Από τον ΒΑΣΙΛΗ ΛΟΥΚΑ
H «μόδα» των τελευταίων ετών θέλει για να επικοινωνήσεις με έναν καλλιτέχνη να έχεις συνεννοηθεί προηγουμένως με το μάνατζέρ του. Πολλές φορές μάλιστα θα πρέπει πρώτα να πάρεις την έγκρισή του ακόμη και για να μπεις στο καμαρίνι του αγαπημένου σου τραγουδιστή! Πολλοί, βέβαια, είναι αυτοί που λένε στα μέρη μας ότι είναι μάνατζερ, αλλά εμείς ερευνήσαμε και σας αποκαλύπτουμε τι ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα. Παρασκήνιο, αλήθειες, παραμύθια, πρωταγωνιστές, δηλώσεις, αποκαλύψεις.
Ο μάνατζερ είναι εκείνος που καλείται να κάνει τη ζωή του καλλιτέχνη που αναλαμβάνει πιο εύκολη. Είναι εκείνος που θεωρητικά ρυθμίζει σχεδόν τα πάντα γύρω από την καριέρα ενός καλλιτέχνη. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Ότι από το χέρι του περνάνε όλες οι συμφωνίες: πόση ώρα θα βγει στην πίστα, πώς θα βγει, τι θα φοράει, πόσα φώτα θα δουλεύουν στο κυρίως πρόγραμμά του, πόσοι μουσικοί θα είναι στη σκηνή, πόσα μπουζούκια θα παίζουν, ποιοι, πότε, αλλά και αν θα κάνουν σόλο... Εύκολο λοιπόν είναι να αντιληφθεί κανείς ότι δεν επιτρέπονται λάθη σε καίρια σημεία στην αρχή της πορείας ενός ονόματος που εμπιστεύεται την τύχη του στο μάνατζερ, καθώς μπορεί να του στοιχίσουν πολύ ακριβά. Ακόμη και όλη την καριέρα του!
Απλοί μεσολαβητές
Η μεγάλη παρανόηση έρχεται όταν το ψάξει κάποιος λίγο περισσότερο. «Ο μάνατζερ στην Ελλάδα μοιάζει με... φούσκα. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από έναν απλό μεσολαβητή, που εκτελεί χρέη μεσάζοντα. Ας μην παραμυθιαζόμαστε», μας είπε χαρακτηριστικά ο Τέρυ Σιγανός.
Στις περισσότερες περιπτώσεις ο συνήθως αυτοαποκαλούμενος μάνατζερ στα μέρη μας δεν στήνει καριέρες, αλλά απλώς το μόνο που επιχειρεί να κάνει είναι να φτιάχνει προγράμματα και σχήματα.
«Εάν κάποιος διατηρεί καλές σχέσεις με επιχειρηματίες και τραγουδιστές, ανερχόμενους ή μη, και μπορεί να κάνει τις απαραίτητες κομπίνες, μπορεί να φτιάξει σχήματα αλλά και να αναδείξει πρωταγωνιστές», επισήμανε ο Ηλίας Ασλάνογλου, εμπορικός διευθυντής της δισκογραφικής εταιρείας Sony-ΒΜG.
«Άλλα πλάνα ευδοκιμούν και άλλα απλώς διαλύονται πριν καλά καλά ξεκινήσουν», ομολόγησε ο Τέρυ Σιγανός.
Όσον αφορά το ρόλο των μάνατζερ στο ελληνικό καλλιτεχνικό γίγνεσθαι, η Νατάσσα Θεοδωρίδου στο πλαίσιο μιας ραδιοφωνικής συνέντευξης που μου είχε παραχωρήσει παλιότερα είχε υποστηρίξει ότι «μάνατζερ δεν υπάρχουν στην Ελλάδα. Εδώ υπάρχουν μεσάζοντες, που η μόνη τους αγωνία και ο μόνος σκοπός τους είναι τα λεφτά!».
Αλλά και ο Νίκος Χαϊκάλης, εμπορικός διευθυντής της δισκογραφικής εταιρείας Universal, τόνισε: «Στα μέρη μας οι μάνατζερ δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να κυνηγούν μόνο τα νυχτοκάματα σαν απλοί μπούκερ και δεν έχουν καμία σχέση με το εξωτερικό».
Όποιος πει το πιο μεγάλο ψέμα!
