«Με τρομάζει η έλλειψη παιδείας και ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στην πόλη μας»…
Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην Ανδρονίκη Τσατσαρώνη
Φωτογράφηση: Μελίνα Δοσίου
Music Corner – 19/4/2013
Μεγαλωμένη στη Θεσσαλονίκη, έζησε για χρόνια στο Παγκράτι και λατρεύει την Αθήνα. Οφείλει στον πατέρα της την αγάπη για το τραγούδι και στον Άστορ Πιατσόλα την ενασχόλησή της με αργεντίνικες κι ισπανικές μελωδίες. Ξεκίνησε στα 18 της σπουδάζοντας βιολοντσέλο. Σήμερα μετράει δεκάδες συνεργασίες με πολυτραγουδισμένους καλλιτέχνες της ελληνικής μουσικής σκηνής. Φτάνει κανείς να αναλογιστεί ότι τα πρώτα της βήματα έγιναν πλάι στο Νίκο Παπάζογλου.
Πριν η κρίση σκεπάσει σαν σκοτεινό πέπλο το κέντρο της πόλης, ο αγαπημένος της περίπατος ήταν στο Ζάππειο, το Κολωνάκι και τα Εξάρχεια. Ακόμη κι έτσι, όμως, δεν θα άφηνε την Αθήνα για να ζήσει αλλού. Ίσως, μόνο, για λίγους μήνες σε κάποιο νησί. Έχει επιλέξει μια μοναχική περιπλάνηση στο χώρο της μουσικής, αλλά χαίρεται που παίρνει λίγο-λίγο όσα δικαιούται. Θαυμάζει την Τάνια Τσανακλίδου και την Ελένη Βιτάλη. Είναι αναμφισβήτητα μια επιβλητική παρουσία, εντός κι εκτός σκηνής. Τολμώ να πω κι ευαίσθητη. Γι’ αυτό και την τρομάζουν καθημερινά οι άνθρωποι όταν γίνονται κτήνη. Είναι η Ελένη Πέτα!
Music Corner: Μια όμορφη αφορμή μας έφερε σήμερα κοντά. Δύο προγραμματισμένες εμφανίσεις. Πώς νιώθετε για την επιστροφή σας, επί σκηνής Ιανού;
Ελένη Πέτα: Έχει προηγηθεί ένας χρόνος που απείχα από τα μουσικά πράγματα, διότι έγινα μητέρα. Ήταν κάτι που με απασχολούσε πολύ το πώς θα επιστρέψω. Μοιάζει με νέο ξεκίνημα. Τελευταία μου δουλειά ήταν η συνεργασία με τον Παναγιώτη Μάργαρη, το “Duende”, το οποίο κράτησε περίπου δύο χρόνια. Ένα πρόγραμμα ιδιαίτερο, ένα ντουέτο «κιθάρα-φωνή» με μεγάλη χημεία. Αποφάσισα, λοιπόν, να επιστρέψω με κάτι παρόμοιο, πάλι ακουστικό αλλά με περισσότερους μουσικούς αυτή τη φορά. Και στάθηκα τυχερή που βρήκα αυτούς τους τέσσερις εξαιρετικούς μουσικούς. Αφορμή για τη σύσταση της ομάδας αυτής ήταν η Έφη Ζαϊτίδου που παίζει κανονάκι, η έμπνευσή μου ουσιαστικά γι’ αυτό που θα παρουσιάσω. Ο Ιανός, δε, είναι μια σκηνή που λατρεύω, διότι έχει μια ζεστασιά. Μου δίνει τη δυνατότητα να νιώθω τον κόσμο, να πιάνω τον παλμό τους.
