Πρόκειται για τον δίσκο που έστειλε τα πρώτα μηνύματα αναφορικά με την πλήρη στροφή του τραγουδιστή προς τα ροκ ακούσματα. Έχοντας ήδη ερμηνεύσει Μίκη Θεοδωράκη και Μάνο Λοΐζο μέσα στο έντονο κλίμα της μεταπολίτευσης με κατά βάση «εμβατηριακά» κομμάτια, ο Παπακωνσταντίνου αρχίζει να προσεγγίζει το είδος που στη δεκαετία του '80 θα του χάριζε εσαεί τον τίτλο του «απόλυτου Έλληνα ρόκερ»!

Αυτό το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1978 και περιλαμβάνει τραγούδια κυρίως του Αντώνη Βαρδή (που τότε έκανε τα πρώτα του βήματα ως συνθέτης), δύο «μεταγλωττισμένα» με πολιτικοκοινωνικά μηνύματα και το πρώτο που υπογράφει συνθετικά και στιχουργικά η Χάρις Αλεξίου, το οποίο μάλιστα μπορεί να χαρακτηριστεί και ως το πιο ροκ του δίσκου! Και να σκεφτεί κανείς ότι εκείνη την εποχή η μεγάλη τραγουδίστρια μεσουρανούσε με παλιά και νέα λαϊκά...

Επίσης, υπάρχουν τρία τραγούδια σε δεύτερη εκτέλεση: «Τα πουλιά της δυστυχίας» του Διονύση Σαββόπουλου από το «Φορτηγό» του 1966, «Στο παζάρι του ληστή» του Μίκη Θεοδωράκη και του Μάνου Ελευθερίου από την «Αρκαδία ΙΙ» (η πρώτη δισκογραφική εκτέλεση από τον Πέτρο Πανδή το 1973) και το «Αυτούς τους έχω βαρεθεί» του Θάνου Μικρούτσικου και του Βολφ Μπίρμαν σε απόδοση Δημοσθένη Κούρτοβικ από τα «Πολιτικά τραγούδια» του 1975 με τη Μαρία Δημητριάδη.

Από αυτό τον δίσκο ξεχώρισαν κι έμειναν διαχρονικά ο «Μπομπ Ντύλαν» και το «Φεύγουν καράβια» με την Αφροδίτη Μάνου στις δεύτερες φωνές (στο εσώφυλλο αναφέρεται ως «Βάνα Παναγιωτίδου»), ενώ μια δεύτερη «καριέρα» έκανε και το «Αυτούς τους έχω βαρεθεί». Επίσης, ακούστηκαν στην εποχή τους και τα «Τώρα, τώρα» και «Όλα τα 'χει ο μπαξές».

Στο εσώφυλλο του άλμπουμ υπάρχουν φωτογραφίες από την προετοιμασία στο στούντιο, καθώς και ιδιόχειρο σημείωμα του τραγουδιστή με το οποίο αναλύει το σκεπτικό του δίσκου κι ευχαριστεί τους συντελεστές του. Την παραγωγή έκανε ο Αχιλλέας Θεοφίλου και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο "ACTION" με ηχολήπτες τους Γιάννη Τριφύλλη και Γιάννη Σκιαδά. Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκε ο Κώστας Γανωσέλλης.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Με τον Μπομπ Ντύλαν (Α. Βαρδή-Π. Φαλάρα)
2. Τώρα, τώρα (Llouis Llach-Π. Φαλάρα)
3. Σακατεμένα τα τραγούδια (Α. Βαρδή-Π. Φαλάρα)
4. Επαρχία 1978 (Α. Βαρδή-Π. Φαλάρα)
5. Βαρέθηκα τα χωρατά (Χ. Αλεξίου)
6. Στο παζάρι του ληστή (Μ. Θεοδωράκη-Μ. Ελευθερίου)
7. Όλα τα 'χει ο μπαξές (Lluis Llach-Π. Φαλάρα)
8. Στον Διονύση Σ. (Α. Βαρδή-Π. Φαλάρα)
9. Θα 'ρθουν στιγμές (Α. Βαρδή-Π. Φαλάρα)
10. Τα πουλιά της δυστυχίας (Δ. Σαββόπουλου)
11. Πάλι βρέχει (Α. Βαρδή-Π. Φαλάρα)
12. Φεύγουν καράβια (Α. Βαρδή-Π. Φαλάρα)
13. Αυτούς τους έχω βαρεθεί (Θ. Μικρούτσικου-Β. Μπίρμαν)

Ο δεύτερος προσωπικός δίσκος της Κύπριας τραγουδίστριας, αλλά και ο πρώτος χρυσός της μιας και ξεπέρασε τις 50.000 αντίτυπα! Με αυτό το άλμπουμ που κυκλοφόρησε στα μέσα του 1979, η Βίσση εγκαινιάζει τη συνεργασία της με την τότε "Columbia" (είχε πάει εκεί από την τότε MINOS) κι επιχειρεί να ξεφύγει από το «έντεχνο» στυλ με το οποίο είχε γίνει γνωστή από το 1974 που εμφανίστηκε δισκογραφικά, επιδιώκοντας να ακολουθήσει τους ρυθμούς της εποχής, με περισσότερα ποπ στοιχεία.

