12/12/2011
Φωτορεπορτάζ: Μάριος Γκούβας
www.musiccorner.gr
Με ένα αφιέρωμα στον Νίκο Γκάτσο, έναν από τους σημαντικότερους ποιητές και στιχουργούς που ενέπνευσαν ορισμένους εκ των μεγαλυτέρων συνθετών της Ελλάδας, γιόρτασε το “The Art Studio” τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του ποιητή.
Το “The Art Studio”, για όσους τυχόν δεν το γνωρίζουν, είναι η σχολή που έχουν δημιουργήσει τρεις άνθρωποι του χώρου. Με αλφαβητική σειρά, οι Νίκος Μουρατίδης, Αποστολία Παπαδαμάκη και Τζίνα Πούλου. Στη σχολή που «έστησαν» οι τρεις τους, φοιτούν άνθρωποι με ταλέντα και όνειρα. Ταλέντα στο τραγούδι, την κίνηση και την υποκριτική και όνειρα να μπουν στο χώρο και να χαράξουν τη δική τους πορεία.
Βρεθήκαμε, κατ’ αρχάς, στην τελευταία πρόβα των παιδιών και μιλήσαμε με τους τρεις ιδρυτές της σχολής για το πρόγραμμα που ετοίμασαν με τους μαθητές της σχολής για να τιμήσουν τον Νίκο Γκάτσο.
Ξεκινήσαμε με την Τζίνα Πούλου, τη γνωστή σοπράνο που στη σχολή έχει αναλάβει, τι άλλο, την φωνητική διδασκαλία των μαθητών.
Music Corner: Θα μας πείτε λίγα λόγια για το πρόγραμμα;
Τζίνα Πούλου: Εκτός του ότι είναι μια σημαντική επέτειος, δίνεται η δυνατότητα στους σπουδαστές να έρθουν σε επαφή με το κοινό, οι περισσότεροι απ’ αυτούς για πρώτη φορά. Αυτό που θέλουμε είναι να δοκιμαστούν οι αντοχές τους. Να το δουν ως μάθημα και ως εμπειρία. Από το άγχος και από το φόβο τους έχουμε κι εμείς να κερδίσουμε πολλά πράγματα.
Music Corner: Το ρεπερτόριο είναι συγκεκριμένο, αλλά το στήσιμο του προγράμματος;
Τζίνα Πούλου: Το ρεπερτόριο το έχει επιμεληθεί ο Νίκος Μουρατίδης, τη σκηνοθεσία, το σκηνικό και την κίνηση η Αποστολία Παπαδαμάκη. Εγώ είχα τη διδασκαλία της φωνής, να προσπαθήσουμε να έχουμε ένα καλό φωνητικό αποτέλεσμα. Γενικά θεωρώ ότι η βραδιά αυτή θα είναι μια έκπληξη για τα αθηναϊκά μουσικά δρώμενα. Τα παιδιά είναι φρέσκες φωνές με πολλή όρεξη κι έχουν δώσει τον καλύτερο εαυτό τους. Έχουν αφιερωθεί σ’ αυτό και στο πρόγραμμα είναι να γίνουν κι άλλες ανάλογες εκδηλώσεις. Αυτό είναι μόνο η αρχή.
Στη συνέχεια μας μίλησε η Αποστολία Παπαδαμάκη, η γνωστή χορογράφος και κινησιολόγος που είχε και τη σκηνοθετική επιμέλεια της παράστασης.
Αποστολία Παπαδαμάκη: Γίνεται μια προσπάθεια να δοθεί μια φρέσκια σκηνοθετική και χορογραφική ματιά στα τραγούδια που θα ακούσετε. Είναι τραγούδια πασίγνωστα, χιλιοτραγουδισμένα, αγαπημένα και συνδεδεμένα με συγκεκριμένες μνήμες. Αυτό που έχουμε καταφέρει είναι να δημιουργηθούν νέες και διαφορετικές εικόνες. Μια πρωτοτυπία που υπάρχει στη συγκεκριμένη εκδήλωση είναι το γεγονός ότι τα 20 περίπου παιδιά που συμμετέχουν, το καθένα βγαίνει από διαφορετικό σημείο του χώρου. Στη σκηνοθεσία χρησιμοποιούμε μη συμβατικούς τρόπους για να τραγουδήσει κάποιος. Καθισμένος στον πιανίστα, πάνω στο πιάνο, στο παράθυρο, ανεβαίνοντας σ’ ένα τραπέζι.Με μια πολύ σύγχρονη ματιά χωρίς όμως να αφαιρείται η μνήμη του τραγουδιού ή το συναίσθημα που παράγεται απ’ αυτό. Επίσης υπάρχει πολύ φρεσκάδα και χιούμορ. Όλο το στήσιμο ήταν μέρος του μαθήματος που λέγεται «σκηνική παρουσία». Δηλαδή πώς κάθε μαθητής θ’ αναδείξει τα ιδιαίτερα ταλέντα του, και τα ερμηνευτικά και τα υποκριτικά. Σήμερα το να έχεις μια καλή φωνή δε φτάνει. Πρέπει να υπηρετείς και την εικόνα και την υποκριτική και την κίνηση.