Music Corner: Πώς έχετε σχεδιάσει το πρόγραμμα;
Ελένη Πέτα: Είναι ένα πρόγραμμα που περιέχει πολλά δικά μου τραγούδια, ενορχηστρωμένα με ένα διαφορετικό τρόπο αλλά και τραγούδια από διάφορες άλλες χώρες που αγαπώ ιδιαίτερα και μου αρέσει να τα ερμηνεύω. Προσπάθησα να φτιάξω ένα αρκετά αισιόδοξο και ψυχαγωγικό πρόγραμμα. Είχα ανάγκη αυτή την περίοδο από λίγο ρυθμό!
Music Corner: Ζείτε ακόμη για το τώρα, το σήμερα, όπως έχετε δηλώσει και παλιότερα;
Ελένη Πέτα: Με απασχολεί και το αύριο τώρα πια σαν μητέρα. Με απασχολεί πολύ το μέλλον του παιδιού, αλλά δεν θέλω και να αγχώνομαι. Θέλω να τα φέρει η ζωή έτσι όπως πρέπει, με υγεία και να τη χαιρόμαστε όσο μπορούμε…
Music Corner: Στο χώρο της μουσικής το διαδίκτυο είναι που έχει πια τον πρώτο λόγο. Πώς το αντιμετωπίζετε αυτό;
Ελένη Πέτα: Όλη η μουσική έχει μεταφερθεί στο διαδίκτυο. Δεν υπάρχει δισκογραφία πια. Κι είναι καλύτερα θαρρώ έτσι. Τουλάχιστον εγώ, που έζησα τα χρόνια της δισκογραφίας, μπορώ να πω ότι είναι καλύτερα τώρα τα πράγματα. Το μόνο καλό με τις δισκογραφικές ήταν ότι υπήρχε χρηματοδότηση για τις παραγωγές. Αυτό, όμως, συνοδευόταν κι από μεγάλη πίεση προς τον καλλιτέχνη να λειτουργεί βάσει των κατευθύνσεων που έδινε η εκάστοτε δισκογραφική εταιρεία. Οι καλλιτέχνες ήταν πολύ δεσμευμένοι.
Music Corner: Τώρα είναι πιο ελεύθεροι, άρα και πιο δημιουργικοί ενδεχομένως;
Ελένη Πέτα: Έτσι νομίζω.
Music Corner: Η δική σας σχέση με το ίντερνετ παραμένει τυπική;
Ελένη Πέτα: Δεν έχω πολύ καλές σχέσεις με το διαδίκτυο. Δεν μπορώ να αφοσιωθώ για μεγάλο διάστημα στον υπολογιστή. Διατηρώ μόνο, ως καθαρά επαγγελματικό εργαλείο, την επίσημη ιστοσελίδα μου και δύο προφίλ στο facebook.
Music Corner: Η τελευταία δισκογραφική σας δουλειά ήταν το Duende, μία λέξη που αναφέρεται στο συναίσθημα, το πάθος, την ανείπωτη συγκίνηση που μπορεί να γεννηθεί από μία στιγμή καλλιτεχνικής έκφρασης. Μία έννοια συνυφασμένη με την κουλτούρα της Ανδαλουσίας. Τι είναι αυτό που ξεχωρίζετε και θαυμάζετε στις μελωδίες της Ισπανίας;
Ελένη Πέτα: Υπάρχουν κλασικά κομμάτια της ισπανικής μουσικής που αγαπώ διότι κρύβουν έντονο πάθος, θεατρικότητα, λυρισμό.
Music Corner: Στοιχεία που βρίσκουμε, θεωρείτε, και στη σύγχρονη ελληνική μουσική;
Ελένη Πέτα: Σε κάποια παλιά τραγούδια μόνο. Δε νομίζω, δηλαδή, ότι υπάρχει πάθος στη σύγχρονη ελληνική μουσική. Δε νιώθω ότι υπάρχει έμπνευση πια, ούτε στιχουργικά, ούτε μουσικά. Υπάρχουν, βέβαια, πάντα κι οι εξαιρέσεις. Δεν πιστεύω ότι δεν υπάρχουν αξιόλογοι δημιουργοί. Απλώς το ρεύμα μας πάει αλλού. Δε γίνεται να ξαναβγεί Χατζιδάκις, ήταν άλλη εποχή τότε. Η κατάσταση ήταν πολύ διαφορετική.
