opote mia xara kai ta metropolis
kai kleisame kai ayto to thema!
METROPOLIS:ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΧΑΤΖΗΓΙΑΝΝΗ!
Διαβάστε κι αυτό:
Για τις δισκογραφικές στην Ελλάδα τα χειρότερα φαίνεται να έχουν περάσει, και όλοι θεωρούν ότι από εδώ και πέρα η πορεία μόνο ανοδική μπορεί να είναι. Οι ηλεκτρονικές πωλήσεις δίνουν νέες προοπτικές, ενώ υπάρχουν καλλιτέχνες οι οποίοι φέτος θα πουλήσουν πολύ περισσότερα σε mobile downloads από ό,τι σε CD.
Κάτι το οποίο έχει ενδιαφέρον είναι ότι αυτή η νέα εποχή δείχνει να ευνοεί τα «σουξέ». Σουξέ που έχουν ουσία, αλλά και σουξέ χωρίς καμία υπόσταση, ενώ αδικεί όσους καλλιτέχνες θέλουν να κάνουν πιο ολοκληρωμένες δουλειές, υπό τη μορφή album.
Είναι επίσης θετικό ότι όλο και περισσότερες επιχειρήσεις λιανικής δείχνουν ενδιαφέρον να ασχοληθούν με το χώρο του CD, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την επένδυση του Public στο Σύνταγμα.
Στο νέο σκηνικό όπως διαμορφώνεται τα στελέχη των δισκογραφικών καλούνται να επιδείξουν υποστηριξη στα νέα σχήματα, αντιμετωπίζοντας όμως με προσοχή συνεργάτες με τους οποίους έχουν πολυετή σχέση.
Κάτι τέτοιο δεν έγινε στην περίπτωση Public και Χατζηγιάννη: τα Metropolis δικαιολογημένα θεώρησαν προσβλητικό ένας καλλιτέχνης τέτοιου βεληνεκούς να παραχωρεί «προπώληση» του CD του σε ένα νέο παίκτη, πολύ μικρότερο από τα Metropolis που πραγματοποιούν το 50% των πωλήσεων του.
Με τη συμπεριφορά του ο Χατζηγιάννης δείχνει σαν να ανυπομονεί να ανοίξει και κάποιος άλλος, και προτρέπει τους fan του να τρέξουν στο νέο κατάστημα.
Η συμπεριφορά αυτή που διακατέχεται από απόλυτη έλλειψη διορατικότητας, αλλά και σεβασμού σε συνεργασίες, χαρακτηρίζει απόλυτα τον τρόπο δράσης όλων των δισκογραφικών (και μερικών καλλιτεχνών) τα τελευταία χρόνια.
Προκειμένου να αρπάξουν αυτό που τους δίνει κάποιος τώρα, δεν υπολογίζουν τίποτα, και τρέχουν από πίσω του. Η συμπεριφορά αυτή χαρακτηρίζει μια παλιότερη γενιά στελεχών του ευρύτερου χώρου της δισκογραφίας οι οποίοι μεγάλωσαν πιστεύοντας ότι όλοι τους έχουν ανάγκη, και πως όσες φορές και αν την φέρουν σε κάποιον, στο τέλος θα τα ξαναβρούν.
Ως εκ τούτου σαν κοράκια πετάνε σε υποψήφια θύματα, και αφού φάνε ό,τι μπορούν, πάνε στον επόμενο.
Είδαμε κάτι τέτοιο πολλές φορές να επαναλαβάνεται τα τελευταία χρόνια. Το είδαμε με τα μουσικά περιοδικά, με τα δισκάδικα, με τα site στο internet, με τα ραδιόφωνα, με τις εταιρείες κινητής και τώρα το βλέπουμε ξανά με τα καταστήματα δίσκων.
Επίσης είδαμε πάντα να ακολουθούν τον ίδιο ακριβώς κύκλο - προσεγγίζουν σιγά-σιγά το υποψήφιο θύμα, κάνουν μια δειλή συνεργασία, μετά πιο ζεστή, μετα γίνονται «κολλητοί», και εκεί που έχουν πάρει ότι μπορούν, αρχίζουν το ίδιο με κάποιον άλλο. Μετά από λίγο καιρό επανέρχονται στον προηγούμενο φορτώνοντας σε άλλους τις ευθύνες για το «μπλέξιμο που έγινε», και επιζητούν αναθέρμανση της παλιάς σχέσης τους.
Αποτέλεσμα του πιο πρόσφατου περιστατικού - τα Metropolis γύρισαν όλα τα cd του Χατζηγιάννη στη δισκογραφική, και τα Public πούλησαν λιγότερα από 1.000 cd του. Ποιός βγήκε κερδισμένος τελικά?
by Music and Media
Για τις δισκογραφικές στην Ελλάδα τα χειρότερα φαίνεται να έχουν περάσει, και όλοι θεωρούν ότι από εδώ και πέρα η πορεία μόνο ανοδική μπορεί να είναι. Οι ηλεκτρονικές πωλήσεις δίνουν νέες προοπτικές, ενώ υπάρχουν καλλιτέχνες οι οποίοι φέτος θα πουλήσουν πολύ περισσότερα σε mobile downloads από ό,τι σε CD.
