είχε κομμάτια, αλλά έπεσε πάνω στα ''Γενέθλια'' και το ''Όλα τα σ' αγαπώ'' και αρκετά κομμάτια δεν έπαιξαν. Δεν είναι όμως δίσκος που θυμίζει παλιό Νότη.

2004-2012:

1) Η μεγάλη κοιλιά δισκογραφικά για το Νότη. Ο ''Αναγέννησις'' και οι ''Μνήμες'' δεν είναι επιπέδου Νότη. Πολλά γεμίσματα, ορισμένα ανούσια κομμάτια, μαζί με το ''Κοινωνία ώρα...7'' και καπάκι ''Ματωμένο δάκρυ-Κοινωνικόν'' συνθέτουν μια περίοδο που πραγματικά δεν υπάρχει ύμνος. Επίσης οι προσδοκίες που υπήρχαν για το Ματωμένο δάκρυ, δηλαδή ότι θα βγάλει 7 κομμάτια και περιμέναμε να είναι διαμάντια, δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ. Βέβαια το ''Κοινωνικόν'' ήταν μια εξαιρετική παραγωγή. Πάλι καλά που βγήκε η έξτρα τετράδα όμως και ''έσωσε'' κάπως την κατάσταση. Σημείωση: Είναι άλλο το κυρίαρχο είδος μουσικής.
2)Μέχρι και το ''Ματωμένο Δάκρυ'' οι παραγωγές διατηρούνται σε εξαιρετικό επίπεδο.

2013-σήμερα:

1)Από τις "Αυτοτελείς" και μετά συμβαίνει το παράδοξο να βρίσκει επιτέλους καλύτερα τραγούδια, αλλά μπαίνουμε επίσημα στην περίοδο των άθλιων παραγωγών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην είναι πια και τόσο ευχάριστη και η ακρόαση των τραγουδιών, δεδομένου ότι η φωνή του Νότη δεν είναι τόσο ελκυστική όσο κάποτε.
2)Βγαίνει ένας ''καμμένος'' δίσκος, ο ''Μαζί'' με πολύ προσεγμένα -αν και πολλά- κοινωνικά κομμάτια, αλλά μέτρια όλα τα υπόλοιπα.
3)Κοινωνικό δισκάκι στη συνέχεια, με μετριότατες επιλογές, σε σημείο που να αναρωτιέσαι για την σκοπιμότητά του. Μέτρια παραγωγή επίσης.
4)Ερωτικό δισκάκι, πολύ όμορφα τραγούδια, μέτριες ερμηνείες και παραγωγή. Πλέον ξεκάθαρα δεν μπορείς να ακούς Νότη στο αμάξι σου, καθώς για να τον ακούς πρέπει να είναι στο φουλ η ένταση και με τα τόσα όργανα που καλύπτουν τη φωνή του, ουσιαστικά ακούς απλά θόρυβο και μια φωνή αρκετά διαφορετική.

Συμπέρασμα: δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις. Προσωπικά όμως τάσσομαι με αυτούς που αναπολούν την ποιότητα των επιλογών και των αποτελεσμάτων της δουλειάς του Νότη κατά το διάστημα 1991-2002. Η μεγαλύτερη διαφορά εντοπίζεται κατά την γνώμη μου στο γεγονός ότι η φωνή του Νότη ήταν πραγματικά εθιστική τότε, οι καλύτεροι της εποχής ήταν δίπλα του και φρόντιζαν να αναδείξουν τη φωνή του, τα κομμάτια ήταν ως επί το πλείστον γραμμένα πάνω στη φωνή του. Σήμερα ακούς κάποιο κομμάτι και δεν σου προκαλεί αυτήν την αίσθηση. Συν του γεγονότος ότι επιλέγει και κομμάτια που δεν του ταιριάζουν. Συν του ότι τα χαντακώνουν και στο στούντιο.
Τέλος, οι αντιδράσεις του κόσμου στο μαγαζί είναι ασφαλέστατο κριτήριο για να αξιολογήσεις τη δυναμική ενός τραγουδιού.