Είσαι μάνατζερ και κινείσαι στο χώρο της σόουμπιζ. Το ζήτημα είναι πώς κι αν θα πείσεις ένα συνεργάτη σου ή έναν τραγουδιστή. Αυτό εξαρτάται ουσιαστικά από την όλη εικόνα που βγάζεις προς τα έξω. Για πολλούς από τους τραγουδιστές αυτό που συνήθως μετράει από πλευράς προσφοράς και πίεσης είναι η γνώμη εκείνου που θα μιλήσει τελευταίος. «Όποιος πει το μεγαλύτερο ψέμα θα είναι ο νικητής», επισήμανε χαριτολογώντας ένας γνωστός μάνατζερ, ο Στιβ Αλεξίου.
Στο ερώτημα, τώρα, τι μπορεί να χαρακτηρίζει τον ιδανικό μάνατζερ, οι απαντήσεις ποικίλλουν. Ένας σωστός επαγγελματίας που θέλει να αποκαλείται μάνατζερ κανονικά δεν έχει την πολυτέλεια της προσωπικής ζωής. Δεν είναι εφικτό κάτι τέτοιο, άλλωστε, τη στιγμή που πρέπει να είναι διαρκώς με ένα τηλέφωνο στο χέρι. «Μια μέση τιμή, λοιπόν, για τα μηνιαία έξοδα της τηλεφωνικής επικοινωνίας του μάνατζερ μπορεί να ξεκινάει από τα 700 ευρώ και να προσεγγίζει ακόμη και τα 2.000, ανάλογα με το βεληνεκές του πελάτη», αποκάλυψε πολύ γνωστό πρόσωπο του χώρου.
Λίγα είναι, θα λέγαμε, αν σκεφτεί κανείς ότι ο σωστός μάνατζερ δεν είναι εκείνος που απλώς στήνει προγράμματα, αλλά και διαμορφώνει καριέρες.
Αν ψάξουμε λίγο πιο διεξοδικά για να προσδιορίσουμε επακριβώς τη δουλειά που κάνει ο μάνατζερ στην Ελλάδα, θα πρέπει να προσέξουμε μια παρατήρηση που έκανε ο Στιβ Αλεξίου: «Οι μάνατζερ άλλα σκέφτονται, άλλα λένε και άλλα κάνουν. Οι μάνατζερ είναι για όλα, ακόμη και για τα πιο τρελά».
Σας αναφέρω εδώ ένα μικρό, αλλά χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Γνωστή και πολύ εμπορική καλλιτέχνις απαιτούσε ενοικίαση ελικοπτέρου για να εξυπηρετηθεί. Επειδή, όπως έλεγε, την Παρασκευή εμφανιζόταν στην Ξάνθη και το Σάββατο θα πήγαινε στην Κρήτη, αλλά δεν προλάβαινε να πάει από το καμαρίνι της κατευθείαν στο αεροδρόμιο για να πετάξει για την Κρήτη και οι πτήσεις ήταν μόνο πρωινές, απαίτησε από το μάνατζέρ της να καθυστερήσει το δρομολόγιο για μιάμιση ώρα, ώστε να προλάβει!
Το ακραίο αυτό γεγονός δείχνει πως σε ανάλογες περιπτώσεις ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Ειδικά μάλιστα στον κόσμο της νύχτας και της διασκέδασης, που είναι σκληρός και δεν συγχωρεί εύκολα. «Είναι κοινό μυστικό στη νύχτα ότι δεν ξεχνάς ποτέ ποιος σε βοήθησε, αλλά και ποιος δοκίμασε να σε ξεγελάσει», λέει χαρακτηριστικά μεγάλος επιχειρηματίας της νυχτερινής ζωής.
Είναι πολλά τα λεφτά...
Αν ψάχνετε τώρα για το πού περίπου παίζουν τα ποσοστά στις περιπτώσεις του νυχτερινού πρωταθλήματος, καλό είναι να γνωρίζετε ότι κυμαίνονται μεταξύ 10-20% επί της αμοιβής του καλλιτέχνη.
Το σύνηθες είναι γύρω στο 15% για τα πολύ δυνατά μεροκάματα, ενώ για τα ελαφρώς χαμηλότερα αλλά και για εκείνα των λεγόμενων «νέων στη νύχτα» τα νούμερα κινούνται στο 8-10%. Ο μάνατζερ κρίνεται και από μια ουσιώδη λεπτομέρεια: σωστός είναι εκείνος που εισπράττει τα χρήματα κατευθείαν από το αφεντικό (ή από το λογιστήριο) και τα δίνει ο ίδιος στους καλλιτέχνες του.