Είναι ένα πρωτότυπο project και είμαι πολύ χαρούμενη γιατί τα παιδιά το αγκάλιασαν και δούλεψαν πάρα πολύ γι’ αυτό. Είναι πολύ ευχάριστο που νέοι άνθρωποι θέλουν να δουλέψουν, να μελετήσουν για να βελτιωθούν. Κι αυτό είναι ελπιδοφόρο στη σημερινή Ελλάδα για οποιονδήποτε τομέα.
Τελευταίος μας μίλησε ο Νίκος Μουρατίδης, για τον οποίο δε χρειάζονται πολλές συστάσεις:
Νίκος Μουρατίδης: Από την πρώτη στιγμή ήθελα σ’ αυτή τη σχολή να κάνουμε παραστάσεις για να καταλάβουν εξ’ αρχής τα παιδιά τι σημαίνει επάγγελμα, τι σημαίνει πειθαρχία, τι σημαίνει να συγκεντρωνόμαστε σε μια μουσική παράσταση, τι σημαίνει το να κάνουμε show. Η επέτειος των 100 χρόνων από τη γέννηση του Γκάτσου ήταν μια πολύ ωραία αφορμή και για να φέρω τα παιδιά σε επαφή με όλους αυτούς τους μεγάλους συνθέτες και τον μεγάλο στιχουργό και ποιητή. Όταν τους το ανακοίνωσα, την πρώτη μέρα των μαθημάτων, ήταν κάποια παιδιά που δεν γνώριζαν τον Γκάτσο! Εκεί έπαθα ένα μικρό σοκ. Αλλά την επόμενη μέρα που ήρθαν, το είχαν ψάξει και ήρθαν όλοι και μου είπαν «τι τραγουδάρες έχει γράψει». Αυτό από μόνο του είναι κέρδος… Το επόμενο κέρδος είναι ότι με δύο μήνες μαθήματα έχουν γίνει σαν επαγγελματίες, κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα. Κάνουν πράγματα που τους αρέσουν, ο καθένας με τις δυνατότητές του, αλλά μόνο θετικά τα βρίσκω όλα αυτά. Σε μία μουσική σχολή είναι ό,τι το καλύτερο αυτό που συμβαίνει.
Music Corner: Βελτιώνονται από μέρα σε μέρα;
Νίκος Μουρατίδης: Ήδη υπάρχουν πολλές βελτιώσεις ακόμα και στον τρόπο που σκέφτονται. Η Τζίνα που τους κάνει μαθήματα φωνητικής είναι καταπληκτική και η Αποστολία κάνει μαθήματα κίνησης και χορού και είναι “super”. Εγώ τους κάνω όλα τα άλλα, δηλαδή πώς να μάθουν να διαχειρίζονται τον εαυτό τους, την προβολή τους, το μυαλό τους. Να τους κρατάω στο έδαφος. Πιστεύω ότι θα κάνουμε πάρα πολύ ωραία δουλειά. Και ετοιμάζουμε κι άλλα. Τα παιδιά ξεκίνησαν πριν από δύο μήνες και πρέπει να είμαστε επιεικείς. Μέχρι το τέλος του σχολικού έτους θέλω να κάνουμε κι άλλες ανάλογες εκδηλώσεις. Ελπίζω να καταφέρουμε να κάνουμε μια εκδήλωση κάθε μήνα. Νομίζω ότι θα είναι μόνο κέρδος.
Music Corner: Το Music Corner θα βρίσκεται δίπλα σας να στηρίξει αυτές τις προσπάθειες.
Νίκος Μουρατίδης: Ευχαριστούμε πολύ.
Στις 8 Δεκεμβρίου, λοιπόν, βρεθήκαμε ξανά στο Tas Stage στο Γκάζι προκειμένου να παρακολουθήσουμε το αφιέρωμα που ετοίμασαν οι μαθητές της σχολής.