Οι 16 αυτοτελείς αν είχαν βγει κάποια χρόνια πριν πιστεύω θα είχαν αφήσει καλύτερη αίσθηση. Είχαν πολύ ωραία τραγούδια όπως κερασμένα, δεν υπολόγισες καλά, δεν μου αρκεί, έχω αντέξει πολλά τα οποία πλέον είναι κάπως ξεχασμένα

Οι Αυτοτελείς είχαν πολύ ωραία κομμάτια πράγματι, πολύ ωραία κομμάτια είναι και τα τελευταία ερωτικά του, αλλά βλέπεις ότι τους λείπει αυτό το «κάτι»..Είτε στην ενορχήστρωση, είτε στην ερμηνεία. Για μένα, όπως είπα, είναι η φωνή..Από τις πρώτες λέξεις στα κουπλέ ανατριχιάζεις στις μεγάλες επιτυχίες του Νότη. Πλέον αυτό το «βραχνό» αποτέλεσμα δεν έχει την ίδια επίδραση. Πχ ένα από τα πιο απλά κομμάτια του Νότη, το με την Πλάτη στον τοίχο που σχεδόν δεν έχει καν ρεφρέν, κάτι σου κάνει γιατί λες ακούω πάλι την «παλιά» φωνή ή έστω καθαρή φωνή. Δηλαδή πιστεύει κανείς ότι αν έβγαζε σήμερα το Ένα γράμμα και το ηχογραφούσε με τη σημερινή κατάσταση της φωνής του, θα γινόταν επιτυχία; Δε νομίζω.

[eptapsuxos]

Δεκαετία '90:

1) Η χρυσή εποχή του Νότη ήταν και η χρυσή εποχή του λαϊκού τραγουδιού γενικότερα. Ευνόησε δηλαδή και το γεγονός ότι τη δεκαετία του 90 ήταν το κυρίαρχο είδος μουσικής το λαϊκό με ότι αυτό συνεπάγεται.
2) Ο Νότης συνεργάζεται εκείνη την εποχή με τους καλύτερους στο είδος τους. Παραγωγοί, στιχουργοί, συνθέτες, εταιρία, επιχειρηματίας όλη η ελίτ στα πόδια του.
3)Το αποτέλεσμα που δίνει στο κοινό είναι ΑΡΙΣΤΟ απ' όλες τις απόψεις. Η ακρόαση των δίσκων είναι πραγματικά απολαυστική, απολαμβάνεις τη φωνή του Νότη σε οποιοδήποτε στυλ τραγουδιού πχ ακόμα και στο jastar amenge dur.

2002-2004:

Ας είμαστε ειλικρινείς. Τα γεγονότα στο Fever, η αποχή και ο απίστευτος πόλεμος από τα ΜΜΕ εκείνο το διάστημα έκαναν τη δουλειά τους. Αυτό φάνηκε και στις πωλήσεις του δίσκου. Ο Νότης επιστρέφει με το ''Με αγάπη ότι κάνεις'', αλλά υπάρχει διαφορετική αίσθηση. Ο δίσκος είχε κομμάτια, αλλά έπεσε πάνω στα ''Γενέθλια'' και το ''Όλα τα σ' αγαπώ'' και αρκετά κομμάτια δεν έπαιξαν. Δεν είναι όμως δίσκος που θυμίζει παλιό Νότη.

2004-2012:

1) Η μεγάλη κοιλιά δισκογραφικά για το Νότη. Ο ''Αναγέννησις'' και οι ''Μνήμες'' δεν είναι επιπέδου Νότη. Πολλά γεμίσματα, ορισμένα ανούσια κομμάτια, μαζί με το ''Κοινωνία ώρα...7'' και καπάκι ''Ματωμένο δάκρυ-Κοινωνικόν'' συνθέτουν μια περίοδο που πραγματικά δεν υπάρχει ύμνος. Επίσης οι προσδοκίες που υπήρχαν για το Ματωμένο δάκρυ, δηλαδή ότι θα βγάλει 7 κομμάτια και περιμέναμε να είναι διαμάντια, δεν επιβεβαιώθηκαν ποτέ. Βέβαια το ''Κοινωνικόν'' ήταν μια εξαιρετική παραγωγή. Πάλι καλά που βγήκε η έξτρα τετράδα όμως και ''έσωσε'' κάπως την κατάσταση. Σημείωση: Είναι άλλο το κυρίαρχο είδος μουσικής.
2)Μέχρι και το ''Ματωμένο Δάκρυ'' οι παραγωγές διατηρούνται σε εξαιρετικό επίπεδο.

2013-σήμερα:

