19/03/2014
Γράφει η Ρόζα Βασιλάτου
Φωτογράφηση: Ματίνα Φουντούλη
www.musiccorner.gr
(Χορηγός Επικοινωνίας)
Το Σαββατόβραδο 15 Μαρτίου βρεθήκαμε στον χώρο της “Αρχιτεκτονικής” που άνοιξε τις πόρτες του για να υποδεχτεί τον Διονύση Τσακνή και τον Γιάννη Μηλιώκα, για δύο συνεχόμενα Σάββατα! Μαζί τους σε αυτές τις βραδιές η Κασσιανή Λειψάκη, ενώ το Σάββατο που πέρασε τους συνόδεψαν και ο συνθέτης Γρηγόρης Πολύζος με τη Μαρία Κρασοπούλου.
Η βραδιά ξεκίνησε λίγο μετά τις έντεκα, με τον Γρηγόρη και τη Μαρία να ανεβαίνουν στη σκηνή, και ο χώρος πλημμύρισε με μιας από την υπέροχη φωνή της Μαρίας. Μια φωνή που έχει τα χαρακτηριστικά της καθάριας και δυνατής χροιάς, πολυπόθητα στοιχεία για πολλούς που θέλουν να κάνουν καριέρα στο τραγούδι. Με τη συνοδεία του πιάνου μας κράτησαν συντροφιά με κομμάτια από τον παλιό αλλά και τον επερχόμενο δίσκο τους για περίπου μία ώρα, μέχρι να έρθει στη σκηνή το αχτύπητο δίδυμο!
Και λέω για αχτύπητο δίδυμο, καθώς ο Διονύσης Τσακνής με τον πολιτικό του στίχο και το καυστικό σχόλιό του διαδεχόταν το μοναδικό χιούμορ του Γιάννη Μηλιώκα, που αντλούταν είτε από τα τραγούδια του, είτε από την κίνησή του στη σκηνή.
Ξεκίνησαν με «Μπάλλο» συνέχισαν με «Τσοπάνη» και τον Γιάννη Μηλιώκα να ερμηνεύει με ανεπανάληπτη προφορά, περάσαμε από το περιστατικό με το αυτόγραφο και το «Εξουσία», στο τραγούδι «Να δεις που κάποτε» και σύντομα οι δύο γίναν τρεις με την παρουσία της Κασσιανής, η οποία ήταν το μυστικό συστατικό για να δέσει η ατμόσφαιρα!
Πότε και οι τρεις μαζί, πότε ο καθένας μόνος του ή σε δυάδες, προσέφεραν στον κόσμο μια βραδιά μεστή από καλή μουσική και πέτυχαν, στοχεύοντας στη διασκέδαση του κοινού τους. Η σκηνή τους ανήκε και φαινόταν η αγάπη για αυτό που κάνουν σε κάθε τραγούδι και σε κάθε στίχο.
«Φτιάξε καρδιά μου το δικό σου παραμύθι», «Ροζ», το πολυπόθητο «Για το καλό μου», «Το τρίτο σου μάτι», αυτοσχεδιασμοί της πρόβας και κομμάτια διαδραστικότητας με το κοινό, ήταν μόνο λίγα από αυτά που μας επιφύλασσε η νύχτα.
Στη διάρκεια της βραδιάς ακούσαμε και την Κασσιανή να ερμηνεύει ανάμέσα σε άλλα «Ζηλεύει η Νύχτα», «Μπόρα» και «Καίγομαι Καίγομαι», προσθέτοντας ακόμα μεγαλύτερη δυναμική στο σχήμα.
Χάρηκα πολύ που μου δόθηκε η ευκαιρία να παρακολουθήσω μια τέτοια εμφάνιση, όπου οι μουσικοί, εκτός από τη δουλειά τους έκαναν και τον “χαβαλέ” τους, χωρίς πομπώδεις καταστάσεις και ψεύτικα σόου. Βρέθηκαν εκεί με ένα σκοπό και αντεπεξήλθαν στις προσδοκίες μας.
Αλλά ας δούμε τι έχουν να πουν οι πρωταγωνιστές της βραδιάς…
Music Corner: Θέλετε να ξεκινήσουμε με λίγα λόγια για τη σημερινή συνεργασία;
Διονύσης Τσακνής: Δεν είναι κάτι καινούριο, με τον Γιάννη Μηλιώκα και τον Νίκο Ζιώγαλα εδώ και δύο χρόνια…
Γιάννης Μηλιώκας: Τρία!
Διονύσης Τσακνής: Τρία; Τα τρία τελευταία χρόνια λοιπόν, μοιραζόμαστε τη σκηνή. Άλλοτε οι τρεις μας και άλλοτε οι δύο, ανάλογα με τις συνθήκες και ανάλογα τη διαθεσιμότητα που έχει ο καθένας.
Γιάννης Μηλιώκας: Ή ο κάθε χώρος.