Το πρόγραμμα ξεκίνησε κατά τις 10, με τον Μαυρίκιο Μαυρικίου στο πιάνο να ερμηνεύει τα «Κεμάλ» και «Άσπρο περιστέρι», σε μουσική Μάνου Χατζιδάκι. Συνέχεια με την Πολυτίμη Γιώτα και την «Παναγιά των Πατησίων» και τον Γιώργο Σέκερη που ερμήνευσε τη «Μπαλάντα του Ούρι». Το «Νανούρισμα» μας τραγούδησε η Ηλιάνα Σακελλαριάδη, που ανέβηκε και στο τραπέζι, και ο Στράτος Μενούτης, ανάμεσα στο «Αερικό» και το «Αστέρι του βοριά», μας μίλησε για τον Νίκο Γκάτσο.
Η Λαμπρινή Κωστοπούλου συνέχισε με την «11η εντολή» σε μουσική Γιώργου Χατζηνάσιου και η Κωνσταντίνα Βλαχοπούλου με το «Έλα σε μένα». «Ο ταξιδιώτης του ονείρου» ήταν η ερμηνευτική επιλογή της Ξένιας Βουλίσμα, ενώ η Στέλλα Παπαλαζαρίδου πήρε τη σκυτάλη με το «Μια Παναγιά» και η Patricia Abrahams ερμήνευσε «Το παιδί με το ταμπούρλο».
Αμέσως μετά, ο Γιώργος Σέκερης μετέφερε στην αγκαλιά του τη Σύλβια Ευθυμίου και την άφησε πάνω στο πιάνο να μας τραγουδήσει το «Ο κόσμος να είμαι εγώ». Η Σύλβια κατέβηκε από το πιάνο με τη βοήθεια του Ρωμανού Κολυτού που ερμήνευσε το «Ένας ευαίσθητος ληστής» και στη συνέχεια η Αθηνά Παπαδοπούλου ανέλαβε να μας θυμίσει το «Δίχτυ», σε μουσική Σταύρου Ξαρχάκου.
Με συνθέσεις του Ξαρχάκου συνέχισε ο Γιάννης Αλεξάκης, «Μάτια βουρκωμένα» και «Μάνα μου Ελλάς», αλλά και η Σιμέλα Χριστοπούλου που απέδωσε το «Καίγομαι» στα πόδια του …τυχερού πιανίστα. Υπό τις μελωδίες του Χατζιδάκι η Πολυτίμη Γιώτα μας έδωσε μερικές ακόμα πληροφορίες για τον ποιητή Νίκο Γκάτσο και ερμήνευσε το «Μη μου χτυπάς» σε μουσική Δήμου Μούτση.
Η Νικολέτα Ρούσσου τραγούδησε το «Σ’ έβλεπα στα μάτια» σε μια πρωτότυπη και χιουμοριστική σκηνοθεσία και η Ξένια Βουλίσμα ερμήνευσε το «Άσπρη μέρα», με τη Λαμπρινή Κωστοπούλου να ολοκληρώνει τις πληροφορίες για τον ποιητή.
Ο Φώτης Θεοχαράκης μας έδωσε μια εκδοχή του «Χάρτινο το φεγγαράκι» με ανδρική φωνή και η Σύλβια Ευθυμίου ερμήνευσε το «Νυν και Αεί». Στη συνέχεια η Πολυτίμη Γιώτα με τον Στράτο Μενούτη και τη Σιμέλα Χριστοπούλου τραγούδησαν το «Αθανασία», ενώ η Σιμέλα συνέχισε με το «Στου Όθωνα τα χρόνια».
Ο Γιώργος Σέκερης πήρε τη σκυτάλη με το «Με τι καρδιά τον κόσμο ν’ αρνηθώ» και η Νικολέτα Ρούσσου με την «Πειραιώτισσα». Ο Ρωμανός Κολυτός «Μ’ ένα παράπονο» διακόπηκε από τον «Λευτέρη» της Αθηνάς Παπαδοπούλου και συνέχισε με το «Μίλησέ μου».
Για το finale, καθηγητές και μαθητές επέλεξαν το «Αν θυμηθείς τ’ όνειρό μου» σε μουσική Μίκη Θεοδωράκη, που ανέλαβαν να ερμηνεύσουν όλοι οι μαθητές μαζί, αλλά και οι καθηγητές τους επί σκηνής, με τον Μαυρίκιο Μαυρικίου να ολοκληρώνει το τραγούδι με μια εξαιρετική κορώνα μέσα σε ενθουσιώδη χειροκροτήματα.