1)Από τις "Αυτοτελείς" και μετά συμβαίνει το παράδοξο να βρίσκει επιτέλους καλύτερα τραγούδια, αλλά μπαίνουμε επίσημα στην περίοδο των άθλιων παραγωγών. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μην είναι πια και τόσο ευχάριστη και η ακρόαση των τραγουδιών, δεδομένου ότι η φωνή του Νότη δεν είναι τόσο ελκυστική όσο κάποτε.
2)Βγαίνει ένας ''καμμένος'' δίσκος, ο ''Μαζί'' με πολύ προσεγμένα -αν και πολλά- κοινωνικά κομμάτια, αλλά μέτρια όλα τα υπόλοιπα.
3)Κοινωνικό δισκάκι στη συνέχεια, με μετριότατες επιλογές, σε σημείο που να αναρωτιέσαι για την σκοπιμότητά του. Μέτρια παραγωγή επίσης.
4)Ερωτικό δισκάκι, πολύ όμορφα τραγούδια, μέτριες ερμηνείες και παραγωγή. Πλέον ξεκάθαρα δεν μπορείς να ακούς Νότη στο αμάξι σου, καθώς για να τον ακούς πρέπει να είναι στο φουλ η ένταση και με τα τόσα όργανα που καλύπτουν τη φωνή του, ουσιαστικά ακούς απλά θόρυβο και μια φωνή αρκετά διαφορετική.

Συμπέρασμα: δεν μπορούν να γίνουν συγκρίσεις. Προσωπικά όμως τάσσομαι με αυτούς που αναπολούν την ποιότητα των επιλογών και των αποτελεσμάτων της δουλειάς του Νότη κατά το διάστημα 1991-2002. Η μεγαλύτερη διαφορά εντοπίζεται κατά την γνώμη μου στο γεγονός ότι η φωνή του Νότη ήταν πραγματικά εθιστική τότε, οι καλύτεροι της εποχής ήταν δίπλα του και φρόντιζαν να αναδείξουν τη φωνή του, τα κομμάτια ήταν ως επί το πλείστον γραμμένα πάνω στη φωνή του. Σήμερα ακούς κάποιο κομμάτι και δεν σου προκαλεί αυτήν την αίσθηση. Συν του γεγονότος ότι επιλέγει και κομμάτια που δεν του ταιριάζουν. Συν του ότι τα χαντακώνουν και στο στούντιο.
Τέλος, οι αντιδράσεις του κόσμου στο μαγαζί είναι ασφαλέστατο κριτήριο για να αξιολογήσεις τη δυναμική ενός τραγουδιού.

Οι 16 αυτοτελείς αν είχαν βγει κάποια χρόνια πριν πιστεύω θα είχαν αφήσει καλύτερη αίσθηση. Είχαν πολύ ωραία τραγούδια όπως κερασμένα, δεν υπολόγισες καλά, δεν μου αρκεί, έχω αντέξει πολλά τα οποία πλέον είναι κάπως ξεχασμένα

Οι Αυτοτελείς είχαν πολύ ωραία κομμάτια πράγματι, πολύ ωραία κομμάτια είναι και τα τελευταία ερωτικά του, αλλά βλέπεις ότι τους λείπει αυτό το «κάτι»..Είτε στην ενορχήστρωση, είτε στην ερμηνεία. Για μένα, όπως είπα, είναι η φωνή..Από τις πρώτες λέξεις στα κουπλέ ανατριχιάζεις στις μεγάλες επιτυχίες του Νότη. Πλέον αυτό το «βραχνό» αποτέλεσμα δεν έχει την ίδια επίδραση. Πχ ένα από τα πιο απλά κομμάτια του Νότη, το με την Πλάτη στον τοίχο που σχεδόν δεν έχει καν ρεφρέν, κάτι σου κάνει γιατί λες ακούω πάλι την «παλιά» φωνή ή έστω καθαρή φωνή. Δηλαδή πιστεύει κανείς ότι αν έβγαζε σήμερα το Ένα γράμμα και το ηχογραφούσε με τη σημερινή κατάσταση της φωνής του, θα γινόταν επιτυχία; Δε νομίζω.

Πραγματικα εισαι μεσα στο μυαλο μου. Χθες ακουγα το ενα γραμμα και σκεφτομουν αν το ξαναηχογραφουσε σημερα τι θα ακουγαμε. Καποιες φορες στο yοutube ακουω προγραμμα του Ρεξ 98 99 και μετα βαζω τα σημερινα βιντεο και λεω η μερα με τη νυχτα. Πραγματικα πρεπει να δει τι θα κανει με την υγεια του. Φετος τα πραγματα ειναι τραγικα. Ακουγα το Χριστος κι Αλητης απο προχθεσινο βιντεο και Ο Νοτης δεν τραγουδουσε αλλα εκανε απαγγελια...Απιστευτα πραγματα. Καλο θα ηταν να κλεισει το σχημα να ξεκουραστει, να ακολουθησει μια θεραπεια στη λαρυγιιτιδα που πιθανως εχει και ας επιστρεψει σε ενα χρονο δριμμυτερος. Επισης αν δεν φτιαξει η φωνη του πως θα ηχογραφησει τα νεα κομματια. Θα ακουσουμε κανενε αποτελεσμα σαν το ΄΄Μη με ρωτατε" και θα παθουμε σοκ.