16/7/2012
Γράφει η Φωτεινή Κοκκινάκη
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)

Είναι μια σχέση βαθιάς αγάπης, αυτή με τους Pink Martini! Μια σχέση που κρατάει χρόνια, με το ελληνικό κοινό να δίνει δυναμικά το παρόν σε όλα τα live τους. Όπως ακριβώς έγινε και την Τετάρτη 11/7. Εκεί που άλλες συναυλίες ακυρώνονται και το καλοκαίρι αυτό το χαρακτηρίσαμε πολλάκις ως συναυλιακά «φτωχό», οι Pink Martini συνεχίζουν να αποτελούν μια από τις φωτεινές εξαιρέσεις και να γεμίζουν ασφυκτικά τους χώρους όπου εμφανίζονται!

Από νωρίς ο κόσμος άρχισε να ανηφορίζει στο θέατρο του Λυκαβηττού, για να υποδεχθεί επί σκηνής, με μια μικρή καθυστέρηση, στις 10 παρά τέταρτο, την αγαπημένη κολεκτίβα, που είχε δύο ακριβώς χρόνια να επισκεφθεί την Αθήνα. «Καλησπέρα Ελλάδα», με αυτό το μήνυμα και το συγκρότημα να παίρνει τις θέσεις του επί σκηνής, άνοιξε τη βραδιά ο Thomas Lauderdale.

«Amando mio, love me forever…», ήταν ο πρώτος στίχος βγήκε από τα χείλη της πληθωρικής ντίβας Storm Large και το κοινό ακολούθησε, τραγουδώντας παρέα με την μπάντα καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας. Η διάθεση άκρως επικοινωνιακή, χορευτική κι ευχάριστη, πάνω και κάτω από την σκηνή. Το συγκρότημα, έπειτα από το ζέσταμα με τα πρώτα κομμάτια, έσπευσε να μας ευχαριστήσει και να τονίσει το πόσο φιλόξενο, εξωστρεφές και ευδιάθετο είναι πάντα το αθηναϊκό κοινό. Ήταν, νομίζω, η καλύτερη αφορμή, για να εκδηλώσουμε απλόχερα όλη τη θετική ενέργεια που κουβαλούσαμε μαζί μας.

Την παρθενική του εμφάνιση στην Αθήνα, παρέα με τους Pink Martini, έκανε και ο ελληνικής καταγωγής, Ari Shapiro, ο οποίος μας συγκίνησε βαθύτατα όταν τραγούδησε για εμάς, σε εξαιρετικά ελληνικά, «Τα παιδιά του Πειραιά». Με την σειρά μας κι εμείς τον ανταμείψαμε γι’ αυτό το ιδιαίτερο δώρο, σαν καλοί φίλοι που είμαστε, με ένα χειροκρότημα που δεν είχε τέλος…

Μετά από μιάμιση ακριβώς ώρα εξαιρετικής performance, μας ευχαρίστησαν για την όμορφη βραδιά, κλείνοντάς μας πονηρά το μάτι, για να ανέβουν και πάλι έπειτα από λίγα λεπτά στην σκηνή για ένα από τα πιο δυναμικά και γεμάτα διάθεση για ξεφάντωμα, encore, που έχω παρακολουθήσει ποτέ. «Una note a Napoli» και «Brazil» τα μαγικά συστατικά και πραγματικά, κανείς δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο ρυθμό!

Φύγαμε από το Λυκαβηττό, λίγο με τα τις 12, με φτερά στα πόδια και τραγουδώντας «je ne veux pas travailler»! Με το μυαλό κολλημένο στις διακοπές που ολοένα και πλησιάζουν και την σιγουριά ότι οι Pink Martini είναι από τα γκρουπ που αξίζει να δει κανείς ξανά και ξανά…!

Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από τη συναυλία


***Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here