Και μετά την παρουσίαση της εκδήλωσης, ας περάσουμε στην …κριτική. Κατ’ αρχάς θα ξεκαθαρίσουμε ότι βρεθήκαμε σε δίλημμα. Να γίνουμε «Μουρατίδηδες» με τους μαθητές της σχολής του Νίκου Μουτρατίδη ή όχι; Μετά από πολύ σκέψη, αποφασίσαμε να είμαστε επιεικείς, όχι επειδή μας το ζήτησε ο ίδιος ο Κος Μουρατίδης, αλλά επειδή σκεφτήκαμε τα πραγματικά δεδομένα.
- Οι μαθητές παρακολουθούν μαθήματα μόνο δύο μήνες.
- Το ρεπερτόριο είναι δεδομένο και, κατά κάποιο τρόπο, περιορισμένο.
- Το άγχος της πρώτης εμφάνισης ήταν προφανές σε όλους.
- Οι σκηνοθετικές προτάσεις που παρουσιάστηκαν είχαν επιπλέον απαιτήσεις, πλην των αμιγώς φωνητικών.
Με αυτά στο μυαλό μας, και το video να βοηθάει στη …βαθμολογία μας, αποφασίσαμε να μη μπούμε στη διαδικασία των …realities. Δε θα αναλύσουμε ούτε τις φωνητικές δυνατότητες του καθενός ξεχωριστά, ούτε τα λάθη που μπορεί να έκαναν, γιατί η προσπάθεια που έγινε ήταν πολύ σημαντική και, όπως διαπιστώσαμε, όλα τα παιδιά έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, με όλη τους τη δύναμη.
Από τους περίπου 20 ερμηνευτές, ξεχωρίσαμε τους Μαυρίκιο Μαυρικίου, ως τραγουδιστή και πιανίστα, την Πολυτίμη Γιώτα, την Ηλιάνα Σακελλαριάδη, τη Σύλβια Ευθυμίου, τον Ρωμανό Κολυτό, την Αθηνά Παπαδοπούλου, τον Γιάννη Αλεξάκη, τη Σιμέλα Χριστοπούλου και τον Φώτη Θεοχαράκη. Προβληματιστήκαμε αρκετά και για τον Γιώργο Σέκερη που ερμήνευσε το πρώτο του κομμάτι πάρα πολύ καλά, αλλά στο δεύτερο δεν απέφυγε ένα σημαντικό λάθος που διόρθωσε σύντομα.
Για τους υπόλοιπους ερμηνευτές, ας μας επιτραπεί να διατηρήσουμε τις επιφυλάξεις μας, όχι επειδή δεν ήταν καλοί, αλλά γιατί θα θέλαμε να τους ξανακούσουμε σε ρεπερτόριο που ίσως να τους ταιριάζει περισσότερο. Πιστεύουμε ότι όλοι έχουν αρκετό δρόμο μπροστά τους και δεν θα ήταν σωστό να τους «κόψουμε» τα φτερά με μία αρνητική προσωπική κριτική και μάλιστα μετά από ελάχιστο χρόνο μαθημάτων.
Από σκηνοθετικής άποψης, οφείλουμε να πούμε ότι οι πρωτοτυπίες που εφαρμόστηκαν ήταν πολύ ενδιαφέρουσες. Κάθε ερμηνευτής εμφανιζόταν στο χώρο από διαφορετικό σημείο, χρησιμοποιώντας κάθε εκατοστό του μαγαζιού. Το «ανακάτεμα» και η άμεση επαφή με τον κόσμο έδωσε άλλο χαρακτήρα στην εκδήλωση. Στον τομέα αυτό, όπως και στην κίνηση, όλοι οι μαθητές ήταν πάρα πολύ καλοί.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι ειδικότεροι ημών καθηγητές της σχολής δε θα διαφωνήσουν με τη γενική «κριτική» που κάναμε ανωτέρω. Ελπίζουμε ότι τα παιδιά που αναφέραμε ονομαστικά στους διακριθέντες, θα συνεχίσουν με τον ίδιο ζήλο για να διατηρηθούν σε υψηλό επίπεδο, ενώ όσα δεν διακρίναμε εμείς, θα προσπαθήσουν ακόμα περισσότερο.
Κι όπως υποσχεθήκαμε, θα είμαστε δίπλα τους σε κάθε παρουσίαση, σε κάθε live τους για να «παρακολουθούμε» την εξέλιξή τους.
Ευχαριστούμε όλους γι’ αυτή τη μουσική παράσταση…
 Γιώργος Κατσαρός & Γιώτα Νέγκα |
 Γιώργος Κατσαρός – Ηλίας Μαροσούλης – Στέλλα Καλλή |
 Κέλλυ Καλτσή – Βαλέρια Χριστοδουλίδου |
 Στέλλα Καλλή |
Περισσότερες αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από το live
***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…