Έχω ανάγκη από την ανθρώπινη επαφή, αλλά και από στιγμές βαθιάς μοναχικότητας
Το 2006 είχα μια εκπομπή στον Alter που λεγόταν «Στην Βεράντα». Θυμάμαι στην δεύτερη εκπομπή, Φεβρουάριος ήταν, είχα καλεσμένο τον Στέφανο Κορκολή σε μια από τις σπάνιες τηλεοπτικές του εμφανίσεις. Είχε φέρει μαζί του 4 νέα παιδιά με πολύ ωραίες φωνές. Μία απ’ αυτές ήταν η Ελεωνόρα Ζουγανέλη στην πρώτη της τηλεοπτική εμφάνιση σαν τραγουδίστρια. Σήμερα μιλάει αποκλειστικά στο NikosOnline.gr
10+1 ερωτήσεις στην
Ελεωνόρα Ζουγανέλη
Ελεωνόρα μου που σε πετυχαίνω;
Με πετυχαίνεις σε μια από τις έντονες περιόδους στην ζωή μου. Μεταξύ καλοκαιρινής περιοδείας σε όλη την Ελλάδα και επιπλέον σε μια προετοιμασία για την παράσταση στο Ηρώδειο.
Για πες μου γι αυτήν την παράσταση Τα ήξερες τα τραγούδια της Μελίνας ή τώρα τα πρωτάκουσες;
Φυσικά και τα ήξερα όπως και όλοι μας τα ξέρουμε, αλλά δεν τα γνώριζα. Δεν είχα ασχοληθεί σε βάθος με αυτά. Δεν είχα ανακαλύψει την ομορφιά τους. Μέχρι τώρα ήταν για μένα σαν να υπήρχαν για πάντα στην ψυχή μου, απλά τώρα αρχίζω να τα επεξεργάζομαι, να τους δίνω χώρο και να ψάχνω μέσα μου τρόπο να τα εκφράσω. Είναι πραγματικά μια σπουδαία διεργασία.
Θα πεις και το «Je te dirai les mots» που της είχε γράψει ο Βαγγέλης Παπαθανασίου;
Όχι, δεν είναι μέσα στην λίστα των τραγουδιών που έχουμε επιλέξει. Είναι τόσα πολλά τα τραγούδια που δυστυχώς κάποια έχουν μείνει απ’ έξω.
Και όταν τελειώσεις με το Ηρώδειο, έμαθα θα κάνεις περιοδεία. Πες τα μου όλα.
Ακριβώς! Ήδη έχω ξεκινήσει, έχω κάνει 4 συναυλίες, οπότε πήρα μία γερή γεύση από το τι με περιμένει το καλοκαίρι και είμαι ενθουσιασμένη. Είναι πολύ σημαντικό για μένα όλο αυτό. Μου δίνει πίστη και δύναμη. Με συγκινεί βαθιά και με κάνει να αισθάνομαι ζωντανή.
Πως σου φάνηκε που «Η δύναμη σου», ένα κομμάτι τόσο διαφορετικό, τόσο κόντρα, έγινε η μεγαλύτερη επιτυχία της εποχής μας;
Δεν πίστεψα, ούτε αντιλήφθηκα ποτέ την «Επιμονή» σαν ένα κόντρα κομμάτι. Είναι ένα τραγούδι Ελληνικό και κυρίως αληθινό. Εκεί πιστεύω ότι οφείλεται και η επιτυχία του. Μίλησε άμεσα στις καρδιές των ανθρώπων και ξύπνησε συναισθήματα συντροφικότητας, χαράς, αγάπης, κεφιού.
Εννοώ ότι δηλαδή, εκεί που όλοι ασχολούνταν με τα σκυλάδικα, ξαφνικά σκάει αυτό και τα ισοπεδώνει όλα. Άρα υπάρχει ελπίδα;
Ελπίδα εννοείται ότι υπάρχει, κι’ αυτό είναι άσχετο από το εάν θα καταφέρει κάθε φορά ένα τραγούδι να περνάει στο πιο ευρύ κοινό. Είναι πολύ ευχάριστο όταν συμβαίνει, είναι τονωτικό και διεγερτικό. Αλλά η ελπίδα υπάρχει και φαίνεται και με άλλους τρόπους. Τόσοι άνθρωποι καταφέρνουν αυτήν την εποχή των προβλημάτων και των δυσκολιών να κάνουν σπουδαία πράγματα. Να δημιουργούν, νε εξελίσσονται και να προχωρούν με επιτυχία.
Καινούργιο cd, καινούργια τραγούδια πότε ετοιμάζεις;
Σιγά σιγά ετοιμάζω την νέα μου δουλειά, η οποία θα κυκλοφορήσει κάπου γύρω στο Φθινόπωρο. Είναι επίσης πολύ χαρούμενη γιατί πρώτη φορά συνεργάζομαι με έναν μόνο συνθέτη – τον Κώστα Λειβαδά- και όπως καταλαβαίνεις και αυτό είναι κάτι νέο για μένα.
Και στις αρχές του 2015 θα βρεθείς πάνω στην σκηνή του Εθνικού θεάτρου, να ερμηνεύεις την Εντίθ Πιάφ. Γιατί το αποφάσισες;
Γιατί όταν μου το πρότειναν, φτερούγισε η καρδιά μου. Δεν σκέφτηκα τίποτα. Ούτε δυσκολίες, ούτε φόβους ούτε τίποτα. Είπα το «ναι» και μετά άρχισαν να ξεπηδούν όλα. [γέλια] Είμαι σίγουρη όμως πως αυτήν την δουλειά ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, έχει να μου δώσει πολύ υλικό για να συνεχίσω τη ζωή μου.
Ήταν πολύπλοκη προσωπικότητα αυτή η γυναίκα. Πέρασε πολλά… μέχρι που έκανε ενέσεις ηρωίνης. Θα τα καταφέρεις να μπεις στον ψυχισμό της;
Δεν ξέρω τίποτα απολύτως ακόμα. Ούτε αν θα τα καταφέρω, ούτε αν αποτύχω. Ελπίζω να μην χρειαστεί να κάνω ενέσεις ηρωίνης κι’ εγώ για να αντεπεξέλθω [γέλια]. Είναι ένα στοιχείο όμως που μου δίνει μια πρόσβαση στον ψυχισμό της. Είναι ο βαθύς πόνος. Νομίζω ότι από εκεί θα ξεκινήσει η πρώτη μας επαφή με την Εντίθ…….
Θα κρατήσεις τα ίδια λόγια του Άρη Δαβαράκη, στα τραγούδια; Δεν σε ρωτάω αν είχες δει την Τάνια Τσανακλίδου στον ίδιο ρόλο, γιατί ήσουν αγέννητη. [γέλια]
Για να σου πω την αλήθεια δεν γνωρίσω ακόμα τι ακριβώς θα συμβεί με την παράσταση. Θέλω να χαρώ ότι σε αυτήν την δουλειά θα έχω τον ρόλο μαθήτριας. Χαίρομαι που θα βρεθώ κάπου, που δεν θα παίρνω αποφάσεις αλλά που θα ακολουθώ. Μου έχει λείψει αυτό.
Και η 11η ερώτηση και απάντηση ανήκει σε σένα
Τι έχεις ανάγκη;
Έχω ανάγκη την ανθρώπινη παρουσία, την επαφή, τις σχέσεις με τους ανθρώπους και παράλληλα τον χώρο μου για στιγμές βαθιάς μοναχικότητας.
http://www.nikosonline.gr/?p=2961