Music Corner: Δηλαδή, η σημερινή πολιτικοκοινωνική κατάσταση της χώρας δεν είναι αρκετά έντονη, ώστε να ευνοεί τη δημιουργία;
Ελένη Πέτα: Είναι σίγουρα έντονη. Αλλά είμαστε εμείς απαθείς πια. Κάποτε οι άνθρωποι αντιδρούσαν περισσότερο, έστω και μέσω της Τέχνης. Τώρα είμαστε όλοι σαν αποβλακωμένοι. Και η Τέχνη δεν έχει το ρόλο να αλλάξει την κατάσταση, ίσως μόνο να απαλύνει τον πόνο. Δεν υπάρχει σήμερα πολιτικό τραγούδι.
Music Corner: Ποιος φταίει περισσότερο γι’ αυτό;
Ελένη Πέτα: Νομίζω ότι έχει κοιμηθεί η συνείδησή μας πια. Ειλικρινά δεν ξέρω πώς μπορεί να αλλάξει αυτό. Πιστεύω, όμως, ότι πρέπει ο καθένας μας να κάνει μια μικρή επανάσταση. Ξεκινώντας από τον ίδιο του τον εαυτό. Είχαμε βολευτεί πολύ καλά μέχρι πρότινος σε μια κατάσταση κι αυτό φυσικά δεν μπορεί να αλλάξει εύκολα. Ήταν πολλά τα χρόνια του «βολέματος» για να γίνει τώρα ξαφνικά μια ανατροπή.
Music Corner: Θεωρείτε, δηλαδή, ότι ο κόσμος, εμείς, δεν έχουμε αντιδράσει αρκετά;
Ελένη Πέτα: Έως καθόλου, θα έλεγα, για όσα έχουν συμβεί. Σαν να έχουμε κουραστεί, δεχόμαστε μοιρολατρικά όσα μας έρχονται.
Music Corner: Τι θα γράψει η Ιστορία για την περίοδο που διανύουμε;
Ελένη Πέτα: Δυστυχώς, δε νομίζω ότι θα έχουμε πράγματα που θα μείνουν στο χρόνο. Έχω την αίσθηση ότι εμείς δεν θα αφήσουμε κάτι αξιομνημόνευτο. Ούτε έργο, ούτε προσωπικότητες. Μακάρι να βγω λάθος. Υπάρχουν σίγουρα άνθρωποι, ακόμα κι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, που προσπαθούν να δημιουργήσουν και να εναντιωθούν στο ρεύμα. Ίσως, όμως, δεν υπάρχει χώρος ούτε γι’ αυτούς τώρα.
Music Corner: Τι σας τρομάζει περισσότερο;
Ελένη Πέτα: Με τρομάζει η έλλειψη παιδείας. Τρομάζω με όσα βλέπω γύρω μου καθημερινά. Με στεναχωρεί πάρα πολύ ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε στην πόλη μας. Οι άνθρωποι με τρομάζουν πια. Έχουμε γίνει κτήνη. Δε σεβόμαστε ούτε τον εαυτό μας. Έχουμε γίνει πολύ ατομικιστική κοινωνία. Πάμε σαν άνθρωποι από το κακό στο χειρότερο, οπότε πώς θα αλλάξουμε τη χώρα αυτή προς το καλύτερο;
Music Corner: Πού αποδίδετε, τότε, όλες αυτές τις δράσεις αλληλεγγύης που έχουν αναπτυχθεί εν μέσω κρίσης στη χώρα μας;
Ελένη Πέτα: Όταν κάποιος πέφτει τρέχουμε να τον σηκώσουμε. Είναι αλήθεια πως οι Έλληνες έχουμε έντονα την τάση αυτή. Το σημαντικό είναι, όμως, τί κάνουμε όταν κάποιος είναι όρθιος. Δε χρειάζεται να πέσει για να βοηθήσουμε, αφού πρώτα αναφωνήσουμε «τι κρίμα». Θα ήθελα να υπάρχει αλληλοβοήθεια και σε υγιείς καταστάσεις. Να μη ζηλεύουμε το καλό του άλλου. Να αναζητήσουμε εμείς τρόπους να ανέβουμε εκεί που είναι.