Διονύσης Τσακνής: Ναι. Και είπαμε ότι αυτή η συνεργασία θα κρατήσει πάρα πολύ.
Γιάννης Μηλιώκας: Είπαμε δέκα χρόνια.
Διονύσης Τσακνής: Θα δούμε…
Music Corner: Τι είναι αυτό που κρατάει το Ροκ ζωντανό στην ελληνική σκηνη; Μετά από τόσο καιρό παραμένει διαχρονικό…
Γιάννης Μηλιώκας: Για μένα Ροκ είναι η συμπεριφορά του ανθρώπου σε 24ωρη βάση και όχι ο ρυθμός τον οποίο ακούμε από ένα κατά παραγγελία τρυπημένο παντελόνι, κατά παραγγελία τρυπημένο μπλουζάκι και βρώμικο, κατά παραγγελία βρώμικο νύχι και κάποιος παριστάνει, ας πούμε, τον ροκά. Ροκ είναι τρόπος σκέψης και συμπεριφοράς, κοινωνικότητας μέσα στη ζούγκλα της Αθήνας. Ο ρυθμός μπορεί να είναι τσατσά, μπορεί να είναι μπολερό, αλλά ο στίχος να είναι τσεκουράτος και να λέει τα πράγματα με το όνομά τους.
Διονύσης Τσακνής: Η αρχική διαφορά της σχολής δεν είναι, ας πούμε, το αν έχει μια ηλεκτρική κιθάρα ή ό,τι έχει μέσα το τραγούδι, είναι ηλεκτρικός ο στίχος.
Music Corner: Μένοντας στον τσεκουράτο στίχο, τι πιστεύετε ότι είναι αυτό που κάνει τους νέους να στρέφονται σε πιο εύπεπτες μουσικές λύσεις που δεν έχουν κάτι βαθύτερο να δώσουν;
Διονύσης Τσακνής: Πάντα δεν συνέβαινε αυτό; Πάντα υπήρχε μια μερίδα ανθρώπων που είχε πιο έγκαιρες ανησυχίες και τις ανησυχίες τους αυτές τις κάλυπταν και από ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής και κάποιοι άλλοι όχι. Δεν συμβαίνει μόνο στους νέους ανθρώπους, νομίζω ότι συμβαίνει σε όλους.
Γιάννης Μηλιώκας: Νομίζω ότι τα παιδιά είναι η πιο καλλιεργημένη γενιά που έχει βγάλει η Ελλάδα μετά την Αρχαιότητα. Πρόλαβαν και σπούδασαν στο σύνολό τους αυτό που ήθελαν και αυτό δεν έχει ξανασυμβεί ποτέ. Από εκεί και πέρα, αν θέλουν να τραγουδήσουν και κανά χαζό τραγουδάκι σε κανά χοιρομεράδικο, κανένα ορθάδικο, κανένα λουλουδάδικο ή βαρελάδικο…
Διονύσης Τσακνής: Δεν είναι και έγκλημα καθοσιώσεως!
Γιάννης Μηλιώκας: Τραγουδάνε και καμία χαζομάρα! Το πρόβλημα το έχει αυτός που είναι ο τραγουδιστής της χαζομάρας. Τα παιδιά διαβάζουν βιβλία, βλέπουν ταινίες, μπαίνουν στο ίντερνετ, βρίσκονται στο διάστημα αυτή τη στιγμή. Και μπορούν να πάνε να χαλαρώσουνε με έναν βλακώδη στίχο κάποια στιγμή. Το χρειάζονται και αυτό.
Music Corner: Είστε πάρα πολλά χρόνια στον χώρο και τον γνωρίζετε κάτι παραπάνω από καλά. Πώς βλέπετε την πορεία του Ροκ στη σύγχρονη ελληνική σκηνή;
Διονύσης Τσακνής: Γίνονται πράγματα. Μπορεί να μην προβάλλονται όσο θα έπρεπε. Ίσως να προβάλλονται, αλλά και νέα παιδιά υπάρχουνε -πάντα οι νέοι άνθρωποι θα έχουν την ανάγκη να εκφραστούν με ένα διαφορετικό τρόπο. Έχει πεθάνει βέβαια η βιομηχανία της δισκογραφίας προ πολλού και οι νέοι άνθρωποι για να εκφραστούν, βρίσκουν άλλους τρόπους για να δώσουν προς τα έξω τη μουσική τους. Η ανάγκη έκφρασης δεν θα παύσει ποτέ να υπάρχει. Μπορεί να έχουν αλλάξει οι τρόποι και μπορεί να αλλάζουν και στο μέλλον, πάντως φαίνεται ότι στην Ελλάδα η βιομηχανία του δίσκου έχει πεθάνει.
Αποκλειστικές φωτογραφίες του MusicCorner από τo live
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή φωτογραφιών, χωρίς την άδεια του Music Corner…