Τρανό παράδειγμα τέτοιου είδους είναι το «Αυτός που περιμένω», το οποίο έγινε μεγάλη επιτυχία και διατηρήθηκε μέσα στα χρόνια που πέρασαν. Ωστόσο, ακούστηκαν πολύ κι άλλα τραγούδια όπως το ομότιτλο, το «Τι τα θέλεις λοιπόν» και το «Μ' αγαπάς». Επίσης, υπάρχει κι ένα κομμάτι που γράφτηκε με αφορμή το παγκόσμιο Έτος του παιδιού όπως είχε χαρακτηριστεί το 1979 και είναι ιδιαίτερα συγκινητικό, με εξαιρετικούς στίχους του Γιώργου Κανελλόπουλου και μουσική της ίδιας της Βίσση (τουλάχιστον σύμφωνα με το δίσκο).

Η θήκη του δίσκου δεν είναι η συνηθισμένη χάρτινη ή νάιλον, αλλά χαρτονένια και περιλαμβάνει δύο φωτογραφίες της τραγουδίστριας, καθώς επίσης και χειρόγραφο σημείωμά της. Η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο "Era" με ηχολήπτη τον Κώστα Φασόλα (που ήταν και ο παραγωγός του άλμπουμ) με βοηθό τον Μπάμπη Μπίρη, ενώ την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση ορχήστρας επιμελήθηκε ο Γιώργος Νιάρχος.

Τα τραγούδια του δίσκου
1. Κίτρινο γαλάζιο και μενεξεδί (Τ. Μπουγά-Γ. Καλαμίτση)
2. Τότε θα φύγω (D. Deschenes-Γ. Κανελλόπουλου)
3. Τι τα θέλεις λοιπόν (Τ. Μπουγά-Γ. Καλαμίτση)
4. Κι εσύ μιλάς (Τ. Μπουγά-Γ. Καλαμίτση)
5. Μη στεναχωριέσαι κι έχει ο Θεός (Σ. Βλασσόπουλου-Γ. Κανελλόπουλου)
6. Βρες τον τρόπο (Σάκαρη-Ψύλλα)
7. Αυτός που περιμένω (Σ. Βλασσόπουλου-Δ. Ιατρόπουλου)
8. Μ' αγαπάς (Σ. Βλασσόπουλου-Δ. Ιατρόπουλου)
9. Δύσκολος καιρός (Σ. Βλασσόπουλου-Δ. Ιατρόπουλου)
10. Αγάπη μου (Α. Βίσση-Γ. Κανελλόπουλου)
11. Αν τουλάχιστον (Σ. Βλασσόπουλου-Γ. Κανελλόπουλου)
12. Το Έτος του παιδιού (Α. Βίσση-Γ. Κανελλόπουλου)

Ο τίτλος του δίσκου τα λέει όλα, αφού από τη μία πλευρά του περιλαμβάνει καινούργια τραγούδια του Τάκη Μπουγά και στη δεύτερη επανεκτελέσεις γνωστών και αγαπημένων κομματιών, κάτι που η Ελένη Δήμου επανέλαβε κάποιες φορές και στα επόμενα χρόνια.

Το άλμπουμ κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 1984, ήταν το δεύτερο προσωπικό της ερμηνεύτριας μετά το «Έχω φίλους» του 1982 κι έμελλε να της χαρίσει μιαν από τις πιο διαχρονικές επιτυχίες της: Το «Ετοιμάζω ταξίδι» που ακούγεται μέχρι σήμερα και πρόσφατα διασκευάστηκε από τον Γιώργο Γιαννιά. Από τα τραγούδια του Μπουγά, «περπάτησαν» επίσης και τα «Φεύγεις έρχεσαι» και «Ήσυχα κι ωραία».

Περνώντας στη δεύτερη πλευρά, συναντάμε το «Πρακτορείο» του Σταύρου Ξαρχάκου από το «Ρεμπέτικο», την «Νταλίκα» του Δήμου Μούτση από το «Φράγμα», καθώς επίσης και γνωστά τραγούδια του Μάνου Λοΐζου και του Γιάννη Σπανού. Γενικότερα, πρόκειται για ένα πολύ καλό δίσκο με την Ελένη Δήμου να δίνει τον καλύτερο εαυτό της.

Η παραγωγή ήταν του Γιώργου Μακράκη και η ηχογράφηση έγινε στο στούντιο "Polysound" με ηχολήπτη τον Γιάννη Σμυρναίο. Η ενορχήστρωση και η διεύθυνση ορχήστρας ήταν του Τάσου Καρακατσάνη, με εξαίρεση το «Ένα πρωινό» που επιμελήθηκε ο Θανάσης Μπίκος.