Music Corner: Είστε ένας άνθρωπος που ονειρεύεται;
Ελένη Πέτα: Δεν είχα ποτέ όνειρα. Γενικά δεν ονειρεύομαι. Δεν κάνω μακροπρόθεσμα σχέδια, κι ειδικά όσον αφορά την επαγγελματική μου πορεία. Η μουσική, άλλωστε, είναι πολύ απρόβλεπτη.
Music Corner: Δεν είχατε όνειρα στο ξεκίνημα;
Ελένη Πέτα: Όχι, γιατί στην αρχή μου έρχονταν όλα πολύ εύκολα, και οι συνεργασίες μου, μέσα από τις οποίες απομυθοποίησα καλλιτέχνες που είχα πολύ ψηλά. Όταν άρχισα να συνειδητοποιώ ποια πραγματικά είμαι και τη θέση μου μέσα στο χώρο της μουσικής, μέσα σε αυτό το επάγγελμα που διάλεξα να κάνω, τότε άρχισαν κι οι δυσκολίες. Στα 18 μου είχα πολύ ρομαντική στάση απέναντι στα πράγματα. Μόλις απομυθοποιήθηκαν πρόσωπα και καταστάσεις άρχισα να λέω και «όχι». Ήξερα πάντα καλά τί δεν ήθελα να κάνω…
Music Corner: Σήμερα το τραγούδι είναι ένα επάγγελμα, από το οποίο μπορείτε να ζήσετε άνετα;
Ελένη Πέτα: Όχι, αλλά έχω μάθει να ζω και με τα λίγα κι έτσι πορεύομαι.
Music Corner: Νέα προσωπική δουλειά υπάρχει στα σχέδιά σας;
Ελένη Πέτα: Κουβεντιάζω κάποια πράγματα για μια νέα προσωπική δουλειά, είναι κάτι που θέλω και με απασχολεί. Ωστόσο, πιστεύω ότι θα μου φανερωθεί μόνο του. Τα καλύτερα πράγματα ήρθαν στο δρόμο μου από μόνα τους.
Music Corner: Καθοδηγητής σας είναι το ένστικτο;
Ελένη Πέτα: Εμπιστεύομαι μόνο το ένστικτό μου. Αυτή η δουλειά απαιτεί πολύ καλές δημόσιες σχέσεις, πράγμα το οποίο εγώ δεν κάνω καθόλου. Κι αυτό βεβαίως έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην πορεία μου.
Music Corner: Πείτε μου κάποια στοιχεία του χαρακτήρα σας.
Ελένη Πέτα: Είμαι γενναιόδωρη και πολύ ανεκτική με τους ανθρώπους. Θα έλεγα, επίσης, κυκλοθυμική κι απότομη αν θυμώσω, κάτι που προσπαθώ πολύ να διορθώσω.
Music Corner: Ευχαριστώ θερμά γι’ αυτή μας τη συνάντηση. Ραντεβού στον Ιανό 19 και 26 Απριλίου, και στη Γλυφάδα 17 Μαΐου…
Ελένη Πέτα: Θα σας περιμένω… Ευχαριστώ πολύ!
——————-
*** Ευχαριστούμε πολύ για την υπέροχη φιλοξενία το καφέ «Igodo» στο Περιστέρι, Μεγάλου Αλεξάνδρου 75.
www.facebook.com/IgodoClassicCafe?ref=ts&fref=ts
*** Απαγορεύεται αυστηρά η αναδημοσίευση υλικού γραπτού ή οπτικού, χωρίς την άδεια του Music Corner…