Ζητούμενο παραμένει το γεγονός εάν και κατά πόσο ο Έλληνας μάνατζερ μπορεί να ανταποκριθεί στο ρόλο του.
«Κάτι τέτοιο σπάνια γίνεται. Στην Ελλάδα αυτό που μετράει είναι το πακέτο. Καμία σχέση με ό,τι γίνεται στο εξωτερικό. Ειδικά μάλιστα στα νυχτερινά κέντρα, όπου κυρίαρχο ρόλο παίζει το χρήμα. Ποιος θα το δώσει και ποιοι θα το πάρουν. Με άλλα λόγια, τι ποσοστά θα εισπράξει ο μάνατζερ-ατζέντης από το μεροκάματο αλλά και από την εφάπαξ αμοιβή που θα κλείσει για λογαριασμό του καλλιτέχνη του», υποστήριξε ο Τέρυ Σιγανός.
Μιλάμε, λοιπόν, για συνθήκες που εντάσσονται στο γενικότερο παιχνίδι της διασκέδασης και της δισκογραφίας και στο τέλος δείχνουν ποιος είναι μάνατζερ και ποιος απλός μπούκερ ή εισπράκτορας ποσοστών.
Σύμφωνα με τον Λευτέρη Πανταζή, «στην περίπτωση του μάνατζερ, ανάλογα με το τι υπόσχεται κανείς, εισπράττει στο τέλος». «Δεν μπορεί ένας μάνατζερ, όσο και να το προσπαθήσει, να κάνει πρώτη φίρμα μια άφωνη κυρία, ούτε να καθιερώσει ως πρώτο όνομα κάποιον που φέτος κάνει επιτυχία και του χρόνου χάνεται».
Οι φίρμες
Στα μέρη μας πολλοί είναι εκείνοι που θέλουν για δικούς τους λόγους να περνάνε απαρατήρητοι. Υπάρχουν λοιπόν κρυφοί και φανεροί «άσοι» που φλερτάρουν με την έννοια «management» στην Ελλάδα.
Αν ρίξουμε μια ματιά στο προφίλ ορισμένων από τους πιο διαφημισμένους του χώρου, θα συναντήσουμε αρκετά ονόματα.
Σύμφωνα με στοιχεία που προέρχονται από το βιβλίο «Η χρυσή πλατίνα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη, οι πιο διαφημισμένοι μάνατζερ στην Ελλάδα είναι:
Ο Νίκος Μανωλιάς, που έχει συνεργαστεί με την Άννα Βίσση και τη Χριστίνα Αναγνωστοπούλου παλιότερα, ενώ τον είδαμε να βρίσκεται επαγγελματικά και στο πλευρό της Έλενας Παπαρίζου. Αυτόν τον καιρό συνεργάζεται με τον Νίκο Οικονομόπουλο.
Ο Ηλίας Ψινάκης, που έκανε μεγάλη καριέρα δίπλα στον Σάκη Ρουβά. Δραστηριοποιείται τόσο στο χώρο της παρουσίασης εκπομπών στην τηλεόραση όσο και στην ανακάλυψη νέων ονομάτων. Πρόσφατο... προϊόν του θεωρείται ο νεαρός πρώην παίκτης reality Κώστας Μαρτάκης.
Ο Στιβ Αλεξίου, που κατά καιρούς έχει βρεθεί πίσω από πλειάδα επωνύμων, όπως ο Λευτέρης Πανταζής, ο Σταμάτης Γονίδης και η Άντζελα Δημητρίου στα πρώτα τους βήματα. Του αρέσει να στήνει, όπως λέει χαρακτηριστικά, μερικά από τα κορυφαία σχήματα της νύχτας. Συνεργάζεται με τον όμιλο Μαροσούλη.
Ο Γαβρίλης Παντζής, που συνδυάζει την ιδιότητα του παραγωγού με εκείνη του μάνατζερ. Έχει συνδέσει το όνομά του με κινήσεις που έχουν κάνει παλιότερα η Πάμελα, ο Γιώργος Αλκαίος και ο γιος του Κωνσταντίνος Παντζής.
Ο Γιώργος Λύρας, που ασχολείται αποκλειστικά με τη σύντροφό του Πέγκυ Ζήνα, ενώ στο παρελθόν έχει συνδυάσει την παρουσία του με συνεργασίες με γνωστά ονόματα του χώρου.
Ο Πασχάλης Μουχταρίδης, που ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με το management της Ελευθερίας Αρβανιτάκη και του Μιχάλη Χατζηγιάννη.