Κάτι το οποίο έχει ενδιαφέρον είναι ότι αυτή η νέα εποχή δείχνει να ευνοεί τα «σουξέ». Σουξέ που έχουν ουσία, αλλά και σουξέ χωρίς καμία υπόσταση, ενώ αδικεί όσους καλλιτέχνες θέλουν να κάνουν πιο ολοκληρωμένες δουλειές, υπό τη μορφή album.
Είναι επίσης θετικό ότι όλο και περισσότερες επιχειρήσεις λιανικής δείχνουν ενδιαφέρον να ασχοληθούν με το χώρο του CD, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την επένδυση του Public στο Σύνταγμα.
Στο νέο σκηνικό όπως διαμορφώνεται τα στελέχη των δισκογραφικών καλούνται να επιδείξουν υποστηριξη στα νέα σχήματα, αντιμετωπίζοντας όμως με προσοχή συνεργάτες με τους οποίους έχουν πολυετή σχέση.
Κάτι τέτοιο δεν έγινε στην περίπτωση Public και Χατζηγιάννη: τα Metropolis δικαιολογημένα θεώρησαν προσβλητικό ένας καλλιτέχνης τέτοιου βεληνεκούς να παραχωρεί «προπώληση» του CD του σε ένα νέο παίκτη, πολύ μικρότερο από τα Metropolis που πραγματοποιούν το 50% των πωλήσεων του.
Με τη συμπεριφορά του ο Χατζηγιάννης δείχνει σαν να ανυπομονεί να ανοίξει και κάποιος άλλος, και προτρέπει τους fan του να τρέξουν στο νέο κατάστημα.
Η συμπεριφορά αυτή που διακατέχεται από απόλυτη έλλειψη διορατικότητας, αλλά και σεβασμού σε συνεργασίες, χαρακτηρίζει απόλυτα τον τρόπο δράσης όλων των δισκογραφικών (και μερικών καλλιτεχνών) τα τελευταία χρόνια.
Προκειμένου να αρπάξουν αυτό που τους δίνει κάποιος τώρα, δεν υπολογίζουν τίποτα, και τρέχουν από πίσω του. Η συμπεριφορά αυτή χαρακτηρίζει μια παλιότερη γενιά στελεχών του ευρύτερου χώρου της δισκογραφίας οι οποίοι μεγάλωσαν πιστεύοντας ότι όλοι τους έχουν ανάγκη, και πως όσες φορές και αν την φέρουν σε κάποιον, στο τέλος θα τα ξαναβρούν.
Ως εκ τούτου σαν κοράκια πετάνε σε υποψήφια θύματα, και αφού φάνε ό,τι μπορούν, πάνε στον επόμενο.
Είδαμε κάτι τέτοιο πολλές φορές να επαναλαβάνεται τα τελευταία χρόνια. Το είδαμε με τα μουσικά περιοδικά, με τα δισκάδικα, με τα site στο internet, με τα ραδιόφωνα, με τις εταιρείες κινητής και τώρα το βλέπουμε ξανά με τα καταστήματα δίσκων.
Επίσης είδαμε πάντα να ακολουθούν τον ίδιο ακριβώς κύκλο - προσεγγίζουν σιγά-σιγά το υποψήφιο θύμα, κάνουν μια δειλή συνεργασία, μετά πιο ζεστή, μετα γίνονται «κολλητοί», και εκεί που έχουν πάρει ότι μπορούν, αρχίζουν το ίδιο με κάποιον άλλο. Μετά από λίγο καιρό επανέρχονται στον προηγούμενο φορτώνοντας σε άλλους τις ευθύνες για το «μπλέξιμο που έγινε», και επιζητούν αναθέρμανση της παλιάς σχέσης τους.
Αποτέλεσμα του πιο πρόσφατου περιστατικού - τα Metropolis γύρισαν όλα τα cd του Χατζηγιάννη στη δισκογραφική, και τα Public πούλησαν λιγότερα από 1.000 cd του. Ποιός βγήκε κερδισμένος τελικά?
by Music and Media
-
johngreek_mad
-
johngreek_mad
Μια κόντρα που μοιάζει με μικρό πανικό. Προσέξτε: Η διαμάχη που έχει ξεσπάσει και έχει ως κεντρικό πρόσωπο το δημοφιλή αστέρα οφείλεται στην απόφαση του ιδιοκτήτη των καταστημάτων Metropolis Λεωνίδα Τοπιτζή να επιστρέψει στη Universal όλα τα άλμπουμ του Μιχάλη Χατζηγιάννη. Αυτό έγινε μόλις έμαθε ότι η εταιρεία του τραγουδιστή έδωσε το νέο δίσκο του για προπώληση στο νέο πολυκατάστημα Public. Ο πετυχημένος επιχειρηματίας ένιωσε ελαφρώς ενοχλημένος και προδομένος καθώς έχει βοηθήσει αρκετά στο παρελθόν τον καλλιτέχνη μέσα από τα καταστήματά του. Να σκεφτείτε ότι ούτε σε γραπτά μηνύματά του ούτε σε διάφορες παρακλήσεις έχει ανταποκριθεί ο Μιχάλης και αυτό που απομένει είναι να δούμε μέχρι πού θα πάει αυτή η αντιπαράθεση».
Παρε ανασα και παμε...
